Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024

F-35A για την ΠΑ: Όταν Φινλανδία, Τσεχία και άλλοι παραδίδουν μάθημα διαπραγμάτευσης και ορθολογισμού


F-35: Επιβεβαιώνοντας την ισχύ της διαπραγμάτευσης που απεχθανόμαστε – Τις πρώτες ώρες και ημέρες μετά την δημοσιοποίηση των επίσημων ανακοινώσεων της DSCA σχετικά με τις αδειοδοτήσεις της πώλησης μέχρι 40 μαχητικών 5ης γενιάς F-35A στην Ελλάδα και 40 μαχητικών F-16V νέας κατασκευής μαζί με 79 συλλογές εκσυγχρονισμού F-16 που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία στην τουρκική Αεροπορία, στο ίδιο επίπεδο, καθώς και πληθώρας συστημάτων και όπλων, γράφτηκαν πολλά σχετικά με την ορθότητα, ή όχι, της απόφασης της ελληνικής πλευράς να αιτηθεί την αγορά μαχητικών F-35A. 

Το διάγγελμα του Έλληνα πρωθυπουργού δε, πυροδότησε ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις. Στη συνέχεια, οι δηλώσεις υπουργών, εμφανίζουν την απόκτηση των F-35 ως τετελεσμένο γεγονός. Πολιτικά είναι κατανοητό. Εμπορικά όμως, αυτή η πρακτική υπονομεύει τη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας με τους συμμάχους της.

Σε πρώτη φάση επομένως και με την ψυχραιμία που εξασφαλίζει η χρονική αποστασιοποίηση από την είδηση της 26ης Ιανουαρίου, να διευκρινιστεί το ακόλουθο: Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν στο θέμα της αεροπορικής ισχύος της χώρας, η όποια κριτική δεν εστιάζεται στην εξασφάλιση της αδειοδότησης αγοράς του F-35A, αυτού καθαυτού. Πρόκειται για εξελικτικό βήμα, που ούτως ή άλλως θα -πρέπει να- γίνει και θα αναβαθμίσει επιχειρησιακά την Πολεμική Αεροπορία. Κατ’ επέκταση δε και την ελληνική αποτρεπτική ισχύ. Υπό την προϋπόθεση ότι θα υλοποιηθεί έχοντας κατά νου την οικονομική δέσμευση που απαιτείται, ώστε να μην θα πλήξει πέραν ενός ποσοστού τις διαθεσιμότητες, μηδενίζοντας σταδιακά το αποτρεπτικό αποτύπωμα του αεροσκάφους, όπως έγινε και με άλλα στο παρελθόν.

Κριτική ασκήθηκε για την μη συμπερίληψη όπλων στην αδειοδότηση της πώλησης 40 μαχητικών F-35A στην Ελλάδα. Πολλοί έσπευσαν να δικαιολογήσουν την εξέλιξη αυτή προβάλλοντας το επιχείρημα ότι και άλλες χώρες όπως η Πολωνία και η Ιαπωνία δεν συμπεριέλαβαν όπλα στα αιτήματα που αντίστοιχα είχαν υποβάλλει για την αδειοδότηση αγοράς μαχητικών F-35. Παραλείποντας να αναφέρουν, ότι η Αεροπορία της Πολωνίας έχει ήδη παραλάβει πυραύλους οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος, τύπου AGM-158 JASSM για τα F-16 που διατηρεί σε υπηρεσία, ενώ η Ιαπωνία πρόσφατα προέβη στην παραγγελία μεγάλου αριθμού (400) αντίστοιχων όπλων (RGM-109E Block IV/V Tomahawk), έναντι 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η ελληνική πλευρά εξακολουθεί να επιδεικνύει ακατανόητη κωλυσιεργία και μη προτεραιοποίηση της ανάγκης απόκτησης προηγμένων όπλων. Το ανησυχητικό στην ελληνική περίπτωση είναι ότι αεροφερόμενα όπλα δεν περιλήφθηκαν ούτε το 2017 (Οκτώβριος) στην αδειοδότηση του State Department για τον εκσυγχρονισμό 123 μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper… Παρά την πάροδο έξι ολόκληρων ετών δηλαδή, η Ελλάδα δεν έχει λάβει καμία αδειοδότηση για την αγορά αεροφερόμενων όπλων, καθώς και συστημάτων στοχοποίησης εδάφους/επιφανείας από τις ΗΠΑ!

Εντελώς «συμπτωματικά», κατά την ίδια αυτή χρονική περίοδο των έξι ετών, η τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ) αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα διαθεσιμοτήτων. Αρχικά λόγω περιορισμένης επάνδρωσης σε ιπταμένους, μετά το πογκρόμ που διαδέχθηκε το πραξικόπημα του Ιουνίου του 2016 στην Τουρκία. Κατόπιν λόγω έλλειψης ανταλλακτικών για τον στόλο των F-16, που αποδίδονται στις κυρώσεις των ΗΠΑ μετά την απόφαση και υλοποίηση της προμήθειας του συστήματος S-400 από τη Ρωσία, από το καθεστώς Ερντογάν.

Στην πραγματικότητα επομένως και με μοναδική εξαίρεση την αγορά των 24 Rafale F3R και των πυραύλων αέρος-αέρος μεγάλης ακτίνας METEOR, η Πολεμική Αεροπορία συνολικά αποδυναμώθηκε, από τη στιγμή που και ο κορμός της δύναμης μαχητικών της, το F-16, δεν εκσυγχρονίστηκε συνολικά στο επίπεδο Viper, δηλαδή σε επαρκείς αριθμούς, ενώ και stand-off όπλα μαζί με συστήματα στοχοποίησης δεν αποκτήθηκαν για αυτά, αλλά και για τα F-35A μελλοντικά. Το κόστος δε για τον εκσυγχρονισμό των 38 F-16C/D Block 50 σε διαμόρφωση Viper, εκτιμάται ότι πλέον θα είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τα 900 περίπου εκατομμύρια δολάρια σε τιμές 2017

Δυστυχώς για την Ελλάδα, που δεν λέει να μάθει… το μάθημα, ότι οι μισές δουλειές με το επιχείρημα του δημοσιονομικού χώρου, στο τέλος κοστίζουν πολύ ακριβότερα για να ολοκληρωθούν. Κάντε λιγότερα αλλά κάντε τα σωστά! Συμπερασματικά, για άλλη μία φορά η Ελλάδα βρίσκεται πίσω από την Τουρκία, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις. Εάν φυσικά υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Αυτό όμως δεν εξαρτάται από εμάς. Άρα, έχουμε αφήσει την τύχη μας στα χέρια άλλων. Βρίσκεται όμως πίσω και από την Τσεχία (!), η οποία τον Ιούνιο του 2023 έλαβε έγκριση από το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ για την αγορά 24 μαχητικών τύπου F-35A, 25 κινητήρων F135-PW-100, 70 πυραύλων ΑΙΜ-120C-8 AMRAAM, 86 GBU-53 SDB II, 12 συλλογών KMU-556/557 JDAM και 50 πυραύλων ΑΙΜ-9X Sidewinder Block II/II+, έναντι δυνητικού κόστους 5,62 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η Τσεχία διαπραγματεύτηκε την αγορά του F-35A, αξιοποιώντας ως διαπραγματευτικό χαρτί, το ότι η Αεροπορία της έχει ενταγμένο σε υπηρεσία το σουηδικό Gripen JAS-39C. Η προοπτική της συνέχισης της συνεργασίας με τη Σουηδία μέσω της αγοράς του Super Gripen JAS-39E, είχε τεθεί εκ των προτέρων στο τραπέζι και ήταν πραγματική… Το ίδιο δε διαπραγματευτικό χαρτί εκμεταλλεύτηκε και η Φινλανδία, στην βιομηχανία της οποίας (Patria κ.λπ.) η SAAB, προσέφερε σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο.

Σε ό,τι αφορά στην περίπτωση της Φινλανδίας, η διαδικασία της διαπραγμάτευσης ήταν μακρόχρονη και απέφερε τα μέγιστα αποτελέσματα. Πέρα από την εξέταση της αγοράς Super Gripen για τον εξοπλισμό της Αεροπορίας της, η τελευταία είχε παράλληλα ζητήσει την έγκριση του State Department και για την αγορά μαχητικών F/A-18E/F Super Hornet και για τα F-35A Lightning IIμε το ίδιο πακέτο όπλων! Την ίδια ημέρα λοιπόν, όπως μπορείτε να δείτε απευθυνόμενοι στους ενεργούς συνδέσμους που παραθέτουμε παραπάνω, στις 9 Οκτωβρίου του 2020, η Φινλανδία έλαβε έγκριση για την αγορά είτε 64 μαχητικών F-35A, είτε 50 μαχητικών F/A-18E, οκτώ διθέσιων F/A-18F και 14 ηλεκτρονικού πολέμου EA-18G Growler, με τα ακόλουθα αεροφερόμενα όπλα:

>500 GBU-53/B Small Diameter Bomb II (SDB II)
>150 Sidewinder AIM-9X Block II+ (Plus) Tactical Missiles
>100 AGM-154C-1 Joint Stand Off Weapon (JSOW-C1) Tactical Missiles
>200 Joint Air-to-Surface Standoff Missile-Extended Range (JASSM-ER) AGM-158B-2 Missiles
>120 KMU-556 JDAM Guidance Kits for GBU-31
>300 FMU-139D/B Fuzes
>30 KMU-557 JDAM Guidance Kits for GBU-31
>150 KMU-572 JDAM Guidance Kits for GBU-38/54
>120 BLU-117, General Purpose Bombs
>32 BLU-109, General Purpose Bombs
>150 BLU-111, General Purpose Bombs

Το δυνητικό κόστος στην περίπτωση των 64 F-35A ανήλθε σε 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια και το αντίστοιχο για την αγορά των 72 Super Hornet/Growler σε 14,7 δισ. δολάρια. Πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία επομένως και φυσικά πριν από την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, η διαδικασία της διαπραγμάτευσης μεταξύ δύο κατασκευαστών των ΗΠΑ και με τη σουηδική SAAB, απέφερε στη φινλανδική Patria και σημαντικότατο βιομηχανικό έργο. Και για όποιον δεν το αντελήφθη ακόμα, συζητάμε για δυο χώρες πρώτης γραμμής για το ΝΑΤΟ, χώρες που υποδέχεται στους κόλπους της Συμμαχίας. Αντί να παρακαλούν… διαπραγματεύθηκαν! Μήπως η Ελλάδα στη θέση τους δεν θα έβγαζε μιλιά και το επικοινωνιακό αφήγημα θα έλεγε ότι… βάζουμε τη χώρα στη Συμμαχία, άρα τη θωρακίζουμε; Κάθε σοβαρή διαφωνία καλοδεχούμενη.

Βάσει δημοσιεύματος του αμερικανικού Aviation Week & Space Technology, η φινλανδική εταιρεία υπέγραψε συμφωνία με την Lockheed Martin στις 19 Ιουνίου του 2023, για την κατασκευή 400 τμημάτων πρόσθιας ατράκτου του F-35. Όλα τα παραπάνω γράφονται για να αποδείξουν ότι δεν ισχύει τελικά το ότι μόνο όσες χώρες συμμετείχαν στο πρόγραμμα JSF/F-35 από τα αρχικά του στάδια ως Level I ή Level II εταίροι, μπορούν να αποσπάσουν βιομηχανικό έργο. Γράφονται βέβαια και για να αποδείξουν ότι περιθώρια διαπραγμάτευσης πάντα υπάρχουν. Κι ασχέτως του ότι δεν θέλουν να τα καταλάβουν στην Αθήνα όλοι όσοι ενδιαφέρονται πρωτίστως για τις προσωπικές δημόσιες σχέσεις και τις διπλωματικές παράτες, μπορούσαν να γίνουν πολλά.

Όπως θα έκανε κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της και οι πολιτικοί της αντιλαμβάνονται πως… δουλεύει το σύστημα. Τονίζεται αυτό το τελευταίο, με δεδομένη την επίσκεψη του ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη στις ΗΠΑ, αλλά και το ότι μέχρι σήμερα και σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, οι ελληνοαμερικανικές συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας περιείχαν φτωχά οφέλη για την ελληνική πλευρά. Οι δε κυβερνητική προσπάθεια να εμφανίσει τη «λίστα Μπάιντεν» ότι περιέχει οπλικά συστήματα που «έρχονται στην Ελλάδα», είναι επιεικώς για γέλια. Επικοινωνιακά φληναφήματα, χωρίς καν να έχουν πάει πρώτα οι αρμόδιοι χρήστες να διαπιστώσουν σε ποια κατάσταση βρίσκονται, δηλαδή πόσο επιβαρυμένα, απλά επιβεβαιώνει την επιπολαιότητα και με επικοινωνιακούς όρους αντιμετώπιση του προβλήματος.

Όπως η Τσεχία αξιοποίησε διαπραγματευτικά τα Gripen, η Ελλάδα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τα Rafale. Να συνδέσει την προμήθεια του F-35 με την αποδέσμευση των επιθυμητών αεροφερόμενων όπλων και με την ανάγκη αποκατάστασης της αποτροπής στον ναυτικό τομέα όπου η ολιγωρία έχει προκαλέσει κατάρρευση της αμιγώς ναυτικής αποτροπής, κι ας προπαγανδίζουν το βολικό πολιτικά αφήγημα οι γνωστοί περιφερόμενοι στα κανάλια. Κατά συνέπεια, το μήνυμα στις ΗΠΑ έπρεπε να είναι σαφέστατο… Εάν δεν μας δώσετε όσα χρειαζόμαστε για την αποκατάσταση της αποτροπής, δηλαδή για να πετύχουμε τον κοινό – συμμαχικό στόχο αποφυγής της σύγκρουσης, δεν μας αφήνετε εναλλακτική άλλη, από το να αναζητήσουμε τη λύση στον «γαλλικό» στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας και την ευρωπαϊκή αγορά αεροφερόμενων όπλων. Διαπιστώνει όμως κανείς από τις επίσημες δηλώσεις την οποιαδήποτε διάθεση ουσιαστικής διαπραγμάτευσης;

Εκτός κι αν δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία των όπλων, θεωρώντας το γνωστό… ότι οι πλατφόρμες «τρομάζουν την Τουρκία», όπως άλωστε βομβαρδιζόμαστε σε καθημερινή βάση, μαθαίνοντας πρωί πρωί τι είπε και ο τελευταίος Τούρκος στα κανάλια, λες και με βάση αυτό θα ληφθεί η όποια απόφαση επιθετικής ενέργειας του τουρκικού επιτελείου! Αντί να εστιάζουμε στο ότι εκεί απέναντι, οι… σύμμαχοι κοιμούνται και ξυπνούν βλέποντας πολέμους με την Ελλάδα… Τέτοιες καταστάσεις όμως δεν αντιμετωπίζονται με τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί στρατηγικών συμμαχιών. Εάν ποτέ έρθει εκείνη η ώρα, όσο κι αν μας μοιάζει αδιανόητο, άλλα θα παίξουν ρόλο. Και κάποιοι αμετανόητοι, οι υπεύθυνοι της σημερινής ολιγωρίας, θα παρακαλούν. Στην ίδια διεύθυνση. Ξανά.

ΠΗΓΗ https://www.defence-point.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου