Του Ν. Λυγερού
Δίχως χρονοστρατηγική δίνουμε έμφαση στο χώρο και θεωρούμε ότι η κυριαρχία του επαρκεί για τη συνέχεια, ενώ εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο μόνο και μόνο η συνεκτικότητα, η οποία δεν εξασφαλίζει τίποτα για το μέλλον, διότι επικεντρώνεται μόνο και μόνο στο παρόν σαν να ήταν αιώνιο. Μπορούμε να εντοπίζουμε αυτήν την τάση σε όλα τα ισχυρά συστήματα που καταλήγουν και στο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και βέβαια στη γενοκτονία, διότι είναι ο μοναδικός τρόπος που έχουν για να εξαφανίσουν οποιαδήποτε αμφισβήτησή τους. Ενώ η αντίσταση βρίσκεται μέσα στο χρόνο, διότι αυτός είναι ο χώρος της. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να λειτουργεί και η έννοια της αντεπίθεσης. Ως ενδιάμεσο που βρίσκεται μεταξύ της γεωστρατηγικής και της χρονοστρατηγικής, έχουμε την τοποστρατηγική που αφήνει την έννοια της απόστασης για να μελετήσει την έννοια της σχέσης. Κι όταν αυτή γίνεται διαχρονική μέσω της στρατηγικής, τότε γίνεται μονάδα της χρονοστρατηγικής. Πιο συγκεκριμένα η μοναδολογία της χρονοστρατηγικής δεν είναι η στιγμή, διότι αυτή εκφυλίζεται με την έννοια του παρόντος. Η μονάδα στη χρονοστρατηγική είναι η χορδή. Με αυτή την έννοια καταλαβαίνουμε πιο αποτελεσματικά την έκφραση οι χορδές του χρόνου, αφού είναι αυτές που θα χρησιμοποιήσει ο στρατηγιστής για να εφαρμόσει τη χρονοστρατηγική. Επιπλέον με τη χορδή δεν δίνουμε πια σημασία στο σημείο με όλες τις εκφάνσεις του, αφού είναι χωρίς διαστάσεις. Οι χορδές έχουν πάντα διαστάσεις. Έτσι δεν μπορούμε να έχουμε εκφυλισμένες περιπτώσεις. Στη συνέχεια, μπορούμε με αυτές τις χορδές να δημιουργήσουμε πλεξούδες κι όχι διασταυρώσεις, αλλά και κόμβους, κι όχι κομβικά σημεία, με τις οποίες και τους οποίους μπορούμε να κατασκευάσουμε την επιφάνεια που θα γίνει στη συνέχεια πλαίσιο, πεδίο, πεδίο δράσης και πεδίο μάχης. Διότι θα έχουμε στη διάθεσή μας μια ανοιχτή δομή που μπορεί να εμπλουτιστεί με τις ιδιομορφίες που αποτελούν τοπικά δυναμικά συστήματα έλξης και τις ανωμαλίες που αποτελούν ολικά δυναμικά συστήματα έλξης. Με αυτά τα στοιχεία της χρονοστρατηγικής αρχίζει μια άλλη θεώρηση του κόσμου και των δεδομένων του.
Δίχως χρονοστρατηγική δίνουμε έμφαση στο χώρο και θεωρούμε ότι η κυριαρχία του επαρκεί για τη συνέχεια, ενώ εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο μόνο και μόνο η συνεκτικότητα, η οποία δεν εξασφαλίζει τίποτα για το μέλλον, διότι επικεντρώνεται μόνο και μόνο στο παρόν σαν να ήταν αιώνιο. Μπορούμε να εντοπίζουμε αυτήν την τάση σε όλα τα ισχυρά συστήματα που καταλήγουν και στο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και βέβαια στη γενοκτονία, διότι είναι ο μοναδικός τρόπος που έχουν για να εξαφανίσουν οποιαδήποτε αμφισβήτησή τους. Ενώ η αντίσταση βρίσκεται μέσα στο χρόνο, διότι αυτός είναι ο χώρος της. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να λειτουργεί και η έννοια της αντεπίθεσης. Ως ενδιάμεσο που βρίσκεται μεταξύ της γεωστρατηγικής και της χρονοστρατηγικής, έχουμε την τοποστρατηγική που αφήνει την έννοια της απόστασης για να μελετήσει την έννοια της σχέσης. Κι όταν αυτή γίνεται διαχρονική μέσω της στρατηγικής, τότε γίνεται μονάδα της χρονοστρατηγικής. Πιο συγκεκριμένα η μοναδολογία της χρονοστρατηγικής δεν είναι η στιγμή, διότι αυτή εκφυλίζεται με την έννοια του παρόντος. Η μονάδα στη χρονοστρατηγική είναι η χορδή. Με αυτή την έννοια καταλαβαίνουμε πιο αποτελεσματικά την έκφραση οι χορδές του χρόνου, αφού είναι αυτές που θα χρησιμοποιήσει ο στρατηγιστής για να εφαρμόσει τη χρονοστρατηγική. Επιπλέον με τη χορδή δεν δίνουμε πια σημασία στο σημείο με όλες τις εκφάνσεις του, αφού είναι χωρίς διαστάσεις. Οι χορδές έχουν πάντα διαστάσεις. Έτσι δεν μπορούμε να έχουμε εκφυλισμένες περιπτώσεις. Στη συνέχεια, μπορούμε με αυτές τις χορδές να δημιουργήσουμε πλεξούδες κι όχι διασταυρώσεις, αλλά και κόμβους, κι όχι κομβικά σημεία, με τις οποίες και τους οποίους μπορούμε να κατασκευάσουμε την επιφάνεια που θα γίνει στη συνέχεια πλαίσιο, πεδίο, πεδίο δράσης και πεδίο μάχης. Διότι θα έχουμε στη διάθεσή μας μια ανοιχτή δομή που μπορεί να εμπλουτιστεί με τις ιδιομορφίες που αποτελούν τοπικά δυναμικά συστήματα έλξης και τις ανωμαλίες που αποτελούν ολικά δυναμικά συστήματα έλξης. Με αυτά τα στοιχεία της χρονοστρατηγικής αρχίζει μια άλλη θεώρηση του κόσμου και των δεδομένων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου