Οι Ελληνικές δυνάμεις μπαίνουν στο λιμάνι των Αγίων Σαράντα, στη Βόρειο Ήπειρο εκδιώκοντας τις ιταλικές κατά τις επιθετικές επιχειρήσεις που είχε αναλάβει από τις 14 Νοεμβρίου. Η απελευθέρωση της ελληνικής πόλης έρχεται σε ένα κρεσέντο επιτυχιών στο μέτωπο που προκαλεί παροξυσμό ενθουσιασμού στη χώρα.
Μετά από την επιτυχημένη και σε δύσβατο έδαφος επίθεση του ελληνικού Γ΄ Σώματος Στρατού και του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ) στα δεξιά του Αλβανικού μετώπου, που κατέληξε στην εκδίωξη των Ιταλών και στην απελευθέρωση της Κορυτσάς, οι δυνάμεις κατάφεραν να ξεκουραστούν λίγο, ενώ αναλήφθησαν επιχειρήσεις από το Α΄ Σώμα Στρατού που είχε στο μεταξύ επιστρατευτεί και συμπληρώσει τη δύναμή του.
Με την απελευθέρωση και της Κορυτσάς, έργο ιδιαίτερα δύσκολο που εκτελέστηκε υποδειγματικά και κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες (ορεινό έδαφος, βαρύς Χειμώνας, ισχυρές εχθρικές συγκεντρώσεις και σε οχυρωμένες θέσεις), το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα:
Να συνεχίζονταν οι επιχειρήσεις στη διεξιά πτέρυγα μετά την Κορυτσά, προς την κατεύθυνση του Ελβασάν ή να ξεκουράζονταν οι δυνάμεις αναλαμβάνοντας επιθετικές ενέργειες στον αριστερό παραλιακό τομέα; Προσφέροντας την δυνατότητα στα πιο ξεκούραστα στρατεύματα να πετύχουν την απελευθέρωση λιμένων που θα διευκόλυναν τον γενικότερο ανεφοδιασμό. Για πολλούς λόγους, το Επιτελείο αποφάσισε το δεύτερο.
Εφορμώντας στις 18 Νοεμβρίου, το Α΄ Σώμα Στρατού κινήθηκε επιθετικά την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου 1940 στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου με το απόσπασμα Λιούμπα στον παραλιακό τομέα, την VIII Μεραρχία Πεζικού στη διάβαση της Κακαβιάς, τη ΙΙ Μεραρχία στη διάβαση Σούχας και τη ΙΙΙ Μεραρχία κινούμενη επί της οδού Δελβινακίου – Κακαβιάς – Αργυροκάστρου.
Στις 5 Δεκεμβρίου μετά από σκληρές μάχες, τμήματα της ΙΙΙ ΜΠ κατέλαβαν το Δέλβινο και την επομένη μέρα, το απόσπασμα Λιούμπα κατέλαβε τους Αγίους Σαράντα (οι Ιταλοί είχαν μετονομάσει προσωρινά την πόλη των Αγ. Σαράντα σε Porto Edda από την κόρη του Μουσσολίνι).
Η καταπόνηση του Ελληνικού Στρατού είχε αρχίσει ήδη να γίνεται φανερή και οι άνδρες του αποσπάσματος, αφού προέλασαν για να ελέγξουν τα δεσπόζοντα υψώματα βόρεια της πόλης, πέρασαν τον ποταμό Μπίστριτσα και παρέμειναν μέχρι να αντικαταστάθηκαν από τμήματα της ΙΙΙ Μεραρχίας λίγες μέρες μετά. Κατά ειρωνεία της τύχης, η απελευθέρωση των Αγίων Σαράντα ήρθε 28 χρόνια μετά την πρώτη τους απελευθέρωση από τμήματα του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού και Στρατού στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο.
Στάθης ΒασιλείουΠΗΓΗ https://military-history.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου