Με μια ηχηρή παρέμβαση, ο πρώην αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού, αντιναύαρχος εν αποστρατεία Στυλιανός Πετράκης, παραχώρησε συνέντευξη, στο πλαίσιο δείπνου, στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» και τη συνάδελφο Αλεξάνδρα Φωτάκη. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, καταθέτει τις απόψεις του, ενώ δεν λείπουν και αιχμές, λιγότερο ή περισσότερο έμμεσες, για επιλογές και παραλείψεις…
Η συνάντηση καθορίστηκε το βράδυ της Τετάρτης σε ψαροταβέρνα των Μελισσίων. Το ενδιαφέρον αυταπόδεικτο, εάν κανείς αναλογιστεί ότι ήταν ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού στον οποίο έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσει την κρίση του «Ορούτς Ρέις» το 2020, ενώ επέβλεψε την ολοκλήρωση των διαδικασιών που οδήγησαν στην απόφαση και υπογραφή της σύμβασης για τις φρεγάτες FDI HN (Belharra). Ο επίτιμος Α/ΓΕΝ, δήλωσε υπερήφανος, παρόλο που (σ.σ. DP: σε μια μικρόψυχη και μικροπολιτική απόφαση, ή έτσι ερμηνεύθηκε εάν πρόκειται για παράλειψη) δεν προσεκλήθη να παραστεί στην επίσημη τελετή καθέλκυσης της πρώτης φρεγάτας του τύπου, της «ΚΙΜΩΝ», στα ναυπηγεία της Naval Group, στην πόλη Λοριάν της Γαλλίας, στις ακτές του Ατλαντικού.
Ο αντιναύαρχος Πετράκης, στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη -που βρίσκεται ακόμα στα περίπτερα με «Τα ΝΕΑ»– εξηγεί την προβλεπόμενη διαδικασία που ακολουθείται στο πλαίσιο της Δομής Δυνάμεων, η οποία καταλήγει στην έγκριση από το ΚΥΣΕΑ και στη συμβασιοποίηση. Το συμπέρασμα βέβαια είναι, ότι τα κονδύλια ποτέ δεν αρκούν και ο πονοκέφαλος κάθε αρχηγού είναι η επίτευξη του βέλτιστου επιχειρησιακού αποτελέσματος με τις διατιθέμενες από τον προϋπολογισμό πιστώσεις.
Ωστόσο, όπως προκύπτει -και- από τα λεγόμενά του, το πρόβλημα του Πολεμικού Ναυτικού είναι πλέον πολύ μεγάλο, καθώς ο μέσος όρος ηλικίας των κύριων μονάδων επιφανείας -και όχι μόνο- είναι τα 40 χρόνια. Έπρεπε να έρθει η κρίση του 2020 έπαιξε για να αποφασίσει κάποια ελληνική κυβέρνηση να διαθέσει χρήματα. Στο πλαίσιο αυτό, ο αντιναύαρχος Πετράκης ξεκαθαρίζει, ότι επειδή πρέπει να εξυπηρετείται ευρύτερα το συμφέρον της χώρας, οι τελικές αποφάσεις είναι πάντα πολιτικές.
Ακριβώς λόγω των περιορισμένων κονδυλίων, η εκάστοτε ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού είναι υποχρεωμένη να αναζητά μονάδες επιφανείας που ει δυνατόν να συνδυάζουν την ικανότητα να ανταποκριθούν σε όλες τις μορφές ναυτικού αγώνα (επιφανείας, αντιαεροπορικό – αντιβληματικό και υποβρύχιο). Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη στάθμιση στο πρόγραμμα των φρεγατών είχε η δυνατότητα «αεράμυνας περιοχής», με τη γαλλική επιλογή να ενσωματώνει το σύστημα τεχνολογίας αιχμής με επίκεντρο τα βλήματα Aster 30.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ότι ο αντιναύαρχος Πετράκης πλέκει το εγκώμιο του πρώην υπουργού, Νίκου Παναγιωτόπουλου, στις διπλωματικές ενέργειες του οποίου πιστώνει την τελική απόκτηση τριών FDI HN με 3 δισ. ευρώ περίπου. Στην αρχή της διαπραγματευτικής διαδικασίας και πριν τη συμφωνία AUKUS (ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία – υπενθυμίζεται ότι «σκότωσε» το γαλλικό συμβόλαιο με τους Αυστραλούς για την προμήθεια υποβρυχίων), με τα χρήματα αυτά επί της ουσίας η χώρα θα μπορούσε να προμηθευθεί μόνο δύο FDI HN με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής…
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι χαρακτηρίζει το συμβόλαιο των FDI HN ως «μια αρχή που πρέπει να έχει και συνέχεια», αποκαλώντας ως «επιτακτική» την ανάγκη υλοποίησης και του προγράμματος ναυπήγησης – απόκτησης κορβετών. Χαρακτήρισε τους δυο φιναλίστ, τις γαλλικές Gowind (Naval Group) και τις ιταλικές Doha (Fincantieri) ως σχεδόν ισοδύναμα από απόψεως επιχειρησιακής καταλληλότητας και ισχύος πλοία, με μικρές διαφορές μεταξύ τους.
Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η άποψή του για τα αμερικανικά πλοία LCS (Littoral Combat Ships) για τα οποία σχολίασε ότι με βάση όσα έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας από ανοικτές πηγές, μάλλον θα δημιουργήσουν, παρά θα επιλύσουν προβλήματα, παρότι εμφανίζονται ως οικονομική επιλογή. Αντιθέτως, δεν έκρυψε το ενδιαφέρον του για το πρόγραμμα της αμερικανικής φρεγάτας τύπου «Constellation» (FFG-62), την οποία δείχνει να θεωρεί μια καλή μελλοντική επιλογή για το Πολεμικό Ναυτικό.
Επανερχόμενος στο ζήτημα της ελληνοτουρκικής κρίσης του 2020 και παρά την πολύ δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίστηκε, η ναυτοσύνη των στελεχών του ΠΝ, το ηθικό του κόσμου και οι ξεκάθαρες εντολές της πολιτικής ηγεσίας, τον έκαναν να μην αμφιβάλλει ούτε για μια στιγμή. Παράλληλα, χαρακτήρισε τεράστιο επίτευγμα «που δεν κατάφεραν ούτε οι Ιάπωνες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», το ότι όλα τα πλοία του Στόλου βρέθηκαν εκεί που έπρεπε στην κρίση, παρόλο που είχε ενσκήψει και η υγειονομική κρίση με το κορονοϊό. Στο ζήτημα της επακούμβισης της ελληνικής στην τουρκική φρεγάτα, δήλωσε ότι «η ναυτοσύνη του Έλληνα κυβερνήτη οδήγησε να υποστεί ζημιά αυτός που την προκάλεσε».
Το ενδεχόμενο να επιχειρήσουν οι Τούρκοι κάτι ανάλογο, εκδικητικά, με ελληνικό καράβι τον ανησυχούσε για πολύ καιρό. Αυτό όμως δεν συνέβη. Αστειευόμενος δε, συνέδεσε την παρουσία ηρεμίας στα ελληνοτουρκικά το 2023 με την απόφαση που τον οδήγησε στην αποστρατεία! «Είδες βρε παιδί μου, ως διά μαγείας από τότε που έφυγα, επικρατεί ηρεμία»!
Ο αντιναύαρχος Πετράκης λέει πολλά περισσότερα για την προσωπική του διαδρομή στο Πολεμικό Ναυτικό και τα πόστα από τα οποία υπηρετούσε στις κρίσεις του Σισμίκ (1987), των Ιμίων (1996), αλλά και το 2020 στην επιχείρηση «Atalanta», ως κυβερνήτης της φρεγάτας «Νικηφόρος Φωκάς» (F 466). Ολοκλήρωσε δε τη συνέντευξη που αξίζει κανείς να διαβάσει και να κρατήσει για αρχειακούς λόγους, με μια επισήμανση… που θα μπορούσε, σε μια πιο διασταλτική ερμηνεία, να αποτελεί και προειδοποίηση προς κάθε ενδιαφερόμενο: «Πάντα στο ΠΝ βάζουμε πρώτα το Ναυτικό και μετά τα υπόλοιπα», ακόμα και την οικογένεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου