Μπορεί να είναι κουραστικό να συζητούμε περισσότερο αυτές τις προσεγγίσεις, αλλά έχει τη σημασία του για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που ζητούν από τον λαό και από όσους δεν είναι τόσο ανοιχτόκαρδοι με την Τουρκία και παραμένουν επιφυλακτικοί ως προς το τι πρέπει να συμφωνήσουμε και τι όχι. Προσπαθώ ακόμα να καταλάβω ποιος είναι ο στόχος όσων μέχρι σήμερα υποστηρίζουν ότι ο Τσαβούσογλου ήταν έτοιμος να δεχθεί αποχώρηση των στρατευμάτων και κατάργηση των εγγυήσεων και τον σταμάτησε ο Αναστασιάδης. Ή και ο Κοτζιάς. Όχι μόνο στο Κραν Μοντάνα, που παρά την αποκάλυψη των πρακτικών από τον «Φ» συνεχίζουν να κάνουν δική τους στρατευμένη ανάγνωση.
Μια νέα εξέλιξη ήρθε την περασμένη Τρίτη να ενισχύσει τις απορίες μας. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου απαντούσε στην τουρκική Βουλή, σε ερώτηση του βουλευτή του Καλού Κόμματος Αϊτούν Τσιράι, κατά πόσο οι ισχυρισμοί ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη στο Κραν Μοντάνα να αποσύρει τον τουρκικό στρατό, πλην 650 στρατιωτών και να εγκαταλείψει το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης. Ο Τούρκος βουλευτής επικαλέστηκε μυστικά πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύτηκαν στον Φιλελεύθερο.
Στην απάντησή του ο Τσαβούσογλου διέψευσε ότι η Τουρκία μπορεί να παραιτηθεί από τα δικαιώματα της εγγυήτριας δύναμης στην Κύπρο και δήλωσε ότι η παρουσία Τούρκων στρατιωτών στο νησί είναι «το μόνο στοιχείο» για την κάλυψη των «νομίμων ανησυχιών» για την ασφάλεια του τ/κ «λαού». Σημείωσε, μάλιστα, ότι οι ισχυρισμοί ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να παραιτηθεί από τα εγγυητικά δικαιώματα γράφτηκαν και το 2020 στον ελληνοκυπριακό Τύπο και τότε «το υπουργείο Εξωτερικών είχε δηλώσει ότι αυτές οι αναφορές δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια».
Η αναφορά γι’ αυτά τα δημοσιεύματα αφορούσαν ισχυρισμούς του Μακάριου Δρουσιώτη, τους οποίους διέψευσε τότε και ο Τουρκοκύπριος πολιτικός Τουφάν Ερχιουρμάν (17/2/2020): «Δεν μπορώ να το πω υποχώρηση αλλά ναι έκανε μια σειρά από κινήσεις, αλλά όχι τόσες όσες έγραψε ο Μακάριος Δρουσιώτης σε ένα άρθρο του». Διάβαζα, όμως, πρόσφατα συνέντευξη του δημοσιογράφου και συγγραφέα, που επέμενε να λέει με απόλυτη σιγουριά ότι όντως θα δεχόταν ο Τσαβούσογλου στο Κραν Μοντάνα, αλλά ήθελε μια συνθήκη εφαρμογής της λύσης για να μπορέσει να περάσει στην κοινή γνώμη την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση των στρατευμάτων. «Ελάτε στη θέση του», έλεγε, «θα πήγαινε πίσω και θα έλεγε δέχθηκα κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των στρατευμάτων;» (Πολίτης, 9/1/2022).
Δεν θέλουμε, φυσικά, να πάμε στη θέση του Τσαβούσογλου ούτε για αστείο, όποιος θέλει ας πάει, αλλά το αναφέρω ως παράδειγμα, γιατί αυτή η περίεργη προσέγγιση δεν είναι αποκλειστικά του δημοσιογράφου. Παρομοίως προσεγγίζουν το ζήτημα και πολλοί άλλοι του δημόσιου βίου, και κόμματα και πολιτικοί και πανεπιστημιακοί, λες και αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τη θέση της Τουρκίας από την ίδια την Τουρκία. Μπορεί να είναι ευσεποθισμός. Μπορεί να τους το υπόσχονται ξένες πρεσβείες, που άπειρες φορές αποδείχθηκε ότι καλλωπίζοντας τις τουρκικές προθέσεις εξαπατούν ασύστολα και πολιτικούς και δημοσιογράφους, στους οποίους συμπεριφέρονται -και αυτοί το ανέχονται- ως να είναι ιθαγενείς κάποιας μπανανίας της υποσαχάριας Αφρικής.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε καταγγείλει δημοσίως τον Ιανουάριο του 2015 ότι τον ξεγέλασε «πρέσβης μεγάλης δύναμης» που του έλεγε ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε άρση του εμπάργκο κατά ελλιμενισμού σκαφών με κυπριακή σημαία «και αντί τούτου, μετά από πέντε μέρες εξεδόθη η NAVTEX». Όμως, οι ιθαγενείς εξακολουθούν να επιτρέπουν να τους εξαπατούν, και οι ίδιοι να μεταφέρουν στους υπόλοιπους το αποτέλεσμα της απάτης τους ως γεγονότα.
Μπορεί να το κάνουν επειδή πράγματι ανησυχούν για τα χειρότερα. Ίσως για την ντε γιούρε διχοτόμηση, τα δυο κράτη ή και την προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία. Το ερώτημα είναι τι μας ζητούν να κάνουμε μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους. Και η απάντηση προφανής: Να βάλουμε την υπογραφή μας και την ψυχή μας στο ότι η χώρα μας θα είναι στους αιώνες των αιώνων υποχείριο της Άγκυρας, προτεκτοράτο, υπό ομηρία, να δεχτούμε ότι θα είναι μια χώρα ευρωπαϊκή μεν, υπό τουρκική κηδεμονία δε, και υπό τη νόμιμη και επιθυμητή από εμάς προστασία του τουρκικού στρατού. Δηλαδή, να δεχτούμε να γίνει τουρκική όλη η Κύπρος διότι αν δεν δεχτούμε θα γίνει η μισή.
Έχουν κάτι άλλο να μας προτείνουν ή αυτό είναι δεν έχουμε επιλογή;
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου