Με τα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ, γνωρίζουμε ότι στον τομέα των μεταλλείων, των λατομείων και βασικών μεταλλουργιών, απασχολούνται άμεσα στην Ελλάδα, περισσότερο από 20.000 άτομα, ενώ έμμεσα αυτή η δραστηριότητα απασχολεί άλλα 90.000 άτομα. Είναι λοιπόν ένας τομέας σημαντικός για την πατρίδα μας. Η ποιότητα και η ποσότητα του ορυκτού πλούτου επιτρέπουν μια δραστηριότητα κερδοφόρα. Αν συμπεριληφθούν οι κλάδοι τσιμεντοβιομηχανίας και σκυροδέματος, αυτός ο κύκλος αντιπροσωπεύει 2% με 3% του ΑΕΠ της Ελλάδας. Ο ορυκτός μας πλούτος ανήκει στους πιο σημαντικούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη χώρα μας παράγουμε βωξίτη, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθο, καυστικό μαγνήσιο, μπεντονίτη, περλίτη, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτη, χουντίτη και μάρμαρα. Σε παγκόσμια κλίμακα, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα παραγωγής του χουντίτη. Είναι η πρώτη χώρα παραγωγής του περλίτη. Είναι η δεύτερη χώρα παραγωγής της κίσσηρης και του μπετονίτη. Και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η πρώτη στην εξαγωγή λευκόλιθου/μαγνησίτη. Αν και προς το παρόν δεν παράγονται ακόμα μέταλλα υψηλής τεχνολογίας, όπως είναι το τιτάνιο, ο λευκόχρυσος, το λίθιο, το ρήνιο και το ταντάλιο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει αυτή η προοπτική για το μέλλον της πατρίδας μας. Αυτό το πλαίσιο είναι διαφορετικό από εκείνο των σπάνιων γαιών, διότι αυτές αν και είναι πολύτιμες, απαιτούν εξορύξεις χημικές και καταστροφικές σαν αυτές του χρυσού και κατά συνέπεια πρέπει να τις αποφύγουμε, όσο η τεχνολογία δεν έχει εξελιχθεί, για να μπορέσει η χρήση της να σέβεται το περιβάλλον μας. Είναι σημαντικό λοιπόν να επικεντρωθούμε στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας που προσφέρει τώρα και στο άμεσο μέλλον δυνατότητες πρακτικές και αποτελεσματικές για τον ελληνικό λαό. Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας είναι σημαντικός και πρέπει να τον διαχειριστούμε στρατηγικά για να έχουμε οφέλη εθνικά. Κατά συνέπεια το πρέπον είναι να ενσωματωθεί σ’ έναν γενικό στρατηγικό σχεδιασμό που σχετίζεται με το όραμα του Δημήτρη Μπάτση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου