Ο Ερντογάν ξέρει ότι τα «αδέρφια» μοιράζονται τις περιουσίες τους

Γράφει ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος

Η επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα και η επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων αποτελεί αναμφισβήτητα μία θετική εξέλιξη. Από το να... κυνηγάμε το Ουρούτς Ρέις και να ακούμε τα τραγούδια του Ερντογάν ότι θα έρθει βράδυ, προφανώς και είναι καλύτερα να συζητάμε πολιτισμένα και να οικοδούμε με καλές προθέσεις τις διμερείς μας σχέσεις.

Τα παραπάνω όμως δεν συνεπάγονται... χαλαρότητα σε διπλωματικό επίπεδο. Κι αυτό γιατί η Τουρκία είναι αυτή που από τις απειλές πέρασε στις αγκαλιές. Γιατί άραγε;

Η Ελλάδα όλο αυτό το διάστημα έχει την ίδια προσέγγιση στα ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία είναι αυτή που αποφάσισε να αλλάξει ρότα και πρέπει να διαπιστώσουμε το λόγο.

Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουμε από όσα έγιναν και ειπώθηκαν στις λίγες ώρες που έμεινε ο Ερντογάν στην Ελλάδα είναι πως η συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο αποτελεί το βασικό λόγο που αποφάσισε να αλλάξει τη στάση του.

«Μοιραζόμαστε το Αιγαίο και θέλουμε να το μετατρέψουμε σε θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Τούρκος Πρόεδρος.

Χαρακτήρισε μάλιστα «αδέρφια» τις δύο χώρες και ως γνωστόν τα αδέρφια μοιράζονται τις περιουσίες που κληρονομούν.

Ανεξάρτητα λοιπόν από το αν κανείς είναι υπέρ ή κατά της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο, οι διπλωμάτες μας είναι δεδομένο πως «βλέπουν» την τακτική Ερντογάν.

Τείνει χείρα φιλίας, λέγοντας πως μπορούμε να λύσουμε όλες μας τις διαφορές. Μόνοι μας. Όχι στη Χάγη που λέει ο Μητσοτάκης.

Δεν μας εμποδίζει κανείς, λέει ο Ερντογάν να τα βρούμε μεταξύ μας να γίνει το Αιγαίο θάλασσα συνεργασίας. Τι θα γίνει, όμως, όταν εμείς αντιτάξουμε τις πάγιες θέσεις μας, που όπως προείπαμε δεν έχουν αλλάξει; Γιατί συνεκμετάλλευση χωρίς να λυθεί το θέμα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας είναι δύσκολο να υπάρξει.

Οι φιλίες είναι καλό να στήνονται πάνω σε θεμέλια ειλικρίνειας. Τώρα φαίνεται οι δύο χώρες να έχουν την ίδια ατζέντα που είχαν και προεκλογικά, αλλά με άλλη ρητορική. Έχουν βρει σημεία συνεννόησης, συζητάνε επιτέλους πολιτισμένα, αλλά οι διαφορές παραμένουν ακριβώς οι ίδιες. Κυπριακό, μειονότητες, συνεκμετάλλευση, στρατός στο Αιγαίο, μεταναστευτικό, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.

Είναι, συνεπώς, πολλά προβλήματα κρυμμένα κάτω από το χαλάκι. Και υπάρχει ο κίνδυνος, αν βαδίσουμε για καιρό ως φίλοι και τελικά αρνηθούμε τη συνεκμετάλλευση, να βγούμε εμείς οι κακοί της υπόθεσης.

Πηγή: Reporter.gr