Οι ηγέτες των 9 μονίμων μελών του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Πακιστάν, Ιραν, Καζακστάν, Τατζικιστάν, Κυργιστάν και Ουζμπεικστάν) στην Σύνοδο Κορυφής 2022 στην Σαμαρκάνδη.
Στις 15/16 Σεπτεμβρίου 2022 ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) συνεδρίαζε στην Σαμαρκάνδη. (https://economictimes.indiatimes.com/news/international/world-news/uzbekistan-makes-formal-announcement-of-leaders-attending-sco-summit/articleshow/94122324.cms?from=mdr )
Στην Σύνοδο αυτή, που αυτή την φορά θα λάμβανε χώρα στο Ουζμπεκιστάν, η Τουρκία προσκλήθηκε να παραστεί από την Ρωσία. (https://bigasia.ru/en/content/news/politics/vladimir-putin-priglasil-prezidenta-turtsii-na-sammit-shos-v-uzbekistane/).
Στην Σύνοδο της Σαμαρκάνδης η Τουρκία εμφανίστηκε με την ιδιότητα της ως «Εταίρος Διαλόγου».
Ο ρόλος της αυτός , περισσότερο είναι προσχηματικός και επουσιώδης, δεδομένου ότι είναι ήσσονος σημασίας, ακόμα κι από αυτόν του ρόλου χωρών ως Παρατηρητή του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης.
Σήμερα, ρόλο Παρατηρητή στον Οργανισμό έχουν η Λευκορωσία, η Μογγολία και το Αφγανιστάν.
Το Ιράν εγκρίθηκε ως Μόνιμο μέλος του Οργανισμού και θα συμμετάσχει ως τέτοιο στις Συνόδους του από το 2023 και μετά.
Τα παραπάνω βεβαιώνονται και από το ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας , που στην επίσημη ιστοσελίδα του (https://www.mfa.gov.tr/shanghai-cooperation-organization.en.mfa) μας ενημερώνει επιπρόσθετα ότι στις 23 Μαρτίου 2011, η Τουρκία υπέβαλε αίτηση για να λάβει το καθεστώς της εταιρικής σχέσης διαλόγου στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) , ο οποίος ενέκρινε την αίτηση της να γίνει Εταίρος Διαλόγου στη Σύνοδο Κορυφής των Αρχηγών Κρατών του, που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο της Κίνας στις 6-7 Ιουνίου 2012. Το δε, μνημόνιο που καθόριζε τις λεπτομέρειες συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας ως εταίρου διαλόγου και του SCO υπογράφηκε στις 26 Απριλίου 2013 στο Αλμάτι. Ενώ, η διαδικασία επικύρωσης του ολοκληρώθηκε με την έκδοση της Απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου της Τουρκίας της 1ης Μαΐου 2017 που εγγράφηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Τουρκικής Κυβέρνησης στις 24.05.2017.
Ο Ερντογάν παρέα με τους υπόλοιπους ηγέτες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, περιηγείται στα νεοκτιστα της Σαμαρκάνδης |
Στην φετινή Σύνοδο, από ότι φαίνεται, σύμφωνα με το Anadolu (https://www.aa.com.tr/en/turkiye/turkish-president-holds-talks-with-other-leaders-at-sco-summit/2686427# ) τον περισσότερο χρόνο του ο Ερντογάν τον πέρασε να τριγυρνά στα νεόκτιστα της Σαμαρκάνδης και σε συνομιλίες, άνευ ουσίας και περιεχομένου, με τους υπόλοιπους ηγέτες που παρευρέθηκαν στην συνάντηση.
Αν εξαιρέσεις και μια – δυό φωτογραφίες , που έβγαλε για το prestige του , με τους υπόλοιπους ηγέτες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, για να τις πουλήσει στο εσωτερικό της Τουρκίας κατά τα άλλα ο καημός του Ρ.Τ.Ερντογάν που τον οδήγησε στην Σαμαρκάνδη ήταν άλλος, καθώς έπρεπε κατεπειγόντως στα αδιέξοδα, που ο ίδιος δημιουργούσε κι έφερε την χώρα του, να βρεθεί άμεσα λύση.
Βλέπετε ο Ερντογάν , ασχέτως ποια εικόνα του προσπαθεί να προβάλλει προς τα έξω και ειδικά στο εσωτερικό του, κρύβοντας από τον λαό του την οικτρή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας και το δυσοίωνο μέλλον της, στην πραγματικότητα αυτή την φορά βρισκόταν σε εξαιρετικά δεινή θέση, όντας άσχημα στριμωγμένος.
Στην Σύνοδο αυτή ο Ερντογάν πήγαινε ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να πείσει τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ρωσία, μέσω Gazprom, να δεχθεί έκπτωση 25% στις τιμές των υδρογονανθράκων που εξάγει στην Τουρκία καθώς και πληρωμή μέρους του υπολοίπου οφειλόμενου ποσού σε τουρκικές λίρες. (https://www.stripes.com/theaters/europe/2022-09-16/erdogan-wants-russian-help-economy-under-pressure-7357624.html και https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-09-16/erdogan-seeks-out-russian-help-for-economy-under-pressure?leadSource=uverify%20wall#xj4y7vzkg )
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν συμμετέχουν σε συνάντηση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν, 16 Σεπτεμβρίου 2022. Sputnik/Alexander Demyanchuk/Pool via
Η Τουρκία είναι μια χώρα με σοβαρό ενεργειακό έλλειμμα. Δεν διαθέτει δικούς της υδρογονάνθρακες (φυσικό αέριο ή πετρέλαιο ) στο υπέδαφος της ή στον θαλάσσιο πυθμένα της. Είναι αναγκασμένη να προμηθεύεται το σύνολο των υδρογονανθράκων που χρησιμοποιεί, αγοράζοντας τον από τρίτες χώρες παραγωγούς .
Προμηθεύεται δε, την ενέργεια που εισάγει, από την Ρωσία , το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν και πρόσφατα από το Κατάρ . Οι εισαγωγές της από τις χώρες αυτές ανέρχονται σήμερα για την Τουρκία σε 45 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως .
Επομένως η χώρα είναι απόλυτα εξαρτημένη από τρίτους ως προς την προμήθεια ενεργειακών πόρων.
Όταν, επί παραδείγματι, τον Ιανουάριο του 2022, παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα , που διήρκησε 10 ημέρες έως την επίλυση του, στις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου που προμηθευόταν από το Ιράν, η Τουρκία βρέθηκε σε εξαιρετικά θέση (https://thearabweekly.com/turkey-orders-cuts-gas-use-40-flow-halted-iran ) καθώς το 40% της ηλεκτρικής της ενέργειας το παρήγαγε από το φυσικό αέριο που προμηθευόταν από το Ιράν. Η βλάβη αυτή την ανάγκασε, για όλο το διάστημα μέχρι την επίλυση του τεχνικού προβλήματος από το Ιράν, να περιορίσει την τροφοδοσία στις μεγάλες βιομηχανίες της χώρας στο 60%, γεγονός που είχε μεγάλες συνέπειες στην παραγωγή τους και στις εξαγωγές της χώρας.
Συνθήκες όπως οι παγκόσμιες αυξήσεις των τιμών , τόσο των αγαθών , όσο και των υδρογονανθράκων δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στην Τουρκία ,καθώς πρέπει να τις αντιμετωπίσει με ένα τοπικό νόμισμα , όπως η τουρκική λίρα , που τα τελευταία χρόνια έχει δοκιμάσει δραματική πτώση της αξίας του κι υποτιμάται συνεχώς, υπερδιογκώνοντας έτι περαιτέρω το κόστος προμήθειας τους από την Τουρκία.
Ο Ερντογάν λοιπόν πηγαίνοντας στην Σαμαρκάνδη, ήλπιζε ότι από τον σύμμαχο του Βλαντιμίρ Πούτιν θα λάμβανε μια χείρα βοηθείας και θα του παρέχονταν έκπτωση 25% στις προμήθειες ρωσικών υδρογονανθράκων , που θα τον βοηθούσαν να ισοφαρίσει με κάποιον τρόπο τις ζημίες που υφίσταται από τις αυξήσεις των τιμών στον τομέα της ενέργειας και την ταυτόχρονη πτώση της τουρκικής λίρας, ζητώντας επιπλέον από τον Πούτιν να δεχθεί η Τουρκία να πληρώνει σε τουρκικές λίρες, που ωστόσο έχουν καταλήξει σχεδόν στην κατηγορία «σκουπίδια», ένα μέρος από το υπόλοιπο τίμημα που οφείλει στην Ρωσία από την αγορά ενέργειας..
Αλλά από ότι αποδείχθηκε μετά την συνάντηση του με τον Ρώσο Πρόεδρο στην Σαμαρκάνδη ,ατυχώς για αυτόν, ήλπιζε επί ματαίω…
Ο Πούτιν κατά το κλείσιμο της Συνόδου Κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, με τις δηλώσεις τους (https://www.themoscowtimes.com/2022/09/16/putin-says-no-hurry-to-finish-ukraine-military-campaign-a78817 και https://marketnews.com/commodities/turkey-putin-and-erdogan-discuss-energy-agreements-at-sco-meeting και https://www.reuters.com/world/putin-25-russian-gas-supplies-turkey-will-be-paid-roubles-2022-09-16/ ) ενημέρωσε απαξάπαντες δημοσίως ότι στην ουσία η ενεργειακή συμφωνία. που εντέλει κλείσθηκε με την Τουρκία, όχι μόνον δεν ικανοποιούσε τα ζητούμενα Ερντογάν, αλλά κι ότι το 25% της πληρωμής του τιμήματος αγοράς υδρογονανθράκων από την Τουρκία θα πληρώνοντας σε ρούβλια, χωρίς ρούβλι έκπτωση !
Eνώ για αποπληρωμή μέρους του υπολοίπου σε τουρκικές λίρες, ούτε καν έγινε λόγος!
Σημειωτέον ότι η Ρωσία παρείχε περίπου το 1/4 των εισαγωγών πετρελαίου της Τουρκίας και αντιπροσώπευε σχεδόν το 1/2 των αγορών φυσικού αερίου της το 2021 (https://ahvalnews.com/natural-gas/turkey-set-pay-25-percent-russian-gas-roubles-says-putin )
Nα τονισθεί δε ότι, μάλλον μετά το πάθημα στις αρχές του χρόνου από το Ιράν, η Τουρκία , για το έτος 2022 διπλασίασε τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου σύμφωνα με στοιχεία της Refinitiv Eikon.
Πιο συγκεκριμένα οι εισαγωγές πετρελαίου της Τουρκίας από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των κλάσεων Urals και Siberian Light, ανέρχονταν κατά το πρώτο εξάμηνο 2022 πάνω από τα 200.000 βαρέλια την ημέρα (bpd) σε σύγκριση με τα μόλις 98.000 βαρέλια την ημέρα (bpd) που αφορούσαν την ίδια περίοδο του 2021 (https://www.reuters.com/business/energy/turkey-doubles-russian-oil-imports-filling-eu-void-2022-08-22/ ).
Αυτές οι αυξήσεις στην προμήθεια του ρωσικού φυσικού αερίου , αποτελούσαν συνέπεια των διευκολύνσεων της Τουρκίας προς την Ρωσία , που οδήγησαν σε σύσφιξη έτι περαιτέρω των μεταξύ τους δεσμών λόγω της μη συμμετοχής της στις κυρώσεις που επέβαλλαν τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ εις βάρος της Ρωσίας από την 24.2.2022, οπότε ξέσπασε ο Ρωσο-Ουκρανικός πόλεμος. (https://www.offshore-technology.com/comment/twitter-caner-can-turkey-increasing-natural-gas-storage-capacity/ ) .
Εκ των πραγμάτων λοιπόν, ο Ερντογάν , ύστερα από την ενεργειακή συμφωνία που του επέβαλλε ο Πούτιν στην συνάντηση τους στην Σαμαρκάνδη, καλείται πλέον να εξοφλήσει προς την Ρωσία το 75% των αυξημένων , μάλιστα, προμηθειών που λαμβάνει από αυτήν, σε σκληρό νόμισμα, δηλαδή δολάριο ή ευρώ και το υπόλοιπο 25% σε ρούβλια !
Αν δεν τηρήσει την συμφωνία ο Ερντογάν και φανεί αφερέγγυος στον Πούτιν, αυτονόητο είναι ότι, θα κλείσουν οι Ρωσικές στρόφιγγες που προμηθεύουν την Τουρκία με το 1/4 των αναγκών της σε πετρέλαιο και με το 1/2 των αναγκών της σε φυσικό αέριο.
Εάν, λοιπόν, με την περίπτωση του Ιράν, που κάλυπτε το 16% των αναγκών της Τουρκίας σε φυσικό αέριο το 2021 , εμφανίστηκε στις αρχές του 2022 δισεπίλυτο πρόβλημα, εξαιτίας αδυναμίας της παροχής αυτού του ποσοστού υδρογονανθράκων προς την Τουρκία, που την ανάγκασε, λόγω της έλλειψης του, να ζητήσει από τους τουρκικούς σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας, που χρησιμοποιούν ιρανικό φυσικό αέριο, να μειώσουν κατά 40% την παραγωγή τους σε ηλεκτρική ενέργεια, οδηγώντας σε υπολειτουργία την τουρκική βιομηχανία, εύκολα μπορούν να συναχθούν τα συμπεράσματα σχετικά με το τι ακριβώς θα συμβεί στην Τουρκία εάν κλείσει το 50% των προμηθειών της σε φυσικό αέριο που προέρχεται από την Ρωσία και 25% σε πετρέλαιο.
Στην πραγματικότητα κατέβασμα του ενεργειακού διακόπτη στην Τουρκία συνεπάγεται ότι οι Τούρκοι ιδιώτες καταναλωτές κι η Τουρκική βιομηχανική αλυσίδα και μεταφορές, θα αρχίσουν να υπολειτουργούν έχοντας στην διάθεσή τους ηλεκτρικό ρεύμα για ελάχιστες ώρες την ημέρα, με τα νοικοκυριά να παγώνουν και να βρίσκονται το μεγαλύτερο διάστημα του ημερονυχτίου στο σκοτάδι.
Στο εσωτερικό δε της χώρας, η κατάσταση θα μεταφράζονταν σε μια εικόνα όπου σπίτια δεν θα έχουν θέρμανση, αντλίες βενζινάδικων θα παραμένουν άδειες, δημόσιες υπηρεσίες δεν θα λειτουργούν , φωτεινοί σηματοδότες θα βρίσκονται εκτός λειτουργίας, μεταφορές κι αεροδρόμια θα υπολειτουργούν , ενώ εργοστάσια και βιοτεχνίες θα κατεβάζουν ρολά. Γενικά οι τιμές αγοράς αγαθών θα εξακοντιστούν στα ύψη καθιστώντας τα εντελώς απλησίαστα για τον μέσο Τούρκο πολίτη, που ήδη αντιμετωπίζει σοβαρό ζήτημα επιβίωσης, ενώ εξίσου ανεξέλεγκτα θα αυξάνονται τα ποσοστά της ανεργίας μέσα στην χώρα.
Αντίστοιχες συνθήκες με την σειρά τους θα οδηγήσουν σε καταστάσεις που θα ωθήσουν σε αναταραχή και το πιο πιθανόν θα προκαλέσουν, απροσδιόριστης σήμερα έκτασης, αντιδράσεις στον Τουρκικό πληθυσμό. Επιπλέον θα σημαίνουν κάθετη πτώση της τουρκικής βιομηχανικής παραγωγής και δραματική μείωση των τουρκικών εξαγωγών , μεταφορών κλπ συμπαρασύροντας σε αθέτηση συμβατικών της υποχρεώσεων την χώρα ή διαφορετικά σε εκπρόθεσμη εκτέλεση συμφωνιών, που θα καταστήσουν την Τουρκία εντελώς αφερέγγυα διεθνώς κι υπόχρεη σε τεράστια ποσά αποζημιώσεων προς τρίτους-πελάτες της
Σε μια περίοδο που ο Ερντογάν τυπώνει συνεχώς πληθωριστικό χρήμα για να ανταπεξέλθει κι η χώρα του βαδίζει προς τις εκλογές, με συνέπεια να κρίνεται το μέλλον του ίδιου και του συστήματος του ως ήδη θνησιγενές, οι επιπτώσεις πλέον σε όλα τα επίπεδα της ζωής στην Τουρκία, λόγω ενός ενδεχόμενου ελλείματος ενέργειας που θα παρουσιαστεί εντός αυτής, θα είναι κυριολεκτικά τραγικές κι οδυνηρές, ώστε εύκολα πλέον μπορεί να φανταστεί κανείς, η άρνηση Πούτιν στην Σαρμακάνδη στην πρόταση Ερντογάν περί εκπτώσεων , μπροστά σε ποιο και τι είδους εφιαλτικό σενάριο έφερε τον Τούρκο Πρόεδρο.
O υπό κατασκευή τουρκικός σταθμός στο Ακουγιού |
Σημειωτέον ότι η Τουρκία, στην προσπάθεια της να απεξαρτηθεί από την προμήθεια υδρογονανθράκων , που προμηθεύεται από τρίτες χώρες παραγωγούς, προχώρησε για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών στην κατασκευή του Πυρηνικού Σταθμού στο Άκουγιου (https://globuc.com/news/turkey-targets-nuclear-and-local-gas-to-reduce-energy-imports/ ) κι επιπλέον προσπαθεί να κατασκευάσει αποθηκευτικούς χώρους που θα της επιτρέπουν να καλύψει το 20% των υδρογονανθράκων που σήμερα προμηθεύεται από τρίτους.
Ωστόσο και σε αυτήν την περίπτωση η Τουρκία είναι εξαρτημένη από την Ρωσία καθώς η τελευταία, διαθέτοντας την τεχνογνωσία, έχει αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία του Πυρηνικού Σταθμού στο Άκουγιου, ενώ εάν αποφασίσει να κλείσει τις στρόφιγγες των υδρογονανθράκων της που προμηθεύεται η Τουρκία, προσωπικά δεν βλέπω πως η Τουρκία θα γεμίσει τις αποθήκες φυσικού αερίου που κατασκευάζει ώστε να εξασφαλίσει, για τις πρώτες έστω ανάγκες της στοιχειώδη αποθέματα.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι εάν ο Ερντογάν, διαθέτει σήμερα τα ποσά εκείνα που θα εκπληρώσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις (με πληρωμή σε δολάριο/ευρώ και ρούβλια) της Τουρκίας προς την Ρωσία για την ενέργεια (υδρογονάνθρακες) που προμηθεύεται από αυτήν.
Από ότι έδειξαν οι εξελίξεις, μάλλον δεν τα διαθέτει…
Ο Ερντογάν με την σύζυγο του, κατά την αποχώρηση του το πρωϊ της 17ης Σεπτεμβρίου 2022 από την Σαμαμαρκάνδη.
Έτσι, θέλοντας και μη ο δυστυχής γέρων , τελειώνοντας η Σύνοδος 15/16 Σεπτεμβρίου 2022 του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, με την πουτινική χυλόπιτα ανά χείρας, πήρε το πρωί της επόμενης ημέρας , 17ης Σεπτεμβρίου 2022, νωρίς ,νωρίς το αεροπλάνο του και μαζί με την πολυπληθή κουστωδία του, από Υπουργούς, Υφυπουργούς, Αρχηγούς μυστικών υπηρεσιών, Συμβουλάτορες, σωματοφύλακες και τούρκους επιχειρηματίες, που είχε μεταφέρει για το ονόρε του στην Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν και μετακινώντας την άμεσα. κατευθύνθηκε προς την Νέα Υόρκη, χωρίς καν στάση μετεπιβίβασης για να ξαποστάσουν έστω και λίγο στην Τουρκία !
Νέα Υόρκη- Σέντραλ Πάρκ, 19.9.2022 |
Από την επόμενη δε, ημέρα, έρημος και μόνος, σουλατσάριζε στο Σέντραλ Πάρκ, ξεκινώντας αντικαπνιστική εκστρατεία με θύματα τους ανίδεους Νεοϋορκέζους jokers και λοιπούς περιπατητές που έκπληκτοι τον συναντούσαν αναπάντεχα μπροστά τους , μέσα στο πάρκο , διασκεδάζοντας, με αυτόν τον τρόπο, τον πόνο του έως ότου οι υπόλοιποι σοβαροί ηγέτες επιστρέψουν από το Λονδίνο κι από την κηδεία της εκλιπούσης βασίλισσας Ελισάβετ Β’, όπου προτίμησαν να παρευρίσκονται. ( https://yetkinreport.com/en/2022/09/18/erdogan-is-in-new-york-the-world-leaders-are-in-london/)
Να σημειωθεί ότι τον ίδιο τον Ερντογάν, με τα οχήματα και την κουστωδία του, δεν τον δέχθηκαν στο Λονδίνο, γιατί δεν τους χωρούσε κανένα Βρετανικό αεροδρόμιο!
Εκεί, λοιπόν στην Νέα Υόρκη από τις 13 Σεπτεμβρίου 2022 μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 2022 θα διεξαγόταν η 77η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ (https://www.un.org/en/ga/77/meetings/ ) κι ο Ερντογάν αποβιβάστηκε
από το αεροπλάνο του με την ελπίδα ότι εάν με την ομιλία του στον ΟΗΕ απειλήσει πως στην απελπισία του απάνω είναι ικανός να τα κάνει λαμπόγυαλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Ν/Α Πτέρυγα του ΝΑΤΟ , κάποιος θα βρεθεί τέλος πάντων για να τον βοηθήσει και να ενδιαφερθεί να τον ηρεμήσει ανακουφίζοντας τον από τον πόνο του. Ενώ ενδόμυχα διακατεχόταν από την κρυφή προσδοκία πως αυτός που εντέλει θα τσιμπούσε και θα ήταν πρόθυμος να αποσυμφορήσει με τις ενέργειες του την όλη κατάσταση εξαερώντας την, ίσως και να ήταν ακόμα κι αυτός ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζοε Μπάϊντεν.
Άλλωστε, ακόμα διακατεχόταν ο Ερντογάν από την ψευδαίσθηση, πως παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, όλοι κατά βάθος τον εκλάμβαναν ως «μεγάλο παίκτη διεθνούς εμβέλειας», όπως τον διαβεβαίωνε –κοιμίζονταν τον- ο προηγούμενος Αμερικάνος Πρόεδρος.
Παρόλα αυτά και φέτος , όπως και πέρσι , ο κύριος Μπάιντεν, απαξίωσε να τον συναντήσει…
Και κάπως έτσι, μ’αυτά και μ’αυτά, κραδαίνοντας φωτογραφίες, που αποσκοπούσαν στην συναισθηματική φόρτιση του κοινού του, ο Ρ.Τ.Ερντογάν ανέβηκε τα σκαλιά του βήματος στον ΟΗΕ στις 20.9.2022 (https://gadebate.un.org/en/77/t%C3%BCrkiye ) επιχειρώντας μια άνευ ορίων κατασυκοφάντηση της Ελλάδας, που την ακούσαμε όλοι, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα ψέματα που έλεγε, καθώς αυτά στόχευαν στην δική του πολιτική επιβίωση και στην διάσωση της χώρας του από τα αδιέξοδα που ο ίδιος με τις πολιτικές του επιλογές του την έχει φέρει.
Ο σκοπός , λένε, αγιάζει τα μέσα .
Ο παροξυσμός του, που πήγαζε από τον ισανάλογο βαθμό της απελπισίας στην οποία τον είχε φέρει η άρνηση Πούτιν στην Σαρμακάνδη, οδηγούσε τον Ερντογάν σε έναν λυσσαλέο , στο μυαλό του και μόνον, εκβιασμό τον οποίο θεώρησε ως ευκαιρία για να μεταφέρει στους Δυτικούς, μέσω του ακροατηρίου του στον ΟΗΕ.
Λήψη του ΟΗΕ με τον Ερντογάν να μιλά στο βήμα του και να εξαπολύει συκοφαντικούς μύδρους κατά της Ελλάδας |
Για να ακριβολογούμε όμως και να είμαστε δίκαιοι , ότι θα έπιανε ο εκβιασμός του, δεν ήταν μόνον στο δικό του φαντασιακό υπόβαθρο, αλλά και στο μυαλό κάποιων, ελάχιστων μεν, ωστόσο ψαρωμένων δε (*στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση των κρίσεων) Ελλήνων , καθώς και Τούρκων οπαδών του..
Η συνταγή του εκβιασμού, είχε ως προαπαιτούμενο συστατικό επιτυχίας της, για τον Τούρκο Πρόεδρο, όλο το πολεμικό κλίμα που καλλιέργησε κι εισπράξαμε εδώ στην Ελλάδα από την ομιλία του στον ΟΗΕ.
Όπως άλλωστε είχε πει κάποτε κι ο Οττο Φον Βισμαρκ, , η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση…
Το περιεχόμενο του εκβιασμού του, που μόνον ως προκάλυμμα είχε να εμφανίσει την Τουρκία και τον ηγέτης της ως δήθεν αμυνόμενους έναντι της χώρας μας, στην ουσία υπέκρυπτε πίσω του το μήνυμα που εξέπεμπε διεθνώς ο Ερντογάν από τον βήμα του ΟΗΕ πως, στο αδιέξοδο που είχε φτάσει, ήταν ικανός να τα παίξει πλέον όλα για όλα , ρίχνοντας σε ένα απίστευτο αιματοκύλισμα το Αιγαίο κι όλη την Ν/Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ οδηγώντας την στην απόλυτη κατάρρευση, εφόσον δεν έβρισκε πρόθυμα αυτιά ανάμεσα στους δυτικούς «συμμάχους» του να τον ακούσουν και να του λύσουν το απίστευτο ενεργειακό πρόβλημα, που αντιμετώπιζε και στο οποίο ενώπιον τον είχε φέρει η άρνηση του Βλαδίμηρου Πούτιν.
Την άρνηση αυτή ο τελευταίος είχε φροντίσει, μάλιστα, αριστοτεχνικά να την μεταφέρει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κοινοποιώντας την πανταχόθεν με τις δημόσιες δηλώσεις του από την Σαμαρκάνδη.
Φρούδες ελπίδες Ερντογάν !
Το κρίσιμο ερώτημα ήταν και παραμένει, μέχρι αυτήν την στιγμή, εάν η Τουρκία έχει στην διάθεσή της να δαπανήσει τα αναγκαία κεφάλαια για να ανταπεξέλθει σε έναν πόλεμο με την Ελλάδα?
Αντέχει το κόστος ενός αντίστοιχου πολέμου ο οικονομικός προϋπολογισμός της Τουρκίας ?
Σκεφτόταν άραγε πράγματι σοβαρά ο Ερντογάν να συγκαλύψει τις δικές του ευθύνες για το ενεργειακό έλλειμμα ενώπιον του οποίου υπήρχε ο κίνδυνος σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπη η χώρα του, επιρρίπτοντας το στις συνέπειες ενός πολέμου της Τουρκίας με την Ελλάδα ?
Η λογική υπαγορεύει ότι είτε προχωρούσε ποτέ σε μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ελλάδα , είτε όχι, το ενεργειακό έλλειμμα που θα αντιμετώπιζε η Τουρκία, θα βρίσκονταν πάντοτε εκεί, ενώπιον του, παρόν. Δεν επιλύονταν.
Οι Τούρκοι, είτε έτσι, είτε αλλιώς, θα έριχναν το βάρος της ευθύνης για το κατάντημα της χώρας τους ούτως ή άλλως στις πολιτικές αποφάσεις του Ερντογάν.
Στην μεν πρώτη περίπτωση θα τον κατηγορούσαν για το ενεργειακό έλλειμμα της Τουρκίας επιρρίπτοντας το στις πολιτικές του αποφάσεις που επένδυαν τόσο καιρό στον Βλαδίμηρο Πούτιν ο οποίος βρήκε τα περιθώρια να εξαρτήσει ενεργειακά την Τουρκία από την Ρωσία καθιστώντας την υποχείριο της.
Στην δε δεύτερη περίπτωση, θα του έριχναν την ευθύνη της απόφασης να ξεκινήσει έναν πόλεμο με την Ελλάδα, ο οποίος για το κόστος της τροφοδοσίας και της διεκπεραίωσης του άφησε ολόκληρη την Τουρκία παγωμένη στο σκοτάδι.
Από μια άποψη, εδώ που τα λέμε, είχε δίκιο ο Ερντογάν, που απειλούσε πως θα μας έρθει βράδυ.
Για αυτόν δεν υπήρχε επόμενη ημέρα….
Είναι αλήθεια ότι αυτές τις συνθήκες και τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες εξακόντιζε ο Ερντογάν του εκβιασμούς του, μπορεί να μην μας τις ανέλυσαν λεπτομερώς εδώ στην Ελλάδα και να μην μας διαφώτισαν σχετικά, επενδύοντας τα πολιτικά κόμματα και τα παρακολουθήματα τους ΜΜΕ στην συσπείρωση που επέφεραν οι πολεμικές ιαχές Ερντογάν στο εγχώριο εκλογικό τους ακροατήριο.
Ωστόσο κάποιοι άλλοι, από ότι φαίνεται τις μέτρησαν ορθολογιστικά κι έκριναν ρεαλιστικά τι ήθελε στην ουσία να τους διαμηνύσει ο Ερντογάν από το βήμα του ΟΗΕ…
Γιατί φαντάζομαι δεν ήταν δύσκολο σε κάποιους πιο ψύχραιμους να υπολογίσουν ότι εάν ο Πούτιν έκλεινε την πόρτα στις ενεργειακές προμήθειες κι ανάγκες της Τουρκίας του Ερντογάν, τότε οι μόνες λύσεις που απέμεναν στον τελευταίο για άμεση ανεύρεση πηγών ενέργειας εντοπίζονταν στην Ελλάδα, την Κύπρο και στην Λιβύη.
Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, δηλαδή της Ελλάδας και της Κύπρου, ο Ερντογάν θα έπρεπε να διεξάγει έναν πολυέξοδο για την Τουρκία πόλεμο που αμφίβολο εάν ανταπεξερχόταν σε αυτόν το βαλάντιο της χώρας του. Η δε προοπτική ειδικά ενός αντίστοιχου πολέμου, εκτός από τα αμφίβολα, για την Τουρκία αποτελέσματα της, συν τοις άλλοις θα τον έφερνε σε ακόμα μεγαλύτερη απόσταση κι αντίθεση από τους Δυτικούς- Νατοϊκούς συμμάχους του, που επιχειρούσε, μέσω του εκβιασμού του , να προσεγγίσει και να πείσει να του βρουν κάποια λύση.
Στην τρίτη περίπτωση, δηλαδή της Λιβύης, τα πράγματα , όπως ήδη είχαν διαμορφωθεί από τον Δεκέμβριο του 2019, ήταν πολύ πιο εύκολα και προσβάσιμα για την Τουρκία…
Επομένως το μόνον που έπρεπε να γίνει, για να λάβουν σύντομα την απάντηση τους οι εκβιασμοί Ερντογάν από το βήμα του ΟΗΕ, ήταν να τεθεί σε αυτόν ένα δίλημμα.
Και μάλιστα ένα δίλημμα, που θα περιόριζε δραματικά τα χρονικά περιθώρια του να επιλέξει λύση και να δώσει απαντήσεις.
Μολαταύτα, η όποια απάντηση κι η όποια επιλογή του Ερντογάν στο δίλημμα , δεν επρόκειτο κι ούτε προορισμό της είχε να τον ανακουφίσει από τις πιέσεις.
Αντίθετα θα συνέχιζε να τον συντηρεί υπόλογο, έκνομο και με την πλάτη στον τοίχο, με αντάλλαγμα μια μικρή πίστωση χρόνου..
Κι ούτε ήταν δύσκολο σε κάποιους να προβλέψουν, μέσω μιας βάσιμης πιθανολόγησης ποια θα ήταν η τελική επιλογή κι η απάντηση Ερντογάν στο δίλημμα που επέκειτο άμεσα να του θέσουν…
Στις 22.10.2022 στο περιθώριο της 77ης Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ, 5 Δυτικές Δυνάμεις, συγκεκριμένα ΗΠΑ , Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία κι Ηνωμένο Βασίλειο συναντήθηκαν για να αποφασίσουν τι θα πράξουν με την Λιβύη .
Συγχρόνως, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, μέσω της απόφασης τους αυτής θα μετρούσαν την Τουρκία του Ερντογάν κατά πόσον ήταν πράγματι ετοιμοπόλεμη – όπως ο Ερντογάν διακήρυσσε από το βήμα του ΟΗΕ- να στραφεί άμεσα και να ξεκινήσει πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον είτε της Ελλάδας, είτε της Κύπρου.
Εάν δεν ήταν, τότε η μόνη διέξοδος της Τουρκίας του Ερντογάν , θα ήταν η Λιβύη.
Η κοινή δήλωση των 5 Δυνάμεων , όπως αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις 23.9.2022 (https://www.state.gov/joint-statement-on-the-situation-in-libya-4/ ) αλλά και όλων των λοιπών Δυνάμεων, περιόριζε τα περιθώρια των πιθανών αντιδράσεων της Τουρκίας, σε στενά περιορισμένα χρονικά όρια.
Τόσα χρονικά όρια , όσα ο νεοδιορισθείς Abdoulaye Bathily ως Ειδικός Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, θα χρειαζόταν για να μεταβεί άμεσα στην Λιβύη ώστε να προωθήσει την πολιτική σταθερότητα και τη συμφιλίωση μεταξύ των Λίβυων, με στόχο την κατάπαυση του πυρός και την δημιουργία συνταγματικής βάσης, δηλαδή νέας μεταβατικής κυβέρνησης, που θα επικεντρωθεί στην προετοιμασία, το συντομότερο δυνατόν, ελεύθερων, δίκαιων και χωρίς αποκλεισμούς Προεδρικών και Κοινιβουλευτικών εκλογών τα αποτελέσματα των οποίων θα οδηγήσουν την χώρα σε διαφανή πλέον διαχείριση των εσόδων από τους φυσικούς της πόρους.
Η κίνηση αυτή των 5 συνεπάγονταν ότι πολύ σύντομα θα έκλεινε για την Τουρκία κι η πόρτα της Λιβύης , καθώς με βεβαιότητα θα ξεριζώνονταν από τον έλεγχο της Λιβύης όλα τα πιόνια που είχε στήσει εκεί ο Ερντογάν τόσο καιρό για να του κάνουν τα θελήματα, με πρώτο και καλύτερο τον Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, που αντιποιούνταν πλέον καταχρηστικά την θέση του δήθεν Πρωθυπουργού της δήθεν Κυβέρνησης της δήθεν Ενότητας της Λιβύης.
Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά
Συγκεκριμένα ο Αμπντούλ Χαμίν Ντμπεϊμπά , ένας Τουρκολίβυος επιχειρηματίας , με καταγωγή από την Μισράτα και πρώην συνεργάτης του έκπτωτου ηγεμόνα Μουαμάρ Καντάφι , ανέλαβε την 15.3.2021 τα δοτά από τον ΟΗΕ καθήκοντα του Πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης της Λιβύης , κι ως μη εκλεγμένος από τον Λιβυκό λαό, εξουσιοδοτήθηκε να συγκροτήσει κυβέρνηση η οποία θα προετοίμαζε την Λιβύη για τις εθνικές εκλογές ανάδειξης νόμιμου Λιβυκού Κοινοβουλίου που η ημερομηνία διεξαγωγής τους ορίστηκε για την 24.12.2021 (https://www.aljazeera.com/news/2021/2/6/abdul-hamid-dbeibah-who-is-libyas-new-prime-minister ).
Ο διορισμός Ντμπεϊμπά από τον ΟΗΕ έγινε με τους όρους, αυτός ως μεταβατικός πρωθυπουργός, να μην συμμετέχει ως υποψήφιος στις προγραμματισμένες εκλογές του Δεκεμβρίου 2021 και να μην υπογράψει καμία διεθνή συμφωνία η οποία θα ήταν δεσμευτική για την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις εκλογές της 24ης Δεκεμβρίου 2021, δημιουργώντας της τετελεσμένα κι αλλοιώνοντας με τις ενέργειες του την κατάσταση που παρέλαβε αυτός στον χρόνο του διορισμού του.
Η ανάθεση πρωθυπουργικών καθηκόντων στον Ντμπεϊμπά , αντιμετωπίστηκε εξ αρχής με επιφυλακτικότητα από τις υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις και φυλές της Λιβύης καθώς ήταν ήδη γνωστός στον λαό του ως ο επικεφαλής της λιβυκής εταιρείας επενδύσεων και ανάπτυξης την εποχή Καντάφι, που ενεπλάκη σε διαφθορά, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, χρηματοδότηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κι εξαγορά ψήφων.
Επιπλέον όλοι γνώριζαν ότι ο Ντμπεϊμπά ήταν ένας κοινός παραχαράκτης καθώς ψευδώς ισχυριζόταν στο παρελθόν ότι είχε μεταπτυχιακό δίπλωμα πολιτικού μηχανικού από το 1992 του Πανεπιστημίου του Τορόντο, κάτι που το Καναδικό Πανεπιστήμιο το διέψευσε κατά ρητό και κατηγορηματικό τρόπο. (https://en.218tv.net/2021/12/23/toronto-university-denies-that-dbeibeh-has-obtained-a-certificate-from-its-faculties/ ) . Σύμφωνα δε, με τον εκλογικό νόμο της Λιβύης, οι υποψήφιοι απαιτείται να έχουν πανεπιστημιακό δίπλωμα από διαπιστευμένο πανεπιστήμιο (https://www.lapresse.ca/international/afrique/2021-12-21/libye/une-presidentielle-a-haut-risque-fait-des-vagues-jusqu-au-canada.php ) . Ετσι, όταν ο Ντμπεϊμπά επιχείρησε να θέσει , παράνομα κι υπερβαίνοντας την εντολή που του είχε δοθεί από τον ΟΗΕ, υποψηφιότητα στις εκλογές της 24.12.2021, το πράγμα οδηγήθηκε στα δικαστήρια .
O Nτμπεϊμπά , σε μια από την πολλές μεταβάσεις του στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην τελευταία 3.9.2022 φωτογραφίζεται με τον Τούρκο Πρόεδρο. |
Πάντως στην πορεία από τότε που του ανατέθηκαν καθήκοντα, ο Ντμπεϊμπά γρήγορα έδειξε τα φιλοτουρκικά του αισθήματα κι άρχισε να δέχεται εντολές από την Τουρκική ηγεσία (https://www.libyaobserver.ly/news/dbeibah-invites-erdogan-attend-libyan-turkish-forum-they-discuss-relations-istanbul ) , παραβιάζοντας , εξ αντικειμένου, τους όρους του διορισμού του από τον ΟΗΕ. Ενώ κατόπιν δεν οδήγησε την Λιβύη, όπως όφειλε κι είχε την εντολή από τον ΟΗΕ, την 24.12.2022 σε κοινοβουλευτικές εκλογές , με αποτέλεσμα να έχει χάσει κάθε νομιμοποιητικό έρεισμα τόσο στην πλειοψηφία του Λιβυκού λαού , όσο και στον ΟΗΕ, που εντέλει δεν ανανέωσε την εντολή του προς τον Ντμπεϊμπά, για την συνέχιση της προετοιμασίας από την κυβέρνηση του των διαδικασιών για την διενέργεια εκλογών Λιβυκού Κοινοβουλίου .
Έκτοτε ο ίδιος ο Ντμπεϊμπά αντιποιείται πια, χωρίς νόμιμη πλέον αιτία, το δικαίωμα του Πρωθυπουργού της Λιβύης μέχρι και σήμερα, διατηρώντας πραξικοπηματικά μία κυβέρνηση που εξακολουθεί να την ονομάζει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, συμπεριφερόμενος ως ένας ακόμα Λίβυος δικτατορίσκος, ανάμεσα στους πολλούς που γεύτηκε στο παρελθόν της η πολύπαθη χώρα.
Στην πραγματικότητα , όσον αφορά τον Ντμπεϊμπά, δεν πρόκειται για τίποτα παραπάνω από ένα πιόνι της Τουρκίας που δεν ανταποκρίνεται στην θέληση του συντριπτικού ποσοστού του Λιβυκού λαού και σκοπό του είχε μέχρι και πρόσφατα να μπλοκάρει την διενέργεια κοινοβουλευτικών εκλογών που θα αναδείξουν την νέα νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία εκπροσωπεί πλέον νόμιμα την χώρα και θα συνάπτει σύννομα δεσμευτικές συμφωνίες για λογαριασμό της.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι καίτοι μη διορισμένος και νομιμοποιημένος πια ο ίδιος, εξακολουθεί να ενεργεί επ’ονομάτι όλης της Λιβύης ως δήθεν εκπρόσωπος της , ανεχόμενος, ενθαρρύνοντας και συντηρώντας την παρουσία μέσα στην Λιβύη και δη στο Δυτικό τμήμα της που ο ίδιος σφετερίζεται, τρίτες ξένες δυνάμεις και δη την Τουρκία και τους μισθοφόρους τζιχαντιστές της, που εφορμώντας από την δυτική πλευρά της Λιβύης, επεκτείνουν την δράση τους ανεξέλεγκτα στο έδαφος όλης της Λιβύης, προκαλώντας αιματηρές συγκρούσεις, που σκοπό τους έχουν να επιβάλλουν την ηγεμονία Ντμπεϊμπά και μέσω αυτού του ελέγχου της Τουρκίας πάνω σε όλους του Λίβυους κατοίκους.
Αξιο ιδιαίτερης επισημάνσεως είναι το γεγονός ότι η Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων , που κυβερνά την ανατολική Λιβύη, ενέκρινε πρόταση μομφής κατά της Κυβέρνησης Ενότητας του Ντμπεϊμπά στις 21 Σεπτεμβρίου 2021, δηλαδή έναν χρόνο πριν την 3.10.2022 , οπότε αυτός εμφανίζονταν ως δήθεν εκπρόσωπος της χώρας κι υπέγραφε τις πρόσφατες ψευδοσυμφωνίες του με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών (https://www.aljazeera.com/news/2021/9/21/libya-parliament-withdraws-confidence-from-unity-government )
Κεντρικός δρόμος σήμερα στην Μισράτα
|
Οι Τουρκόφωνοι-Τουρκογενείς της Μισράτα , από όπου έλκει ο Ντμπεϊμπά την καταγωγή του, είναι μια από τις φυλές της Λιβύης και συγκριτικά με το σύνολο των υπολοίπων, η μειοψηφική. Η δε Μισράτα αποτελεί την πόλη-λιμάνι όπου εντοπίζεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση των τουρκογενών στοιχείων.
Στην δε Μισράτα, με το παράνομο «Τουρκο-λιβυκό» μνημόνιο αμυντικής συνεργασίας του 2019 , η Τουρκία εγκατέστησε στρατιωτική βάση
Εν ολίγοις αυτόν τον κύριο Ντμπεϊμπά, διαμήνυσαν οι 5 Δυτικές Δυνάμεις (ΗΠΑ , Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία κι Ηνωμένο Βασίλειο) με την κοινή τους από 22.9.2022 δήλωση ότι σκοπεύουν να αντικαταστήσουν αφής μόλις της ελεύσεως στην Λιβύη του Νέου Ειδικού Αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, κυρίου Abdoulaye Bathily, τον οποίο, όπως ήδη ελέχθη, καλούσαν κι εξουσιοδοτούσαν ανεπιφύλακτα, να διορίσει -σε αντικατάσταση Ντμπεϊμπά κι απεκδύοντας τον από κάθε υπτοιθέμενο του ρόλο- νέα κυβέρνηση στην Λιβύη με μεταβατικό χαρακτήρα,. που θα ήταν αυτή που θα προετοίμαζε πλέον την χώρα για νατην οδηγήσει στις εκλογές και θα προχωρούσε στα απαραίτητα για την κατάπαυση του πυρός στο έδαφος της.. Μια κατάπαυση πυρός που επίκειτο να απεγκλωβίσει την Λιβύη από την αναρχία που δημιουργουν οι αποδιοργανωτικές παρεμβολές κυρίως της Τουρκίας, που σαν τον λύκο μόνον μέσα την αναμπουμπούλα , την οποία προκαλούσε η ίδια, χρησιμοποιώντας πιόνια τύπου Ντμπεϊμπά, μπορούσε ακόμα να χαίρεται.
Γίνεται πλέον αντιληπτό και σαφές, πόσο στένεψαν με την δήλωση αυτή των 5 Δυτικών Δυνάμεων, τα περιθώρια αντιδράσεων της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Ερντογάν, από την μία μέρα στην άλλη, βρέθηκε να αντιμετωπίζει τον άμεσο πλέον κίνδυνο να χάσει – με το επικείμενο ξήλωμα Ντμπεϊμπά- τα ερείσματα της στην Λιβύη που της εξασφάλιζαν τον έλεγχο της χώρας και των αξιοσημείωτων φυσικών της πόρων, ιδίως αυτών που βρίσκονταν στο δυτικό τμήμα της.
Δεν υπήρχαν πλέον ούτε περιθώρια για εκβιασμούς, ούτε άλλες επιλογές για τον Ερντογάν.
Ανακεφαλαιώνοντας, ο κύριος Ερντογάν , που στις 16.9.2022 ερχόταν από τα ανατολικά και την Σαμαρκάνδη στα Δυτικά και στην Νέα Υόρκη με τις βαλίτσες του εντελώς άδειες από την ενεργειακή συμφωνία που του προσέφερε ο κύριος Πούτιν και την 20.9.2022 ανεβαίνοντας στο βήμα του ΟΗΕ απειλούσε θεούς και δαίμονες , αφήνοντας να υπονοηθεί με πειστικό τρόπο ότι σύντομα θα εκκινούσε πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα εξαιτίας της οποίας θα οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση όλη την Ν/Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ, εντέλει με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκε την 22.9.2022 με την δήλωση των 5 Δυτικών Δυνάμεων, με την πλάτη στον τοίχο και προ τετελεσμένων, που καθιστούσαν αδήριτη την ανάγκη, σε σύντομο χρόνο να αποφασίσει τι θα πράξει !
Έχοντας πλέον εμπεδώσει ότι ο εκβιασμός του δεν περνούσε στην Δύση κι ότι όχι μόνον υπήρχε ο επικείμενος κίνδυνος να του γυρίσει η Ρωσία του Πούτιν την πλάτη , αφήνοντας την Τουρκία ενεργειακά ακάλυπτη και τον ίδιο εκτεθειμένο, σε έναν βαρύ, παγωμένο και σκοτεινό χειμώνα, με τον οποίο η Τουρκία θα βάδιζε προς τις εκλογές, τώρα πλέον αντιμετώπιζε το ίδιο ακριβώς ενδεχόμενο , με βάσει το δίλημμα ενώπιον του οποίου τον έθεταν οι 5 Δυτικοί του σύμμαχοι , με το οποίο του δηλώναν δημόσια τις προθέσεις τους.
Οι προθέσεις τους υποδήλωναν απερίφραστα πως λίαν συντόμως, θα γλιστρούσε από τα άρπαγα χέρια της Τουρκικής κυβέρνησης η λεία της Λιβύης . Δηλαδή το ύστατο και μόνον υπαρκτά αποδοτικό καταφύγιο από το οποίο η Τουρκία θα μπορούσε να αφαιμάξει ενέργεια που θα επέτρεπε στον Ερντογάν να συντηρήσει την άθλια οικονομία της χώρας του.
Δυστυχώς για αυτόν , τα πράγματα όπως εξελίχθηκαν, τον προσγείωσαν ανώμαλα σε μια δεινή πραγματικότητα, χειρότερη από αυτήν που του προετοίμαζε ο Ρώσος Πρόεδρος !
Πέφτοντας από το ρόζ συννεφάκι των εκβιασμών του ο Ερντογάν , που του επέτρεπαν ως τότε να φαντάζεται ότι μια απειλή άμεσης στρατιωτικής σύρραξης της Τουρκία με την Ελλάδα ή την Κύπρο, ήταν ικανή να κάνει τους Δυτικούς να τρέμουν στην θωριά του και να τους οδηγήσει σε άνευ όρων παράδοση στο θέλημα του, τώρα πλέον βλέποντας τα χρονικά του περιθώρια για δράση, μέρα με την μέρα να κλείνουν σταδιακά ερμητικά, σύρθηκε να εγκαταλείψει πάραυτα τις φούσκες κι τις πομφόλυγες, που διέδιδε από το βήμα του ΟΗΕ, καθοδηγούμενος από την πίεση της ρεαλιστικής προτεραιότητάς του για πολιτική του επιβίωση , αλλά και της υπαρξιακής ανάγκης των Τούρκων και συντήρησης των ψηφοφόρων του.
Δέκα ημέρες, λοιπόν , αργότερα από το ραβασάκι της 22ας Σεπτεμβρίου των 5 Δυτικών Δυνάμεων, συγκεκριμένα στις 3 Οκτωβρίου 2022 η κουστωδία του Ερντογάν, Υπουργοί, Συμβουλάτορες, Επιχειρηματίες και λοιποί Γραμματείς και Φαρισαίοι , έτρεχαν σαν ένα ασύντακτο γκρουπούσκουλο, άρον – άρον, στην Λιβύη να προλάβουν να υπογράψουν συμφωνίες και να εγγράψουν δικαιώματα , πριν προλάβει ο νέος Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ να φτάσει εκεί και να αποκαθηλώσει τον έκνομο Ντμπεϊμπά από την θέση του και χαθούν τα πάντα πια για αυτούς και κάθε βιώσιμη ελπίδα!
Συμφωνίες, δηλαδή που αποσκοπούσαν στο πως θα βάλλουν, σύντομα και με συνοπτικές διαδικασίες, στο χέρι τους υδρογονάνθρακες της μοναδικής εύκολης και σίγουρης πηγής ενέργειας στην περιοχή, τουτέστιν της αδύναμης Λιβύης, που προορίζονταν, για ακόμα μια φορά, να ενδώσει στην τουρκική λεηλασία ,ώστε ο Ερντογάν να καταφέρει τελικά να ζεστάνει το κοκαλάκι των Τούρκων το φετινό χειμώνα, συνεχίζοντας να κινεί την ασθμαίνουσα οικονομία της Τουρκίας (https://www.anixneuseis.gr/%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%ce%bf-%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%b2%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%85%cf%80%ce%ad%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%88%ce%b5-%ce%bc%ce%bd%ce%b7%ce%bc/ )
Οι Λήσταρχοι της Τρίπολης! |
Και κατά τα πρότυπα της ιλαροτραγωδίας του Σάμιουελ Μπέκετ «Περιμένοντας τον Γκοντό» , έτσι κι αυτή η Τουρκική ιστορία λεηλασίας, γράφηκε σε δύο πράξεις.
Ο Ντμπεϊμπά , ήταν η δεύτερη πράξη της τουρκικής φαρσοκωμωδίας, η οποία κατά πως φαίνεται θα συνεχίσει να εξελίσσεται με τραγικές για την Λιβύη συνέπειες , εφόσον δεν βάλει φρένο σε αυτήν ο ίδιος ο Λιβυκός λαός.
Χωρίς όμως η πράξη αυτή να συνεπάγεται ότι οι συνέπειες για την διεθνή εικόνα της Τουρκίας και το προσωρινό ενεργειακό της μέλλον θα είναι αζήμιες για αυτήν και δεν θα της κοστίσουν μελλοντικά σε πολλά επίπεδα..
Την πρώτη πράξη την δημοσίευσε την ίδια μέρα, δηλαδή στις 3.10.2022 το bloomberg
Από ότι φαίνεται στο μεσοδιάστημα μεταξύ 22.9.2022 μέχρι την 3.10.2022 , ο Ερντογάν, πριν προχωρήσει στο απονενοημένο με την Λιβύη, είπε να δώσει μια δεύτερη «…ευκαιρία» στον Πούτιν.
Συγκεκριμένα , επανήλθε υποβάλλοντας στον Ρώσο Πρόεδρο μια νέα, εναλλακτική και πιο ανανεωμένη πρόταση , που σκοπό της είχε να εξασφαλίσει στην Τουρκία την συνέχιση της ακώλυτης ροής των ρωσικών υδρογονανθράκων, που θα της έδιναν ανάσα στα οικονομικά προβλήματα της και θα απέτρεπαν την διαρροή τουρκικών κεφαλαίων προκειμένου να ανταπεξέλθει η Τουρκία σε έναν επόμενο πόλεμο.
Ο κρατικός εισαγωγέας υδρογονανθράκων της Τουρκίας η Botas , ζήτησε να αναβάλλει τις πληρωμές προς την Ρωσική Gazprom και να τις παγώσει μέχρι το 2024.
Σάμιουελ Μπέκετ – Περιμένοντας τον Γκοντό : Ο Βλαντιμίρ κι Εστραγκόν συναντιούνται κάτω από ένα δέντρο κι ανακαλύπτουν ότι περιμένουν κι οι δύο τον Γκοντό. Αυτό συμβαίναι για ύο βράδια κατά τα οποία ο Γκοντό δεν εμφανίζεται. Στο τέλος της β’ πράξης αποφασίζουν να ρίξουν την ζώνη του ενός στο δέντρο και προσπαθούν να κρεμαστούν και να αυτοκτονήσουν Η αυλαία κλείνει πριν αυτοκτονήσουν κι ενόσω βρίσκονται ακόμα κάτω από το δέντρο. |
Ακόμα η Botas περιμένει τον Γκοντό να εμφανιστεί και να της δώσει απάντηση…
Γιατί, έκανε την ανάγκη , φιλότιμο η Τουρκία και προχώρησε σε αυτήν την δεύτερη πρόταση της προς την Ρώσικη Gazprom ?
– Μια πρώτη, σχετικά εύκολη, απάντηση θα ήταν γιατί θέλει η Τουρκία να συνεχίσει να παίζει το παιχνιδάκι του επιτήδειου ουδέτερου ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, καθώς από το παιχνίδι αυτό εμφανίζεται να αποκομίζει οφέλη , παριστάνοντας συγχρόνως την χώρα του ο Ερντογάν, στο εξωτερικό και κυρίως στο εσωτερικό της ακροατήριο, ως δήθεν ισχυρό διεθνή παίκτη, με σοβαρό εκτόπισμα.
– Μια δεύτερη απάντηση είναι ότι εάν χάσει τα ερείσματα της προς μία κατεύθυνση η Τουρκία, δηλαδή είτε προς Δύση είτε προς Ανατολή, θα καταρρεύσει όχι μόνον η εικόνα της και τα μεγαλόπνοα όνειρα της να γίνει περιφερειακή δύναμη, αλλά επιπλέον θα βρεθεί εξαρτημένη απόλυτα κι αλυσοδεμένη στο άρμα της άλλης κατεύθυνσης, έρμαιο στις ορέξεις της.
– Μια άλλη απάντηση ίσως θα είχε να κάνει με το συνολικό ,απαγορευτικό κόστος εξόρυξης των υδρογονανθράκων της Λιβύης που σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές , υποστηρικτικές και συμπληρωματικές δαπάνες της όπως π.χ. συντήρησης των πολυάριθμων μισθοφόρων, προβλέπονταν να καταλήξουν στο τέλος της ημέρας, σε μια κατάσταση για την Τουρκία εντός , εκτός κι επί τα αυτά, που θα απαιτούσε ισανάλογη δαπάνη προς αυτήν που απαιτούνταν για την αποπληρωμή των οφειλόμενων της προς την Ρωσία, τα οποία επιχειρούσε να αποφύγει, ζητώντας για τον λόγο αυτό παρατάσεις.
– Μια τέταρτη απάντηση, ίσως θα ήταν ότι εφόσον μια εναλλακτική πρόταση προς την Ρωσία γίνονταν δεκτή από αυτήν, θα βοηθούσε την Τουρκία να εξοικονομήσει προς ώραν τα αναγκαία κεφάλαια για να διεξάγει τους επεκτατικούς κι αναθεωρητικούς πολέμους της.
Πάντως, προς το παρόν , η Τουρκία ακόμα περιμένει στην πρόταση της. απάντηση από την Ρωσία και μάλλον προθερμαίνει τις μηχανές του γεωτρύπανου της Αμπντουλ Χαμιντ Χαν , που φαίνεται να βρίσκεται ακόμα παρκαρισμένο στα ανοιχτά του κόλπου της Αττάλειας (https://www.vesselfinder.com/vessels/details/9705093 )
Το Abdülhamid Han είναι ένα γεωτρύπανο έβδομης γενιάς, κατασκευάστηκε το 2014 από την Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering (DSME) στο ναυπηγείο της στο Okpo, Geoje , στην Νότια Κορέα και βαφτίστηκε αρχικά ως « Cobalt Explorer» (Εξερευνητής Κοβαλτίου). Τον Μάιο του 2019, η νορβηγική εταιρεία Northern Drilling αποφάσισε να αποκτήσει την Cobalt Explorer αντί περίπου 350 εκατομμύρια δολάριων μετονομάζοντας το σε «Δυτικό Κοβάλτιο», όμως τον Οκτώβριο του ίδιου έτους η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε.
Ακολούθησε, η κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Turkish Petroleum Corporation, TPAO , που αγόρασε το ρελαντί γεωτρύπανο με σημαία Μπαχάμες τον Νοέμβριο του 2021.
Στο πλοίο έγιναν από την Τουρκία εργασίες για την μετατροπή του σε γεωτρητικό υδρογονανθράκων και δόθηκε στο πλοίο το όνομα «Abdülhamid Han».
Το Abdülhamid Han είναι το πιο σύγχρονο και πιο προηγμένο, από τα συνολικά 4 γεωτρύπανα που διαθέτει η Τουρκία. Τα υπόλοιπα 3 είναι 6ης γενιάς.
Τα χαρακτηριστικά ειδικά του γεωτρύπανου του (https://www.aa.com.tr/tr/ekonomi/abdulhamid-han-sondaj-gemisi-ilk-sondaj-icin-goreve-hazir/2652289 και https://www.hurriyetdailynews.com/turkiyes-abdulhamid-han-drillship-sails-for-mission-in-med-sea-175999 ) του δίνουν την δυνατότητα να τρυπήσει σε συνολικό βάθος 12.200 μέτρα (40.000 πόδια) και σε μέγιστο βάθος νερού 3.657,5 μέτρα (12.000 πόδια).
Δηλαδή το γεωτρύπανο μπορεί να βυθιστεί σε βάθος 3,6575 χιλιομέτρων μέσα στο νερό και κατόπιν να τρυπήσει τον βυθό εισχωρώντας κατά το υπόλοιπο τμήμα του σε απόσταση (12.200 μ. – 3.657,5 μ.=) 8,3425 χιλιομέτρων κάτω από τον πυθμένα.
Επομένως , πριν βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα ότι το Abdülhamid Han είναι ικανό να παραβιάσει το δικό μας εν δυνάμει δικαίωμα στο τμήμα της Ελληνικής οιωνεί ΑΟΖ , που συναντάται στο τριεθνές Ελλάδας – Ιταλίας- Λιβύης, εκεί δηλαδή που συναντιούνται οι ΑΟΖ των 3 αυτών χωρών, θα πρέπει να γνωρίζουμε το βάθος νερού που υπάρχει στο συγκεκριμένο σημείο και κατά πόσον αυτόν ξεπερνά ή όχι τα 3.657,5 χιλιόμετρα βάθος νερού .
Γιατί στην περίπτωση που ξεπερνά τα 3,657.5 χιλιόμετρα βάθος νερού , τότε αυτό το βάθος νερού καταλήγει εξ αντικειμένου απαγορευτικό στο Αμπντουλ Χαμίντ Χαν να φτάσει στον πυθμένα ώστε κατόπιν να καταφέρει να τον τρυπήσει πηγαίνοντας κάτω από αυτόν άλλα 8,3425 χιλιόμετρα
H άμεση ανάγκη της Τουρκίας για εξαγωγή υδρογονανθράκων που προορίζονται να καλύψουν τα δικά της ενεργειακά ελλείμματα, καθιστά πολυτέλεια για αυτήν μια καθυστέρηση λόγω εμπλοκής της σε αμφισβητούμενης έκβασης πολέμους με την Ελλάδα σε αμφισβητούμενων κυριαρχικών δικαιωμάτων ύδατα.
Σε κάθε περίπτωση , εάν βάλθηκε, υπό την παρούσα κατάσταση υπό την οποία τελεί, η στριμωγμένη ενεργειακά κι οικονομικά, Τουρκία να λεηλατήσει παράνομα τους Λιβυκούς φυσικούς πόρους , εκτιμώ ότι έχει την δυνατότητα προς το παρόν να το κάνει σε πιο ασφαλή σημεία από το τριεθνές σημείο όπου συναντούνται οι ΑΟΖ Ελλάδας-Ιταλίας- Λιβύης ή εντός των πεδίων της παράνομης και διεθνώς αμφισβητούμενης «Τουρκο- Σαρατζικής» Α.Ο.Ζ., δηλαδή της δήθεν ΑΟΖ που πέτυχε η Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2019, μέσω ψευδοσυμφωνίας, με τον τέως τουρκόφωνο – δικτάτορα και δήθεν Πρωθυπουργό- επίσης σε ρόλο μαριονέτας της στην Λιβύη, Φαγιέζ αλ-Σάρατζ.
Και το «Τουρκο-Λιβυκό» δήθεν μνημόνιο- συμφωνία χάραξης ΑΟΖ, υπογράφηκε σε χρόνο που ο Σάρατζ –όπως και ο Ντμπεϊμπά σήμερα – σφετερίζονταν την εκπροσώπηση της Λιβύης, δίχως την αποδοχή του Λιβυκού λαού και χωρίς καμία πλέον νομιμοποίηση του , από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ,ως προς το αξίωμα που εμφανιζόταν να κατέχει, δηλονότι το Σ.Α. του ΟΗΕ ήδη από 7.6.2018 , αγνοώντας τον Σάρατζ, καλούσε την Λιβύη, να προχωρήσει σε νόμιμες εκλογές για την ανάδειξη νόμιμης ηγεσίας της (https://www.trt.net.tr/greek/kosmos/2018/06/07/ekklese-apo-sa-ton-ee-gia-te-diexagoge-eklogon-ste-libue-987805 )
Η ίδια η σημερινή ψευδοσυμφωνία Ντμπεϊμπά- Τουρκίας, δεν δόθηκε στην δημοσιότητα.
Εκείνο όμως που δόθηκε ήδη στην δημοσιότητα (https://www.dailysabah.com/business/energy/turkiye-libya-sign-deals-on-maritime-energy-explorations ) είναι οι δηλώσεις Τσαβούσογλου μετά την από 3.10.2022 υπογραφή της οι οποίες έχουν αυτολεξεί : «Υπογράψαμε Μνημόνιο Συνεννόησης για την εξερεύνηση υδρογονανθράκων στα χωρικά ύδατα της Λιβύης και στο λιβυκό έδαφος, από μικτές τουρκολιβυκές εταιρείες».
Στο χάρτη που ακολουθεί πιο κάτω, αποδεικνύεται σε ποια χωρικά της ύδατα η Λιβύη και σε πιο λιβυκό έδαφος, διαθέτει υδρογονάνθρακες , με μορφή πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και χερσαίες εγκαταστάσεις όπως διυλιστήρια , πετρελαιοπηγές, υποδομές αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων, αποθηκευτικούς χώρους, τερματικούς σταθμούς συμπίεσης κι υγροποίησης φυσικού αερίου σε LNG και υποθαλάσσιες υποδομές αγωγών, τερματικών σταθμών δεξαμενοπλοίων κλπ (https://aenert.com/countries/africa/energy-industry-in-libya/ και https://www.africa-energy.com/map/libyas-oil-and-gas-infrastructure )
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι η πλειονότητα των Λιβυκών υδρογονανθράκων, βρίσκεται στην Ανατολική Λιβύη και δη στην λεκάνη της Σύρτης. Αυτή ξεκινά από το υπέδαφος της Σύρτης κι επεκτείνεται μέσα στον κόλπο της .
Oπότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που στοχεύει η Τουρκία και ποιες είναι οι τυχόν εναλλακτικές της για να λεηλατήσει τους φυσικούς πόρους της δύσμοιρης χώρας, που την ταράσσουν από το 2011 – ύστερα από το λιντσάρισμα του πρώην ηγεμόνα της Μουαμάρ Καντάφι- και μέχρι σήμερα οι αδιάκοπες πολεμικές συγκρούσεις κι ένα διαρκές αιματοκύλισμα.
Για την κατάσταση στην Λιβύη έως το 2020 πληροφορίες παρέχονται εδώ: https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwj-5bCvts76AhWFOHoKHdvkDi0QFnoECA0QAQ&url=https%3A%2F%2Fwww.usip.org%2Fpublications%2F2020%2F12%2Fcurrent-situation-libya&usg=AOvVaw3Lu4J6lh4ez7vorNuZhHdd .
Για την κατάσταση στην Λιβύη από το 2020 μέχρι και σήμερα πληροφορίες παρέχονται εδώ:
https://www.stimson.org/2022/the-situation-in-libya-reflections-on-challenges-and-ways-forward/
Από την τελευταία ιστοσελίδα ως προς τα αντίπαλα στρατόπεδα και τις ξένες δυνάμεις που δρουν στην Λιβύη, συνοψίζοντας την εικόνα που επικρατεί στην χώρα, συγκρατούνται οι παρακάτω επισημάνσεις
«……………..Η πολιτική κρίση κορυφώθηκε με μια ψηφοφορία στο HoR (*HoR ακρωνύμιο του Libyan House of Representatives», δηλαδή της « Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων») τον Φεβρουάριο του 2022 για την εκλογή του Fathi Bashagha ως πρωθυπουργού στη θέση του Abdul Hamid Dbeibah, του προσωρινού πρωθυπουργού στο GNU (*GNU ακρωνύμιο του « Government of National Unity» , δηλαδή της εμφανιζόμενης ως «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας»). Έκτοτε, τα δύο παράλληλα στελέχη —Bashagha και HoR στην ανατολική Λιβύη και Dbeibah και το Ανώτατο Συμβούλιο του Κράτους (HCS) στην Τρίπολη— ανταγωνίζονται για την εξουσία, με ολοένα και συχνότερες συγκρούσεις στην πρωτεύουσα και σε άλλα μέρη της δυτικής Λιβύης.
Στο πλαίσιο αυτού του πολιτικού αδιεξόδου, οι συμμετέχοντες τόνισαν την επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας στη Λιβύη και την έλλειψη ουσιαστικής προόδου στη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας (SSR). Ο ανταγωνισμός για τον εδαφικό έλεγχο μεταξύ των ενόπλων ομάδων συνεχίζει να απειλεί την κατάπαυση του πυρός, ιδιαίτερα στην Τρίπολη και σε πόλεις στα βορειοδυτικά. Τους τελευταίους μήνες, αρκετές διαμάχες μεταξύ ταξιαρχιών που συνδέονται με τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό του Χαλίφα Χάφταρ, που εδρεύει στο Τομπρούκ, και δυνάμεων που υποστηρίζουν το GNU έχουν κλιμακωθεί, με αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα. Η ένταση αυτή κορυφώθηκε στις 16 Μαΐου όταν ο Bashagha εισήλθε στην Τρίπολη για να εγκαταστήσει την κυβέρνησή του, οδηγώντας σε συγκρούσεις με ένοπλες ομάδες πιστές στην Dbeibah. Τέτοια περιστατικά θα μπορούσαν εύκολα να κλιμακωθούν. Ένας συμμετέχων έκανε παραλληλισμούς με το τοπίο ασφαλείας το 2019 πριν από την επίθεση του Χάφταρ στην Τρίπολη, περιγράφοντας την τρέχουσα κατάσταση ως ακόμη πιο ασταθή, καθώς ένοπλες ομάδες αλλάζουν συνεχώς τις σχέσεις τους και καμία πολιτική φατρία δεν έχει τον πλήρη έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας στην περιοχή τους.
Μετά από αρκετούς μήνες αναστολής, η Μικτή Στρατιωτική Επιτροπή 5+5 της Λιβύης επανέλαβε τις συνομιλίες στην Τύνιδα τον Ιούνιο του 2022. Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν την επιτροπή ως χρήσιμη ως επίσημο κανάλι σε βασικές πολιτικές προσωπικότητες εντός και εκτός της Λιβύης. Για παράδειγμα, τα μέλη της επιτροπής, παράλληλα με τις τοπικές προσπάθειες διαμεσολάβησης, βοήθησαν στην εκτόνωση των εντάσεων μετά την κρίση ασφαλείας στις 16 Μαΐου , δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να φύγει ο Μπασάγκα από την Τρίπολη . 10 Ωστόσο, αρκετοί συμμετέχοντες τόνισαν ότι η τροχιά ασφαλείας του διαλόγου παραμένει «ρηχή» λόγω έλλειψης οράματος για ζητήματα όπως η SSR και ο αφοπλισμός, η αποστράτευση και η επανένταξη (DDR), καθώς και η ανεπαρκής πολιτική προσοχή. Ορισμένοι συμμετέχοντες τόνισαν επίσης την έλλειψη μόχλευσης, τεχνογνωσίας και σαφούς εντολής της UNSMIL σε αυτόν τον τομέα. Άλλοι σημείωσαν ότι οι συνομιλίες υπό την ηγεσία του ΟΗΕ για θέματα ασφάλειας είναι πιθανό να παραμείνουν ασήμαντες χωρίς τη ρωσική δέσμευση, καθώς η δέσμευση της Ρωσίας είναι απαραίτητη για να ωθήσει τους πληρεξουσίους της προς μια πολιτική λύση και να εξουδετερώσει τον πιθανό ρόλο τους ως σπόιλερ.
Η παρουσία ξένων μισθοφόρων συνεχίζει να αποσταθεροποιεί τη Λιβύη. Τους τελευταίους μήνες, οι ένοπλες αντιπαραθέσεις μεταξύ του Λιβυκού Εθνικού Στρατού του Χάφταρ, των ένοπλων ομάδων της αντιπολίτευσης του Τσαντ και των Σουδανών μισθοφόρων στην ανατολική Λιβύη απείλησαν να κλιμακωθούν. Ξένοι μισθοφόροι – που φέρεται να ενεργούν για λογαριασμό της Ρωσίας, της Τουρκίας και αρκετών αραβικών και γειτονικών κρατών – είναι επίσης παρόντες και επωφελούνται από παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων. Αυτό συμβαίνει παρά τις προσπάθειες του ειδικού συμβούλου του ΟΗΕ και της UNSMIL, η οποία συγκάλεσε συνεδρίαση της Μικτής Στρατιωτικής Επιτροπής 5+5 στη Σύρτη στις 9 Φεβρουαρίου για να συζητηθεί η επιχειρησιακή εφαρμογή ενός σχεδίου δράσης για την απόσυρση μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων από το έδαφος της Λιβύης. Αυτές οι προσπάθειες περιπλέκονται από τις διαιρέσεις μεταξύ των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, ορισμένα από τα οποία συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον Χάφταρ παρά τη ρητορική υποστήριξή τους στη διαδικασία υπό την ηγεσία του ΟΗΕ.».
Συνοπτικά , η χώρα είναι κομμένη στα δύο και η μία πλευρά, είτε με τις στρατιωτικές της δυνάμεις, είτε με τους ιδιωτικούς στρατούς τους και τους πληρωμένους μισθοφόρους της, επιτίθεται στην άλλη, προκειμένου να αποκτήσει τον έλεγχο όλης της χώρας.
Στην Δυτική Λιβύη, δρα ο Ντμπεϊμπά με την δήθεν Κυβέρνηση του δήθεν Εθνικής Ενότητας , που υποστηρίζεται από την Τουρκία , την βάσης της στην Μισράτα και την αγέλη τζιχαντιστών μισθοφόρων της . Στην Ανατολική Λιβύη, κατοικοεδρεύει η Βουλή των Αντιπροσώπων με Πρόεδρο της τον Ακιλα Σαλεχ κι ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ με τον Εθνικό Στρατό του, με την πλευρά αυτή να υποστηρίζεται από την Ρωσία και τον Αραβικό κόσμο (Αίγυπτο, ΗΑΕ κλπ), αλλά με ετερόκλητες μεταξύ τους επιδιώξεις..
Δυνάμεις όπως η Ιταλία κι η Γαλλία έλκουν αντίστοιχα ενδιαφέροντα στις προαναφερθείσες γεωγραφικές πλευρές της χώρας, ενώ η Γερμανία στο παρελθόν επιδίωξε να επεκτείνει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες.
Εάν ποτέ η Τουρκία επιχειρήσει να εγκαταστήσει το οποιοδήποτε από τα 4 γεωτρύπανα της στο ύψος του Κόλπου της Σύρτης, αντιλαμβανόμαστε όλοι την συνέχεια…
Σε αυτήν την περίπτωση θα έρθει αντιμέτωπη τόσο με τον Αραβικό κόσμο , όσο και με την Ρωσία, αλλά και με τις δυνάμεις του Λίβυου στρατάρχη Χαφτάρ .
Κάτι ανάλογο ενδέχεται να συμβεί εφόσον χρησιμοποιήσει τις ακτές της Ανατολικής Λιβύης , για την μεταφορά των παρανόμως εξαχθέντων υδρογονανθράκων της.
Αντιδράσεις του ΟΗΕ ή επιμέρους Δυνάμεων, εφόσον θα χρησιμοποιηθούν τα διεθνή ύδατα, ίσως να εκλαμβάνονται ως αναμενόμενες.
Προς το παρόν εμείς ας συγκρατήσουμε ότι μετά την ομιλία του στις 20.9.2022 από το βήμα του ΟΗΕ , ο Ερντογάν προτίμησε να απλώσει εμπράκτως κι άμεσα τα χέρια του στην Λιβύη, παρά να εκπληρώσει τις απειλές που άφησε να υφέρπουν εναντίον της Ελλάδας, προσβλέποντας και σε αυτήν την περίπτωση να αρπάξει τους φυσικούς πόρους της χώρας μας, σε θαλάσσιες εκτάσεις που η Ελλάδα διατηρεί οιωνεί κυριαρχικό δικαίωμα ανακήρυξης ΑΟΖ.
Πιθανόν στις προσλαμβάνουσες που τον οδήγησαν, προς το παρόν , στην συγκεκριμένη επιλογή του να έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι στην Λιβύη, παρά την υποστήριξη ξένων προς την χώρα τρίτων δυνάμεων που δρουν αντίπαλα προς τα δικά του, τουρκικά συμφέροντα, εντούτοις δεν δρουν εντός της τακτικοί εθνικοί στρατοί τους, αλλά μισθοφορικές δυνάμεις κι ιδιωτικοί στρατοί..
Ενώ αντίθετα σε μια στρατιωτική εμπλοκή του με την Ελλάδα , θα βρισκόταν αντιμέτωπος με έναν εξοπλισμένο κατάλληλα, τακτικό εθνικό στρατό, που εκ προοιμίου, θα διέθετε την υποστήριξη των Δυτικών Δυνάμεων, σε χρόνους που δεν την έλαβε αυτός.
Μετά την ανακοίνωση της υπογραφής των νέων συμφωνιών μεταξύ Τουρκίας- Ντμπεϊμπά , η ΕΕ δήλωσε επισήμως στις 3.10.2022 (https://www.eeas.europa.eu/eeas/libyaturkey-statement-spokesperson-reported-agreement-hydrocarbons_en ) τα ακόλουθα:
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση σημειώνει τις εκθέσεις που αναφέρουν ότι η Τουρκία και η Λιβυκή Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας έχουν υπογράψει συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες με βάση το Μνημόνιο Συναντίληψης Τουρκίας-Λιβύης του 2019 για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο .
Η ΕΕ υπενθυμίζει ότι η θέση της σχετικά με αυτό το Μνημόνιο έχει δηλωθεί με σαφήνεια από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2019 και παραμένει αμετάβλητη: Το Μνημόνιο Κατανόησης Τουρκίας-Λιβύης του 2019 παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.
Η νέα συμφωνία δεν έχει δημοσιοποιηθεί ακόμη. Απαιτούνται περαιτέρω διευκρινίσεις για το περιεχόμενό της. Πρέπει να αποφεύγονται ενέργειες που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την περιφερειακή σταθερότητα.»
Στον Ελληνικό, ελληνόφωνο κι αγγλόφωνο τύπο (https://www.ekathimerini.com/news/1194841/state-dep-states-that-provisional-libyan-government-should-not-be-signing-new-agreements/ και https://greekcitytimes.com/2022/10/05/us-state-department-on-ankara-tripoli-memorandum-libyas-interim-government-is-not-entitled-to-make-new-agreements/ ) ανεγράφη δήλωση στις 4.3.2022 Εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ , ο οποίος δεν κατονομάζεται , η οποία έχει ως ακολούθως:
«Είμαστε ενήμεροι για αναφορές σχετικά με την υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και της προσωρινής κυβέρνησης της Λιβύης, δεν έχουμε δει ακόμη το έγγραφο.Καλούμε όλα τα μέρη να απόσχουν από ενέργειες που κινδυνεύουν να αυξήσουν την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο».
Προς το παρόν στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ φαίνεται να απουσιάζει αντίστοιχη δήλωση.Ωστόσο τα στοιχεία συνηγορούν ότι πράγματι εκφράστηκε κι ελέχθη.
Tην προηγουμένη, 2.10.2022, της υπογραφής της ψευδοσυμφωνίας Τουρκίας-Ντμπεϊμπά, παράγοντες κι ακτιβιστές στην Τρίπολη της Δυτικής Λιβύης , σύμφωνα με τον Λιβυκό τύπο (https://www.libyaobserver.ly/news/several-tripoli-elders-call-presidential-council-freeze-all-current-political-bodies ), σε μία προσπάθεια να αποφευχθούν τα Τουρκικά παρατράγουδα που ακολούθησαν, καλούσαν το Προεδρικό Συμβούλιο να “παγώσει όλα τα τρέχοντα πολιτικά όργανα”.
O δε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης (HoR), Aguila Saleh, αφής ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνιών μεταξύ Ντμπεϊμπά- Τουρκίας, έστειλε επίσημη επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, σχετικά με την ακυρότητα οποιωνδήποτε μνημονίων συνεννόησης που έχουν συναφθεί από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) με επικεφαλής τον Abdel Hamid. Dbeibeh, σημειώνοντας ότι δεν έχουν νομική ισχύ και δεν δεσμεύουν το λιβυκό κράτος ( https://libyaupdate.com/hor-speaker-to-un-sg-energy-mou-signed-with-turkey-violate-libyan-political-agreement/ ).
Ακίλα Σάλεχ- Πρόεδρος από το 2014 της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων , που μεταφέρθηκε στο Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης |
Ο διεθνής τύπος (https://www.aljazeera.com/program/inside-story/2022/10/5/whats-the-fallout-from-the-libyan-turkish-energy-deal και https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-10-04/turkey-rejects-criticism-from-eu-greece-over-libya-energy-deal#xj4y7vzkg και https://www.euractiv.com/section/energy-environment/news/tension-amid-turkey-libya-hydrocarbon-memorandum/ και https://www.france24.com/en/live-news/20221003-turkey-and-libya-sign-maritime-hydrocarbons-deal-1 ) έκανε απλή αναφορά στις πιο πάνω περιστάσεις .
Ο Υπουργός Εξωτερικών , Νίκος Δένδιας, δήλωσε : «Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε τα εδάφη και την κυριαρχία μας με όλα τα νόμιμα μέσα», συνεχίζοντας ότι «η κλιμάκωση της προκλητικής ρητορικής της Τουρκίας φτάνει συνεχώς σε νέα ύψη. Μερικές φορές σε προσωπικό επίπεδο» και συμπληρώνοντας «Επιτρέψτε μου να είμαι ειλικρινής. Δεν πρόκειται να πτοηθούμε. Αλλά επίσης δεν πρόκειται να παρασυρθούμε σε έναν διαγωνισμό λέξεων. Έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υπερασπιστεί το έδαφός της, την κυριαρχία της, τα κυριαρχικά της δικαιώματα, την ύπαρξή της. Με όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτει» (https://www.ieidiseis.gr/politiki/166391/dendias-se-tourkia-etoimoi-na-yperaspistoyme-ta-edafi-kai-tin-kyriarxia-mas ) .
Ενώ στο προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter , ανήρτησε την παρακάτω δήλωση:
Σε δε συνομιλία του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών με τον Αιγύπτιο ομόλογο τους Υπουργό Εξωτερικών, κύριο Σάμεχ Σούκρι , αμφισβήτησαν από κοινού την νομιμότητα του τουρκολιβυκού μνημονίου (https://www.kathimerini.gr/politics/foreign-policy/562074205/dendias-epikoinonia-me-aigyptio-ypex-gia-livyi-amfisvitisan-ti-nomimotita-toy-toyrkolivykoy-mnimonioy/ ).
Ενώ υπήρξαν κι επαφές του Έλληνα ΥπΕΞ, Νίκου Δένδια, με τον Αμερικανό και τον Γάλλο Πρέσβη αντίστοιχα.
Από ότι φαίνεται τα οικονομικά κι ενεργειακά ελλείμματα ενός Ξυπόλυτου και Περιφερόμενου Πρίγκιπα, αναστατώνουν κι ετοιμάζονται να βάλουν την Κεντρική κι Ανατολική Μεσόγειο σε νέες περιπέτειες….
Αναμένονται εξελίξεις.
Μ.Π.
ΠΗΓΗ anixneuseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου