Η ελληνική ΑΟΖ ως μοχλός εξέλιξης
Του Ν. Λυγερού
Μπορεί να βλέπουμε συνεχώς τις εξελίξεις μέσω των θαλάσσιων περιοχών αλλά σπάνια καταλαβαίνουμε ότι αυτό γίνεται χάρη στην ελληνική ΑΟΖ. Διότι χωρίς αυτή θα ήμασταν περιορισμένοι στα 12 Ναυτικά Μίλια, τα οποία στην Ελλάδα παραμένουν 6 Ναυτικά Μίλια.
Ενώ τα στρατηγικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων βρίσκονται αποκλειστικά στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Με άλλα λόγια η ΑΟΖ αποτελεί μια προστιθέμενη αξία για την Ελλάδα.
Έτσι η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ αποτελεί ένα μοχλό εξέλιξης που κάνει τη διαφορά σε γεωοικονομικό επίπεδο. Οι πρώτες προσπάθειες αξιοποίησης έγιναν την περίοδο 2012-2013 και μετά είχαμε μια αδράνεια. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει πραγματική αξιοποίηση μετά τις συμφωνίες που έχουν γίνει στα θαλάσσια οικόπεδα 2 και 10 στο Ιόνιο, στη θαλάσσια περιοχή Ιόνιο και στις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης αλλά και με την προετοιμασία για τις οριοθετήσεις με την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Ιταλία, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια η Αλβανία και η Λιβύη. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ θα λειτουργήσει καταλυτικά για την πατρίδα και για τις περιφέρειες.
Η συμβολή της έννοιας της γενοκτονίας
Του Ν. Λυγερού
Ενώ η γενοκτονία είναι από τα χειρότερα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, η έννοια της είναι από τις πιο σημαντικές για την Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών αλλά και για τη δημιουργία των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. Η επινόηση του όρου γενοκτονία από τον Lemkin δεν είναι μόνο συμβολική. Αυτή μας επέτρεψε να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε, τι γίνεται και τι θα γίνει αν δεν κάνουμε τίποτα για ν' αντιμετωπίσουμε τη βαρβαρότητα που συνεχώς προσπαθεί να κατασπαράξει ανθρώπους. Καταλάβαμε επίσης ότι η γενοκτονία δεν είναι ένα απλό έγκλημα και ότι η ύπαρξή της αλλάζει τα δεδομένα με τα οποία εξετάζουμε τον κόσμο. Το θέμα της άρνησης της ύπαρξης μιας γενοκτονίας δεν είναι μόνο διπλωματικό. Είναι ένας τρόπος παραβίασης όχι μόνο μιας ανθρώπινης ηθικής αλλά της ηθικής της Ανθρωπότητας και γι' αυτό τα Δικαιώματά της είναι απαραίτητα. Φέτος με την αιωνόβια γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, πολλοί αντιλαμβάνονται επιτέλους ότι ο αγώνας της αναγνώρισης δεν είναι μόνο τοπικός κι ότι αφορά την Ανθρωπότητα. Αυτό κατάφερε να δείξει και να αποδείξει το έργο του Ελληνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Του Ν. Λυγερού
Μπορεί να βλέπουμε συνεχώς τις εξελίξεις μέσω των θαλάσσιων περιοχών αλλά σπάνια καταλαβαίνουμε ότι αυτό γίνεται χάρη στην ελληνική ΑΟΖ. Διότι χωρίς αυτή θα ήμασταν περιορισμένοι στα 12 Ναυτικά Μίλια, τα οποία στην Ελλάδα παραμένουν 6 Ναυτικά Μίλια.
Ενώ τα στρατηγικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων βρίσκονται αποκλειστικά στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Με άλλα λόγια η ΑΟΖ αποτελεί μια προστιθέμενη αξία για την Ελλάδα.
Έτσι η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ αποτελεί ένα μοχλό εξέλιξης που κάνει τη διαφορά σε γεωοικονομικό επίπεδο. Οι πρώτες προσπάθειες αξιοποίησης έγιναν την περίοδο 2012-2013 και μετά είχαμε μια αδράνεια. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει πραγματική αξιοποίηση μετά τις συμφωνίες που έχουν γίνει στα θαλάσσια οικόπεδα 2 και 10 στο Ιόνιο, στη θαλάσσια περιοχή Ιόνιο και στις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης αλλά και με την προετοιμασία για τις οριοθετήσεις με την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Ιταλία, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια η Αλβανία και η Λιβύη. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ θα λειτουργήσει καταλυτικά για την πατρίδα και για τις περιφέρειες.
Η συμβολή της έννοιας της γενοκτονίας
Του Ν. Λυγερού
Ενώ η γενοκτονία είναι από τα χειρότερα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, η έννοια της είναι από τις πιο σημαντικές για την Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών αλλά και για τη δημιουργία των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. Η επινόηση του όρου γενοκτονία από τον Lemkin δεν είναι μόνο συμβολική. Αυτή μας επέτρεψε να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε, τι γίνεται και τι θα γίνει αν δεν κάνουμε τίποτα για ν' αντιμετωπίσουμε τη βαρβαρότητα που συνεχώς προσπαθεί να κατασπαράξει ανθρώπους. Καταλάβαμε επίσης ότι η γενοκτονία δεν είναι ένα απλό έγκλημα και ότι η ύπαρξή της αλλάζει τα δεδομένα με τα οποία εξετάζουμε τον κόσμο. Το θέμα της άρνησης της ύπαρξης μιας γενοκτονίας δεν είναι μόνο διπλωματικό. Είναι ένας τρόπος παραβίασης όχι μόνο μιας ανθρώπινης ηθικής αλλά της ηθικής της Ανθρωπότητας και γι' αυτό τα Δικαιώματά της είναι απαραίτητα. Φέτος με την αιωνόβια γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, πολλοί αντιλαμβάνονται επιτέλους ότι ο αγώνας της αναγνώρισης δεν είναι μόνο τοπικός κι ότι αφορά την Ανθρωπότητα. Αυτό κατάφερε να δείξει και να αποδείξει το έργο του Ελληνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου