Ο Abdel-Fattah Burhan και ο Mohammed Hamdan Dagalo υπήρξαν πριν από τέσσερα χρόνια στενότατοι συνεργάτες. 

Οι δύο Στρατηγοί δίπλα – δίπλα τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο έκαναν τα πάντα προκειμένου να ανατρέψουν το δικτατορικό καθεστώς του Ομάρ αλ Μπασίρ.

Το 2019 οι μαζικές διαδηλώσεις των πολιτών στο Σουδάν έδωσαν το έναυσμα στους δύο παλιούς γνώριμους και συνεργάτες να οργανώσουν και τελικά να επιτύχουν στην ανατροπή του κατεστημένου μέχρι εκείνη την στιγμή πολιτικού συστήματος.

Με την ανατροπή, την δίκη και τελικώς την φυλάκιση του Αλ Μπασίρ, οι
δύο Στρατηγοί δημόσια είχαν δηλώσει πως η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές και το λαϊκό αίτημα για Ειρήνη και Δημοκρατία θα εισακουστεί. Τέσσερα χρόνια μετά οι δύο άλλοτε φίλοι έχουν μετατρέψει την Πρωτεύουσα της χώρα σε πεδίο μάχης διεκδικώντας ο καθένας για το εαυτό του την θέση του νέου δικτάτορα.

Οι δύο στρατηγοί διαθέτουν μεγάλες μονάδες άρτια εκπαιδευμένων στρατιωτών αλλά και σημαντικό απόθεμα όπλων και δεν σκοπεύουν να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Όπως συνηθίζεται σε αυτές τις καταστάσεις και τα δύο στρατόπεδα κατηγορούν το ένα το άλλο πως προσπάθησε να σφετεριστεί την εξουσία. Το μεν στρατόπεδο του Στρατηγού Burhan έχοντας τις δυνάμεις και τα οπλικά
συστήματα του στρατού της χώρας χτυπά τις δυνάμεις του ιδιωτικού στρατού του Dagalo τα οποία διαθέτουν όμως πλεονέκτημα σε περιοχές εκτός της Πρωτεύουσας, εκεί που ο Στρατηγός έφτιαξε το «όνομά» του μέσω σφαγών και εξαφάνισης ολόκληρων χωριών κατά την διάρκεια των πολύχρονων εμφυλίων που πληγώνουν το Σουδάν από το 2011 και μετά.

Με τους νεκρούς και τους τραυματίες να αυξάνονται δραματικά και τις μάχες ειδικά εντός του Χαρτούμ να είναι σφοδρές δεν υπάρχει τώρα κάποιο σημάδι αποκλιμάκωσης, συνεννόησης και διπλωματικής επίλυσης της κρίσης./ AP Photo/Marwan Ali

Σήμερα και οι δύο Στρατηγοί, εξαιρετικά δεκτικοί σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις στα δυτικά μέσα, υπογραμμίζουν πως δεν διεκδικούν την εξουσία στην χώρα και πως δεσμεύονται να υλοποιήσουν την μετάβαση προς την Δημοκρατία. Το απλό ερώτημα είναι γιατί δεν το έπραξαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια όταν τυπικά δεν ήλεγχαν την χώρα αλλά ουσιαστικά μοιράζονταν την δύναμη και την επιρροή σε κάθε επίπεδο.

Με τους νεκρούς και τους τραυματίες να αυξάνονται δραματικά και τις μάχες ειδικά εντός του Χαρτούμ να είναι σφοδρές δεν υπάρχει τώρα κάποιο σημάδι αποκλιμάκωσης, συνεννόησης και διπλωματικής επίλυσης της κρίσης. Στα παραπάνω θα πρέπει να συνοπολογιστεί πως πίσω από τους δύο μεγάλους «παίχτες» της διαμάχης βρίσκονται και ξένες δυνάμεις.

Η Ρωσία και η Κίνα έχουν ξεκάθαρη παρουσία στην περιοχή με τη Μόσχα να έχει ανακοινώσει πως στην χώρα θα δημιουργηθεί μία από τις μεγαλύτερες βάσεις της στην Αφρική και την Σαουδική Αραβία να μην κρύβει την προτίμησή της στον επικεφαλής της RSF τον οποίο στο πρόσφατο παρελθόν έχει ενισχύσει ποικιλοτρόπως.

Όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σε αυτό τα θύματα θα είναι και πάλι οι άμαχοι. 46 εκατομμύρια άνθρωποι θα παραμένουν δέσμιοι και εγκλωβισμένοι των διαθέσεων και των φιλοδοξιών δύο στρατηγών που θέλουν απλά τα ινία μια από τις πλουσιότερες χώρες της Αφρικής.

ΠΗΓΗ https://www.cnn.gr