Η σταδιακή ανάπτυξη του ελληνικού αντιαεροπορικού θόλου δημιουργεί παράθυρο ευκαιρίας για απεμπλοκή από τα ανατολικού τύπου οπλικά συστήματα της χώρας

Λεζάντα: Η μεγάλη διαπραγμάτευση είναι ανάμεσα σε Αθήνα και Ουάσιγκτον, με την πρώτη να ζητά οπωσδήποτε συστοιχία Patriot ώστε να εκκινήσουν οι διαδικασίες που αφορούν τους S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη. Πηγή: Πολεμική Αεροπορία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL, Αθήνα.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Οδησσό, που πραγματοποιήθηκε, ως ένα σημείο, κάτω από άκρα μυστικότητα, φέρνει στο προσκήνιο την βοήθεια που συνεχίζει να δίνει απλόχερα η Ελλάδα στην Ουκρανία, ώστε να συνεχίσει την άμυνα της απέναντι στην ρωσική εισβολή.

Δύο χρόνια μετράει το Ουκρανικό μέτωπο και δεν λέει να κοπάσει, την στιγμή που εκφράζονται φόβοι ότι η Ρωσία δεν έχει πει την τελευταία της λέξη, με ό,τι αυτό σημαίνει, όχι μόνο για το Κίεβο, αλλά για ολόκληρη την Δύση.

Και η χρονιά αυτή δείχνει ότι θα κριθούν πολλά τα οποία σχετίζονται με τον αγώνα των Ουκρανών έναντι της Ρωσίας.

• Από τη μια πλευρά οι αμερικανικές εκλογές κι από την άλλη η προσπάθεια που γίνεται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία δείχνει σημάδια αφύπνισης με τα όσα συμβαίνουν τη δική της «γειτονιά».

Η Αθήνα από την πρώτη σχεδόν ημέρα, πέραν του γεγονότος ότι έλαβε σαφή θέση κατά του αναθεωρητισμού που εξέπεμψε το Κρεμλίνο, είναι από τις χώρες που έσπευσε να βοηθήσει εμπράκτως το Κίεβο με την αποστολή όπλων αλλά και ανθρωπιστικής βοήθειας.

Στο πλαίσιο αυτό τάχθηκε υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τόσο εντός της Συμμαχίας, όσο και σε επίπεδο Ευρώπης, γνωρίζοντας όμως ότι αυτό θα στοιχίσει στον εσωτερικό αμυντικό τομέα, μια και οπλικά συστήματα της Ελλάδας είναι «ανατολικού τύπου», υποστηριζόμενα από την Ρωσία.

Μάλιστα η Αθήνα διαρκώς ερωτάται σε Συμμαχικό πλαίσιο τι προθέσεις έχει ώστε αυτά τα συστήματα ν’ αποσταλούν στην Ουκρανία.

• Τα TOR-M1 & OSA-AK μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι αποτελούν «υποψηφιότητες» για σταδιακή απομάκρυνση, αρκεί βεβαίως να έχει προηγηθεί η απόφαση και η υλοποίηση για το ποιο θα είναι το σύστημα με το οποίο θα αντικατασταθούν.

Σε ό,τι αφορά το αντιαεροπορικό/ αντιπυραυλικό S-300, αυτό αποτελεί μια ξεχωριστή διαπραγμάτευση για την Αθήνα, διότι μπορεί να έχουν υπάρξει πολιτικές πιέσεις ώστε το ρωσικό σύστημα να γίνει “πακέτο” με προορισμό το Κίεβο, όμως αυτό πιθανά να συμβεί μόνο αν πρώτα έχει φτάσει κάποια άλλη συστοιχία αντικατάστασης και φυσικά άνευ κόστους.

Την ώρα πάντως που ο Κυρ. Μητσοτάκης ήταν στην Οδησσό, μόνο τυχαία δεν μπορεί να ήταν η επικοινωνία του υπουργού Εθνικής άμυνας Νίκου Δένδια με τον Ουκρανό ομόλογό του και τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων.

Ο Έλληνας υπουργός άμυνας, ως ΥΠΕΞ κατά την προηγούμενη θητεία της κυβέρνησης ήταν από τους παραλήπτες της λίστας των Ουκρανών με όπλα που γνωρίζουν την χρήση τους και που βρίσκονται σε ελληνική κατοχή, αναπτυγμένα σε διάφορα σημεία της επικράτειας. Το Κίεβο δεν παύει να ζητά υλικό από τις χώρες που είχαν σπεύσει να την βοηθήσουν.

Επερχόμενη αλλαγή…

Αλλά η αντικατάσταση των αντιαεροπορικών συστημάτων, ακόμη κι αυτά των νησιών, περνά μέσα από δαιδαλώδεις διαπραγματεύσεις οι οποίες βρίσκονται αυτό το διάστημα σε πλήρη εξέλιξη, την στιγμή μάλιστα που η Ευρώπη ομιλεί ολοένα και συχνότερα για τον «αμυντικό βραχίονα» που χρειάζεται.

• Από την μια πλευρά οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα αρμόδια όπλα εμφανίζονται κατασταλαγμένα στον τύπο του αντιαεροπορικού που μπορεί να είναι ο θόλος ασφαλείας στον Έβρο και τα νησιά στο Αν. Αιγαίο. Από την άλλη όμως έχουμε την πολύ πρόσφατη είσοδο της χώρας μας ως μέλος του European Sky Shield Initiative.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η πρωτοβουλία της Γερμανίας για την αντιαεροπορική/ αντιβαλλιστική άμυνα, κυρίως του εναερίου χώρου της Ευρώπης, έχει φέρει στο τραπέζι την πρόταση για την κοινή προμήθεια- άρα και πιο οικονομικά- ολοκληρωμένων χερσαίων συστημάτων.

Εκείνο που επιτυγχάνεται για τις χώρες κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και παράλληλα από την στιγμή που ένα μεγάλο μέρος αφορά τον Ευρωπαϊκό ουρανό, είναι το σημαντικό βήμα αμυντικού βραχίονα της ΕΕ. Επιπροσθέτως οι συμμετέχουσες χώρες μέσω κοινών παραγγελιών, συστημάτων, οπλισμού, ραντάρ, αναλώσιμων, κτλ, επιτυγχάνουν σημαντική οικονομία για τους προϋπολογισμούς τους.

• Στρατιωτικές πηγές ξεκαθάριζαν ότι ο χρόνος «τελειώνει» για τ’ ανατολικού τύπου αντιαεροπορικά συστήματα. Σύμφωνα με νεότερη μελέτη που έχει εκπονηθεί υπολογίζεται ότι θ’ απαιτηθούν περίπου 2,5 δις για την αντικατάσταση, ένα προς ένα. Παλαιότερη όμως εισήγηση, εκτόξευε το ποσό, άνω των 4 δις. Ίσως γι’ αυτό η «έρευνα αγοράς» και οι διαπραγματεύσεις, μέσω των όσων προαναφέραμε στο ρεπορτάζ, δημιουργεί νέα δεδομένα αλλά και ευκαιρίες που στην φάση αυτή δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν.

Το γεγονός ότι διαγκωνίζονται τα Ευρωπαϊκά συστήματα αεράμυνας με άλλα από σύμμαχες χώρες, μακριά ή κοντά στην ελληνική επικράτεια, φανερώνει το ενδιαφέρον να δημιουργηθεί κάτι νέο που να προστατεύει τόσο τον Εθνικό, όσο και τον Ευρωπαϊκό ουρανό από τις σύγχρονες απειλές που σταδιακά και στηριζόμενες στην τεχνολογία εξελίσσονται επικίνδυνα.

ΠΗΓΗ https://hellasjournal.com