To μέγεθος της απειλής κρίνει την επιλογή της φρεγάτας: Ο γρίφος της ελληνικής αποστολής απέναντι στους Χούθι της Υεμένης

Επιτελείς του πολεμικού ναυτικού τα επόμενα 24ωρα θα βρεθούν με τους συναδέλφους τους που σχεδιάζουν τους τομείς της νέας πολυεθνικής επιχείρησης και εκεί θα μάθουν πολλές από τις λεπτομέρειες που αφορούν το επίπεδο κινδύνου και ασφαλείας. Πηγή εικόνας: Hellasjournal

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL 

Η αποστολή της ελληνικής φρεγάτας δεν γίνεται από τη μια ημέρα στην άλλη.

Απαιτείται προετοιμασία, αλλά και η εξεύρεση του κατάλληλου πληρώματος, διότι είναι σίγουρο ότι το πλοίο θα «δανειστεί» στελέχη από κάποιο άλλο.

Η εμπλοκή της Ελλάδας στη naval task force ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη και στο πολεμικό ναυτικό την περίμεναν.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο μόλις πριν λίγες ώρες στην Hellas Journal γράψαμε εκείνο ακριβώς που μας μετέφεραν στρατιωτικές πηγές, ότι πρόκειται για μια «δυναμική κατάσταση» που αλλάζει διαρκώς.

Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν εκ νέου, ότι αν δεν διευκρινιστεί το είδος της αποστολής που θα έχει το ελληνικό πλήρωμα και η φρεγάτα, αν δεν υπάρχει το σχέδιο δράσης και ο τομέας ευθύνης, αν δεν φτάσουν οι πληροφορίες απειλής και ασφάλειας και αν δεν αναλυθούν όλα αυτά από το αρμόδιο στρατιωτικό επιτελείο, σε συνεργασία με το ΓΕΕΘΑ, δεν μπορεί να γίνει η επιλογή της φρεγάτας που θα της ανατεθεί αυτή η δύσκολη αποστολή.

1. Στον Στόλο, οι επιτελείς και τα στελέχη του, «δείχνουν» δύο πλοία ως υποψήφια γι’ αυτή την high risk αποστολή, απέναντι στους Χούθι της Υεμένης. Σημαντική παράμετρος είναι τα όπλα που φέρει το κάθε πλοίο, αλλά και η αξιοπιστία των υφιστάμενων ραντάρ. Τα δύο πλοία έχουν ουσιώδεις διαφορές που μόνο τα έμπειρα στελέχη του Ναυτικού γνωρίζουν πως μπορούν να τις «παντρέψουν» εφόσον αυτό πρέπει να γίνει.

Ως δεδομένο, στο ναυτικό επιτελείο θυεωρούν ότι οι αντάρτες Χούθι στην δράση τους κατά πολεμικών πλοίων έχουν χρησιμοποιήσει, έως τώρα, αντιπλοϊκούς πυραύλους, οπλισμένα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (UCAV), φουσκωτά σκάφη στα οποία επιβαίνουν οπλισμένοι με φορητό οπλισμό κι ελαφρά αντιαρματικά RPG, ενώ έχει γίνει και ρεσάλτο με χρήση ελικοπτέρων.

Το ναυτικό από την στιγμή που έχει κληθεί να ετοιμάσει φρεγάτα, θα το κάνει αρκεί να λάβει τα δεδομένα που έχει ζητήσει, ώστε να υπηρετήσει με τον καλύτερα δυνατό τρόπο το εθνικό συμφέρον.

Η ανακοίνωση Δένδια

«{…} Η Ελλάδα, η χώρα με τον μεγαλύτερο ποντοπόρο στόλο, έχει πρωταρχικό συμφέρον για την διατήρηση της ελευθερίας των θαλασσίων οδών και της προστασίας της ζωής των ναυτικών.

Κατόπιν εντολής του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη,  ζήτησα από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο και τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Αντιναύαρχο Ιωάννη Δρυμούση ΠΝ, να συμμετάσχει Φρεγάτα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στην πολυεθνική Επιχείρηση «Prosperity Guardian», για την προστασία των εμπορικών πλοίων, της ζωής των ναυτικών, της παγκόσμιας οικονομίας.

Για το θέμα αυτό ενημέρωσα επίσης, κατά την τελευταία μου επίσκεψη στο Κάιρο, την αιγυπτιακή πλευρά.

Είναι αυτονόητο ότι η Φρεγάτα η οποία θα συμμετάσχει στην Επιχείρηση διαθέτει τα αναγκαία μέσα αυτοπροστασίας», δήλωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Εθνικής άμυνας που έκανε γνωστή την απόφαση της κυβέρνησης, με μετέχει η Ελλάδα στη διεθνή ναυτική αρμάδα κατά των Χούθι.

Τύπου Standard ή ΜΕΚΟ;  

Και επειδή ο υπουργός μίλησε για «τα αναγκαία μέσα αυτοπροστασίας»  της φρεγάτας, τα κύρια μέσα άμυνας σημείου κι όχι αεράμυνας περιοχής που διαθέτουν οι ελληνικές φρεγάτες είναι είτε οι πύραυλοι sea sparrow, ενταγμένοι στις εννέα φρεγάτες τύπου S, με εμβέλεια μόλις τα 10 ναυτικά μίλια καθώς και οι πύραυλοι ESSM Block 1, με μέγιστο βεληνεκές τα 27 ναυτικά μίλια, που διαθέτουν οι τέσσερις ΜΕΚΟ.

Και στις δύο περιπτώσεις τύπου φρεγατών, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης κινδύνου, που δεν είναι άλλα από τους αισθητήρες και το ραντάρ.

Τα βασικά δεδομένα που τα γνωρίζουν άπαντες είναι ότι οι αντιαεροπορικές τους δυνατότητες είναι πολύ συγκεκριμένες, η γήρανση των πλοίων και των συστημάτων που διαθέτουν καθώς και ότι η αποστολή ενέχει κινδύνους.

• Σε αυτή την αποστολή, σημαντικό ρόλο παίζει η αντιπυραυλική άμυνα (close-in weapon system). Στις φρεγάτες μας διαθέτουμε το Phalanx, ενώ οι Super Vita για παράδειγμα έχουν την εξέλιξή του που είναι το RAM. Βεβαίως μια πυραυλάκατος δεν θα μπορούσε να λάβει μέρος σ’ αυτή την αποστολή, αν και τα συστήματα που έχει θεωρούνται πολύ πιο προηγμένα.

Οι φρεγάτες τύπου S, όσες έχουν εκσυγχρονιστεί, διαθέτουν ένα πολύ καλό ραντάρ κι εξελιγμένο τακτικό σύστημα. Αλλά οι πύραυλοί τους είναι μικρής εμβέλειας και παλαιάς τεχνολογίας. Αντιθέτως οι ΜΕΚΟ έχουν μεγαλύτερης εμβέλειας και ακρίβειας πυραύλους, αλλά όχι ραντάρ με τις αυξημένες δυνατότητες που απαιτεί μια τέτοια αποστολή, η οποία είναι γεμάτη από ασύμμετρες απειλές.

Τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, πχ. τα Bayraktar των Τούρκων στο Αιγαίο, οι φρεγάτες τα «βλέπουν». Των Χούθι όμως που είναι μικρότερης κλίμακας και οπλισμένα, είναι ένα ερωτηματικό… Το ίδιο ερωτηματικό πλανάται και για τα περιφερόμενα πυρομαχικά ή τα αυτοσχέδια που έχουν πολύ μικρότερο RCS (σ.σ. ανακλαστική επιφάνεια απειλής) και κάνουν διαρκώς χρήση οι αντάρτες της Υεμένης.

• Αν σήμερα έπλεε ελληνική Belh@rra ή οι υφιστάμενες φρεγάτες διέθεταν σύστημα Link 16, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πλήρη διασύνδεση με τα πλοία που θ’ απαρτίζουν την task force κατά των Χούθι.

Υπάρχουν πάντως μέθοδοι που μπορεί ένα προηγμένο πλοίο να μεταφέρει την εικόνα και στην ελληνική φρεγάτα. Όμως και να πάρει την εικόνα αυτή το ελληνικό πλοίο, μπορεί μεν να την αξιοποιήσει «επιχειρησιακά» αποφεύγοντας εγκαίρως την απειλή, δεν μπορεί όμως ν’ αξιοποιηθεί η εικόνα αυτή «τακτικά», δηλαδή να υπάρξει εξουδετέρωση ή και απάντηση.

Στην εξίσωση ας αφήσουμε εκτός την υποστελέχωση των πλοίων και τα προβλήματα που υπάρχει με τα πληρώματα, τα οποία καθημερινά φαίνεται να διογκώνονται.

ΠΗΓΗ https://hellasjournal.com