Ο Αμερικανός ιστορικός Τίμοθι Σνάιντερ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γέηλ, που έχει μελετήσει σε βάθος την Ουκρανία έχοντας αποκαλέσει την ευρύτερη περιοχή "αιματοβαμμένες χώρες", παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις του πολέμου και πρόσφατα επισκέφθηκε το Κίεβο όπου συναντήθηκε με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Για τα "δημοψηφίσματα" που έχουν ξεκινήσει να διεξάγονται από σήμερα σε τέσσερις υπό ρωσική κατοχή περιοχές της Ουκρανίας - Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα -και είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθούν την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου, κάνει μια διειδυτική ανάλυση και εξηγεί γιατί συνιστούν "αισχρότητα" και εμπεριέχουν "στοιχεία εγκλήματος πολέμου".
Ο Σνάιντερ, σε εκτενή ανάρτησή του στο twitter, χαρακτηρίζει τα "δημοψηφίσματα" μια "μιντιακή άσκηση προπαγάνδας" που δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τίποτε άλλο "παρά εγκλήματα πολέμου".
"Οι προπαγανδιστές", λέει, αποκαλούν αυτή την "άσκηση προπαγάνδας των ΜΜΕ δημοψηφίσματα για την προσάρτηση περιοχών από τη Ρωσία. Σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να βρουν πώς να τα αποκαλέσουν. Θα προτείνω τον χαρακτηρισμό "αισχρότητα".
Σημειώνοντας ότι σε όλο τον κόσμο γίνεται η "επισήμανση σχετικά με αυτές τις ασκήσεις των ρωσικών μέσων ενημέρωσης ότι είναι παράνομη η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης σύγκρουσης και υπό την απειλή της χρήσης βίας". Κάτι που όπως σημειώνει ο Σνάιντερ, "φυσικά ισχύει".
Ούτε υποδομές, ούτε εκλογικό σώμα: Μόνο προπαγάνδα
Προσθέτει όμως, ότι αυτό είναι "μόνο η επιφάνεια του προβλήματος" αν και θα ήταν επαρκής λόγος ώστε απλώς να αγνοηθούν.
Προσπερνώντας ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες υλικοτεχνικές υποδομές για τη διεξαγωγή τους και το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν υπό τις παρούσες συνθήκες να διεξαχθεί ουσιαστική ψηφοφορία, επισημαίνει ότι όταν αναφερόμαστε σε "παράνομο δημοψήφισμα", αναγνωρίζουμε ότι η ψηφοφορία έλαβε χώρα. Εξηγεί δε, ότι ακόμη κι αν υπήρχαν οι υποδομές από την πλευρά των διοργανωτών, λείπει το εκλογικό σώμα, καθώς οι Ρώσοι και οι φιλορώσοι δεν ελέγχουν το σύνολο των περιοχών αυτών όπου θα ισχυριστούν ότι διεξήχθη η ψηφοφορία.
Για αυτό και τα αποκαλεί "ασκήσεις προπαγάνδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης". Κάποια στιγμή, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης απλώς θα δηλώσουν ότι (κάτι σαν) το 97% των κατοίκων της περιοχής του Ντόνετσκ θέλουν να ενταχθούν στη Ρωσία, το 96% στο Λουχάνσκ, το 86% στη Ζαπορίζια, το 80% στη Χερσώνα", λέει ο Σνάιντερ διαβλέποντας το προαναγγελθέν αποτέλεσμα που αναμένεται να ανακοινώσουν οι Ρώσοι. "Αυτοί οι αριθμοί θα εφευρεθούν, θα φτιαχτούν. Είναι ήδη σε κάποιο αρχείο", διευκρινίζει στην ανάλυσή του αλλά "δεν θα έχουν καμία βάση" και "δεν έχει νόημα να πούμε ότι τέτοιοι αριθμοί είναι απίθανοι, γιατί απλώς θα εφευρεθούν".
Οι εσκεμμένες μυθοπλασίες των ρωσικών ΜΜΕ
"Οι μυθοπλασίες" που θα σερβίρουν τα ρωσικά ΜΜΕ θα είναι απίθανες, αλλά "αυτό θα γίνει εσκεμμένα" λέει ο Σνάιντερ εξηγώντας ότι ο τρόπος που λειτουργεί η ρωσική προπαγάνδα "είναι να λέγεται ένα ψέμα που όλοι γνωρίζουν ότι είναι ψέμα και στη συνέχεια να επιχειρείται δια της βίας να αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από το να ζήσεις μέσα στο ψέμα λες και είναι αλήθεια".
Και με αυτό τον τρόπο διεξάγονται οι εκλογές και στο εσωτερικό καθώς "οι αριθμοί δεν προορίζονται να γίνουν πιστευτοί με την κυριολεκτική έννοια".
Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι "αυτή η άσκηση των ρωσικών μέσων ενημέρωσης είναι γελοία. Αλλά δεν είναι αστεία. Είναι αηδιαστική. Τι γίνεται με τους νεκρούς; Τι γίνεται με τους περισσότερους από 100.000 αμάχους που σκότωσαν οι Ρώσοι στη Μαριούπολη; Πώς πρέπει να μετρήσουμε τις ψήφους τους; Τι γίνεται με τους περισσότερους από τρία εκατομμύρια ανθρώπους που η Ρωσία απέλασε βίαια, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται τώρα σε στρατόπεδα;"
Οι ομαδικοί τάφοι που αφήνει πίσω της η Ρωσία
Ο Τίμοθι Σνάιντερ, περιγράφει επίσης, τα όσα είδε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουκρανία.
"Όπου η Ρωσία κατέλαβε εδάφη, αφήνει πίσω της ομαδικούς τάφους. Όταν ήμουν στην Ουκρανία, επισκέφτηκα μερικούς από αυτούς, καθώς και τα σπίτια ανθρώπων που έχουν χάσει μέλη της οικογένειάς τους. Όσο ήμουν εκεί, ο ουκρανικός στρατός απελευθέρωσε μεγάλο μέρος της περιοχής του Χαρκόβου και πλεόν γνωρίζουμε για την ύπαρξη περισσότερων ομαδικών τάφων, για παράδειγμα στην πόλη Ιζιούμ".
Καταλήγοντας για να γίνουν ξεκάθαρη η ανάλυσή του, υπογραμμίζει ότι "όταν η Ρωσία ισχυρίζεται ότι τεράστιες πλειοψηφίες Ουκρανών θέλουν να ενταχθούν στη Ρωσία, ισχυρίζονται ότι στους Ουκρανούς αρέσουν οι λάκκοι θανάτου, ότι στους Ουκρανούς αρέσει ο βιασμός, ότι στους Ουκρανούς αρέσει τα βασανιστήρια, ότι στους Ουκρανούς αρέσει η απέλαση, ότι στους Ουκρανούς αρέσει να εξαφανίζονται οι πόλεις τους.
Μια τέτοια απόπειρα δημόσιας ταπείνωσης είναι αξιοθρήνητη.
Γι' αυτό η συνεχιζόμενη άσκηση των ρωσικών μέσων ενημέρωσης - "δημοψηφίσματα" - είναι χυδαία. Οι Ρώσοι, στην πραγματικότητα, ισχυρίζονται ότι οι Ουκρανοί θέλουν να γιορτάσουν τη δική τους συνεχιζόμενη γενοκτονία.
Η άσκηση των ρωσικών μέσων ενημέρωσης - "δημοψηφίσματα" - θα πρέπει επομένως να γίνει κατανοητή ως στοιχείο των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου και ως τίποτα περισσότερο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου