Ναύαρχος Χηνοφώτης – Σε μια προσπάθεια να ακουστούν στη δημόσια συζήτηση οι απόψεις προσώπων εγνωσμένου κύρους που χαίρουν σεβασμού απ’ άκρου εις άκρον στο πολιτικό φάσμα, το DP επικοινώνησε με -και τελικώς συνάντησε-τον Παναγιώτη Χηνοφώτη, Ναύαρχο (ε. α) Π.Ν., Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, πρώην Βουλευτή Επικρατείας και Υφυπουργό Εσωτερικών, με τον οποίο είχε μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος συζήτηση για τα τεκταινόμενα τόσο στο περιφερειακό και παγκόσμιο γεωπολιτικό επίπεδο, όσο και στα της άμυνας της Ελλάδας.
Ο Ναύαρχος Χηνοφώτης είχε την καλοσύνη να προσφερθεί να δώσει τις απαντήσεις και σε γραπτή μορφή, για αν διασφαλιστεί με κάθε λεπτομέρεια η ακρίβεια της μεταφοράς των απόψεων που διατυπώνει, λόγω της εξ ορισμού ευαίσθητης φύσης των ζητημάτων που θέσαμε. Ακολουθεί το Μέρος Α’, το οποίο εξαντλείται στη συζήτηση για τις αμυντικές δαπάνες, με αφορμή τη συζήτηση που ξεκινά στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2025.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Αρχηγέ, σας ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησης. θα θέλαμε να ξεκινήσουμε αυτή τη συζήτηση, ρωτώντας σας για τις αμυντικές δαπάνες, καθώς στο Κοινοβούλιο αναμένεται να ξεκινήσει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του νέου έτους. Δεν χρειάζεται να εξειδικεύσουμε ιδιαίτερα την ερώτηση, καθώς γνωρίζετε απόλυτα τη συζήτηση περί επάρκειας ή μη των πόρων που διατίθενται για την άμυνα, καθώς επίσης και για τον τρόπο αξιοποίησης αυτών.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ας μην αυταπατώμεθα, ο ισχνός προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ είναι σε αναντιστοιχία στόχων με τα διατιθέμενα μέσα και πόρους, επιφέροντας στρατηγικό ολίσθημα, εφόσον δεν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 45-50%, έστω και την τελευταία στιγμή κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία. Πρέπει να ανταποκρίνεται στην επαρκή κάλυψη των διεθνών επιχειρησιακών και εθνικών αποστολών των Ε.Δ. και στη λειτουργικότητα των Κλάδων, καθώς και στην ικανή αποζημίωση του προσωπικού μισθολογικά και κατά επιχειρησιακή απασχόληση.
Επισημαίνω, ότι κατά την άποψη μου δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο αναβολής και αναποφασιστικότητας. Έρχονται εξαιρετικά δύσκολες γεωπολιτικές συνθήκες. Αξίζει να συγκρατηθεί και ο χαρακτηρισμός της Μεσογείου, κατά την εικοσαετία 1955-1975, ως “βαρόμετρο του παγκόσμιου πολιτικού κλίματος” (Jesse W. Lewis Jr. , Washington D.C., The American Enterprise Institute for Public Policy Research, 1976). Η προκαλούμενη επιβάρυνση δεν συνεπάγεται αύξηση του Π/Υ του ΓΕΝ και οικονομική ενίσχυση λοιπών λειτουργιών του Π.Ν; Ο Σ.Ξ. και η Π.Α. δεν αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις;
Η σχέση στρατιωτικής ισχύος και εθνικής οικονομίας δεν λειτουργεί διαζευκτικά ή διλημματικά. Η άμεση ενδυνάμωση της εθνικής αμυντικής ισχύος του ηπειρωτικού κορμού της Ελλάδας και των νήσων αποτελεί εθνική επιταγή. Όμως, αυτή η επιταγή επιβάλει στην Κυβέρνηση υπέρβαση συμβατικών οικονομικών ορίων για αμυντική επάρκεια προς εκπλήρωση της αποστολής των Ε.Δ. και των επιχειρησιακών τομέων τους. Η μετά επιφροσύνης κάλυψη των αναγκών των Ε.Δ. και προώθηση των θεμελιωδών εθνικών συμφερόντων, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό και αναβλητικότητα. Η διακόσμηση δεν αλλάζει την αρχιτεκτονική ασφαλείας. Οι απαιτήσεις δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν εξυπηρετούν τα αμυντικά προτάγματα.
Εάν η Εθνική Άμυνα καταρρεύσει δεν θα λογοδοτήσει η Ε.Ε ή οι δανειστές. Είναι ανεπίτρεπτο η ΕΕ να επιτρέπει εξαγωγές πολεμικού υλικού και οπλικών συστημάτων από Κράτη Μέλη της (π.χ. Γερμανία) στην Τουρκία η οποία δεδηλωμένα απειλεί δύο Κράτη Μέλη της (Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία).
Ως εκ των ανωτέρω εκτεθέντων, επιβάλλεται η επίτευξη υψηλού “Συντελεστή Επιχειρησιακής Αξίας και Ικανότητος”, πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, με βάση το “Επιθυμητό Επίπεδο Εθνικών Αμυντικών Επιδιώξεων”, και εξασφαλιζομένων των “Ελάχιστων Στρατιωτικών Απαιτήσεων” (και έχοντας πάντα κατά νου το ενδεχόμενο του περίκλειστου).
Η επαρκής προετοιμασία της Ελλάδας για τους Βαλκανικούς Πολέμους ,τον Α΄Π.Π. και τον Β΄Π.Π. θα πρέπει να αποτελέσει τον γνώμονα του αμυντικού και οικονομικού σχεδιασμού, ανέφερε ο ναύαρχος Χηνοφώτης.
Η Αμυντική Ισχύς συνιστά την αφετηριακή προϋπόθεση της εθνικής μας επιβίωσης, και της μεγιστοποίησης του γεωπολιτικού μας κεφαλαίου, και ιδιαίτερα σε ένα ασταθές και ανταγωνιστικό διεθνικό σύστημα στην περιοχή του αμέσου και ευρύτερου ενδιαφέροντος μας. Η διατήρηση της αμυντικής ισχύος συνιστά μία κατάσταση διαρκούς προετοιμασίας και κατάλληλης ετοιμότητας προς αντιμετώπιση όλων των απειλών πριν αυτές καταστούν πραγματικοί κίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια.
Η ιστορία των διακρατικών συμφωνιών για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών είναι συνυφασμένη με τη διαφορά ισχύος, ενώ επιβεβαιώνει τον Θουκυδίδη στην αντιπαράθεση του δικαίου έναντι της ισχύος, όπου το δίκαιο καθίσταται αυταπάτη των αδυνάμων (διάλογος Αθηναίων-Μηλίων 416 π.Χ) . Οι Κυβερνήσεις της Ελλάδας, μέσω της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας, αναθέτουν στις Ε.Δ. το σημαντικό και τεράστιο έργο της εξασφάλισης της αποτροπής, άμυνας και ασφάλειας της Ελλάδας.
Η αποδυνάμωση της Αμυντικής Ισχύος οδηγεί σε γεωπολιτικό αφανισμό. Η Ιστορία για το ελληνικό έθνος γράφεται από την επιτυχία ή αποτυχία προβολής της αμυντικής ισχύος. Οι Ελληνικές Ε.Δ. αποτελούν την καταστατική συνιστώσα της εθνικής μας ισχύος. Η σημαντική αύξηση του Αμυντικού Π/Υ για το 2025, πρέπει να θεωρηθεί ως εθνικό πρόταγμα, ώστε να μην είναι ελλειμματικός και να συνεπάγεται αναντιστοιχία των εθνικών στόχων με τα διατιθέμενα μέσα και πόρους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με βάση την κατάληξη στην αρχική σας τοποθέτηση, πώς αξιολογείτε τη μέχρι σήμερα την αντιστοίχιση στόχων και μέσων; Τους πόρους δηλαδή που διατίθενται, πάντα με γνώμονα το δεδομένο, μεταβατικού χαρακτήρα, σημερινό γεωπολιτικό περιβάλλον.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Απεύχομαι μία αέναη τρικυμιώδη γεωπολιτική εξέλιξη όπου η Ιστορία θα καταγράψει τα κέρδη και απώλειες των κρατών ανάλογα με τη γεωπολιτική τους οπτική και την επιβαλλόμενη κατάλληλη προετοιμασία τους. Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό περιβάλλον η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίζει με ρεαλισμό και προσήλωση στο εθνικό συμφέρον, τις απαιτήσεις που απορρέουν από τη γεωγραφία της και το γεωπολιτικό περιβάλλον, ώστε να διασφαλίσει την άμυνα και ασφάλεια προς όφελος της εθνικής επιβίωσης.
Βασική ορίζουσα στη μεγιστοποίηση του γεωπολιτικού κεφαλαίου της Ελλάδας αποτελούσε πάντοτε η εθνική ισχύς και η Στρατηγική, ως μία αδιαίρετη ενότητα και με επιστέγασμα την ολιστική σχέση εθνική οικονομία- εξωτερική πολιτική-εθνική άμυνα και ασφάλεια. Πρόβολος της Ισχύος μας οι Ε.Δ. και αυτό πρέπει να είναι το επίκεντρο του εθνικού μας ενδιαφέροντος σε κρίσιμες περιόδους όπως η παρούσα.
Πάση θυσία θα πρέπει να αποφευχθεί η αναντιστοιχία Στόχων με τα Μέσα και τους Πόρους που θα προβλεφθούν για το 2025 στον υπό συζήτηση Αμυντικό Π/Υ.
Οι κυβερνήσεις Θεοτόκη και Βενιζέλου ανόρθωσαν την ελληνική οικονομία και εξόπλισαν, παρά την Διεθνή Οικονομική Επιτροπεία, σε μία 5ετία, από το 1907 έως και το 1912, επαρκώς το Στρατό και το Ναυτικό με παραγγελίες σύγχρονου υλικού και επανδρώνοντας κατάλληλα όλες τις Μονάδες και πλοία, με αποτέλεσμα τους νικηφόρους πολέμους και ναυμαχίες του 1912-1913. Οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες δυσμενέστερες των σημερινών, ενώ το πληθυσμιακό δυναμικό προ ενάρξεως του Πολέμου ήταν ολιγότερον των 3 εκατ. (Πηγή ΕΛΣΤΑΤ: = 1907: 2.632.000, 1920: 5.016.000).
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, δια του Στόλαρχου Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, κεφαλαιοποίησε τη χερσαία και ναυτική ισχύ στο γεωπολιτικό περιβάλλον της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913. Πριν από 112 χρόνια, ο Ελληνικός Στόλος ανταποκρινόμενος στο κέλευσμα του Π/Θ Βενιζέλου “Η Πατρίς αξιοί να νικήσετε” και σε αυτό του Υπουργού Ναυτικών “Η Πατρίς σας εμπιστεύεται την τιμή της Σημαίας της”, υπό την Αρχηγία του Απελευθερωτή του Αιγαίου Ναυάρχου Π. Κουντουριώτη “κατεναυμάχησε και κατεδίωξε τον Τουρκικό Στόλο μέχρι Στενών εν οίς κατέφυγεν εν αταξία” (Ραδιοτηλεγράφημα Π. Κουντουριώτη εξ ΑΒΕΡΩΦ).
O Παναγιώτης Χηνοφώτης, Ναύαρχος (ε. α) Π.Ν., Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, πρώην Βουλευτής Επικρατείας και Υφυπουργός Εσωτερικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου