Είναι άραγε το επίγειο σύστημα αντιβαλλιστικής άμυνας AEGIS απειλή για τη Ρωσία; Ασφαλώς και είναι. Αυτή είναι η απάντηση, όσο και αν περιγράφεται ως βολικό αλλά ψευδές αφήγημα από πολλές πλευρές.
Η αιτιολόγηση απλή… Το επίγειο σύστημα AEGIS που εγκαταστάθηκε σε Πολωνία και Ρουμανία μπορεί να είναι ένα καθαρά αμυντικό σύστημα, “αντιβαλλιστικό”, αλλά συνιστά απειλή για την Ρωσία, υπό την έννοια ότι σε περίπτωση που δεχθεί πυραυλική επίθεση, απαγορεύει, ή απλώς περιορίζει, τη δυνατότητά της να ανταποδώσει τέτοιου είδους πλήγματα! Διότι αυτό που λησμονούν συχνά ακόμα και έμπειροι αναλυτές των στρατιωτικών επιθέσεων, είναι ότι ΔΕΝ υπάρχουν αμιγώς επιθετικά ή αμυντικά οπλικά συστήματα. ΟΛΑ εξαρτώνται από το δόγμα χρήσης του. Αυτό ισχύει και για τους τουρκικούς S-400! Εάν χρησιμοποιηθούν για την κατάρριψη ελληνικών μαχητικών που σπεύδουν να αντιμετωπίσουν τουρκικά που προσεγγίζουν φορτωμένα, με στόχο τον βομβαρδισμό ελληνικών στόχων, είναι αμυντικό ή επιθετικό;
Αυτό, για μία δύναμη με τη γεωπολιτική υπόσταση της Ρωσίας, εξ ορισμού συνιστά απειλή! Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας και για να διατηρήσουμε τον ορθολογισμό στην “εποχή των αφηγημάτων” που ζούμε! Όπως προαναφέρθηκε στο παράδειγμα των τουρκικών S-400, είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που ισχύει και στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ας εμβαθύνουμε λίγο, καθώς η Τουρκία αναπτύσσει και παράγει πλέον μαζικά, μία τεράστια γκάμα κατευθυνόμενων όπλων μακρού πλήγματος, η οποία περιλαμβάνει και βαλλιστικούς πυραύλους.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η Ελλάδα, σε περίπτωση σύρραξης δεν μπορεί να ανταποδώσει πλήγματα εναντίον στρατιωτικών και βιομηχανικών στόχων, αλλά και εναντίον κρίσιμων υποδομών στο εσωτερικό της Τουρκίας. Όχι διότι η Τουρκία έχει αναπτύξει ολοκληρωμένη αντιαεροπορική και αντιβαλλιστική ομπρέλα, αλλά γιατί ΔΕΝ διαθέτει αντίστοιχα όπλα… Υπολείπεται δηλαδή στον τομέα προβολής αξιόπιστης αποτροπής. Είναι καταδικασμένη να χάσει σε έναν αγώνα που είναι βασισμένος μόνο στην άμυνα. Κάτι το οποίο μας απασχολεί έντονα πλέον, έστω και με χαρακτηριστική καθυστέρηση. Το ζήτημα είναι να υπάρξουν όμως και χειροπιαστά αποτελέσματα το ταχύτερο δυνατόν.
Αν η ελληνική άμυνα δεν έχει ικανότητα αδρανοποίησης της τουρκικής πολεμικής μηχανής στις βάσεις εξόρμησης, αλλά και της τουρκικής βιομηχανίας και οικονομίας, είναι επόμενο να φθαρεί και να “γονατίσει” με πολύ ταχύτερους ρυθμούς σε περίπτωση παρατεταμένων επιχειρήσεων. Ενδεχομένως αυτό να ισχύει και για χρονικό διάστημα μιας μόλις εβδομάδας! Αυτό πρέπει να προστεθεί, καθώς η Ουκρανία μας χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου…
“ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΑΜΕΣΗ” ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΟΓΩ ΝΑΤΟ
Η παραδοχή – υπόθεση (assumption) ότι είναι νομοτελειακή η παρέμβαση των ΗΠΑ, το αργότερο στις δυο-τρεις μέρες ενδεχόμενης ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική. Παρόλο που όντως εκπροσωπεί την συντριπτικά ισχυρότερη πιθανότητα. Αν όμως για διάφορους λόγους αυτή η παρέμβαση καθυστερήσει ή ακόμα και δεν εκδηλωθεί; Δεν μπορείς να προεξοφλείς με τόση ελαφρότητα το τι θα συμβεί σε μελλοντικό χρόνο, όπου το τελικό αποτέλεσμα θα προσδιοριστεί από πλειάδα παραγόντων τους οποίους δεν μπορούμε να επηρεάσουμε; Ακόμα κι αν εκδηλωθεί καθυστερημένα, με πόσα τετελεσμένα θα βρεθεί αντιμέτωπη η χώρα;
Στην περίπτωση της Ρωσίας που διαθέτει τέτοια όπλα, έχει κάθε λόγο να μην επιθυμεί τη δημιουργία αντιπυραυλικής ομπρέλας, υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, στα σύνορά της. Σημαντική “λεπτομέρεια” που είναι αναγκαίο να επισημανθεί, είναι το γεγονός ότι ένας βαλλιστικός πύραυλος που εκτοξεύεται, είναι πολύ πιο εύκολο να αναχαιτιστεί/καταρριφθεί κατά τη φάση της ανόδου μετά την εκτόξευσή του, μέχρι και το απόγειο της τροχιά του. Όταν περάσει στο κομμάτι της τροχιάς του, όπου βρίσκεται σε κάθοδο προς το στόχο του, κάθε βαλλιστικός πύραυλος αναπτύσσει ταχύτητες πολύ υψηλές (4-5 Mach), οπότε είναι πολύ πιο δύσκολο να ανασχεθεί…
Αυτή επομένως είναι, αντιστρόφως, η επιδίωξη των ΗΠΑ. Κι αυτό είναι επίσης λογικό! Εντοπισμός της εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων εντός ρωσικού εδάφους μέσω δορυφόρου και προσβολή τους στο στάδιο της ανόδου. Η διαδικασία αυτή καθίσταται ακόμα πιο κρίσιμη στην περίπτωση των πολυηχητικών (hypersonic) όπλων που εξαπολύονται με τη χρήση βαλλιστικών πυραύλων… Εφόσον το επίγειο σύστημα AEGIS Ashore (ραντάρ Lockheed Martin SPY-1D και πύραυλοι SM-3), πέραν της Πολωνίας και της Ρουμανίας εγκαθίστατο και στην Ουκρανία, η περικύκλωση της Ρωσίας με στόχο την αδρανοποίηση της δυνατότητας αποτροπής από την πλευρά της, συνιστά απειλή. Και μάλιστα μεγάλη.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ…
Δεν είναι τυχαίο ότι στον Ψυχρό Πόλεμο η Συνθήκη ABM (Anti-Ballistic Missiles) θεωρούνταν ότι εξασφάλιζε τη στρατηγική ισορροπία, απαγορεύοντας τα στρατηγικά αμυντικά συστήματα. Οι δυο πλευρές, συμφωνούσαν ότι η ειρήνη θα εξασφαλιστεί από τη βεβαιότητα της αμοιβαίας καταστροφής (MAD – Mutually Assured Destruction). Επομένως, η εποχή που ζούμε έχει επαυξημένους κινδύνους για τους “μεγάλους”, τους “μεσαίους” και τους “μικρούς”. Και η λογική αυτοπροστασίας με την οποία λειτουργούν οι σοβαρές δυνάμεις, δείχνει τον δρόμο και στην Ελλάδα…
Ακόμα κι αν επιλέξουμε να παραστήσουμε ότι δεν βλέπουμε την πραγματικότητα, ή και ανάλογα με τις συνθήκες να την παραποιούμε, αυτή θα βρίσκεται πάντα εκεί… Ας πάψουμε λοιπόν να βλέπουμε καλούς και κακούς όταν αποφασίζουμε για την ασφάλειά μας. Έτσι λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις. Μόνο αν αποστασιοποιηθούμε μπορούμε να διαγνώσουμε ορθολογικά την κατάσταση και να την αντιμετωπίσουμε με τον βέλτιστο τρόπο. Θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί ότι ο παραμορφωτικός “ιδεολογικός φακός”, επηρεάζει την ψυχρή, στρατηγικά λογική κρίση. Εξ ορισμού οι αντιλήψεις και τα στερεότυπα, μας επηρεάζουν. Ας μην επιτρέψουμε να καθορίσουν τις τελικές μας επιλογές. Για το δικό μας καλό.
Η αρχική μορφή του συστήματος αντιβαλλιστικής προστασίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη, όπως απεικονίστηκε σε δημοσίευμα του USNI τον Ιούλιο του 2016. Η Ουκρανία φυσικά είναι εκτός σχεδιασμού…
Η διαδικασία ανάσχεσης βαλλιστικών πυραύλων, όπως περιγράφεται στο κείμενο αυτό… Η προσβολή έχει σημαντικές πιθανότητες καταστροφής του εισερχόμενου βαλλιστικού πυραύλου όταν αυτός βρίσκεται στο ανοδικό τμήμα της τροχιάς του.
Σε αυτή την απεικόνιση αποκαλύπτεται το γιατί η Ρωσία δεν υπήρχε περίπτωση να αποδεχθεί την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και κατ΄ επέκταση την εγκατάσταση AEGIS Ashore στο έδαφός της…
Η λειτουργία και οι δυνατότητες του AEGIS Ashore
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου