Και αν ένας ιδιοκτήτης ενός ελληνικού ναυπηγείου θελήσει να επενδύσει σε προσωπικό και υποδομές, ποιος θα του εξασφαλίσει ότι θα έχει αμυντικό έργο να εκτελέσει;
‘Ατζέντα 2030’ … Constellation στην Ελλάδα. … Θα είναι άλλος ΥΕΘΑ σε λίγα χρόνια. Οπότε πες τώρα κάτι πιασάρικο να ακούγεται και πάμε και όπου βγει.
Κάποιοι δηλώνουν στρατιωτικοί αναλυτές. Εργάστηκαν ως δημοσιογράφοι σε έντυπα αμυντικού ενδιαφέροντος και σε ‘αρχισυντακτικές’ θέσεις. Και παράλληλα με άλλα επαγγέλματα, ήταν και τοπικοί ανταποκριτές για διάφορες διεθνείς εκδόσεις, και συνεργάτες κάποιων διεθνών αμυντικών ινστιτούτων και ενώσεων και άλλα.
Και πολύ πρόσφατα έγραψαν: ‘Ανίκανα για μεγάλα έργα τα ελληνικά ναυπηγεία!’. Οι ελλείψεις προσωπικού, πείρας και επενδύσεων και η κατάντια τους λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης της πρόσφατης μνημονιακής περιόδου ετών, τα καθιστούν ανίκανα!
Ας δούμε το σκεπτικό τους:
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νικόλαος Δένδιας ανακοίνωσε την ύπαρξη συζητήσεων με τις ΗΠΑ για την προμήθεια-κατασκευή στην Ελλάδα, φρεγατών τύπου Constellation. Από τις 16 Ιανουαρίου 2024 το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού έχει παραλάβει σχετική επιστολή του ναυτικού των ΗΠΑ για την καταρχήν αποδοχή του ελληνικού ενδιαφέροντος για τον σχεδιασμό και τη συμπαραγωγή έως επτά νέων φρεγατών κλάσης Constellation σε ελληνικά ναυπηγεία. Η εκτέλεση του μεγαλεπήβολου αυτού ναυπηγικού προγράμματος, που εξήγγειλε ο κύριος Δένδιας, προϋποθέτει την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων από την εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία.
Και μη σας παραπλανά η πρόσφατη παράδοση των τομέων (block) της Φ/Γ Φορμίων στη Naval Group. Αυτό αποτελεί ένα απλό τυχαίο γεγονός της τωρινής κατάστασης της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας και αναδεικνύει το σημαντικό ζήτημα της ουσιαστικής εμπλοκής της στα απαιτητικά ναυπηγικά προγράμματα του ΠΝ μας.
Η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία αλλά και η αμυντική βιομηχανία γενικότερα, θα πρέπει αποδείξει ότι κατέχει τις τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες και δεξιότητες, ώστε με αξιώσεις να διεκδικήσει σημαντικό ρόλο στην άμυνά μας.
Απαιτείται:
1. κατασκευή των αναγκαίων υποδομών και
2. ανάπτυξη των κατάλληλα εκπαιδευμένων και πιστοποιημένων ανθρώπινων πόρων στη σχεδίαση, παραγωγή και διαχείριση του προγράμματος και
3. ανάπτυξη όλων των απαραίτητων περιφερειακών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων.
Η ελληνική εμπειρία σε μείζονα ναυπηγικά προγράμματα αφορά μόνο το παρελθόν.
Σήμερα, η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία είναι ανύπαρκτη, ανεκπαίδευτη και χρήζει επανεκκίνησης, έτσι ώστε σε… μερικά χρόνια να μπορέσει να αναλάβει προγράμματα υψηλής πολυπλοκότητας για το ΠΝ μας.
Σήμερα, η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, μόνο ένα ρόλο θα μπορούσε να αναλάβει σε ναυπηγικά αμυντικά προγράμματα, αυτό της ενασχόλησής της σε προγράμματα μικρότερης κλίμακας και χαμηλότερης πολυπλοκότητας όπως:
1. κατασκευή μικρών περιπολικών σύγχρονης τεχνολογίας με μη επανδρωμένο μηχανοστάσιο και υψηλό επίπεδο αυτοματισμού. Αυτό, λέει, θα μπορούσε να γίνει εντός 24 μηνών!
2. κατασκευή μικρών μη επανδρωμένων σκαφών όπως μη επανδρωμένα συστήματα ναρκοθηρίας και ναρκαλιείας.
Χώρες όπως Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία και ΗΠΑ με αναπτυγμένη αμυντική ναυπηγική βιομηχανία συνδυάζονται με αναπτυγμένη βιομηχανία σχεδίασης, ανάπτυξης, παραγωγής και δοκιμής αισθητήρων, οπλικών συστημάτων, συστημάτων διαχείρισης μάχης και επικοινωνιών, συστημάτων πρόωσης και παραγωγής ηλεκτρικής ισχύος, και όλων των υποσυστημάτων και συσκευών που εξοπλίζουν μία σύγχρονη ναυτική πολεμική μονάδα.
Η ανωτέρω διαπίστωση οδηγεί σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις για την περαιτέρω εξέλιξη της εγχώριας βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης.
Με λίγα λόγια δηλαδή και σύμφωνα πάντα με τους φοβερούς στρατιωτικούς αναλυτές κάποιων γνωστών ΜΜΕ: Μη περιμένετε Constellation από τα ανύπαρκτα ελληνικά ναυπηγεία. Κάνα περιπολικό κάνα μικρό μη επανδρωμένο, μέχρι εκεί.
Οδικός Χάρτης για τις Προτεραιότητες της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Πολιτικής
https://www.aerospacereviews.com/home/defence-industry/defence-industry-roadmap
Συντάκτης: Μπάμπης Παπασπύρος, Ταξίαρχος εν αποστρατεία Μηχανικός ΣΜΑ, πρώην Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
………………………
«Οδικός χάρτης της αμυντικής παραγωγής
Ένας από τους τομείς έμφασης βιομηχανικής παραγωγής είναι η Άμυνα-Αμυντική Βιομηχανία. Ο οδικός χάρτης αμυντικής παραγωγής, που δεν υπάρχει, θα πρέπει να περιγράφει τις ευκαιρίες ανάπτυξης της παραγωγής στον αμυντικό τομέα και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση θα συνεργαστεί με τη βιομηχανία, για να προσφέρει μακροπρόθεσμα αναβάθμιση και θετικά αποτελέσματα για την οικονομία.
Αυτός ο οδικός χάρτης ευθυγραμμίζεται και συμπληρώνει τα υπάρχοντα στρατηγικά πλαίσια πολιτικής της κυβέρνησης στον τομέα της άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας, αξιοποιώντας υπάρχοντα και μελλοντικά προγράμματα για να διασφαλιστεί μια ενοποιημένη προσέγγιση.
Οι ενέργειες που διατυπώνονται στον οδικό χάρτη της αμυντικής παραγωγής, μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση των ικανοτήτων των κατασκευαστών άμυνας, ώστε να μπορούν να προμηθεύουν και να εξυπηρετούν καλύτερα τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και άλλες αγορές».
«Αυτός ο οδικός χάρτης θα υπογραμμίζει τις ευκαιρίες εξαγωγών για εταιρείες που ασχολούνται με τον αμυντικό τομέα. Περιλαμβάνει πέρα από το όποιο κατασκευαστικό έργο αμυντικού υλικού και παροχή υπηρεσιών συντήρησης και τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να συνεργάζονται ως υποκατασκευαστές, με παγκόσμιους κατασκευαστές σε μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Η συμμετοχή όμως της Αμυντικής Βιομηχανίας θα πρέπει να είναι προαπαιτούμενο και δεδομένη σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα. Με την ενσωμάτωση της σε αυτές τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, η αμυντική βιομηχανία είναι πιο πιθανό να έχει πρόσβαση σε μακροπρόθεσμη εργασία και σε πρόσθετες ευκαιρίες εξαγωγών.
Ο οδικός χάρτης απαιτείται να περιγράφει λεπτομερώς το όραμά μας για τις Προτεραιότητες της Αμυντικής Βιομηχανίας, τις ενέργειες για να επιτύχουμε αυτό το όραμα και πώς θα μετρήσουμε την επιτυχία μας σε σχέση με τον στόχο. Περιγράφει επίσης και αναλύει τα μοναδικά χαρακτηριστικά του αμυντικού κατασκευαστικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των προκλήσεων και των ευκαιριών και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Στην ουσία ο οδικός χάρτης αποτελεί ένα αναπόσπαστο στοιχείο της ατζέντας της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της άμυνας και της βιομηχανίας. Η ανάπτυξη των κατασκευαστικών μας ικανοτήτων, είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της εφοδιαστικής αλυσίδας αλλά κυρίως θα αυξήσει την αυτοδυναμία, αυτάρκεια και την ευρύτερη κυριαρχία μας».
«O oδικός χάρτης της αμυντικής παραγωγής:
Θα βοηθήσει τους κατασκευαστές αμυντικού υλικού, να αναπτύξουν τις δυνατότητες που απαιτούνται για να επωφεληθούν από τις σχετικές ευκαιρίες της αμυντικής αγοράς, σε εγχώριο και παγκόσμιο επίπεδο.
Θα ενισχύσει τους κατασκευαστές, να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να δημιουργήσουν πιο ανθεκτικές αλυσίδες εφοδιασμού για την υποστήριξη του έργου των Ενόπλων Δυνάμεων.
Οφείλουμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε ένα νέο μέλλον για το έθνος μας».
Σκέψεις μας:
1. Έπρεπε να υπάρχει οδικός χάρτης της αμυντικής μας παραγωγής;
2. Είναι προαπαιτούμενη και δεδομένη σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα, η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας;
3. Που περιγράφεται λεπτομερώς το όραμά μας για τις προτεραιότητες της αμυντικής μας βιομηχανίας;
4. Υπάρχει πουθενά συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική-δέσμευση που να συνδέει την εγχώρια βιομηχανία μας με την επιδιωκόμενη άμυνά μας;
5. Πόσοι είναι οι διαθέσιμοι δημοσιονομικοί πόροι για την άμυνά μας και με τι χρονικό ορίζοντα;
Υπερβολές!
Ο οδικός χάρτης αμυντικής μας παραγωγής δεν χρειάζεται. Αν θέλουμε νέα όπλα και οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας και πολυπλοκότητας, απλά…αγοράζουμε, και κάνουμε και διακρατικές συμφωνίες και θωρακίζουμε έτσι την χώρα μας από τους κακούς που μας επιβουλεύονται.
Αγοράζουμε από καλά μαγαζιά γιατί έχουμε πρόσωπο! Εμείς τα έχουμε κτίσει αυτά τα μαγαζιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αμερικάνικα μαγαζιά, Γαλλικά μαγαζιά, Γερμανικά μαγαζιά, Ιταλικά μαγαζιά (λιγότερο), Ολλανδικά μαγαζιά και άλλα.
Εξάλλου, ας μείνουμε και ας πιστέψουμε ότι μας είπε ο ΥΕΘΑ: ‘Ατζέντα 2030’, λέει, θα φτιάξουμε Constellation στην Ελλάδα. Πως, που, πότε με τι πόρους κλπ δεν χρειάζεται να ξέρουμε στην παρούσα φάση. Θα είναι άλλος ΥΕΘΑ σε λίγα χρόνια. Οπότε πες τώρα κάτι πιασάρικο να ακούγεται και πάμε και όπου βγει. Τι το θες και το ψάχνεις, αφού τα ελληνικά ναυπηγεία είναι ‘ανίκανα’ για μεγάλα έργα σύμφωνα με τους φοβερούς στρατιωτικούς αναλυτές κάποιων γνωστών ΜΜΕ.
Σοβαρά τώρα:
Καταλαβαίνουμε όλοι πως μπορεί να στηθεί μια προπαγάνδα για οτιδήποτε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση εναντίον των δυνατοτήτων των ελληνικών ναυπηγείων. Δεν λέμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, αλλά η εικόνα δεν είναι έτσι όπως μας την περιγράφουν οι φοβεροί στρατιωτικοί αναλυτές κάποιων γνωστών ΜΜΕ.
Ναι χρειάζεται προσωπικό κατάλληλα εκπαιδευμένο, ναι χρειάζονται υποδομές ναι χρειάζονται και άλλα από την μεριά των ιδιοκτητών των ελληνικών ναυπηγείων για να ξεκινήσει να δουλεύει η ‘μηχανή’.
Το βασικότερο όμως είναι, τι θέλει η κυβέρνηση και τι είναι διατεθειμένη να κάνει για αυτό. Υπάρχει πολιτική βούληση για συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική που να συνδέει την εγχώρια βιομηχανία μας με την επιδιωκόμενη άμυνά μας; Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει.
Και αν ένας ιδιοκτήτης ενός ελληνικού ναυπηγείου θελήσει να επενδύσει σε προσωπικό και υποδομές, ποιος θα του εξασφαλίσει ότι θα έχει αμυντικό έργο να εκτελέσει; Ποιος θα του εξασφαλίσει ότι οι επενδύσεις του δεν θα πάνε στράφι;
Κανείς δεν μπορεί να του το εξασφαλίσει με λόγια, μόνο με συμβάσεις και μόνο με δεσμευτικά κείμενα της κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και μόνο με σοβαρό οδικό χάρτη για τις Προτεραιότητες της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Πολιτικής. Όμως τέτοια κείμενα δεν υπάρχουν (τουλάχιστον για την ώρα).
Και η προπαγάνδα μας λέει, φτιάξτε κάνα περιπολικό κάνα μικρό μη επανδρωμένο και τα υπόλοιπα καλά κομμάτια (φρεγάτες, κορβέτες κλπ) κάντε αυτό που ξέρετε, αφού τα ελληνικά ναυπηγεία είναι ‘ανίκανα’. Ψωνίστε από τα καλά μαγαζιά που ξέρετε.
Άσχετοι, άναυτοι, καιροσκόποι, δημαγωγοί του πληκτρολογίου, υποχείρια της προπαγάνδας και της ιδιοτέλειας, αυτοαποκαλούμενοι σοβαροί στρατιωτικοί αναλυτές που τολμάτε και μας παραμυθιάζεται ότι τα ελληνικά μας ναυπηγεία είναι ‘ανίκανα’. Δεν ξέρετε τι λέτε, δεν ξέρετε γιατί μιλάτε. Ας πάτε μια βόλτα στην πιάτσα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης να μάθετε και μετά να ανακαλέσετε ότι γράφετε περί ‘ανικανότητας’ των ελληνικών μας ναυπηγείων.
Εμείς, δεν πρόκειται να κάνουμε τους συνήγορους των ελληνικών μας ναυπηγείων γιατί δεν χρειάζονται συνήγορους και δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Θέλαμε να αναδείξουμε, πως μπορεί να ξεκινήσει μια προπαγάνδα, περί δήθεν ανικανότητας των ελληνικών ναυπηγείων, ενώ η πραγματική υπόθεση έχει να κάνει με τις προτεραιότητες και την εκάστοτε πολιτική βούληση της κάθε κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου