Απαγορευτικό το κόστος αποστολής C-130 στο Ισραήλ για συντήρηση. Πληθώρα οικονομικότερων και ασφαλέστερων εναλλακτικών ακυρώνει την επίκληση του κατεπείγοντος.
Το ενδιαφέρον ρεπορτάζ του συναδέλφου Βασίλη Νέδου στην Καθημερινή που αναδημοσιεύτηκε από το DP, είναι εξόχως αποκαλυπτικό του τι πραγματικά συνέβη με το στόλο των μεταφορικών αεροσκαφών C-130H/B τα τελευταία 15 χρόνια. Αυτό που συνέβη και με τα υπόλοιπα πτητικά μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Το ελληνικό κράτος βρέθηκε σε οικονομική αδυναμία να τα υποστηρίξει, ενώ δεν τα ιεράρχησε και ως προτεραιότητα χρηματοδότησης. Τόσο απλά.
Πρόκειται για δεκάδες τύπους αεροσκαφών (αεροπλάνων και ελικοπτέρων). Μετά από δεκάδες δημοσιεύματα αναφορικά με το ζήτημα των διαθεσιμοτήτων και της επανενεργοποίησης του στόλου των μεταφορικών αεροπλάνων της Πολεμικής Αεροπορίας τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια, καταλήγουμε εκ του ασφαλούς στα εξής ενδιαφέροντα συμπεράσματα:
1. Έπρεπε να φτάσουμε στην αδυναμία αποστολής όπλων στην Ουκρανία και να εκτεθεί διεθνώς η Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο δημοσίευμα που επικαλούμαστε, για να συγκληθεί σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, με αντικείμενο την αναζήτηση και την επιλογή λύσεων επαναφοράς στις πτήσεις των αναγκαίων για την λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, μεταφορικών αεροπλάνων τύπου C-130H/B;
Εφόσον, με βάση πάντα το ίδιο δημοσίευμα, ήταν γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους καθηλώθηκαν τα C-130 σταδιακά από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, γιατί εδώ και δύο ή δυόμιση χρόνια δεν μπορούσε να γίνει αυτή η σύσκεψη; Έπρεπε να φτάσουμε στο και πέντε; Η αποστολή στην Ουκρανία είναι σοβαρότερο ζήτημα από την εξασφάλιση επιχειρησιακής ετοιμότητας και επάρκειας των Ενόπλων Δυνάμεων ώστε να είναι σε θέση να επιτελέσουν τη βασική αποστολή τους, την υπεράσπιση της κυριαρχίας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν;
2. Με το αστρονομικό ποσό των 60 εκατομμυρίων ευρώ που -κατά το δημοσίευμα της Καθημερινής– απαιτείται για την επενεργοποίηση τριών μόλις ελληνικών C-130 στο Ισραήλ, όχι μόνο ανασυγκροτείται η γραμμή βαριάς συντήρησης στην ΕΑΒ, μέσω της πρόσληψης και της εκπαίδευσης νέων μηχανικών, αλλά εξασφαλίζεται και η απρόσκοπτη ροή ανταλλακτικών για όλο τον στόλο.
3. Στοιχεία κόστους για τον εκσυγχρονισμό των οκτώ ισραηλινών C/KC-130H στο επίπεδο -ΗΙ, που περιλαμβάνει αντικατάσταση του ηλεκτρονικού τους εξοπλισμού σε συνδυασμό με δομική αναβάθμιση και αντικατάσταση του κεντρικού δομικού στοιχείου σύνδεσης ατράκτου – πτέρυγας (wingbox), δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. Εννοείται ότι εάν στις εργασίες επαναφοράς των τριών ελληνικών C-130 (δεν γνωρίζουμε αν είναι – Β ή – Η, αλλά πιθανότατα πρόκειται για – Η), στο Ισραήλ, δεν περιλαμβάνεται αντικατάσταση του wingbox και απόδοση δυνατοτήτων εναέριου ανεφοδιασμού (ιπτάμενου τάνκερ) μέσω τροποποιήσεων (KC), τότε είναι εντελώς ασύμφορη…
4. Η εκτίμηση αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η USAF, η Αεροπορία των ΗΠΑ, θα δαπανήσει συνολικά 500 εκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό 176 δικών της και της Εθνοφρουράς, αεροσκαφών C-130H. To έργο έχει αναλάβει η L3 Technologies, περιλαμβάνοντας αντικατάσταση ηλεκτρονικών πιλοτηρίου και συστημάτων ναυτιλίας με το πακέτο Flight 2 της Collins (MFD διαστάσεων 6 Χ 8 ιντσών, σύστημα FMS, και νέο INS/GPS), αντικατάσταση των κλασικών τετράφυλλων ελίκων, ευρείας χορδής πτερυγίων, τύπου HS 54H60 από νέες οκτάφυλλες NP2000 της Hamilton Sundstrand, με πτερύγια κατασκευασμένα από σύνθετα υλικά.
Στον εκσυγχρονισμό επίσης των αμερικανικών αεροσκαφών, θα περιληφθεί και νέο σύστημα πέδησης της Collins με σημαντικά χαμηλότερες ανάγκες συντήρησης. Διαιρώντας το ποσό των 500 εκατομμυρίων δολαρίων με τον αριθμό των C-130H που θα εκσυγχρονιστούν (176), το κόστος ανά μονάδα ανέρχεται σε 2,84 εκατομμύρια δολάρια!
Βέβαια σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το κόστος της αναβάθμισης των κινητήρων Τ56, των C-130H της USAF που είχε προηγηθεί, αλλά και ο κόστος των δομικών αναβαθμίσεων που έχουν υποστεί τα εν λόγω αεροσκάφη, με σκοπό να παραταθεί η επιχειρησιακή τους ζωή.
5. Με το αστρονομικό ποσό των 60 εκατομμυρίων ευρώ για την επαναφορά σε πλόιμη κατάσταση τριών μόλις C-130, εναλλακτικά η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να επανενεργοποιήσει το σύνολο των δικινητήριων μεταφορικών C-27J της 354 Μοίρας που ουδέποτε έχει εκμεταλλευτεί επιχειρησιακά από τότε που τα παρέλαβε. Υπενθυμίζεται ότι καθηλώθηκαν ελάχιστα χρόνια μετά από την παραλαβή τους, λόγω ανυπαρξίας σύμβασης Follow On Support (FOS).
Μέχρι πότε ακριβώς θα παραμένουν καθηλωμένα, φορτώνοντας τα τετρακινητήρια C-130 με κύκλους λειτουργίας (απογείωση, πτήση, προσγείωση), από τη στιγμή που αγοράστηκαν για να καλύπτουν με πολύ χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερη ευελιξία τις καθημερινές ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων; Στη νησιωτική Ελλάδα κυρίως.
Με την ευκαιρία, αυτά τα 80 εκατ. ευρώ που είχαν υποτίθεται εξοικονομηθεί μέσω της επιστροφής στην κατασκευάστρια των τεσσάρων C-27J που δεν είχαν παραληφθεί, σε μια επωφελή για την εταιρία συναλλαγή αφού σε πουλήθηκαν τρίτη χώρα ακριβότερα από όσο είχαν πωληθεί στην Ελλάδα, για να προχωρήσει απρόσκοπτα η υποστήριξη των υπολοίπων τι έχουν γίνει; Υπάρχουν; Πού βρίσκονται; Έχουν παραδοθεί και πότε σε υλικά για την υποστήριξη των αεροσκαφών; Αν ναι, αυξήθηκε η διαθεσιμότητα των αεροσκαφών του τύπου που επί χρόνια ήταν αβυσσαλέα χαμηλή; Γιατί σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε η διαθεσιμότητα συνεχίζει να είναι “απελπιστικά” χαμηλή. Θα επανέλθουμε.
6. Εφόσον λόγω οικονομικής αδυναμίας αρχικά και κατόπιν λόγω αδράνειας, όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα της Καθημερινής, η Ελλάδα έχει βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναζητά άμεσα λύσεις για την αποκατάσταση του στόλου των C-130, η προοπτική αποστολής τριών τέτοιων αεροπλάνων στο Ισραήλ, δεν θα έπρεπε καν να εξετάζεται.
Γιατί πέρα από το πολύ μεγάλο κόστος που συνεπάγεται σε χρήμα, θα έχει πολύ μεγάλο κόστος και σε χρόνο. Διότι τα αεροσκάφη θα πρέπει να αποσυναρμολογηθούν και να μεταφερθούν με πλοία στο Ισραήλ. Θα παραδοθούν δε στην Πολεμική Αεροπορία, μετά την πάροδο δύο ή τριών ετών!
Η εκτίμηση αυτή γίνεται με δεδομένο το ότι ο εκσυγχρονισμός των ισραηλινών C/KC-130H που περιέλαβε και δομική αναβάθμιση ξεκίνησε ως διαδικασία (πρόγραμμα) το 2014, για να ολοκληρωθεί το 2021. Πώς ακριβώς λοιπόν εξυπηρετείται μέσα από τη συγκεκριμένη επιλογή το κατεπείγον της κάλυψης της συγκεκριμένης ανάγκης;
7. Σε κάθε περίπτωση, ο οικονομικότερος, ταχύτερος και παράλληλα ποιοτικά αποδοτικότερος τρόπος διατήρησης των πτητικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων σε ενέργεια, είναι η συντήρησής τους εγχώρια. Γιατί είναι μία διαδικασία υψηλής εξειδίκευσης και κόστους που δεν τελειώνει ποτέ.
Η Ελλάδα δεν έχει παρά ελάχιστο κατασκευαστικό έργο εξασφαλισμένο για την αμυντική της βιομηχανία. Αν απωλέσει οριστικά και τη συντήρηση η οποία ούτως ή άλλως έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια, καταστρέφει περαιτέρω την οικονομία της επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τον Έλληνα φορολογούμενο και αυξάνοντας την ανεργία.
Υπονομεύει όμως καθοριστικά και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες χάνουν την επιχειρησιακή τους αυτονομία. Είναι άλλο τα πτητικά τους μέσα να συντηρούνται εγχώρια και από τις ίδιες σε ποσοστό 5ο% κατ’ ελάχιστο και άλλο να αποστέλλονται στο εξωτερικό για ολόκληρους μήνες ή και χρόνια!
Και μια απορία: Τόσα έργο δίνει στην ΕΑΒ η Lockheed Martin. Ρώτησε άραγε κανείς, από το ΥΠΕΘΑ την κατασκευάστρια Lockheed Martin αν με τα χρήματα που σκοπεύουμε να δαπανήσουμε με ποιους όρους και κόστος θα μπορούσε να εκτελεστεί το έργο στην ΕΑΒ; Με την κυβέρνηση να βρίσκει λύση στην ανάγκη άμεσης ενίσχυσης με μηχανικούς (σ.σ. μεγάλη ανεργία, μορφωμένοι – επιστήμονες που αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμα και “ντελιβεράδες” για να ζήσουν) και άλλο τεχνικό προσωπικό; Η απάντηση πρέπει να δοθεί με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ. Θα τη δώσει κανείς;
8. Εφόσον η ελληνική κυβέρνηση “διαπίστωσε” επιτέλους οριστικά το πρόβλημα, ας επενδύσει τα χρήματα που σκοπεύει να δαπανήσει στο Ισραήλ στην ανάκτηση της ικανότητας συντήρησης των C-130 εγχώρια. Είτε από την Πολεμική Αεροπορία (ΚΕΑ), είτε από την ΕΑΒ. Εφόσον επίσης επιθυμεί να επιλύσει άμεσα το πρόβλημα ας βγει στη διεθνή αγορά προς αναζήτηση και άμεση προμήθεια δύο C-130H με σημαντικό υπόλοιπο ωρών πτήσης, μέχρι η γραμμή συντήρησης των αεροπλάνων του τύπου να αρχίσει να αποδίδει.
Το κόστος θα είναι σημαντικά χαμηλότερο από αυτό των 60 εκατομμυρίων ευρώ. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξεπεράσει το μισό! Αρκεί να λάβει υπόψη κανείς ότι δύο από τα C-130J Mk.5 της βρετανικής Αεροπορίας (RAF) πουλήθηκαν στην Αεροπορία του Μπαχρέιν έναντι 30 εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας (37 εκατομμυρίων δολαρίων) το 2017. Το Μπαγκλαντές πλήρωσε για πέντε αεροσκάφη του ίδιου τύπου 149 εκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβάνοντας και υποστήριξη μαζί με εργασίες βαριάς συντήρησης πριν παραδοθούν.
Τρία τέτοια αεροσκάφη παραμένουν απούλητα εξ όσων γνωρίζουμε μαζί με 14 ακόμη επιμηκυμένα C-130J-30. Όλα δε, είναι εξοπλισμένα με ολοκληρωμένα συστήματα αυτοπροστασίας! Τί στην ευχή συζητά ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος με τον Βρετανό ομόλογό του όπως συχνά πυκνά ανακοινώνεται τελευταία; Υπάρχει και η μέθοδος του συνδυασμού εξοπλιστικών που οδηγεί σε σημαντική μείωση των τιμών ξέρετε…
Ασφαλές συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι εναλλακτικές υπάρχουν. Αν κανείς βέβαια είναι διατεθειμένος να τις εξετάσει. Το να δαπανηθεί ένα τόσο μεγάλο ποσό για να έχει η Πολεμική Αεροπορία στη διάθεσή της μετά από τρία περίπου χρόνια τρία μόλις C-130, σίγουρα δεν μπορεί να θεωρείται σοβαρή εναλλακτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου