του Άριστου Μιχαηλίδη
Από το ξημέρωμα χθες, το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων μοίραζε πληροφορίες για την απογευματινή ομιλία του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
«Οι έξι άξονες της ομιλίας του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη ΓΣ των ΗΕ», ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ, λες και θα ακούγαμε την ομιλία του Φιντέλ Κάστρο (το 1979), που ανέβηκε στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης και τους είπε: «Αρκετά με τα λόγια! Χρειάζονται περισσότερες πράξεις». Ή την ομιλία του Γιασέρ Αραφάτ (το 1974), που τους είπε: «Σήμερα ήρθα σε σας με ένα κλαδί ελιάς στο ένα χέρι και ένα όπλο ενός μαχητή ελευθερίας στο άλλο. Μην αφήσετε τα κλαδιά να πέσουν από το χέρι μου».
Ε, καμία σχέση με τους έξι άξονες του Προέδρου μας. Ειδικά ο άξονας με «ένα προσωπικό μήνυμα στον Πρόεδρο Ερντογάν», που ήταν μια επανάληψη όσων δηλώνει κάθε μέρα στο εσωτερικό μέτωπο για να ικανοποιεί τα μεγάλα κόμματα, που τον συμβουλεύουν μέρα – νύχτα να μην χάνει τον προσανατολισμό των διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντάνα. Κι αυτό όταν την προηγούμενη μέρα ο Ταγίπ Ερντογάν, στη δική του ομιλία, καλούσε τη διεθνή κοινότητα να αποδεχθεί ότι «η λύση δεν μπορεί πλέον να εφαρμοστεί με βάση το μοντέλο της ομοσπονδίας» και «να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της τδβκ και να δημιουργήσει διπλωματικούς, πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με αυτή τη χώρα».
Αυτή η χώρα είναι η κατεχόμενη Κύπρος. Καλό είναι να το σημειώνουμε διότι πολλοί το ξεχνούν. Τι απάντησε σε αυτά ο Πρόεδρος; Ότι «η ειρήνη στην Κύπρο δεν θα στείλει μόνο ένα ηχηρό μήνυμα ειρήνης σε μια περιοχή και έναν κόσμο που τη χρειάζεται απεγνωσμένα. Θα αλλάξει επίσης τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής μας, με αντίκτυπο στην Ευρώπη, την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο και στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας». Τι σπουδαία λόγια! Συγκλονιστικά. Ανακαλύψαμε τον άξονα που θα πείσει τον Ερντογάν να κάνει ειρήνη. Επειδή η ειρήνη θα έχει αντίκτυπο και μπλα, μπλα, μπλα και μπλα, μπλα, μπλα.
«Αρκετά με τα λόγια!», που θα έλεγε κι ο Κάστρο. Δεν υπάρχει πια νόημα για ρομαντικές προσεγγίσεις. Ο Ερντογάν με την ομιλία του έβαλε τέλος στις όποιες προσδοκίες και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται και να αποκαλύπτεται ως εγκληματίας, όπως είναι, και όχι ως ένας ειρηνικός γείτονας και εν δυνάμει συνεργάτης.
Αντί, λοιπόν, να του λέει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης, ως να ανέπτυσσε τη θεωρία του φθινοπωρινού ρομαντισμού σε λογοτεχνικό συνέδριο: «κύριε Ερντογάν, ας συνεργαστούμε καθοδηγούμενοι από ένα όραμα ειρήνης, ας οικοδομήσουμε ένα λαμπρότερο μέλλον για τις χώρες μας», θα μπορούσε να εξηγεί στους υπόλοιπους (και όχι στον ισλαμοφασίστα), τι κάνει η Τουρκία στην Κύπρο. Ειδικά, να μεταφέρει εκεί τι λένε οι Τουρκοκύπριοι ότι κάνει η Τουρκία στην κατεχόμενη Κύπρο.
Αφού επικαλείται αυτός τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, ας παρέθετε τις καταγγελίες των ίδιων των Τουρκοκυπρίων. Ότι μετατρέπει τα κατεχόμενα σε τουρκική επαρχία, ότι ορίζει απόλυτα με στρατό κατοχής και παράνομο πρέσβη την μοίρα τους. Ότι αναμειγνύεται καταλυτικά στη διοίκηση τους και στις εκλογές τους. Ότι συνεχίζει τον εποικισμό κι έχει μετατρέψει τους Τουρκοκύπριους σε μειονότητα. Ότι τουρκοκυπριακά κόμματα έχουν προσφύγει στα δικαστήρια για να ανακόψουν τον εποικισμό. Ότι αλλοιώνει μέσω της θρησκείας και της παιδείας την ταυτότητα της κοινότητας. Ότι παρεμβαίνει ακόμα και στο έργο των δημοσιογράφων και τους δικάζει στην Τουρκία. Ότι έχει μαύρες λίστες με προσωπικούς εχθρούς του.
Ας τους έλεγε ότι μόλις τον περασμένο μήνα 17 τουρκοκυπριακές οργανώσεις κάτω από την Πλατφόρμα «Αυτή η Πατρίδα Είναι Δική Μας», εξέδωσαν ανακοίνωση και μιλούσαν για «συντονισμένη προσπάθεια χειραγώγησης των δημογραφικών στοιχείων, υπονόμευση των δικαιωμάτων των πολιτών, παρέμβαση στις εκλογές, ακόμη και στα συνέδρια των κομμάτων». Ότι οι τουρκοκυπριακές εφημερίδες γράφουν για θρησκευτικά μαθήματα που γίνονται στα τζαμιά. Ότι οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι κατάγγειλαν πως τα γεγονότα στην Πύλα ήταν μια «προμελετημένη πρόκληση (της «υποτελούς τοπικής διοίκησης της Τουρκίας») με στόχο την υποκίνηση έντασης μεταξύ των δύο κοινοτήτων».
Να πάμε με κλαδί ελιάς, δεν λέω, αλλά να μην μας πιάνουν και στο περιπαίξιμο.
από τον Φιλελεύθερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου