Τα παραμύθια που μετατρέπονται σε «επίσημα» αφηγήματα: Η «φιλεύσπλαχνη» χούντα, το Τρόοδος και τα Αιγυπτιόπουλα

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Για τα όσα διαδραματίσθηκαν κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, αναπτύσσονται διάφορα αφηγήματα, αμφισβήτησης των πραγματικών γεγονότων. Αυτή η προσπάθεια καταβάλλεται πρωτίστως για να δοθεί κάλυψη στους πραγματικούς αίτιους, αυτούς που συντέλεσαν στην προδοσία. Και παράλληλα, να φορτώσουν ευθύνες σε όσους ήταν- όπως συνηθίζεται να λέγεται- «στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Να φορτώσουν τις ευθύνες στον Μακάριο. Μεταξύ αυτών των παραμυθιών που παρουσιάζονται από διάφορους βαρύγδουπους είναι και τα εξής:

Δεν ήταν ο Μακάριος στο Προεδρικό την ώρα του πραξικοπήματος αλλά στο Τρόοδος! Προς ενίσχυση αυτής της εκδοχής, γίνεται επίκληση του γεγονότος ότι κανένας δεν είδε τα παιδιά από την Αίγυπτο που φέρεται να τον είχαν επισκεφθεί εκείνο το πρωί. Ψέμα! Σύμφωνα με το πόρισμα του Φακέλου της Κύπρου, της Βουλής των Ελλήνων, μεταξύ εκείνων που επιβεβαιώνουν πως ο Μακάριος ήταν στο Προεδρικό κατά την ώρα της εκδήλωσης του πραξικοπήματος, πέραν της φρουράς και των συνεργατών του, ήταν και ο στρατιώτης της 23 ΕΜΑ, ο οποίος ανέφερε ότι, μόλις ο Αρχιεπίσκοπος και η συνοδεία του διήλθαν από την περιοχή του στρατοπέδου της μονάδας στην Κοκκινοτριμιθιά, ενημερώθηκε ο διοικητής και αμέσως δόθηκε η διαταγή κινητοποίησης των αρμάτων. Για τα παιδιά από την Αίγυπτο υπάρχει η μαρτυρία από εκείνους που πήραν μέρος στην επίθεση του Προεδρικού (του επικεφαλής Κ. Κομπόκη, του ανθυπολογαχού Σωτήρη Καϊττάνη και του καταδρομέα Θέμη Θεοδοσίου ( σελ. 343). Οπτικό υλικό έχει προβάλει από το αρχείο του και το ΡΙΚ, που δείχνει τον Μακάριο να χαιρετά τα παιδιά.

Ένα δεύτερο αφήγημα ήταν πως αφέθηκε ακάλυπτη η δυτική πλευρά του Προεδρικού για να μπορέσει να διαφύγει ο Μακάριος. Η διαφυγή, όπως είναι γνωστό, κατέστη δυνατή επειδή λόγω της αντίστασης του εφεδρικού και πολιτών στο Μετόχι του Κύκκου καθυστέρησαν οι πραξικοπηματίες να φθάσουν στην περιοχή. Στις καταθέσεις τους, στην εξεταστική επιτροπή για τον «Φάκελο της Κύπρου» της ελληνικής Βουλής, οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος αναφέρουν ότι η σφοδρότητα της επίθεσης και γνωρίζοντας ότι ήταν (ο Μακάριος) εντός του Προεδρικού, επιβεβαιώνει πως ήθελαν να τον σκοτώσουν ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι «η ενέργεια ήταν σχεδόν πολεμική (κατάθεση Μπονάνου). Η οδηγία που είχαν οι Γεωργίτσης και Κομπόκης από τους Ιωαννίδη και Μπονάνο ήταν να τους παραδοθεί νεκρός ή ζωντανός ο Μακάριος. Ο Γεωργίτσης στην κατάθεση του στη Βουλή των Ελλήνων, ανέφερε σχετικά: «Αν σκοτωνόταν κατά την εμπλοκή δεν θα υπήρχε θέμα. Εάν συνελαμβάνετο, θα στέλναμε αεροπλάνο για να τον μεταφέρει στην Αθήνα». Από την πλευρά του ο Κομπόκης είχε αναφέρει στην κατάθεση του πως εάν συλλάμβαναν ζωντανό τον Μακάριο θα το χειριζόταν προσωπικά το θέμα (εντολή στον επικεφαλής των τεθωρακισμένων Π. Κορκόντζελο). Προφανώς και τους εξυπηρετούσε ο Μακάριος να δολοφονείτο γιατί αυτό θα «βοηθούσε» και στην πλήρη επικράτηση του πραξικοπήματος.

Ένα τρίτο αφήγημα είναι πως με την ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών προσκάλεσε την Τουρκία να εισβάλει. Πρόκειται για ένα σκόπιμο ψέμα. Είναι ένα ψέμα, το οποίο επιχειρεί να «πείσει» ότι δεν είναι το πραξικόπημα που προκάλεσε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, αλλά η ομιλία του Προέδρου Μακαρίου, ο οποίος κατά την ώρα που μιλούσε τα τουρκικά πλοία κατευθύνονταν προς την Κύπρο. Η εισβολή ήταν πορεία χωρίς επιστροφή και προετοιμαζόταν πολύ καιρό πριν, επειδή οι Τούρκοι γνώριζαν και είχαν γίνει και συνεννοήσεις.

Ο Μακάριος έχει κάνει πολλά λάθη. Λάθη, που είχαν επιπτώσεις στην Κύπρο. Άλλο είναι να γίνονται λάθη και διαφορετικό η προδοσία, η οποία  βαρύνει τη χούντα των Αθηνών, την ΕΟΚΑ Β΄ και όσους τους καλύπτουν.

ΠΗΓΗ apopseis