Η ηχηρή απουσία των Ηνωμένων Εθνών από τις εξελίξεις

ΟΙ εξελίξεις στην Ουκρανία, ο συνεχιζόμενος πόλεμος, φέρνει στο προσκήνιο τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών. Ο Διεθνής Οργανισμός, που θεωρείται ο θεματοφύλακας του διεθνούς δικαίου και εγγυητής της ειρήνης, με βάση τις Αρχές που διέπουν τη λειτουργία του, είναι ο μεγάλος απών στα όσα διαδραματίζονται στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο. Είναι απών στα όσα συμβαίνουν ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Φιλοξενεί συνεδριάσεις ενώ κατά καιρούς καταγράφονται παρεμβάσεις του Γενικού Γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες, για τις εξελίξεις σε αυτό το ανοικτό μέτωπο. Παρεμβάσεις, που έχουν, εν πολλοίς, χαρακτήρα εκκλήσεων. Επίσης, παρουσιάζουν διά ανακοινώσεων και στοιχεία από το πεδίο του πολέμου (νεκροί, πρόσφυγες κλπ). Χθες ο Γ.Γ., δύο σχεδόν μήνες μετά την έναρξη της εισβολής παρουσιάσθηκε έτοιμος να παρέμβει.

Η ΚΡΙΣΗ στο Ουκρανικό, ο εν εξελίξει πόλεμος, επιβεβαιώνει, δυστυχώς, την αδυναμία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών να έχει λόγο και ρόλο και να λειτουργεί με τρόπο, που να σταματά τις συγκρούσεις. Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει μία αδυναμία του Διεθνούς Οργανισμού να μπορεί να δράσει αποτελεσματικά, ώστε να διασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια. Και σε αυτή την ειδική περίπτωση, η χώρα που εισβάλλει είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα των Ηνωμένων Εθνών (στα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α.). Και τούτο προσφέρει στη Ρωσία το δικαίωμα του βέτο. Αλλά δεν είναι αυτό που φρενάρει τα Ηνωμένα Έθνη στο να αναλάβει πρωτοβουλίες. Δεν είναι αυτό που αποτρέπει τον Διεθνή Οργανισμό για να προωθήσει δράσεις διασφάλισης της ειρήνης και προστασίας της κυριαρχίας των κρατών-μελών της.

ΕΙΝΑΙ προφανές πως οι αποφάσεις λαμβάνονται σε άλλα κέντρα εξουσίας. Ούτε στα Ηνωμένα Έθνη, ούτε σε οποιονδήποτε άλλο Διεθνή Οργανισμό λαμβάνονται οι αποφάσεις. Προφανώς και οι Οργανισμοί αυτοί χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν για να προωθούνται και να προβάλλονται πολιτικές και να εφαρμόζονται. Αυτή είναι μία πραγματικότητα, που δεν μπορούμε να αποκρύψουμε. Μία πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, διαφορετικά θα τη βιώνουμε σε κάθε κρίση, σε κάθε πόλεμο.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία έχει στηρίξει τις ελπίδες της για να επιλύσει το πρόβλημά της, το οποίο προκάλεσε η κατοχική Τουρκία, στα Ηνωμένα Έθνη. Ο Διεθνής Οργανισμός εποπτεύει διαδικασίες διαπραγματεύσεων, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, που 48 χρόνια τώρα δεν αποδίδουν. Δεν αποδίδουν επειδή δεν συνεργάζεται η κατοχική δύναμη, αλλά και επειδή ο Διεθνής Οργανισμός δεν προτάσσει τις αρχές που εκπροσωπεί, για ελευθερία και εδαφική ακεραιότητα, κυριαρχία των κρατών-μελών του. Βιώνουμε αυτό το αφήγημα και την προσέγγιση σχεδόν μισό αιώνα και σαφώς και μπορούμε να καταθέσουμε τη δική μας εμπειρία.

ΔΕΝ είναι, όμως, το Κυπριακό το ζήτημα που θέτουμε σήμερα, αλλά ευρύτερα τη στάση και την αποτελεσματικότητα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με αφορμή τη συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αναδεικνύουμε την απουσία του ΟΗΕ και τις αδυναμίες του. Μπορεί με αφορμή αυτό τον πόλεμο, που όλοι θέλουμε να σταματήσει, για να σωθούν ζωές, να αποτελέσει ευκαιρία για να αλλάξουν κάποια ζητήματα στη λειτουργία των Ηνωμένων Εθνών. Κυρίως για να είναι ουσιαστικός, αποτελεσματικός και όχι ένας παθητικός παρατηρητής σε έναν καταστροφικό πόλεμο, στον οποίον χάνονται ζωές και ισοπεδώνεται μία χώρα. Ένας πόλεμος, που δεν αποκλείεται να επεκταθεί επικίνδυνα. 

 Η Θέση του "Φ"   

ΠΗΓΗ philenews