Μακελειό στη Μόσχα: Δεν είναι εύκολο να αναλυθεί αυτό το τραγικό γεγονός. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν. Ας ξεκινήσουμε με τα συναισθήματα.
Ηταν μια φρικτή επίθεση και τα θύματα ήταν όλοι άμαχοι. Συγκεντρώθηκαν σε έναν πολιτιστικό χώρο για να δουν μια παράσταση που δεν έχει καμία σχέση με το ουκρανικό θέατρο πολέμου.
Τρομοκράτες εισβάλλουν σε μια αίθουσα συναυλιών, με όπλα και εκρηκτικά στα χέρια, για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους με ψυχρό, δειλό, εξαιρετικά οργανωμένο, αδιάκριτο τρόπο.
Εχοντας υπόψη τα πολλά ψέματα του Κρεμλίνου, και των προπαγανδιστικών επιχειρήσεων «ψευδούς σημαίας» ως και των απαράδεκτων χειρισμών του Βλαντιμίρ Πούτιν (ακόμα νωποί στο μυαλό τους), σε συντριπτικό ποσοστό οι Ουκρανοί και οι Δυτικοί δεν «αγοράζουν τη ρωσική εκδοχή των γεγονότων». Υπενθυμίζουν ότι μόλις ο Πούτιν ανήλθε στην εξουσία στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οργάνωσε στημένες και κατευθυνόμενες από τις διαβόητες μυστικές υπηρεσίες του επιθέσεις, ιδιαίτερα στη Μόσχα (αλλά και σε κοντινές πόλεις) που σκότωσαν εκατοντάδες αθώους Ρώσους πολίτες.
Οι έρευνες αργότερα αποκάλυψαν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ρωσίας (FSB) είχαν τοποθετήσει τις βόμβες σε πολυκατοικίες, αλλά γρήγορα κατηγόρησαν τους Τσετσένους για τους βομβαρδισμούς. Αυτές ήταν ψεύτικες επιθέσεις για να δημιουργήσουν την ανάγκη για έναν ισχυρό άνδρα στο Κρεμλίνο και να εκδικηθούν το λαό του Βόρειου Καυκάσου, καθώς και να απαντήσουν με το είδος τους διεξάγοντας έναν αιματηρό και ακρότατο πόλεμο κατά της Τσετσενίας.
Στο μυαλό πολλών Ουκρανών, η επίθεση της 22ας Μαρτίου στη Μόσχα είναι μέρος της ίδιας λογικής και ο τρόπος λειτουργίας είναι παρόμοιος. Αναμένουν ότι η Ουκρανία θα κατηγορηθεί από τους σιλοβίκι των δολοφονικών μυστικών υπηρεσιών, ότι φέρει την ίδια ευθύνη με την Τσετσενία τη δεκαετία του 1990. Αυτό θα επιτρέψει στο Κρεμλίνο να δικαιολογήσει την περαιτέρω κινητοποίηση του πληθυσμού.
Η Ρωσία νόμιζε ότι είχε αιματηρά εξοντώσει τους Καυκάσιους τζιχαντιστές, ιδιαίτερα τους Τσετσένους, τους Ινγκούς και τους Νταγκεστανούς, οι οποίοι εντάχθηκαν στις τάξεις της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος και κατά συνέπεια εγκατέλειψαν τη Ρωσία. Τώρα επέστρεψαν. Και μερικοί από αυτούς προφανώς κατάφεραν ακόμη και να διαφύγουν, αφού πραγματοποίησαν την πιο θανατηφόρα επίθεση στη Ρωσία εδώ και είκοσι χρόνια.
Ο Πούτιν έχει πολλά να χάσει
Το να κατηγορείς την Ουκρανία είναι ένα πολύ επικίνδυνο στοίχημα, επειδή τα στοιχεία πληθαίνουν κάθε ώρα. Κανένα από αυτά δεν υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του. Ο Πούτιν δήλωσε σε τηλεοπτική ομιλία ότι είχαν συλλάβει 11 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων ενόπλων. «Προσπάθησαν να κρυφτούν και κινήθηκαν προς την Ουκρανία, όπου, σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, ετοιμάστηκε παράθυρο στην ουκρανική πλευρά για να περάσουν τα κρατικά σύνορα», είπε. Μέχρι στιγμής, οι ισχυρισμοί του Πούτιν για «συνενοχή»(!) της Ουκρανίας βασίζονται μόνο σε δύο στοιχεία που αποκαλύφθηκαν δημόσια. Σύμφωνα με ρωσικές αναφορές, το όχημα που διέφυγε από το σημείο μετά την τρομοκρατική επίθεση σταμάτησε κοντά στο Μπριάνσκ, μια ρωσική πόλη περίπου 170 χιλιόμετρα από τα ουκρανικά σύνορα. Απέχει επίσης περίπου 220 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Λευκορωσίας. Αυτή η εγγύτητα δεν καθιστά δεδομένο τον προορισμό του οχήματος εκ των προτέρων.
Το άλλο «στοιχείο» είναι οι ανακρίσεις των συλληφθέντων τρομοκρατών που μεταδίδουν οι ρωσικές αρχές. Θα πρέπει να είναι προφανές ότι, υπό την πίεση, πρόκειται να πουν αυτό που θέλουν να πουν οι ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας. Το Κρεμλίνο αναμφίβολα θα αποστάξει περαιτέρω τη μαρτυρία τους για να υποστηρίξει τη θέση του. Αυτό θα γίνει κατά τη διάρκεια μιας έρευνας της οποίας τα ευρήματα θα είναι ήδη γνωστά στον επικεφαλής ερευνητή, τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα οποιασδήποτε απολυταρχίας είναι να επιβάλει την αφήγημά του, όταν τα πάντα στον πραγματικό κόσμο έρχονται σε αντίθεση με αυτήν.
Για να κάνει τους ανθρώπους να παραβλέψουν αυτήν την κολοσσιαία αποτυχία ασφάλειας, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου θέλει να κάνει τους Ουκρανούς να πληρώσουν. Αλλά τι περισσότερο ή χειρότερο μπορεί να κάνει; Εχουν ήδη γίνει οι σφαγές στη Μπούτσα , Οι έφηβοι που βασανίστηκαν στα υπόγεια της Χερσώνας από τη FSB, οι ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν κατά χιλιάδες εναντίον Ουκρανών αμάχων, τα χωριά που ισοπεδώθηκαν στο Ντονμπάς ως και πολλά άλλα εγκλήματα πολέμου. Ο Πούτιν παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο. Δεν έχει τα μέσα να αντιμετωπίσει ένα πραγματικό πρόβλημα, τον τζιχαντισμό στο ρωσικό έδαφος, που μόλις εκδηλώθηκε για άλλη μια φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου