Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Ο ελληνικός λαός είναι ευρωπαϊκός - H ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Του Ν. Λυγερού

Μερικές φορές είναι καλό να ακούμε ακόμα και το αυτονόητο, όταν όλα τα άλλα φαίνονται περίεργα. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας διευκρίνισε ότι ο ελληνικός λαός είναι ευρωπαϊκός, προσθέτοντας ότι δεν είναι ούτε ασιατικός, ούτε αφρικανικός. Πρέπει να φανταστούμε ότι ήταν απαραίτητο σε αυτήν την περίοδο. Βέβαια, έχουμε μπουχτίσει με όλους όσους θέλουν συνεχώς να μας βάλουν μεταξύ Ανατολής και Δύσης, με άλλους που ξεχνούν το Βυζάντιο, λες κι είναι μια λεπτομέρεια και με άλλους που δεν θυμούνται ότι ο Ελληνισμός γέννησε τον Ουμανισμό κι ότι αποτελεί η ελληνο-λατινική παράδοση τον πυρήνα, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι, είναι καλό να θυμηθούμε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη υπάρχει και η Κύπρος, διότι φαίνεται ότι πολλοί το ξεχνούν έντεχνα. Κανένας δεν μπορεί να μας βάλει εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου σε πολιτισμικό επίπεδο, αφού είμαστε η πηγή. Δεν έχουμε ενταχθεί σ’ ένα ξένο πεδίο, αλλά είμαστε στη νοόσφαιρά μας, αφού η νοητική μας επιρροή έχει δώσει το στίγμα. Κι ο Ελληνισμός έκανε την καινοτομία της δημοκρατίας και δεν έχει ανάγκη από κανέναν για να μας εξηγήσει τι έχουμε εφεύρει λόγω ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

H ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι ένα θεμελιακό στοιχείο για τον Ελληνισμό κι έχει γίνει μία διαχρονική αξία. Επί της ουσίας αυτό σημαίνει ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αξιόπιστοι. Διότι χωρίς αξιοπιστία, εύκολα καταρρέει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αφού δέχεται επιθέσεις στις οποίες δεν μπορεί ν' ανταπεξέλθει και στη συνέχεια υπάρχουν επιπτώσεις που δεν διορθώνονται, επειδή έχουν γίνει με πράξεις που αποτελούν μη αναστρέψιμες κινήσεις. Έχει λοιπόν σημασία να είσαι αξιόπιστος σε εθνικό επίπεδο, για να σέβονται οι άλλοι τον λαό σου. Το πρόβλημα λοιπόν συνδέεται ως δεσμός με την αρχική ιδιότητα και μπορεί να την εκφυλίσει. Έτσι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ως επιχείρημα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για να είσαι αναξιόπιστος. Σε επίπεδο διαπραγματεύσεων δεν έχει νόημα όταν είναι μη μηδενικού αθροίσματος το παίγνιο να το παρουσιάζεις ως παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, διότι οι άλλοι παίκτες το γνωρίζουν και δεν αλλάζουν ούτε τη γνώμη τους ούτε τη στρατηγική τους συμπεριφορά. Μπορεί να επηρεάζεις άλλους άσχετους και χωρίς γνώσεις για το παίγνιο αλλά αυτό βέβαια δεν έχει καμία επίπτωση στο παίγνιο έτσι οι περιπτώσεις παραμένουν Ν-Ν, Ν-Χ, Χ-Ν, Χ-Χ κι όχι μόνο Ν-Χ, Χ-Ν. Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει όντως περιθώριο για να εμφανιστεί ένα σεμνό Ν-Ν μέσω μιας ισορροπίας Nash ή ακόμα και Pareto, όταν το πλαίσιο είναι συνεργατικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου