Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης στο εθνικό μνημόσυνο των ηρώων του Τρικώμου Γιάννη Στυλλή και Νίκου Καραντώνη, που διοργανώνει το Σωματείο «Νέος Αιών Τρικώμου». Φωτογραφία ΓΤΠ, PIO, Ανδρέας Λουκαϊδης
Της ΛΕΝΑΣ ΑΡΓΥΡΗ*
Χτίζοντας μεθοδικά συμμαχίες και προσφέροντας λύσεις σε σύνθετα ζητήματα, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει μετατραπεί σε έναν από τους βασικούς στρατηγικούς εταίρους των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή, και μάλιστα σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, κατά την οποία οι Αμερικανοί ζυγίζουν προσεχτικά εχθρούς και φίλους.
Η πρόσκληση που, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, έλαβε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης από τον Αμερικανό ομόλογο του, για επίσημη συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο την Τετάρτη, στις 3:30 τοπική ώρα, είναι αποτέλεσμα τεσσάρων παραγόντων.
Του εξαιρετικά θετικού προφίλ που έχει οικοδομήσει ο κ. Χριστοδουλίδης στην Ουάσιγκτον, μέσω της συνεπούς στάσης που έχει επιδείξει από τότε που ανέλαβε την προεδρία, και των επαφών που έχει καλλιεργήσει διεθνώς.
Όπως λένε στην αμερικανική πρωτεύουσα «ο κ. Χριστοδουλίδης μιλάει με όλους για όλα και έχει αποδείξει ότι ξέρει να κρατά τις δύσκολες ισορροπίες». Με σαφή δυτικό προσανατολισμό αλλά και ταυτόχρονα πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Δεύτερος παράγοντας που συνετέλεσε στην απόφαση του Λευκού Οίκου να σπάσει το άτυπο «εμπάργκο» των 28 ετών από την τελευταία φορά που πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πέρασε το κατώφλι του Λευκού Οίκου, ήταν ασφαλώς η διεθνής συγκυρία της τεράστιας κρίσης στην Μέση Ανατολή που ανέδειξε και επιβεβαίωσε την χρησιμότητα της.
Όπως ακριβώς αποφάσισαν οι Αμερικανοί να αναδείξουν την Αλεξανδρούπολη λόγω της απροθυμίας της Τουρκίας να σταθεί στο ύψος των νατοϊκών περιστάσεων στον πόλεμο της Ουκρανίας, έτσι τώρα αποφάσισαν να επενδύσουν στην Κύπρο μιας και ο μοναδικός νατοϊκός σύμμαχος τους τόσο κοντά στην εστία της κρίσης, αντί να τους παρέχει διευκολύνσεις, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την Χαμάς και την Χεζμπολαχ.
Ο ανθρωπιστικός διάδρομος, εξέλιξη τεράστιας σημασίας για τις ΗΠΑ -όπως διεφάνη και από το γεγονός ότι αναφέρθηκε σε αυτόν ο Πρόεδρος Μπαιντεν κατά την ομιλία του για την «Κατάσταση της Ένωσης» -ήταν μια σαφής ένδειξη ότι οι δυνατότητες της Κύπρου δεν είχαν αξιοποιηθεί επαρκώς. Λιμάνια, αεροπορικές βάσεις, υποδομές, εκκενώσεις, ανθρωπιστική βοήθεια, διπλωματικές πρωτοβουλίες, και κυρίως διάθεση συνεργασίας.
Τρίτον, καθοριστικές ήταν οι συντονισμένες ενέργειες της πρέσβεως των ΗΠΑ στην Λευκωσία Τζουλι Φισερ, η οποία εργάζεται συστηματικά για την τοποθέτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο επίκεντρο της αμερικανικής στρατηγικής σκέψης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η κ. Φισερ μεταξύ άλλων έχει αναλάβει και πολλαπλές πρωτοβουλίες προκειμένου η Κύπρος να μπει στα ραντάρ μελών του Κογκρέσου, πρωτοβουλίες που ήδη έχουν παράξει τα πρώτα αποτελέσματα καθώς νομοθέτες και από τα δυο κόμματα έχουν αρχίσει να προσθέτουν την Κύπρο ως σταθμό στις επισκέψεις τους στην περιοχή, κάτι που για όσους γνωρίζουν έχει τεράστια σημασία και βαρύτητα.
Το αμερικανικό στρατιωτικό αποτύπωμα στην Κύπρο, την καθιστά εκ των πραγμάτων έναν τόπο ιδιαίτερης σημασίας για τον αμερικανικό παράγοντα.
Τέταρτον έχει εκλείψει πλήρως η ανησυχία των αμερικανών για τις σχέσεις της Κύπρου με την Ρωσία και πλέον δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία για τον προσανατολισμό της. Η συνεργασία, μεταξύ άλλων, της Κυπριακής κυβέρνησης με το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI – κλιμάκια των οποίων βρίσκονται εκεί κατόπιν πρόσκλησης του κ. Χριστοδουλιδη- για την από κοινού αντιμετώπιση της διαφθοράς και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος είναι μια εξέλιξη που έχει εκτιμηθεί ιδιαιτέρως στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Ο κ. Χριστοδουλίδης από όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε υιοθετήσει στις διεθνείς επαφές και σε όλες τις διπλωματικές πρωτοβουλίες την αρχικά τολμηρή στάση, ότι η Κύπρος δεν είναι πρόβλημα (εννοώντας το Κυπριακό) αλλά μπορεί να είναι λύση (άλλων προβλημάτων).
Επρόκειτο για μια ορθή απόφαση, που αντανακλά το σωστό πολιτικό αισθητήριο του, καθώς σήμερα αυτή η προσέγγιση είναι η κυρίαρχη τόσο στην αμερικανική κυβέρνηση και το Κογκρέσο όσο και στις σοβαρότερες δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον.
* Η Λένα Αργύρη είναι ανταποκρίτρια της εφημερίδας Καθημερινής και της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου