Από τη Ζώνη Παξών στην ΑΟΖ του Καστελλόριζου

Του Ν.Λυγερού 

Όταν δεν έχουμε πρόσβαση σε επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, το κοινό στοιχείο που υπάρχει μεταξύ Παξών και Καστελλόριζου δεν φαίνεται άμεσα. Βέβαια, η αγορά του Φύλλου Καστελλόριζου εξηγεί πολλές λεπτομέρειες που είναι στρατηγικά σημαντικές και για το θέμα της υφαλοκρηπίδας αλλά βέβαια και για το θέμα της ΑΟΖ που μας αφορά άμεσα. Ας αρχίσουμε πρώτα με μια αναφορά περί αποθέσεων καρστικών εγκοίλων (Α.Desiο 1931)
«Το Καστελλόριζο είναι διάσπαρτο από καρστικά έγκοιλα, δολίνες, ουβάλες, κλειστές κοιλάδες καθώς και από πλήθος υποθαλάσσιες σπηλιές. Μικρές δολίνες παρατηρούμε και στις νησίδες Ρω και Στρογγύλη. […] Η μορφολογία του Καστελλόριζου και των νησίδων του εμφανίζει χαρακτηριστικά πανεπιπέδου. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο ότι το μεγαλύτερο μέρος των καρστικών μορφών δημιουργήθηκε όταν το Καστελλόριζο και οι νησίδες του ήταν ενωμένα με την περιοχή της Λυκίας»

Με άλλα λόγια, η υφαλοκρηπίδα ως πρόβλημα λύνεται μέσω γεωλογίας, αφού το σύμπλεγμα Καστελλόριζου προέρχεται από τη θάλασσα δηλαδή από τον ελληνικό χώρο και όχι από την ξηρά, δηλαδή την γειτονιά, όπως λένε μερικοί… Επιπλέον, αν διαβάσουμε την αναφορά του Marine Geology 1984 βρίσκουμε το εξής περί Ζώνης Παξών.
«Πρόκειται για μια ανθρακική, νηριτική σειρά από το Σενώνιο μέχρι πιθανώς και το μέσο Μειόκαινο που είναι συνέχεια του αυτόχθονου Bay Daglari των ακτών της Λυκίας.»
Υπάρχει, λοιπόν, μια γεωλογική συνέχεια που ενώνει τους Παξούς κοντά στην Κέρκυρα, κατεβαίνει στο Ιόνιο, περνά κάτω από Κρήτη, ανεβαίνει γύρω από τα Δωδεκάνησα για να καταλήξει στο σύμπλεγμα Καστελλόριζου. Αυτό δεν είναι μόνο ένα τεχνικό επιχείρημα, αλλά μια γεωλογική πραγματικότητα που ενώνει τα ακριτικά νησιά της Ελλάδας, τα οποία όπως βρίσκονται στην περιφέρειά της προσφέρουν στην πατρίδα μας τις μεγαλύτερες γενικευμένες κυψέλες Voronoi για τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πια να κρύβονται αυτά τα γεωλογικά δεδομένα, διότι ενισχύουν όλες τις στρατηγικές μας προσπάθειες και προσφέρουν ένα ενιαίο πλαίσιο για την οριοθέτηση και όχι μόνο για την θέσπιση. Αφού υπάρχει πολιτική βούληση πρέπει να την υποστηρίξουμε επιστημονικά με όλους τους τομείς που διαπρέπουν οι Έλληνες ερευνητές δίχως δισταγμούς, επιφυλάξεις και βέβαια φοβικά σύνδρομα.