Ο διεθνολόγος Αλέξανδρος Ιτιμούδης αναδεικνύει έναν κομβικό, και για τα ελληνικά συμφέροντα, παράγοντα, που δεν πρέπει να υποτιμάται αλλά ίσως διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο για την επόμενη -ίσως και τη... «μεθεπόμενη» ημέρα της Συρίας: Τους Κούρδους, και τον διακαή τους πόθο για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους. Οι παλιές και νέες ισχυρές συμμαχίες τους, ίσως ενισχύσουν αυτές τις επιδιώξεις, σε βάρος, φυσικά, τους φυσικού τους εχθρού, της Τουρκίας...
ΗΤουρκία ήταν ξεκάθαρα ο άμεσος ενορχηστρωτής της πτώσης του καθεστώτος του Άσαντ στη Συρία, χρησιμοποιώντας τους ελεγχόμενους από την ίδια αντάρτες και τζιχαντιστές, προκειμένου να πραγματοποιήσουν αυτή την επέλαση-αστραπή μέχρι τη Δαμασκό.
Μήπως όμως η Άγκυρα, παρά τα προφανή οφέλη και την άμεση επέκταση του ελέγχου και της ισχύος της, εν μέσω των νεο-οθωμανικών της επιδιώξεων, στο ζήτημα που την απασχολεί περισσότερο, «πυροβόλησε τα πόδια της»;
Αναφερόμαστε στο κουρδικό ζήτημα και στην διακαή «μεγάλη ιδέα» των Κούρδων, να αποκτήσουν επιτέλους ανεξάρτητο κράτος (η επικράτεια που επιδιώκουν περιλαμβάνει εδάφη σε Ιράκ, Συρία και Τουρκία) το οποίο, εξαιτίας ακριβώς αυτών των ραγδαίων εξέλιξεων, αναζωπυρώνεται, όπως και τα όπλα του PKK και της YPG, που ήδη ενώ η προέλαση των ανταρτών ήταν σε εξέλιξη, ξεκίνησαν να αναδιπλώνονται στις μεγάλες περιοχές που ήδη ελέγχουν υπό καθεστώς αυτονομίας στη Ροτζάβα (βορειοανατολική Συρία), και να ξεκινούν σφοδρές μάχες με τους αιώνιους αντιπάλους τους, τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, όπως και αυτούς που ελέγχονται άμεσα από τον Ερντογάν.
Κι αν τα πρώτα αποτελέσματα για αυτούς είναι αποθαρρυντικά, καθώς εκδιώχθηκαν από την κομβική πόλη Μανμπίτζ αλλά και από τη Ντειρ αλ Ζορ, την οποία κατέλαβαν προσωρινά, το «ανακάτεμα της τράπουλας» στο συριακό τραπέζι, μπορεί να τους προσφέρει νέους συμμάχους (Ισραήλ, αλλά και Ιράν) αλλά και να τονώσει το ενδιαφέρον των παλαιότερων (ΗΠΑ). Κι αυτό είναι κάτι που δεν αρέσει καθόλου στην Τουρκία, η οποία ήδη επικεντρώνεται στην πολεμική εναντίον τους.
Ιτιμούδης: Γιατί ο Άσαντ έπεσε αμαχητί
Ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης, Γεωπολιτικός Αναλυτής με μεγάλη γνώση στα θέματα της Μέσης Ανατολής και του Ισλάμ, αναλύει στο Newsbomb.gr την κατάσταση, θεωρώντας τους Κούρδους «καταλύτη εξελίξεων» στην πολύπλοκη γεωπολιτική σκακιέρα της Συρίας, ενώ δεν αποκλείεται να αποκτήσουν και πρωταγωνιστικό ρόλο...
Καταρχάς, ερμηνεύει την αιτία της τόσο γρήγορης κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ: «Οι εξελίξεις συνέβησαν με απρόσμενα μεγάλη ταχύτητα στο πάντα ρευστό πεδίο της Μέσης Ανατολής, με την ανακατανομή ισχύος στο σύστημα της Συρίας να θέτει τις βάσεις για ένα νέο ασταθές σκηνικό. Η αποσάθρωση των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων, τα σοβαρά χτυπήματα που δέχτηκε η Χεζμπολά καθώς και στελέχη των ιρανικών δυνάμεων εξωτερικών επιχειρήσεων (Quds Force) όπως και η απόσυρση ρωσικών δυνάμεων, ειδικά της Wagner, ελέω της κατάστασης στην Ουκρανία, συνετέλεσαν στην γρήγορη προέλαση των δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης.
Οι δυνάμεις αυτές, σαφώς στηριζόμενες από την Τουρκία, κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν το κενό ισχύος και να προωθηθούν σε στρατηγικά κέντρα της Συρίας, προφανώς χάρις την πληροφόρηση για το κενό ισχύος. Παράλληλα οι σιιτικές πολιτοφυλακές δεν έφτασαν ποτέ προς ενίσχυση των δυνάμεων του Άσαντ, καθώς ΗΠΑ και Ισραήλ, με την συνδρομή και των Κούρδων κατόρθωσαν να επιβάλλουν άρνηση εισόδου σε κρίσιμους χερσαίους διαδρόμους καθώς και στον εναέριο χώρο.
Η κατάσταση παραμένει ρευστή διότι οι φράξιες που συναποτελούν τον στρατό που κατέλυσε το καθεστώς Άσαντ έχουν διαφορές μεταξύ τους, κάτι που κινητοποίησε το Ισραήλ στο να καταστρέψει τα στρατηγικά όπλα της Συρίας προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια ακραίων ισλαμιστικών στοιχείων.
Μάλιστα οι Ισραηλινοί κατέλαβαν και το όρος Χερμόν, μόλις 40 χλμ από την Δαμασκό, κάτι που φέρνει την πόλη στο άμεσο βεληνεκές του ισραηλινού πυροβολικού».
Το Ιράν αναπροσαρμόζει τις δυνάμεις του στο... διάστημα
Ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης εξηγεί ότι το σκηνικό αυτό διαμορφώνει κάποια νέα δεδομένα.
«Όσον αφορά στον Ιράν, αυτό προχωράει σε αναπροσαρμογή του δόγματος ασφαλείας του το οποίο θα στηριχτεί σε δύο πυλώνες: Επαφές με συγκεκριμένες ομάδες στην νέα διοίκηση της Συρίας, οι οποίες είναι πιο κοντά στις απόψεις της Τεχεράνης, και επικέντρωση στην ανάπτυξη διαστημικών ικανοτήτων.
Το δεύτερο ειδικά φαίνεται ξεκάθαρο από την συνεργασία με την Ρωσία στο θέμα της εκτόξευσης τηλεσκοπικών και επικοινωνιακών δορυφόρων. Οι Ιρανοί κατάλαβαν πως πλέον πρέπει να επενδύσουν σε δεδομένα τα οποία θα ενισχύσουν την στοχοποίηση του πυραυλικού τους οπλοστασίου, καθώς οι δύο αποτυχημένες επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ κατέδειξαν αυτήν ακριβώς την ανάγκη.
Στο επίπεδο της πνευματικής και ιδεολογικής διείσδυσης το Ιράν σίγουρα δεν θέλει να οπισθοχωρήσει στο πεδίο του Ιράκ και για αυτό το λόγο εκτιμώ πως θα επιδιώξει τον προσεταιρισμό ομάδων στην Συρία ώστε να μην εξαναγκαστεί σε ολική απαγκίστρωση».
Ο παράγων... Κούρδοι: Μήπως οι Τούρκοι... πυροβόλησαν τα πόδια τους;
Κατά τον διεθνολόγο, δεν θα πρέπει να βιαζόμαστε για συμπεράσματα, αλλά ανταυτού να αναμένουμε τις εξελίξεις σχετικά με το κατά πόσο η Τουρκία έχει όντως επωφεληθεί από τις εξελίξεις...
Όπως εκτιμά: «Η Τουρκία τυπικά πλέον κατόρθωσε να διεισδύσει με έμμεσο τρόπο στο συριακό σύστημα με σκοπό να πετύχει δύο πράγματα: Να εκδιώξει τους Ιρανούς «πουλώντας» υπηρεσίες προς τις ΗΠΑ, και να μην επιτρέψει την πλήρη κυριαρχία του κουρδικού στοιχείου στα συριακά εδάφη.
Ειδικά το δεύτερο αποτελεί πλέον ένα ισχυρό πονοκέφαλο για την Άγκυρα, εφόσον οι Ισραηλινοί έχουν δείξει και σε επίπεδο ψυχολογικών επιχειρήσεων αλλά και επί του πεδίου πως θέλουν να ενισχύσουν την προσπάθεια των Κούρδων να επιτύχουν για πρώτη φορά εδαφική αυτονομία.
Αυτό δείχνουν και οι κινήσεις του Ισραήλ για δημιουργία ενός διαδρόμου που θα ενώνει το ισραηλινό έδαφος με τις κουρδικές περιοχές της Ροζάβα και του Ντειρ αλ-Ζορ, με σκοπό να υπάρξει σταθερή ροή όπλων, πληροφοριών και γενικά υποστήριξης προς τις κουρδικές δυνάμεις.
Επομένως η Τουρκία έχει πλέον απέναντι της ένα ενισχυμένο κουρδικό στοιχείο και ένα σαφώς εξοργισμένο Ιράν, δύο παράγοντες που δύνανται να λειτουργήσουν πολύ υπονομευτικά για την τουρκική ηγεσία το επόμενο χρονικό διάστημα.
Εκεί που Ιράν και Τουρκία ταυτίζονταν στο επίπεδο της αποτροπής του κουρδικού παράγοντα, πλέον η τράπουλα ανακατεύτηκε. Τίποτα δεν θα απέκλειε μία έστω και συγκυριακή σύγκλιση του, παρόμοιας εθνολογικής προελεύσεως, ιρανικού και κουρδικού στοιχείου έναντι τον Τούρκων, έστω και με πολύ έμμεσο τρόπο.
Να έχουμε υπόψη μας πως οι σχέσεις των δρώντων στη Μέση Ανατολή είναι διαμερισματοποιημένες και δύνανται να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή ανάλογα την συγκυρία.
Για την ώρα πάντως οι Κούρδοι με την υποστήριξη ΗΠΑ και Ισραήλ, αναδεικνύονται ως καταλύτης εξελίξεων για την Μέση Ανατολή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου