Σε συνέχεια της κεντρικής ανάρτησης με την αναδημοσίευση άρθρου για τη -μη- συντήρηση ελικοπτέρων από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (Περικλής Ζορζοβίλης / Κυριακάτικη Δημοκρατία), συνεπεία αφενός της οικονομικής κρίσης, αλλά με… μπόλικη από αβελτηρία και ενδεχομένως σκοπιμότητα, αναδημοσιεύουμε και τα ένθετα , στο ίδιο δημοσίευμα, που αφορούν στις κολοσσιαίες προμήθειες ελικοπτέρων που πραγματοποιήθηκαν μετά την κρίση των Ιμίων, καθώς επίσης και για την ακύρωση του προγράμματος FARA για το νέο ελικόπτερο του αμερικανικού Στρατού (US Army), ως συνέπεια της πρώτης αποτίμησης των παρατηρήσεων από τον πόλεμο της Ουκρανίας -και όχι μόνο- που μετατρέπονται σταδιακά σε διδάγματα και καθοδηγούν κινήσεις προσαρμογών σε μέσα και τακτικές στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Την επταετία μετά την κρίση των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996 υλοποιήθηκαν τα ακόλουθα προγράμματα:
>Το 1999 υπεγράφη η ύψους περίπου 353 εκατ. ευρώ σύμβαση για την προμήθεια επτά μεταφορικών ελικοπτέρων CH-47SD Chinook.
>Στις 28 Αυγούστου 2003 υπεγράφη η σύμβαση για την προμήθεια 12 επιθετικών ελικοπτέρων AH-64D Apache με δυνατότητα να φέρουν ραντάρ Longbow με δικαίωμα προαίρεσης (option) για επιπλέον τέσσερα, ραντάρ Longbow, συστημάτων αυτοπροστασίας HIDAS, ανταλλακτικών αρχικής υποστήριξης δύο ετών, εξοπλισμού υποστήριξης, εργαλείων και συσκευών ελέγχου, έντυπης και ηλεκτρονικής τεχνικής Βιβλιογραφίας και υπηρεσιών εκπαίδευσης και τεχνικής υποστήριξης, έναντι 663.226.953 δολαρίων ΗΠΑ. To δικαίωμα προαίρεσης ουδέποτε ασκήθηκε, ενώ σήμερα βρίσκονται σε υπηρεσία εννέα ελικόπτερα του τύπου.
>Στις 29 Αυγούστου 2003 υπεγράφη η σύμβαση για την προμήθεια ευρωπαϊκή κοινοπραξία εταιρειών ΝΗΙ, 20 ελικοπτέρων NH–90 (16 μεταφορικών και τεσσάρων ειδικών αποστολών) με δικαίωμα προαίρεσης (option) 12 επιπλέον μεταφορικών ελικοπτέρων και δύο ειδικών αποστολών, τεσσάρων υγειονομικών συλλογών για την μετατροπή οποιουδήποτε μεταφορικού ελικοπτέρου σε υγειονομικό, εξοπλισμού και συσκευών με βάση τις εκάστοτε αποστολές, εξοπλισμού συντήρησης και επί μέρους συσκευών, ανταλλακτικών αρχικής υποστήριξης για τα ελικόπτερα και τους κινητήρες τους, βιβλιογραφίας (τεχνικά εγχειρίδια χειρισμού και συντήρησης, εικονογραφημένοι κατάλογοι), εκπαιδευτικών βοηθημάτων και υπηρεσιών εκπαίδευσης ιπταμένου και τεχνικού προσωπικού και υπηρεσιών διαχείρισης προγράμματος και τεχνικής υποστήριξης, έναντι ποσού 657.523.069 ευρώ. Μέχρι σήμερα έχουν παραληφθεί 15 ελικόπτερα του τύπου.
>Την περίοδο 1998-2009, μέσω τριών διαφορετικών διαδικασιών, η Πολεμική Αεροπορία απέκτησε τα συνολικά 12 ελικόπτερα AS332C1 Super Puma που επιχειρεί σήμερα για αποστολές έρευνας και διάσωσης (SAR: Search and Rescue) και έρευνας και διάσωσης μάχης (CSAR: Combat Search and Rescue). Συγκεκριμένα το 1998, με κόστος περί τα 55,3 ευρώ, το Λιμενικό Σώμα προμηθεύτηκε τέσσερα ελικόπτερα του τύπου τα οποία στη συνέχεια ανέλαβε να τα επιχειρεί η Πολεμική Αεροπορία. Στις 21 Δεκεμβρίου 2000, υπεγράφη η σύμβαση 037Γ/2000 που αφορούσε τέσσερα ελικόπτερα του τύπου σε διαμόρφωση CSAR με δικαίωμα προαίρεσης (option) επιπλέον δύο έναντι ποσού 61.741.925 ευρώ. Περί το 2004 ενεργοποιήθηκε το δικαίωμα προαίρεσης ενώ το 2009 μέσω διακρατικής σύμβασης Ελλάδας – Γαλλίας, υλοποιήθηκε η προμήθεια δύο επιπλέον ελικοπτέρων του τύπου έναντι 42 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα είχαν σχεδιαστεί και προγράμματα τα οποία ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο εκσυγχρονισμός 30 ελικοπτέρων γενικής χρήσης UH-1H στο επίπεδο UH-1H Huey II που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις εκείνης της εποχής, θα επέκτεινε κατά 25 χρόνια την επιχειρησιακή ζωή του ελικοπτέρου, θα μείωνε το λειτουργικού κόστους κατά 50%, θα υποτριπλασίαζε τις εργατοώρες συντήρησης και θα βελτίωνε τις επιδόσεις ιδιαίτερα σε υψηλές θερμοκρασίες, έναντι κόστους περίπου 115 εκατ. ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμη και σήμερα, περίπου 20 χρόνια μετά, οι συλλογές αναβάθμισης δύο ελικοπτέρων συνεχίζουν να βρίσκονται στις αποθήκες της ΕΑΒ που θα αναλάμβανε την εκτέλεση του εκσυγχρονισμού.
Τα σημερινά προγράμματα ελικοπτέρων
>Η προμήθεια, μέσω διακρατικής σύμβασης με τις ΗΠΑ, 35 (24 συν 21 ως δικαίωμα προαίρεσης) ελικοπτέρων γενικής χρήσης UH-60M και συναφούς εξοπλισμού και υλικών για την αντικατάσταση των ελικοπτέρων UH-1H Huey. Σύμφωνα με πληροφορίες τον περασμένο Δεκέμβριο παρελήφθη η Επιστολή Αποδοχής και Προσφοράς (LOA: Letter of Offer and Acceptance) που η ισχύς της λήγει την 29η Μαρτίου 2024. Το κόστος για το σύνολο των 35 ελικοπτέρων ανέρχεται σε περίπου 1,16 δις ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία.
>Η προμήθεια 14 ελικόπτερων τύπου AW139 κατασκευής της ιταλικής Leonardo, εκτιμώμενου κόστους περί τα 500 εκατ. ευρώ, για την Πολεμική Αεροπορία. Εξ αυτών 10 θα έχουν διαμόρφωση έρευνας & διάσωσης (SAR), ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα έρευνας και διάσωσης μάχης (CSAR). To πρόγραμμα, η αναγκαιότητα – σκοπιμότητα του οποίου είχε εγκριθεί από το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο (ΑΑΣ) τον περασμένο Οκτώβριο, περιλαμβάνει επίσης την προμήθεια Εν-Συνεχεία-Υποστήριξης για περίοδο επτά ετών, συστήματος προσομοιωτή πτήσης, επίγειο εξοπλισμό και ειδικά εργαλεία για εκτέλεση των επιθεωρήσεων, εργασιών βάσεως και εργοστασιακής συντήρησης (πλην κινητήρων).
>Επτά ελικόπτερα ναυτικών επιχειρήσεων MH-60R. Η αρχική διακρατική σύμβαση αφορούσε την προμήθεια τεσσάρων ελικοπτέρων με συναφή εξοπλισμό, όπλα και υλικά, με κόστος 286.496.765 ευρώ. Στις 12 Απριλίου 2021 ενεργοποιήθηκε το δικαίωμα προαίρεσης για τρία επιπλέον ελικόπτερα με εκτιμώμενο κόστος περί τα 180.000.000 ευρώ.
Η αιφνίδια ακύρωση του προγράμματος FARA
Πριν περίπου έξι εβδομάδες, ο Στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά την ακύρωση του ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων προγράμματος του μελλοντικού αεροσκάφους κρούσης – αναγνώρισης (FARA: Future Attack Reconnaissance Aircraft), δηλαδή του επόμενης γενεάς ελικοπτέρου εναέριας αναγνώρισης. Το πρόγραμμα για τη χρηματοδότηση του οποίου έχουν ήδη αναλωθεί δύο δις δολάρια ΗΠΑ, άρχισε το 2018 και το 2020 εκ των πέντε αρχικών υποψηφίων προμηθευτών επελέγησαν δύο, η Bell-Textron με το 360 Invictus και η Sikorsky με το Raider X.
Ο λόγος ακύρωσης του προγράμματος, που το καθιστά πολύ σημαντικό ως παράδειγμα, δεν ήταν κάποιος από τους συνηθισμένους σε τέτοιες περιπτώσεις (υπερβάσεις κόστους, τεχνολογικά προβλήματα, καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα ή ακόμη και τα ευρήματα κάποιας μελέτης ανάλυσης εναλλακτικών λύσεων). «Μαθαίνουμε από το πεδίο της μάχης, ειδικά την Ουκρανία, ότι οι εναέριες αναγνωρίσεις έχουν αλλάξει ριζικά» δήλωσε ως αιτιολογία ο Αρχηγός του Στρατού των ΗΠΑ στρατηγός Ράντι Τζορτζ, ενώ άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί του Στρατού των ΗΠΑ επισήμαναν ότι «οι αισθητήρες και όπλα τοποθετημένα σε ποικιλία μη επανδρωμένων συστημάτων και το διάστημα, είναι πανταχού παρόντα, πιο προσβάσιμα και πιο φθηνά από ποτέ».
Σημειώνεται ότι από τις 18 Ιουνίου 2019, όταν έλαβε χώρα η επίσημη τελετή παραλαβής τους, ο Ελληνικός Στρατός επιχειρεί το εξοπλισμένο ελικόπτερο αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior (70 εκ των οποίων, προμηθεύτηκε η χώρα έναντι 44.156.061 ευρώ από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ), τον διάδοχο του οποίου επρόκειτο να αποτελέσει το πρόγραμμα FARA που αιφνιδίως ακυρώθηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου