Η συζήτηση για τους όρους παραλαβής των μαχητικών F-16 από την Τουρκία, δεν έχει σταματήσει, πολύ περισσότερο που ακόμη δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας η εγγυήτρια επιστολή που έστειλε το Στειτ Ντιπάρμεντ προς το Κογκρέσο, προς τις επιστολές Διεθνείς Σχέσεων της Γερουσίας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.
Το μόνο που είναι γνωστό μέχρι στιγμής είναι το πλαίσιο της συμφωνίας όπως ορίστηκε κατά τη διάρκεια τη Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, συμφωνία που βασίστηκε εν πολλοίς στις εισηγήσεις και την επιμονή του τότε προέδρου της Επιτροπής Ρόμπερτ Μενέντεζ. Ότι δηλαδή το στρατιωτικό υλικό που θα παρέχεται από τις ΗΠΑ προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων εναντίον άλλων συμμαχικών χωρών.
Αν η τελική αμερικανοτουρκική συμφωνία περιέχει αυτό τον γενικόλογο όρο, πόσο δευσμευτική θα είναι για την Αγκυρα να μην προχωρά σε παραβιάσεις στον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας; Διότι κάτι ανάλογο προβλέπει και το καταστατικό του ΝΑΤΟ και το οποίο η Τουρκία παραβιάζει διαρκώς...
Σύμφωνα με το άρθρο 2 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, οι χώρες-μέλη δεν μπορούν να απειλούν την εθνική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία μιας άλλης χώρας. Αυτό που γίνεται επανειλημμένα είναι η Αθήνα να ενημερώνει τις Βρυξέλλες όταν η σύμμαχος χώρα παραβιάζει το άρθρο αυτό.
Η δομή του ΝΑΤΟ έχει ορίσει στη Λάρισα, τον τομέα ευθύνης του CAOC 7 με βάση τα όρια του FIR Αθηνών. Οποιοδήποτε αεροσκάφος εισέρχεται στον τομέα ευθύνης χαρακτηρίζεται με μία «ταυτότητα». Υπάρχουν τέσσερις «ταυτότητες»: φίλιο, άγνωστο, ύποπτο ως εχθρικό και εχθρικό. Η Αθήνα έχει υιοθετήσει παγίως ως εθνική επιλογή την τακτική να χαρακτηρίζει τα τουρκικά αεροσκάφη που εισέρχονται στον τομέα ευθύνης της με την ταυτότητα ύποπτα ως εχθρικά.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη τακτική της χώρας μας έχει γίνει αιτία τριβών με τη Συμμαχία, καθώς σε νατοϊκό επίπεδο θεωρείται... αντιδεοντολογικό να δίδεται αυτή η ταυτότητα σε αεροσκάφος συμμάχου δυνάμεως. Το Πεντάγωνο το θεωρεί όμως αυτό επιβεβλημένο και προχωρά κάθε φορά και σε σχετικά διαβήματα.
Τι μπορεί να αλλάξει όμως τώρα στη στάση της Τουρκίας και θα σταματήσει τις παραβιάσεις; Θα την εμποδίσει ενδεχόμενη ρήτρα που θα μιλά για ακύρωση της συμφωνίας αν διαπιστωθεί ότι παραβιάζονται οι όροι και εφόσον εξαντληθούν οι διπλωματικές και οικονομικές κυρώσεις;
Ενδεχόμενως, είναι σοβαρή δικλείδα ασφαλείας, το μνημόνιο εθνικής ασφαλείας που υπέγραψε ο Μπάιντεν πριν από λίγες ημέρες που περιλαμβάνει ενισχυμένη εποπτεία για την τελική χρήση του αμυντικού υλικού μέσω εκθέσεων που θα υποβάλλονται στο Κογκρέσο από την αμερικανική κυβέρνηση.
Σύμφωνα με το μνημόνιο αυτό, όταν οι όροι δεν τηρούνται, τότε εντός 45 ημερών θα γίνονται διαβουλεύσεις για τη λήψη περαιτέρω βημάτων.
Η συνθήκη του ΝΑΤΟ αρκούσε για να σέβεται τους κανονισμούς η Τουρκία. Και δεν το έκανε. Ισως τώρα τα πράγματα να είναι διαφορετικά αν λάβουμε υπόψη ότι η Τουρκία έχει πάψει να πραγματοποιεί υπερπτήσεις εδώ και ένα χρόνο. Ίσως και όχι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου