Οι εικονοκλάστες του Ελληνισμού
Του Ν. Λυγερού
Στο πλαίσιο του σκοπιανού πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχει μία αντιπαράθεση μεταξύ λαών. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε κάτι το διαφορετικό, δεν έχουμε μία αντιπαράθεση πάνω σε ένα θέμα ιστορικό αντιθέτως έχουμε άτομα που δεν πιστεύουν στην ιστορία και από τις δύο πλευρές και θεωρούν ότι μπορούν να λύσουν τα προβλήματα με μία γεωγραφική προσέγγιση σε ένα πολιτικό πλαίσιο. Πιο βαθιά ανακαλύπτουμε ότι πρόκειται για εικονοκλάστες του Ελληνισμού, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτή η οντότητα επειδή σχετίζεται με τον Χρόνο και την ιστορία είναι επικίνδυνη για την ιδεολογία τους αφού προβλέπει την ύπαρξη Ηρώων και θυσιών. Οι εικονοκλάστες του Ελληνισμού είναι μία ιδεολογία η οποία έχει ως στόχο να αφοπλίσει πρώτον τον Ελληνισμό και στη συνέχεια να τον αφανίσει από μία περιοχή, έτσι ώστε να επιβάλει την βάρβαρη θρησκεία της, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από τη συντήρηση του παρόντος χωρίς να υπάρχει πλαίσιο για το παρελθόν και το μέλλον, επειδή το μόνο που έχει σημασία είναι η κυριαρχία της ιδεολογίας. Η εικονομαχία ήταν το χειρότερο πλήγμα που έχει υποστεί η πίστη μας και όμως τα κατάφεραμε. Και τώρα ζούμε κάτι το ανάλογο το οποίο είναι ένα πλήγμα εναντίον του Ελληνισμού αλλά θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά.
Μη σοβαρό κράτος
Του Ν. Λυγερού
Λόγω του σκοπιανού ακούμε πολύ συχνά μία αντιπαράθεση μεταξύ της έννοιας του κράτους και του κρατιδίου. Προσπαθούν μερικοί να μας εξηγήσουν ότι επειδή πρόκειται για ένα κρατίδιο δεν έχει μεγάλη σημασία το τι γίνεται. Στην πραγματικότητα πρέπει να σκεφτούμε ότι η σοβαρότητα ενός κράτους δεν προέρχεται από το μέγεθός σου αλλά από την αντίληψή του. Ένα πολύ όμορφο παράδειγμα αποτελεί η Τουρκία που είναι ένα κράτος το οποίο προσποιείται ότι είναι σοβαρό λέγοντας ότι έχει μία κρατική οντότητα εδώ και δεκαετίες. Όμως η Τουρκία δεν λέει την αλήθεια όσο αφορά την χρονολογία γέννησής της. Παντού, σε όλους διατυμπανίζει ότι γεννήθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Στην πραγματικότητα ξεχνά ότι όσοι θυμούνται έχουν πρόσβαση και στη συνθήκη Σεβρών, όπου η Τουρκία υπογράφει ως Τουρκία και όχι ως οθωμανική αυτοκρατορία . Όταν λοιπόν ένα κράτος προσπαθεί να αλλάξει τη χρονολογία του πόσο σοβαρό μπορεί να είναι σε σχέση με τα άλλα τα οποία έχουν ένα βαθύ παρελθόν, λειτουργούν με την ιστορία και δεν περιορίζονται σε γεωγραφικές έννοιες για να προσδιορίσουν τον εαυτό τους.
Του Ν. Λυγερού
Στο πλαίσιο του σκοπιανού πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχει μία αντιπαράθεση μεταξύ λαών. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε κάτι το διαφορετικό, δεν έχουμε μία αντιπαράθεση πάνω σε ένα θέμα ιστορικό αντιθέτως έχουμε άτομα που δεν πιστεύουν στην ιστορία και από τις δύο πλευρές και θεωρούν ότι μπορούν να λύσουν τα προβλήματα με μία γεωγραφική προσέγγιση σε ένα πολιτικό πλαίσιο. Πιο βαθιά ανακαλύπτουμε ότι πρόκειται για εικονοκλάστες του Ελληνισμού, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτή η οντότητα επειδή σχετίζεται με τον Χρόνο και την ιστορία είναι επικίνδυνη για την ιδεολογία τους αφού προβλέπει την ύπαρξη Ηρώων και θυσιών. Οι εικονοκλάστες του Ελληνισμού είναι μία ιδεολογία η οποία έχει ως στόχο να αφοπλίσει πρώτον τον Ελληνισμό και στη συνέχεια να τον αφανίσει από μία περιοχή, έτσι ώστε να επιβάλει την βάρβαρη θρησκεία της, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από τη συντήρηση του παρόντος χωρίς να υπάρχει πλαίσιο για το παρελθόν και το μέλλον, επειδή το μόνο που έχει σημασία είναι η κυριαρχία της ιδεολογίας. Η εικονομαχία ήταν το χειρότερο πλήγμα που έχει υποστεί η πίστη μας και όμως τα κατάφεραμε. Και τώρα ζούμε κάτι το ανάλογο το οποίο είναι ένα πλήγμα εναντίον του Ελληνισμού αλλά θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά.
Μη σοβαρό κράτος
Του Ν. Λυγερού
Λόγω του σκοπιανού ακούμε πολύ συχνά μία αντιπαράθεση μεταξύ της έννοιας του κράτους και του κρατιδίου. Προσπαθούν μερικοί να μας εξηγήσουν ότι επειδή πρόκειται για ένα κρατίδιο δεν έχει μεγάλη σημασία το τι γίνεται. Στην πραγματικότητα πρέπει να σκεφτούμε ότι η σοβαρότητα ενός κράτους δεν προέρχεται από το μέγεθός σου αλλά από την αντίληψή του. Ένα πολύ όμορφο παράδειγμα αποτελεί η Τουρκία που είναι ένα κράτος το οποίο προσποιείται ότι είναι σοβαρό λέγοντας ότι έχει μία κρατική οντότητα εδώ και δεκαετίες. Όμως η Τουρκία δεν λέει την αλήθεια όσο αφορά την χρονολογία γέννησής της. Παντού, σε όλους διατυμπανίζει ότι γεννήθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Στην πραγματικότητα ξεχνά ότι όσοι θυμούνται έχουν πρόσβαση και στη συνθήκη Σεβρών, όπου η Τουρκία υπογράφει ως Τουρκία και όχι ως οθωμανική αυτοκρατορία . Όταν λοιπόν ένα κράτος προσπαθεί να αλλάξει τη χρονολογία του πόσο σοβαρό μπορεί να είναι σε σχέση με τα άλλα τα οποία έχουν ένα βαθύ παρελθόν, λειτουργούν με την ιστορία και δεν περιορίζονται σε γεωγραφικές έννοιες για να προσδιορίσουν τον εαυτό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου