Και οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι το ελληνικό πολεμικό ναυτικό εκτός από υπολογίσιμη δύναμη είναι ένα όπλο που κερδίζει τον σεβασμό…
Η Γαλλία δεν απουσιάζει από τις εξελίξεις στρέφει το βλέμμα προς την Ουκρανία, αλλά δεν εγκαταλείπει σε καμία περίπτωση την Αν. Μεσόγειο. Δυνάμεις της βρίσκονται πέριξ του θεάτρου επιχειρήσεων, ενώ η συνεργασία με το ελληνικό ναυτικό δεν είναι αποσπασματική. Πλοία των δυο χωρών πλέουν στην Ερυθρά θάλασσα, τασσόμενα απέναντι από τις επιθετικές ενέργειες των Χούθι.
Και εκεί φαίνεται ότι για την Ελλάδα ότι εν έτει 2024 οι γεωπολιτικές προκλήσεις αυξάνονται, την ώρα που οι γεωστρατηγικοί σύμμαχοι της χώρας μας καταγράφουν ότι η Αθήνα επιχειρεί- ακόμη και με τα μέσα που διαθέτει- να βάλει το δικό της αποτύπωμα στην ευρύτερη «γειτονιά» εν τω μέσω ρευστών εξελίξεων.
Από τα ξύλινα τείχη στις προκλήσεις και αδικίες του 21ου αιώνα…
Το Πολεμικό Ναυτικό από την αρχαιότητα και τα «ξύλινα τείχη» του Θεμιστοκλή, ως τον 21ο αιώνα διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην νησιωτική ελληνική επικράτεια. Είναι το όπλο, που παρά τα τεράστια προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στον στόλο, παραμένει εγγυητής της κυριαρχίας της χώρας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Κάθε φορά που η πατρίδα κάλεσε το ναυτικό, τα στελέχη του, οι μονάδες κρούσης, αλλά και τα δευτερεύοντα πολεμικά πλοία, δημιούργησαν ίσως τον πιο ισχυρό κλοιό ασφαλείας, προσφέροντας εμμέσως ή κι άμεσα αποκλεισμούς προς κάθε επιβουλέα.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν η ελληνοτουρκική κρίση του 2020, όταν οι «ναύτες» του Αιγαίου παρέμειναν σχεδόν επί πέντε μήνες σε εν πλω, πολεμική υπηρεσία, απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις.
Παρά τον «γερασμένο» στόλο, παρά τις χιλιοεπισκευασμένες μηχανές των κύριων μονάδων επιφανείας τα πολεμικά πλοία αντέχουν χάρις την αγάπη, το μεράκι, το φιλότιμο των πληρωμάτων που υπηρετούν σε αυτά.
Το καθένα πλήρωμα και ο κάθε ναύτης ξεχωριστά, τονίζεται διαρκώς από την στρατιωτική ή την πολιτική ηγεσία, ότι αποτελούν τον πολλαπλασιαστή ισχύος για το ναυτικό και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αυτή η ρητορική αναγνώριση ωστόσο δεν αντικατοπτρίζεται εκεί που χρειάζεται, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει ώστε να τοποθετηθεί «κυματοθραύστης» στις παραιτήσεις του προσωπικού, το οποίο αναζητά πιο ιδανικές συνθήκες εργασίας και με απολαβές σαφώς καλύτερες.
365 ημέρες= 40.000 ναυτικά μίλια κάθε φρεγάτα…
Για το καθένα στέλεχος ξεχωριστά, το «ημερολόγιο καταστρώματος» γράφει περίπου 40.000 ναυτικά μίλια ετησίως, με ότι σημαίνει αυτό για τον άνθρωπο αλλά και για τα γερασμένα καράβια του στόλου…
Οι φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ, που όλες τους έχουν σηκώσει, για λογαριασμό της χώρας μας, το βάρος της αποστολής «ΑΣΠΙΔΕΣ» αποτελούν ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το που είναι ικανό να φτάσει το ναυτικό, τι να κάνει, αλλά και πόσα επιπλέον μίλια να γραφτούν στις καταπονημένες μηχανές τους.
Έως στιγμής, τα τρία πλοία που έχουν λάβει μέρος στην επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέγραψαν περίπου 60.000 ν.μ., σε περιβάλλον ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου, ενώ με τα όπλα τους κατάφεραν να καταρρίψουν Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη- Καμικάζι των ανταρτών Χούθι της Υεμένης.
Πέραν όμως από τις «ΑΣΠΙΔΕΣ» της ΕΕ, το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκεται διαρκώς εν πλω. Τόσο οι κύριες μονάδες βρίσκονται σε επιχειρήσεις, όπως η UNIFIL στ’ ανοιχτά του Λιβάνου, που φλέγεται από τον Οκτώβριο όταν ξεκίνησε η χερσαία επίθεση των Ισραηλινών.
Επιπλέον η επιχείρηση «IRINI» της Ευρώπης αλλά και η SNMG2 του ΝΑΤΟ είναι αποστολές όπου το πολεμικό ναυτικό κάνει επίδειξη σημαίας.
Παρόμοια είναι τα γεγονότα και γι’ άλλες μονάδες, όπως οι πυραυλάκατοι, οι κανονιοφόροι, τα πλοία υποστήριξης, όπου εσχάτως τα είδαμε και σ’ έναν διαφορετικό από τον συνηθισμένο ρόλο τους, στ’ ανοιχτά της Κάσου…
Η αναβλητικότητα…
Με τα παραπάνω δεδομένα οι πάντες αντιλαμβάνονται την αξία και παράλληλα τις ανάγκες που υπάρχουν για έναν στόλο όπου οι περισσότερες μονάδες του έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 40 έτη ανελλιπούς δράσης.
Τα γεγονότα ως σήμερα μαρτυρούν ότι η διαχρονική πολιτική αναβλητικότητα σε συνδυασμό με την δεκαετή οικονομική κρίση έχει φέρει πολλές και αξεπέραστες φουρτούνες στο πολεμικό ναυτικό.
Οι τέσσερις νεότερες- 30+ ετών- φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ που επωμίστηκαν το στοίχημα της Αθήνας στην επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ», ακόμη δεν έχουν εκσυγχρονιστεί. Και όπως όλα δείχνουν, σύμφωνα με πηγές από το ναυτικό, το συγκεκριμένο «θρίλερ» θα διατηρηθεί ακόμη κι αν ανακοινωθεί από την κυβέρνηση ότι ελήφθη η απόφαση για το οικονομικό ταβάνι της αναβάθμισης.
Καιρό τώρα η Hellasjournal είχε επισημάνει ότι αυτός ο εκσυγχρονισμός θα είναι ένα εσωτερικό στοίχημα για τον στόλο, μια και πολλές εκ των εργασιών αναμένεται ότι θα γίνουν στο Ναύσταθμο Σαλαμίνα. Τα ηλεκτρονικά ωστόσο είναι ένα μη διαπραγματεύσιμο σημείο της αναβάθμισης, ώστε οι φρεγάτες αυτές σε συνδυασμό με τις τέσσερις FDI να είναι πλοία ικανά ν’ ανταπεξέλθουν στο σύγχρονο ναυτικό πεδίο.
Ο κατάλογος των απαιτήσεων που άργησαν είναι μακρύς…
Κάθε μέρα που περνά για τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης «Παπανικολής», χάνεται η υπεραξία της υποθαλάσσιας ισχύος της χώρας.
Από την μια πλευρά το γεγονός ότι η Τουρκία απόκτησε ίδια υποβρύχια, έξι στον αριθμό κι από την άλλη ότι ακόμη δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις- πέραν των εξαγγελιών- για να υλοποιηθεί η αναβάθμιση μέσης ζωής των 214.
Η αγορά νέου υποβρυχίου ως εξαγγελία υφίσταται, αλλά ακόμη κι αν αύριο βρεθούν τα χρήματα, υπάρξει απόφαση και υπογραφή σύμβασης, η παράδοση του έρχεται σε περίπου μια δεκαετία…
Παρόμοια είναι η κατάσταση στις πυραυλακάτους, τις κανονιοφόρους αλλά και σε υφιστάμενα όπλα διότι κι αυτά απαιτούν επαναπιστοποιήσεις!
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω η διαπραγμάτευση που αφορά την τέταρτη FDI ξεκίνησε, όπως έγραψε πριν 48 ώρες η Hellasjournal. Το πρόγραμμα αυτό με μικρή απόκλιση δείχνει ότι είναι το μοναδικό βήμα ενίσχυση για το ναυτικό ως το τέλος της δεκαετίας.
Ο σχεδιασμός και οι ανακοινώσεις για τις φρεγάτες Constellation, τις αναβαθμίσεις των υποβρυχίων 214, την αγορά υποβρυχίων, τον εκσυγχρονισμό των πυραυλακάτων, ίσως και των ΜΕΚΟ, με τον υφιστάμενο ρυθμό κινήσεων, αντιλαμβάνονται στρατιωτικές πηγές, ότι θ’ αποτελέσουν υποθέσεις από το 2030 και μετά…
Χρόνια πολλά στο εμπορικό & πολεμικό ναυτικό!
Ο Άγιος Νικόλαος προστάτης και οδηγός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου