Είμαστε σίγουρα η χώρα της Δημοκρατίας και κανείς δεν μπορεί να μας κλέψει αυτόν τον τίτλο, είναι μάλιστα κι ένα από τα πολλά επιτεύγματα του Ελληνισμού. Αυτή η Δημοκρατία έχει γίνει παράδοση πλέον για τον λαό μας και εύλογα θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη και στην πατρίδα μας και σε άλλες χώρες. Απλώς δεν πρέπει να υπάρχει καμία παρεξήγηση με την έννοια ότι οι εκλογές και οι ψηφοφορίες δεν είναι κυβέρνηση. Είναι πολλοί από τους δικούς μας που τους αρέσει να ψηφίζουν για να θυμηθούν τα φοιτητικά τους χρόνια, τον συνδικαλισμό κλπ. Όμως υπάρχει μια διαφορά μεγέθους διότι με την Ελλάδα μιλούμε για ένα έθνος.
Δεν μιλούμε για τοπικές κινήσεις που αφορούν μόνο μερικά άτομα, ακόμα κι αν αυτά φαίνονται πολλά. Εδώ πρόκειται για τον ελληνικό λαό, για ανθρώπους που υποφέρουν χωρίς λόγο απλώς επειδή δεν υπήρξε ούτε ικανότητα, ούτε επαγγελματισμός. Δεν μπορεί να είσαι αρχάριος, να διεκδικείς μία θέση, να την παίρνεις, να τα πηγαίνεις χάλια κι επειδή σε κατηγορούν, να λες ως μόνιμη δικαιολογία ότι είσαι αρχάριος. Δεν είναι με αυτόν τον τρόπο που βοηθούμε την Ελλάδα. Ωραία τα λόγια και οι θεωρίες που δεν εφαρμόστηκαν πουθενά αλλά στο δια ταύτα μένει το κενό της στρατηγικής. Πώς μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι βοηθάς όταν σπαταλάς τόσο χρόνο για να κάνεις κάτι μόνο για να φαίνεται. Διαπραγματεύσεις χωρίς τέλος, για το τίποτα, διότι δεν ήθελες να παίξεις σοβαρά. Αναφορές στην ενέργεια δίχως καμία υλοποίηση. Ολόκληρες ομιλίες για αγωγούς που μάλλον δεν θα υπάρξουν καν γιατί άλλαξαν τα σχέδια της γεωπολιτικής και δεν το πήρες χαμπάρι. Διότι όταν εξετάζεις τα πάντα μέσω του κόμματος κι όχι της πατρίδας και του έθνους, στο τέλος ξεχνάς την ουσία. Διότι η εξουσία για την εξουσία, δεν μας ενδιαφέρει. Βέβαια όταν είσαι ανίκανος να παράγεις ένα έργο μπορείς να κρυφτείς πίσω από νομικές και γραφειοκρατικές δικαιολογίες αλλά βέβαια στην τελική όλοι καταλαβαίνουν πόσο κενή είναι η ιδεολογία σου που δεν φαντάστηκε ποτέ πώς λειτουργεί μία κυβέρνηση, όχι μια κυβέρνηση με καινοτομίες αλλά τουλάχιστον μία κυβέρνηση δίχως φρουφρού κι αρώματα.
Η Ελλάδα δεν είναι για πέταμα!
Του Ν.Λυγερού
Επειδή έχουμε ακούσει τα πάντα ενάντια στην Ελλάδα όχι από τους ξένους, αλλά από τους δικούς μας που δεν σέβονται τίποτα και θεωρούν τους ανθρώπους μας μόνο ως ψηφοφόρους και τίποτα άλλο λες κι όλος ο Ελληνισμός δεν αξίζει μπροστά στις ιδεολογίες που δεν έχουν προσφέρει κανένα έργο εκτός από γενοκτονίες. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να δώσουμε κι άλλες ευκαιρίες σε νέα συστήματα, μόνο που ξέρουμε ήδη τι έχουν κάνει σε άλλες χώρες και δεν υπάρχει λόγος να το αγνοούμε. Δεν είμαστε ένας λαός που ξεχνά την ιστορία και δεν πιστεύουμε ότι πέθανε. Όσο και να θέλουν να ξεχάσουμε τα πάντα, εμείς συνεχίζουμε. Η Ελλάδα έχει περάσει από μία κατάσταση εντελώς απαράδεκτη για περίοδο ειρήνης και αυτό έγινε μόνο και μόνο λόγω διαχείρισης που δεν είχε όραμα ούτε προοπτικές, επιπλέον λόγω έλλειψης στρατηγικής. Έτσι η μη αποτελεσματικότητα μας έχει καθυστερήσει σε τρομαχτικό βαθμό στον τομέα της ενέργειας ενώ ξέρουμε βέβαια ότι αυτό είναι το μέλλον για την πατρίδα μας λόγω της τάξης μεγέθους και της εμβέλειας της ελληνικής ΑΟΖ. Όταν λοιπόν υπάρχει αυτή η δυνατότητα και δεν την αξιοποιείς ούτε καν ως αναφορά, γίνεται κατανοητό από όλους ότι δεν ξέρεις πώς να τα βγάλεις πέρα επί της ουσίας για την πατρίδα. Άρα η ύπαρξή σου είναι καθαρά κομματική κι όχι εθνική, κατά συνέπεια γιατί να εμπιστευτούμε ένα σύστημα που έχει τόσο απάνθρωπο παρελθόν και δεν γνωρίζει τίποτα για το μέλλον, αφού είμαστε του Ελληνισμού κι αγαπάμε την Ελλάδα ακόμα κι αν μας πληγώνει η όλη κατάσταση.
Η ελπίδα του ψέματος και το ψέμα της ελπίδας
Του Ν.Λυγερού
Είναι απίστευτο αν το σκεφτεί κανείς ορθολογικά πόσο έχει αξιοποιηθεί η έννοια της ελπίδας μέσω του ψέματος, στο πλαίσιο της πολιτικής και ειδικά για εκλογές. Μπορεί η μόνη άλλη έννοια που να έχει εκμεταλλευτεί με τον ίδιο τρόπο, να είναι αυτή της αλλαγής. Η ελπίδα παρουσιάζεται σχεδόν μ’ ένα τρόπο θρησκευτικό με συνέπεια εντυπωσιακή, μερικοί αθώοι να την θεωρούν ακόμα και Χριστιανική, ενώ βέβαια υπάρχει και στην ελληνική μυθολογία με το κουτί της Πανδώρας. Γιατί λοιπόν έχει τόσο πέραση, η ελπίδα; Η απάντηση είναι θεαματικά απλή, αφού μέσω του ψέματος, επιτρέπει στα κόμματα να κερδίσουν τις εκλογές. Και καθώς αυτό αρκεί στα περισσότερα, αφού λατρεύουν την εξουσία, αυτό επαρκεί. Βέβαια η ελπίδα ακόμη και μέσω του ψέματος, δεν σου επιτρέπει να έχεις μια κυβέρνηση που να είναι αποτελεσματική για την πατρίδα μας. Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί τα περισσότερα κόμματα και γι’ αυτό το λόγο έχουμε τόσες εκλογικές αναμετρήσεις αυτήν την περίοδο. Αυτό μάλιστα αποδεικνύεται από την σπανιότητα των κυβερνήσεων που έχουν καταφέρει να συμπληρώσουν την τετραετία τους. Σε κάθε περίπτωση όλοι κατανοούμε ότι μερικά σημεία είναι απαραίτητα για να προχωρήσουμε σε αυτή τη χώρα. Και πάνω σε αυτά δεν μπορούμε να δεχτούμε μόνο και μόνο την ελπίδα ακόμα κι αν είναι ενισχυμένη με το ψέμα, διότι έχουμε δει πρακτικά ως λαός και μάλιστα στο πετσί μας αυτήν την περίοδο τι σημαίνουν η ελπίδα του ψέματος και το ψέμα της ελπίδας. Δυο θεμελιακά στοιχεία για την εξέλιξη της πορείας μας είναι η στρατηγική και η ενέργεια. Για το πρώτο δεν μπορούμε να βρεθούμε εκτός ευρώ και Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό είναι ξεκάθαρο πια στους περισσότερους. Για το δεύτερο είναι απαραίτητο να ενεργοποιήσουμε την ελληνική ΑΟΖ και τον ορυκτό μας πλούτο. Για τις δύο περιπτώσεις αυτές τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Κατά συνέπεια πρέπει να τα ενισχύσουμε και επί του πρακτέου, γιατί στο δια ταύτα είναι τα μοναδικά που μας έχουν απομείνει για το θέμα της ανάκαμψης και της ανάπτυξης. Και μπροστά τους όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες για την πατρίδα μας. Ας βάλουμε λοιπόν κι εμείς τo χεράκι μας για να βοηθήσουμε τη βοήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου