Η πρόσφατη ιστορία της δεκαετίας του 2010 έδειξε πόσο ακριβά πλήρωσε η Ελλάδα και η ελληνική κοινωνία τους διάττοντες αστέρες
Γιώργος Θεοδωρίδης, Αρθρογράφος
Ο πρώτος γύρος των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το προβάδισμα με 45,04% στον… ουρανοκατέβατο Στέφανο Κασσελάκη, με την Έφη Αχτσιόγλου να τον ακολουθεί με 36,21%. Για όσους έχουμε παρακολουθήσει τα πολιτικά πράγματα της πατρίδας μας στενά τουλάχιστον από το 2010 και εντεύθεν αυτή η εξέλιξη συνιστά μία επιβράβευση του δήθεν. Ενός δήθεν που μας έχει κοστίσει ήδη πολλάκις.
Κατ’ αρχάς να προσδιορίσουμε για ποιον μιλάμε. Μιλάμε για έναν άνθρωπο παντελώς άγνωστο πολιτικά μέχρι πολύ πρόσφατα, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά ξαφνικά ως υποψήφιος βουλευτής επικρατείας στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετηθείς απευθείας εκεί από τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς προηγούμενη κομματική ή πολιτική παρουσία.
Δευτερευόντως μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος με σημαία τις προσωπικές του ερωτικές προτιμήσεις, οι οποίες προφανώς δεν αφορούν κανέναν άλλο πέραν του ιδίου, επιχείρησε να συστηθεί στο ευρύ κοινό και σε συνδυασμό με το ευειδές παρουσιαστικό του να πλασαριστεί ως νέος Τσίπρας. Γεγονός είναι ότι συγκέντρωσε σε πρώτη φάση επιθέσεις από ακραία στοιχεία, κάτι που του χάρισε επιπρόσθετη δημοσιότητα.
Περαιτέρω ο Στέφανος Κασσελάκης, όντας κενός σοβαρών επιχειρημάτων για τα προβλήματα της χώρας, άρχισε σε σύντομο χρονικό διάστημα να προβάλλει τον εαυτό του μέσω των social media σε ιερούς χώρους όπως οι τάφοι των Βενιζέλων στα Χανιά και η Μακρόνησος, προκαλώντας οργή και ίσως κάποια θυμηδία.
Παράλληλα, ο νέος υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης άρχισε να υιοθετεί κάθε λογική και κυρίως κάθε παράλογη ιδέα που του πρότειναν οι ακόλουθοί του στο TikTok ή σε διά ζώσης εκδηλώσεις. Τάχθηκε υπέρ της κατάργησης της στρατιωτικής θητείας, δηλώνοντας έτσι την αδιαφορία του για την εθνική ασφάλεια της χώρας, ενώ πραγματοποίησε λεκτική επίθεση σε δημοσιογράφους και δικαστές, απηχώντας ευθέως τις απόψεις του Παύλου Πολάκη.
Κάπως έτσι ο περί ου ο λόγος κέρδισε την πρωτιά στη χθεσινή διαδικασία απέναντι σε ένα στέλεχος του στενού κομματικού πυρήνα. Το σημαντικό όμως που πρέπει να δει κανείς είναι η ευρύτερη εικόνα που διαμορφώνεται πέραν του «γαλατικού χωριού» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μία εικόνα κοινωνικής απολιτικοποίησης και επιβράβευσης οποιουδήποτε κάνει απλώς θόρυβο και προβάλλει εαυτόν ως σωτήρα παρά τα πολλά θαμπά σημεία που εντοπίζονται σε αυτό καθαυτό το βιογραφικό του.
Ένας άνθρωπος που δηλώνει εφοπλιστής στα 35 του, έχοντας σπουδάσει σε καλά και ακριβά αμερικανικά πανεπιστήμια, ενώ η οικογένειά του είχε, κατά δήλωσή του, «καταστραφεί από το «παραδικαστικό κύκλωμα», μόνο εγγυήσεις πολιτικής σοβαρότητας δεν κομίζει.
Βεβαίως η εμφάνιση Κασσελάκη ενδεχομένως να συμφέρει πολλούς και διάφορους. Σίγουρα η εκλογή ενός πολιτικού αρχηγού που δεν είναι βουλευτής και άρα δεν θα μπορεί να αντιπαρατίθεται ευθέως με τον πρωθυπουργό στη βουλή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν συνιστά κακή εξέλιξη για την κυβέρνηση.
Κακή εξέλιξη δεν αποτελεί πιθανότατα ούτε για οικονομικούς παράγοντες που επιθυμούν κάποια στιγμή η εναλλακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι ένα πρόσωπο φρέσκο και ευεπίφορο από πολλές απόψεις προς τις ξένες επιρροές και ιδέες.
Η ένταξή του δε στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα αποτελεί άλλο ένα «διαβατήριο» έγκρισης της σύγχρονης κουλτούρας της καταναγκαστικής εναλλακτικότητας και της ψευδεπίγραφης πολιτικής ορθότητας που επιβάλλονται από ΜΜΕ και ομάδες πίεσης.
Στον αντίποδα, η ολοένα και μεγαλύτερη αποπολιτικοποίηση της κοινωνίας και ο εθισμός στον ατομισμό οδηγούν σε απομάκρυνση από σύνθετες αναλύσεις και άρα από τη συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Στο γήπεδο της εικόνας και του θορύβου χάνει πάντα η κοινή λογική και οι κεντρώες-ισορροπημένες προσεγγίσεις των πραγμάτων, γεγονός που δυνητικά λειτουργεί προφανώς ζημιογόνα και για τα αντίστοιχα κόμματα του χώρου (ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ).
Η πρόσφατη ιστορία της δεκαετίας του 2010 έδειξε πόσο ακριβά πλήρωσε η Ελλάδα και η ελληνική κοινωνία τους διάττοντες αστέρες που έκλειναν τράπεζες σε ένα βράδυ και καταχρέωναν άνευ λόγου τον ελληνικό λαό υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία. Στη νέα δεκαετία που διανύουμε οι πολυδιάστατες κρίσεις (μεταναστευτικό, εθνική ασφάλεια, κλιματική κρίση) δεν χρειάζονται άλλους μαθητευόμενους μάγους.
Φαίνεται όμως ότι οι 15χρονοι που συμμετείχαν στη χθεσινή διαδικασία κάθε άλλο παρά γνώστες αυτής της πρόσφατης ιστορίας είναι.
Και αυτό είναι πρόβλημα για όλους.
***
Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., bloggers) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της HuffPost Greece. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου