Στην Πράγα ο Ερντογάν έδειξε πάλι ότι δεν πτοείται και ότι μέρος της τακτικής του είναι να καταγγέλλει την ελληνική κυβέρνηση ως υπεύθυνη της έντασης, κάθε φορά που (αυτός) βρίσκεται μπροστά σε διεθνή ακροατήρια. Το έκανε πρόσφατα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το επανέλαβε χθες στην πρώτη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Πράγα, μπροστά στους 43 ηγέτες που συμμετείχαν. Και μάλιστα το έκανε σε μία στιγμή που ήταν όλοι μαζεμένοι (στο δείπνο), πιστεύοντας ίσως ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν θα επέτρεπε ανταπάντηση από τον Έλληνα πρωθυπουργό. Το τέχνασμα δεν του βγήκε, ο Κυρ. Μητσοτάκης έδωσε την κατάλληλη απάντηση, αλλά το γεγονός είναι ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας δείχνει αποφασισμένος να συνεχίσει την επιθετική πολιτική κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, αδιαφορώντας για τις διεθνείς αντιδράσεις.
Αυτό καθ΄ εαυτό το συμβάν δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και αυτό το αναγνωρίζουν πια και ξένοι αναλυτές. Τι αμφιβολίες πια όταν επαναλαμβάνει το γνωστό «έρθουμε ένα βράδυ» και όταν ο υπουργός Άμυνας Ακάρ πριν από ελάχιστες μέρες ζήτησε από τους Τούρκους ικάρους να έχουν φρόνημα «μάρτυρα» απέναντι στην Ελλάδα. Και αυτά μαζί με όλα τα άλλα δείχνουν πόσο πραγματικά επικίνδυνη είναι η τουρκική απειλή και να δούμε τώρα που θα το πάει ο Ερντογάν μετά την απάντηση που εισέπραξε από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Αυτή είναι η ουσία φυσικά, αλλά αν θέλουμε να μεταφέρουμε τις επιπτώσεις της τουρκικής απειλής στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, η αντιπαράθεση με την Τουρκία ωφελεί τον Μητσοτάκη. Σε σημείο που να επιτρέπει την άποψη ότι ο Ερντογάν είναι το ένα «δεκανίκι» του και το άλλο είναι ο Τσίπρας, ή έστω ο Σύριζα, με τις θέσεις που παίρνει σε διάφορα ζητήματα. Με αυτή την έννοια, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι το επεισόδιο της Πράγας έδωσε πόντους στον Μητσοτάκη.
Η στάση του Σύριζα
Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνεται ότι ο Τσίπρας φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι τουλάχιστον στα λεγόμενα εθνικά θέματα, στις σχέσεις του με την Δύση και σε εκείνα που αφορούν την καθημερινή ασφάλεια των πολιτών, πρέπει να αλλάξει στάση, αν θέλει να προσεγγίσει τον λεγόμενο μεσαίο χώρο. Έτσι, βρέθηκε στην Πράγα και ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, πιθανότατα για να διασκεδάσει προηγούμενες εντυπώσεις ότι συστηματικά απέφευγε δηλώσεις το τελευταίο διάστημα που κλιμακωνόταν η τουρκική επιθετικότητα. Προηγουμένως ο Κατρούγκαλος είχε ανακοινώσει ότι ο Σύριζα θα υπερψηφίσει στη Βουλή την επικύρωση της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ (με την επισήμανση ότι η Τουρκία τις κρατάει σε «ομηρία» μέχρι να του παραδώσουν αντιπάλους του που ο ίδιος χαρακτηρίζει «τρομοκράτες»). Βλέπουμε επίσης τους Συριζαίους να αλλάζουν τόνο στις γνωστές απόψεις τους περί Προσφυγικού/ Μεταναστευτικού, ιδιαίτερα μετά τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων 24ώρων. Και ακόμη και σχετικά με το πρόσφατο «ντου» της αστυνομίας στην φοιτητική εστία του Ζωγράφους, είδαμε τον Τσίπρα να δείχνει τάσεις συναίνεσης.
Όλα αυτά βέβαια γίνονται με το στανιό, στραβοκαταπίνοντας και με με πολλούς στον Σύριζα να μην παίρνουν μυρωδιά και να συνεχίζουν να εκστομίζουν αυτά που λέει η καρδιά τους στο βάθος. Πως μπορούσε να κάνει αλλιώς ο αρχηγός του Σύριζα, όταν μεταξύ άλλων, και ο Ανδρουλάκης είχε ήδη καταγγείλει την τουρκική επιθετικότητα στο πλαίσιο της ευρωσοσιαλιστικής ομάδας, άρα ένιωθε απομονωμένος ; Όταν θέλει να τα έχει καλά με τις ΗΠΑ και γενικά με το δυτικό σύστημα που θέλουν την Σουηδία και την Φινλανδία στο ΝΑΤΟ (εξ ου και συγκρατημένες καταδικαστικές διατυπώσεις του κατά Πούτιν); Τι να κάνει πια, αφού την έπαθε πανηγυρικά στο επεισόδιο της νησίδας στον Έβρο, μπροστά στις τραγικές εικόνες των μεταναστών / προσφύγων που πνίγονται στο Αιγαίο, με δεδομένο ότι τους «εργαλειοποιεί» η Άγκυρα (Ποιος αμφιβάλλει άραγε ότι η Τουρκία επιτρέπει και διευκολύνει την παράνομη διακίνηση από τα παράλιά της); Και πώς να αποδεχθεί ως θέση του κόμματος τις απερίγραπτες ανοησίες που έλεγαν στελέχη του στο θέμα φοιτητικής εστίας; Το πρόβλημά του είναι και παραμένει ότι στελέχη του κόμματός (Τζανακόπουλος, Φίλης και άλλοι) του έχουν διαφορετικές απόψεις και τις διαλαλούν, συντηρώντας την αίσθηση αναξιοπιστίας που βαραίνει τον Σύριζα…
Για να ξαναγυρίσουμε στα ελληνοτουρκικά, είναι πάντως ενθαρρυντική η εικόνα της ομοθυμίας και ομοψυχίας που δείχνει στο εξωτερικό η ελληνική πολιτική τάξη απέναντι στο κρεσέντο της τουρκικής επιθετικότητας. Είναι θετικό ότι αναγνωρίζουν το μέγεθος του κινδύνου.
ΠΗΓΗ reporter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου