Είδα αρκετές αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα για τη συμφωνία πώλησης των μαχητικών F-35 στην Ελλάδα και των F-16 στην κατοχική δύναμη Τουρκία. Λίγοι, ευτυχώς, διαφωνούν με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, αναφορικά με την αγορά του αμερικανικού υπερόπλου. Είναι οι γνωστοί «αριστεριστές», που έχουν περίεργες ιδέες για την… “καλή” Τουρκία.
Μπερδεύουν τον τουρκικό λαό, που είναι θύμα, με τις αυταρχικές τουρκικές κυβερνήσεις και ειδικά τον Ταγίπ Ερντογάν. Έχουν τρικυμία στο μυαλό. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι γείτονας της Ελλάδας δεν είναι το Λουξεμβούργο, αλλά η επιθετική Τουρκία, που αμφισβητεί εκατοντάδες ελληνικά νησιά στο Αιγαίο.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ: HELLAS JOURNAL
Πολλοί, δικαιολογημένα θα έλεγα, διαφωνούν με την αμερικανική ενίσχυση της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Ανάμεσα σε αυτούς είμαι και εγώ, και πάντα ελπίζω ότι θα ξανασυμβεί ότι και το 2020. Στις 14 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς η τότε κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ επέβαλε κυρώσεις στην Τουρκία, κατόπιν μεγάλης και γενναίας προσπάθειας του Μάικ Πομπέο, τότε υπουργού Εξωτερικών. Είδα μερικά σχόλια που ασκούν κριτική στην ελληνική κυβέρνηση για την απαράδεκτη απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να ενισχύσει την Τουρκία. Σάμπως και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης -και όποιος θα ήταν στη θέση του-, μπορούσε να σταματήσει αυτή την απόφαση.
Επειδή παρακολούθησα τις διαδικασίες λεπτό προς λεπτό, ΔΕΝ μπόρεσε καμία κυβέρνηση, καμία οργάνωση να επηρεάσει αυτή την απόφαση και να την σταματήσει. Ούτε αυτό το Ισραήλ, το οποίο καθυβρίζει ο Ερντογάν σε κάθε ευκαιρία. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, δυστυχώς, ήταν αποφασισμένος να ενισχύσει την τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Και το πέτυχε. Ελπίζω ότι η Ομογένεια της Αμερικής θα θυμηθεί αυτή την απαράδεκτη πράξη του. Ο κάθε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, και οποιασδήποτε άλλης χώρας, δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις καμίας χώρας, πόσο μάλλον της αμερικανικής υπερδύναμης. Καμιά φορά μπορεί να εισακουστεί. Τις περισσότερες φορές αυτό δεν συμβαίνει.
Η αλλαγή της απόφασης ήταν δουλειά των δυνάμεων που επηρεάζονται από τις αυταρχικές πολιτικές της Τουρκίας: των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων, των Χριστιανών, που συνασπίζονται με τις αντιτουρκικές δυνάμεις, και άλλων. Ήταν δουλειά των νομοθετών που πιστεύουν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και οι οργανώσεις, ανάμεσα τους και οι ελληνικές, και οι Αμερικανοί νομοθέτες, έδωσαν μεγάλες μάχες. Από τη στιγμή που το βρώμικο πολιτικό και κομματικό κατεστημένο έβγαλε από τη μέση τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, η υπόθεση των F-16 ήταν χαμένη. Το νοιώσαμε από την πρώτη στιγμή.
Συνεχίστηκε ο αγώνας, αλλά στο μεταξύ ο Λευκός Οίκος είχε καταφέρει να εξαφανίσει κάθε αντίσταση. Έτσι οι ακτιβιστές έμειναν μόνοι. Όμως, κατάφεραν να παραμείνει σε ισχύ το αρχικό σχέδιο του κ. Μενέντεζ για την ενίσχυση της Ελλάδας με αμερικανικό πολεμικό υλικό, πέραν των F-35. Ακόμα, είναι σημαντική η αναφορά στην τυχόν επανάληψη των προκλήσεων της Τουρκίας εναντίον της Πατρίδας μας. Σε αυτή την περίπτωση, το τουρκικό πρόγραμμα των F-16 θα υποφέρει.
Αλλά ξέρετε κάτι; Θυμάμαι όταν η Αμερική είχε εγκρίνει το τουρκικό αίτημα αγοράς 100 μαχητικών F-35. Είχαμε κυριολεκτικά παγώσει. Αλλά δεν μείναμε με δεμένα τα χέρια. Με τη βοήθεια του αείμνηστου Νίκου Μούγιαρη η Ομογένεια, μέσω του HALC, μπήκε στην αντεπίθεση. Ερωτώ: Η Τουρκία πήρε τα F-35; Όχι βέβαια. Αντίθετα οι σχέσεις οδηγήθηκαν σε οξύτατη κρίση. Τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών ο Μάικ Πομπέο, που δεν μασούσε τα λόγια του. Ο σημερινός επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δεν έπαιξε καθαρό παιγνίδι. Φρόντισε να πάρει η Τουρκία τα F-16 και δεν σκέφθηκε ότι θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον των Κούρδων, των Ελληνοκυπρίων και άλλων συμμάχων της Αμερικής. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου