Islamist President Recep Tayyip Erdoğan met with President of the United Arab Emirates Sheikh Mohammed bin Zayed Al Nahyan at Qasr Al Watan in Abu Dhabi. Photo via Turkish Presidency
O ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) έκανε τα πάντα προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές του Μαΐου, φροντίζοντας να μην βγει ο χαμένος της υπόθεσης, καθώς:
Σε περίπτωση νίκης του, θα συνέχιζε να κυβερνά με τον ίδιο τρόπο, όπως είχε πράξει και στο παρελθόν, ενώ
Σε περίπτωση ήττας θα άφηνε στην αντιπολίτευση μια χώρα με καταπονημένο κρατικό μηχανισμό.
Τα παραπάνω γράφει στη στήλη του «Γράμμα από την Κωνσταντινούπολη», ο Bülent Mumay, ο Τούρκος δημοσιογράφος που έχει κατηγορηθεί στην Τουρκία για αντικαθεστωτική δράση.
Προσθέτει στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ότι τελικά ο Erdogan κέρδισε στις εκλογές για να κυβερνήσει άλλη μία πενταετία μια χώρα που έχει χρεοκοπήσει οικονομικά, πολιτικά και διπλωματικά.
Ασκώντας δριμεία κριτική στην οικονομική πολιτική του Τούρκου ηγέτη που κατάφερε να αδειάσει τα ταμεία πριν τις εκλογές, ο αρθρογράφος αμφιβάλλει για το κατά πόσον θα μπορέσει να λύσει τα τρέχοντα προβλήματα μέσα στους επόμενους οκτώ μήνες.
Εκτιμά ότι προέχει να βρει άμεσα νέους οικονομικούς πόρους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ειδικά στο μέτρο που ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών περιορίζεται και η δυνατότητα λήψης μέτρων που ενδεχομένως θα προκαλούσαν τη δυσφορία των ψηφοφόρων.
Κάνοντας εκτενή αναφορά στις αυξήσεις τιμών και φόρων που επιβλήθηκαν σε διάφορους τομείς μετά την επανεκλογή του Erdogan, επισημαίνει ότι η αύξηση της τιμής των καυσίμων και η έκρηξη των συναλλαγματικών ισοτιμιών «έβαλαν φωτιά» στις αγορές μέσα στο πρώτο δίμηνο.
Παράλληλα προκειμένου να γεμίσει κατά το δυνατόν τα ταμεία της χώρας ενεργοποιήθηκε και στο εξωτερικό με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία μέχρι πρότινος κατηγορούσε για εμπλοκή στην απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και με τη Σαουδική Αραβία που είχε κατηγορήσει για συνέργεια στη δολοφονία του δημοσιογράφου Jamal Khashoggi, όπως υπενθυμίζει ο Bülent Mumay.
Μπορεί να ήταν εύκολο να πείσει τις χώρες της Ανατολής, συνεχίζει το άρθρο, αλλά δεν ίσχυε το ίδιο και για την Δύση, όπου ο Erdogan έπρεπε να υπαναχωρήσει ως προς τις αντιρρήσεις του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ –κάτι που ήταν δύσκολο να πράξει εφόσον δεν χρειαζόταν πλέον τις ψήφους των ισλαμιστών, των εθνικιστών και των αντιπάλων της Δύσης- όσο και εάν προεκλογικά δήλωνε ότι επί των ημερών του στον προεδρικό θώκο δεν πρόκειται να επιτρέψει να μπουν στο ΝΑΤΟ «χώρες που υποστηρίζουν την τρομοκρατία», όπως η Σουηδία.
Αντιδρώντας σε αυτή την αλλαγή στάσης, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Seymour Hersh έκανε λόγο για υπόσχεση δανείου ύψους έως και 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων εκ μέρους του Προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden προκειμένου να συμφωνήσει για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο δημοσιογράφος.
Προσάπτει υποκριτική στάση όχι μόνο στην ίδια την Τουρκία αλλά και στους ευρωπαίους πολιτικούς, καθώς ούτε ένας αρχηγός κράτους δεν έθεσε το ερώτημα τι εννοεί ο Erdogan όταν επικαλείται την ιδιότητα του μέλους της Ε.Ε. τη στιγμή που η χώρα του δεν εφαρμόζει καν τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Στη συνέχεια παραθέτει μια σειρά παραδειγμάτων καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα.
Σχολιάζοντας το αίτημα περί ελεύθερης διακίνησης Τούρκων πολιτών στην ΕΕ, διερωτάται πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο όταν εκατομμύρια Συρίων και Αφγανών προσφύγων θα περιμένουν απλώς να περάσουν στην Ευρώπη.
Σε μια Ευρώπη όπου η ακροδεξιά έχει ανοδική τάση με τα ποσοστά του AfD στην Γερμανία, παραδείγματος χάριν, να έχουν υπερβεί τα ποσοστά του SPD.
Καταλήγει με το σκωπτικό συμπέρασμα ότι τελικά το μόνο πράγμα που διακινείται ελεύθερα είναι τα ψέματα της πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου