ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ
υποστηρίζουν ότι ο Θησεύς συμμετείχε στην επιτυχή αποστολή του Ηρακλή
εναντίον των Αμαζόνων και σαν μερίδιο από τα λάφυρα, πήρε τη βασίλισσα
Αντιόπη πού ονομαζόταν και Μελανίππη. Αυτό όμως δεν ήταν και τόσο μεγάλο
ατύχημα, όπως πολλοί νόμισαν, γιατί είχε προδώσει την πόλη Θεμίσκυρα,
πάνω στον ποταμό Θερμώδοντα, σαν απόδειξη του πάθους πού ο Θησεύς ήδη
είχε ανάψει στην καρδία της (1).β. Άλλοι λένε πώς ο Θησεύς επισκέφθηκε τη χώρα τους λίγα χρόνια αργότερα, μαζί με τον Πειρίθου και τούς συντρόφους του και ότι οι Αμαζόνες χάρηκαν για τον ερχομό τόσο πολλών και όμορφων πολεμιστών και τούς δέχτηκαν χωρίς βία . Η Αντιόπη ήλθε να χαιρετίσει τον Θησέα με δώρα και μόλις έβαλε το πόδι της πάνω στο πλοίο του, αυτός σήκωσε άγκυρα και την απήγαγε.
Άλλοι πάλι λένε ότι έμεινε για κάποιο διάστημα στην Αμαζονια όπου φιλοξενήθηκε από την Αντιόπη. Προσθέτουν ότι ανάμεσα στους συντρόφους ήταν και τρία αδέλφια ο Εύηνος, ο Θόας και ο Σολόεις, από τούς οποίους ο τελευταίος ερωτεύτηκε την Αντιόπη , αλλά μην τολμώντας να την πλησιάσει άμεσα , ζήτησε τη βοήθεια του Εύηνου. Η Αντιόπη απέρριψε αυτές τις αξιώσεις, παρόλο πού συνέχισε να μεταχειρίζεται τον Σολόεντα με όχι λιγότερη ευγένεια από πριν, και μόνον όταν ρίχτηκε στον ποταμό Θερμώδοντα και πνίγηκε, ο Θησεύς κατάλαβε τι είχε συμβεί και στενοχωρεθηκε πάρα πολύ. Όταν θυμήθηκε την προειδοποίηση του μαντείου των Δελφών, ότι αν ποτέ βρισκόταν βαθιά λυπημένος σε ξένη χώρα, θα έπρεπε να ιδρύσει μια πόλη και να αφήσει πίσω του κάποιους από τούς συντρόφους του να την κυβερνήσουν, έκτισε την Πυθόπολη προς τιμήν του Πύθιου Απόλλωνα και ονόμασε το γειτονικό ποταμό Σολόεντα. Εκεί άφησε τον Εύηνο, τον Θόαντα και τον Έρμο, έναν αθηναίο ευγενή, του οποίου η κατοικία στην Πυθοπο η λανθασμένα ονομάζεται «Οικία του Ερμή». Έπειτα ο Θησεύς πήρε την Αντιόπη στο πλοίο του και έφυγαν μακριά (2).
γ. Η αδελφή της Αντιόπης , Ωρείθυια, πού πολλοί μπερδεύουν με την Ιππολύτη, τη ζώνη της οποίας κέρδισε ο Ηρακλής, ορκίστηκε να εκδικηθεί τον Θησέα. Έκανε συμμαχία με τούς Σκύθες και οδήγησε μια μεγάλη δύναμη , Αμαζόνων πάνω στους πάγους του Κιμμέριου Βόσπορου, μετά διέσχισαν το Βόσπορο και πέρασαν τη Θράκη, τη Θεσσαλία και τη Βοιωτία. Στην Αθηνά στρατοπέδευσε στον Αρειο Πάγο και εκεί πρόσφερε θυσία στον Άρη, γεγονός από το οποίο κάποιοι λένε ότι ο λόφος πήρε το όνομα του. Πρώτα όμως διέταξε ένα απόσπασμα να εισβάλει τη Λακωνία και να αποθαρρύνει τούς Πελοποννησιους να ενισχύσουν τον Θησέα μέσω του Ισθμού (3).
δ. Οι αθηναϊκές δυνάμεις είχαν ήδη παραταχθεί άλλά καμία πλευρά δεν ήθελε να αρχίσει τις εχθροπραξίες. Τελικά, μετά τη συμβουλή κάποιου μαντείου, ο Θησεύς πρόσφερε θυσία στον Φόβο, γιο του Άρη, και άρχισε τη μάχη την έβδομη μέρα του Βοηδρομιώνα, ήμέρα κατά την οποία γιορτάζονταν τα Βοηδρόμια. Μερικοί όμως λένε ότι η γιορτή αυτή είχε ήδη καθιερωθεί προς τιμήν της νίκης του Ξούθου κατά του Εύμολπου για τη βασιλεία του Ερεχθέα. Το μέτωπο της μάχης των Αμαζόνων εκτεινόταν μεταξύ της θέσης πού βρισκόταν αργότερα το Αμαζόνειο ηρώο και του λόφου της Πνύκας κοντά στη Χρύσα . Η δεξιά πτέρυγα του Θησέα προχώρησε από τον τάφο των Μουσών και έπεσε πάνω στην αριστερή τους πτέρυγα άλλά ηττήθηκε και αναγκάστηκε να υποχωρήσει μέχρι το ναό των Ευμενίδων. Αυτό το γεγονός θυμίζει μια πέτρα πού έστησαν προς τιμήν του τοπικού αρχηγού Χαλκώδοντα σε ένα δρόμο ευθυγραμμισμένο με τούς τάφους αυτών πού έπεσαν στο πλευρό του . Η αριστερή πτέρυγα των Αθηναίων όμως έκανε έφοδο από το Παλλάδιο, το λόφο του Αρδήττου και το Λύκειο και οδήγησε τη δεξιά πτέρυγα των Αμαζόνων στον καταυλισμό τους με σοβαρές απώλειες (4).
ε. Μερικοί λένε πώς οι Αμαζόνες δέχτηκαν να κάνουν ειρήνη μόνο μετά από τέσσερις μήνες σκληρής μάχης. Η ανακωχή πού σύναψαν κοντά στο Ιερό του Θησέα, εξακολουθούσε να γιορτάζεται κατά την Αμαζόνεια θυσία, την παραμονή της γιορτής του. Σύμφωνα όμως με μια άλλη εκδοχή, η Αντιόπη πού έγινε γυναίκα του Θησέα, πολέμησε ηρωικά στο πλευρό του μέχρι πού σκοτώθηκε από το βέλος της Μολπαδίας, την οποία στην συνέχεια σκότωσε ο Θησεύς. Λέγεται επίσης ότι η Ωρείθυια με μερικές ακόλουθές της τοσκασαν και κατέφυγαν στα Μέγαρα, όπου πέθανε από θλίψη και απελπισία και ότι οι υπόλοιπες Αμαζόνες, οδηγημένες από το νικητή Θησέα, έφυγαν από την Αττική και εγκαταστάθηκαν στη Σκυθία (5).
ζ. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτή ήταν η πρώτη φορά πού οι Αθηναίοι απέτρεψαν ξένους εισβολείς. Μερικές από τις Αμαζόνες πού είχαν μείνει πληγωμένες στο πεδίο της μάχης, τις έστειλαν στη Χαλκίδα για θεραπεία . Η Αντιόπη και η Μολπαδία θάφτηκαν κοντά στο ναό της Μητέρας Γης και μια χωμάτινη στήλη έδειχνε τον τάφο της Αντιόπης. Άλλες κείτονται στο Αμαζόνειο. Οι Αμαζόνες πού σκοτώθηκαν καθώς διέσχιζαν τη Θεσσαλία, θάφτηκαν στη Σκοτουσσαία και στις Κυνός Κεφαλές. Άλλες κοντά στη Χαιρώνεια δίπλα στον Αίμωνα ποταμό. Στην περιοχή της Πυρριχης στη Λακωνία, Ιερά δείχνουν το μέρος όπου οι Αμαζόνες διέκοψαν τη πορεία τους και αφιέρωσαν δύο ξύλινα αγάλματα στην Άρτεμη και στον Απόλλωνα, στη δε Τροιζηνα ένας ναός του Άρη τιμά τη μνήμη της νίκης του Θησέα κατά του αποσπάσματος αυτού, όταν στην επιστροφή προσπάθησε να παραβιάσει τον Ισθμό (6).
η. Σύμφωνα με μια διήγηση , οι Αμαζόνες εισέβαλαν τη Θράκη μέσω Φρυγίας, όχι Σκυθίας και καθώς πορεύονταν κατά μήκος της ακτής, έκτισαν το ιερό της Εφέστιας Άρτεμης. Σύμφωνα με μια άλλη, είχαν καταφύγει εκεί σε δύο προηγούμενες περιστάσεις: συγκεκριμένα όταν τις κατατρόπωσε ο Διόνυσος και, μετά την ήττα της βασίλισσας Ιππολύτης ο Ηρακλής και ότι οι πραγματικοί ιδρυτές του ήταν ο Κρησος και ο Έφεσος (7).
θ. Η αλήθεια σχετικά με την Αντιόπη είναι ότι μάλλον επέζησε από τη μάχη και ότι ο Θησεύς αναγκάστηκε να τη σκοτώσει, όπως είχε προφητεύει το μαντείο των Δελφών, όταν σύναψε συμφωνία με το βασιλιά Δευκαλίωνα από την Κρήτη και παντρεύτηκε την αδελφή του Φαίδρα . Η ζηλόφθονη Αντιόπη πού δεν ήταν νόμιμη σύζυγός του , διέκοψε τις γαμήλιες γιορτές εισβάλλοντας πάνοπλη με βία και απειλώντας ότι θα σφάξει τούς καλεσμένους . Ο Θησεύς και οι σύντροφοι του έκλεισαν γρήγορα τις πόρτες και την σκότωσαν μετά από μια άγρια μάχη, παρόλο πού του είχε χαρίσει ένα γιο, τον Ιππόλυτο πού ονομαζόταν επίσης Δημοφών και παρόλο πού δεν είχε ποτέ πλαγιάσει με άλλον άνδρα.
ΠΗΓΗ hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου