Δεν υπάρχει ζήτημα αποστολής ελληνικών δυνάμεων στην Ουκρανία, «όπως έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης», δήλωσε στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην «Political» και τον συνάδελφο Βασίλη Σκουλαράκο, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας.
Παράλληλα, στο ζήτημα της μεταφοράς ελληνικών κύριων οπλικών συστημάτων του τομέα της αεράμυνας (TOR M1, OSA-AK και S-300) στην Ουκρανία, η απάντηση είχε μεγάλο ενδιαφέρον: «Είναι ενταγμένα στο Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Αεράμυνας. Δεν νοείται η απόσυρσή τους, χωρίς την αντικατάστασή τους με οπλικά συστήματα παρόμοιων ή ανώτερων επιχειρησιακών δυνατοτήτων».
Η συνέχεια όμως είχε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ήταν έντονη η παρουσία της «διπλωματικής γλώσσας», στην οποία είχε εντρυφήσει από τη θητεία του ως υπουργός Εξωτερικών… Είπε λοιπόν, «όπως ισχύει για όλα τα οπλικά συστήματα, κατά την προμήθειά τους υφίστανται νομικές δεσμεύσεις για την πώληση ή παραχώρησή τους. Σε κάθε περίπτωση το εθνικό συμφέρον αποτελεί προτεραιότητα». Καταρχάς, η κατάληξη της αναφοράς, δεν είναι σαφές εάν συμβαδίζει με την «ελληνική εξωτερική πολιτική αρχών» που διακηρύσσει ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης, καθότι προκύπτει ότι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος προηγείται των νομικών δεσμεύσεων…
Δεν είναι απαραίτητο να διαφωνούμε επί της αρχής! Όμως, να συμφωνήσουμε πως εγείρεται ένα θέμα, αναφορικά με το πως γίνεται ο καθορισμός του εθνικού συμφέροντος σε μια χώρα που στερείται θεσμών και κουλτούρας ουσιαστικής συζήτησης στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Μήπως στην Ελλάδα το εθνικό συμφέρον… έχει διακυμάνσεις, αναλόγως των προσωπικών αντιλήψεων αυτού που έχει την εξουσία στα χέρια; Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε πολύ το συγκεκριμένο σκεπτικό. Κι αν μάλιστα αρχίζαμε και τα παραδείγματα, θα αναρωτιόντουσαν όλοι πότε ο ελληνικός λαός ενέκρινε συγκεκριμένα, στερεότυπα, ιδεοληψίες και κοσμοαντιλήψεις των πολιτικών του.
End User Certificate
Ας μείνουμε όμως στην υπουργική αναφορά περί νομικών δεσμεύσεων. Χωρίς να το αναπτύσσει, ο Δένδιας αναφέρεται στο «πιστοποιητικό τελικού χρήστη» (end user certificate), στην άδεια δηλαδή που πρέπει να δώσει ο κατασκευαστής για να μεταφερθεί το οπλικό σύστημα σε κάποιον νέο χρήστη. Ο λόγος είναι απλός: Να μην καταλήξει στα χέρια κάπου εχθρού του, ο οποίος είτε θα το στρέψει εναντίον του είτε -θεωρητικά- θα επιχειρήσει με τη μέθοδο της «αντίστροφης μηχανικής» (reverse engineering) να αποκρυπτογραφήσει και να αξιοποιήσει τα όποια τεχνολογικά μυστικά. Αυτό το τελευταίο το κάνουν και φίλοι… εάν υφίσταται ο συγκεκριμένος όρος στις διακρατικές σχέσεις.
Κατά συνέπεια, το θέμα είναι να προσδιοριστεί ποιο ακριβώς εθνικό συμφέρον θα εξυπηρετούνταν από την μεταφορά άνευ αδείας: Την πλήρη αντικατάστασή του από ένα σύγχρονο; Τη μερική επιδότηση της αντικατάστασης; Βέβαια, η αναφορά Δένδια, όπως είναι διατυπωμένη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να μπλοκαριστεί κάθε μεταφορά στην Ουκρανία κύριου οπλικού συστήματος όπως τα αντιαεροπορικά. Εάν αυτό προκριθεί. Διότι είναι εύλογη η ανησυχία, ότι η παραβίαση μιας «σταθεράς» του διεθνούς εξοπλιστικού εμπορίου όπως το προαναφερθέν «πιστοποιητικό» του εκάστοτε κατασκευαστή, μπορεί να τη «σηκώσει» μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, ασχέτως των επιπτώσεων που λογικά θα υπάρξουν και ενδεχομένως από ρωσικά «αντίμετρα». Η Ελλάδα μπορεί; Δεν είναι εύκολη η απόφαση για να ληφθεί με τη συνήθη νεοελληνική επιπολαιότητα.
Κατά τα άλλα, ο Δένδιας μας… ενημέρωσε ότι η φρεγάτα F452 «ΥΔΡΑ» είναι «απολύτως αξιόπλοη διαθέτει τα οπλικά συστήματα και τα μέσα αυτοπροστασίας … τα οποία ενισχύθηκαν μάλιστα πριν τον απόπλου, που της επιτρέπουν να εκτελέσει επιτυχώς την αποστολή» στο πλαίσιο της επιχείρησης ASPIDES της ΕΕ. Κάπου εκεί αρχίζουν όμως οι απορίες σχετικά με το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού «τέλους ζωής» των MEKO 200HN. Πλησιάζουν προσεχώς τα 30 έτη επιχειρησιακού βίου όσες δεν τα πέρασαν ήδη και άλλη μια κυβέρνηση για εκσυγχρονισμό συζητά.
Υπάρχει πολιτική για τις παλιές φρεγάτες;
Τα κόστη, ως γνωστόν έχουν εκτοξευθεί, με αποτέλεσμα πολλοί να αναρωτιούνται αν αξίζει τον κόπο, ή αν πρέπει τα χρήματα να κατευθυνθούν σε νέες ναυπηγήσεις. Υπάρχει και η προοπτική της Αυστραλίας που θα αποσύρει τις δυο MEKO ANZAC, την πρώτη μάλιστα εντός του 2024. Καλές οι συνεντεύξεις των υπουργών, συνήθως όμως θολώνουν περισσότερο το τοπίο, παρά το ξεκαθαρίζουν. Διότι στην ίδια συνέντευξη, ο ΥΕΘΑ τα άφησε όλα ανοικτά! Και την παραγγελία τέταρτης FDI HN και την υλοποίηση του προγράμματος των κορβετών, που όπως είπε δεν έχει ακυρωθεί αλλά ανασταλεί. Πάλι καλά που την τέταρτη FDI έπαψαν να την ονομάζουν «option». Προς το παρόν όμως, το Πολεμικό Ναυτικό εξακολουθεί να μην έχει καράβια.
Η ηγεσία της χώρας εμφανίζεται ονειρεύεται μέχρι και FFG-62 Constellation, 7.000 τόνων εκτοπίσματος, όταν δεν προχωρά στην υλοποίηση προγράμματος για τη ναυπήγηση πλοίων 3.000 τόνων εκτοπίσματος, ή 4.500 που είναι οι FDI HN. Με τον υπουργό Άμυνας να λέει μάλιστα στην επίμαχη συνέντευξη, ότι η αποδοχή της ένταξης στο πρόγραμμα και την «συμπαραγωγής» αποτελεί «μεγάλη εθνική επιτυχία»! Ποιος κατασκευαστής δεν επιθυμεί να εντάξει εξαγωγικούς πελάτες στα ναυπηγικά του προγράμματα; Στον συγκεκριμένο μάλιστα βιομηχανικό κλάδο, οι Αμερικανοί δεν έχουν να επιδείξουν επιτυχίες, καθότι τα πολεμικά τους πλοία συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές που θέτει το αμερικανικό Ναυτικό (USN), το οποίο έχει παγκόσμια παρουσία.
Η δε κατάσταση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας είναι γνωστή στους παροικούντες. Γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, δεν προχώρησε και το πρόγραμμα των κορβετών. Ό,τι και να δηλώνουν οι πολιτικοί, όποιο «όραμα» και να προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν στην κοινωνία, η πραγματικότητα είναι δυσάρεστη και δεν θα εξαφανιστεί ως διά μαγείας. Όταν υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα στην ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, να ξεκινήσουμε να αντιμετωπίζουμε με τη δέουσα σοβαρότητα, όσα διακηρύσσονται. Όχι προς το παρόν. Διότι αν κάτι έχει αποδειχθεί, είναι ότι ακόμα και οι διακηρύξεις πραγματικών προθέσεων, συχνά πυκνά προσκρούουν στην πραγματικότητα και το αποτέλεσμα περιγράφεται ως «μηδέν εις το πηλίκον».
Το τσάμπα ποτέ δεν υπήρξε στους εξοπλισμούς
Από τις αναφορές Δένδια δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι LCS, καθώς του διατυπώθηκε και σχετικό ερώτημα. «Εφόσον οι LCS είναι πλήρως επιχειρησιακές και μας δοθούν δωρεάν, είναι ένα σύστημα το οποίο θα αξιολογηθεί από τα Γενικά Επιτελεία», αναφέρει ο υπουργός, διευκρινίζοντας, ότι «η απόφαση θα ληφθεί αφού υποβληθούν οι εισηγήσεις του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΝ, οι οποίες αυτονόητα θα λάβουν υπόψη τους την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα συγκεκριμένα πλοία». Υπενθύμισε δε, ότι ο ίδιος στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής είχε πει, «ορισμένες LCS που έχουν λύσει τα “παιδικά” τους προβλήματα, μας ενδιαφέρουν μόνον ως δωρεάν παραχώρηση».
Για να συγκεκριμενοποιήσει περισσότερο, υπενθύμισε δήλωση του περασμένου Φεβρουαρίου, όπου τα LCS ενδιαφέρουν «ως ενδιάμεση λύση, μέχρι να αποκτήσουμε τη φρεγάτα επόμενης γενιάς, η οποία ευελπιστούμε να είναι η Constellation». Αρχικά, η αναφορά μοιάζει με μήνυμα στο Μέγαρο Μαξίμου, εάν συνυπολογιστεί η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη για τις LCS κατά τη διάρκεια «υποδοχής» των ναυτικών – ανθυποβρυχιακών- ελικοπτέρων MH-60R (Romeo), όπου απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, είχε πει πως όταν σου χαρίζουν γάιδαρο δεν τον κοιτάς στα δόντια.
Φυσικά… λαμβάνουμε αποστάσεις από ενδεχόμενη ευθεία αντιστοίχιση του συμπαθούς τετράποδου με το συγκεκριμένο πλοίο. Επιπρόσθετα, οι αμερικανικές φρεγάτες δεν μπορούν να θεωρηθούν δεδομένες, όπως προκύπτει από το «ευελπιστούμε»! Άρα, εθνική επιτυχία θεωρείται η -σε κάθε περίπτωση ανέξοδη- «αποδοχή της ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα. Σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, τόσο δεδομένο και καλόβολο, που προσφέρει αγόγγυστα… τον οβολό του φορολογούμενου στην αμερικανική αμυντική βιομηχανία, με ποια αιτιολογία θα του έλεγαν όχι;
Λογαριασμό για την Αεροπορία Στρατού θα δώσουν;
Εν κατακλείδι, εντύπωση προκαλεί και η αναφορά του στο… δράμα του Στεφανοβικείου. Όχι ότι δεν το ξέραμε, όμως ρίχνεται συνέχεια η μπάλα στους στρατιωτικούς που θα αποφασίσουν εάν θα μετεγκατασταθεί η βάση της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (1η ΤΑΞΑΣ). Τόσο καιρό μετά, αλήθεια, ακόμα θεωρεί οποιοσδήποτε ότι το συγκεκριμένο σημείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου; «Το Γενικό Επιτελείο Στρατού εξετάζει και θα εισηγηθεί στο ΓΕΕΘΑ και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όλες τις πιθανές λύσεις. Στόχος μας, η τελική επιλογή να είναι βιώσιμη, οικονομικά αποδοτική και να διασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία της Αεροπορίας Στρατού».
Μήπως θα ήθελε να μας ενημερώσει ο υπουργός και για το κόστος μετεγκατάστασης, αλλά επιτέλους, να μας προσδιορίσει το ύψος των ζημιών από τη θεομηνία; Για αν έχουμε μια εικόνα της δαπάνης, καθότι αυτή προφανώς αφαιρείται από την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων. Κι επειδή πληρώνουμε όλοι ως φορολογούμενοι. Θα συνεχίσουμε να το υπενθυμίζουμε, όσο κι αν «κουράζει» κάποιους. Συνολικά, η συνέντευξη Δένδια είναι άκρως «πολιτική», με διατυπώσεις που επιδέχονται περισσοτέρων της μιας ερμηνειών. Συνηθισμένο. Έχει έρθει όμως η ώρα, πέρα από την ατελείωτη κουβέντα, να δούμε και πράξεις. Αποτελέσματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου