Tου Ν. Λυγερού
Όταν έχουμε Βασιλικούς και Βενιζελικούς που τολμούν να πουν ότι έκαναν κάτι για την Κύπρο και το βάζουν μάλιστα και στο βιογραφικό τους, τι να πούμε και πώς να τους αξιολογήσουμε θα έλεγε κανείς, αλλά η Ιστορία υπάρχει. Η Κύπρος είναι υπό κατοχή από το 1571. Η κατάσταση της θα αλλάξει μόνο με τη Συνθήκη Βερολίνου το 1878, όπου θα αλλάξει το καθεστώς της, αφού θα ανήκει πλέον στη Μεγάλη Βρετανία. Στη συνέχεια, δεν γίνεται τίποτα επί του πρακτέου στη Συνθήκη Λωζάννης το 1923, αφού τα άρθρα 20 και 21, που την αφορούν ειδικά, δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Ενώ η εφαρμογή της θα είχε αποτρέψει οποιοδήποτε Κυπριακό. Στη συνέχεια, επειδή οι Βασιλικοί και οι Βενιζελικοί δεν μπόρεσαν ποτέ να τα βρουν μαζί, ακολούθησαν τα γεγονότα του 1958 και 1959 των Κυπρίων που οδήγησαν στη Συνθήκη Ζυρίχης Λονδίνου του 1960, η οποία όμως είχε αμέσως και άμεσα προβλήματα που εμφανίστηκαν πρακτικά το 1963. Μετέπειτα πάλι με τα ίδια προβλήματα, η Τουρκία εκμεταλλεύεται την κατάσταση κι έκανε εισβολή το 1974, ουσιαστικά ανενόχλητη, διότι από την άλλη πλευρά ο στρατός είχε επί της ουσίας ακρωτηριαστεί και διαμελιστεί σε επίπεδο οπλισμού. Και τώρα η Κύπρος έχει ακόμα κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες. Που είναι οι Βασιλικοί και οι Βενιζελικοί που τους βοήθησαν;
Ο Βενιζέλος των Τούρκων και ο Κεμάλ των Ελλήνων
Tου Ν. Λυγερού
Tου Ν. Λυγερού
Για να γίνει πιο κατανοητό το πλαίσιο της αντιπαράθεσης των Βασιλικών και των Βενιζελικών είναι καλό να ενσωματωθούν στο πεδίο δράσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Έτσι βλέπουμε ότι το Βασίλειο έχει την αναλογία του με την Οθωμανική Αυτοκρατορία κι ότι ο Βενιζέλος έχει το ανάλογο του στον Κεμάλ. Βέβαια, αυτή η αναλογία φαίνεται σίγουρα περίεργη σε όσους δεν εξετάζουν στρατηγικά τα πράγματα, αλλά αυτή είναι η ουσία. Με αυτή τη σύνδεση βλέπουμε ότι πολύ απλά αυτούς που κάθε λαός θεωρεί ότι τον έστησαν δεν είναι απαραίτητα αυτοί που νομίζει. Απλώς το καθεστώς που επικρατεί σε κάθε λαό, θέλει να εκπέμπει αυτή την εικόνα. Έτσι, όταν θεωρούμε ότι η παρουσία του Κεμάλ είναι υπερβολική στην Τουρκία, θα πρέπει ν’ αναρωτηθούμε τι γίνεται με το ανάλογό του στην Ελλάδα. Επίσης, όταν βλέπουμε αυτό το κουκλοθέατρο ή το θέατρο σκιών, ανάλογα από ποια πλευρά το βλέπουμε, πρέπει να το ξεπεράσουμε για ν’ αντιληφθούμε ότι πρόκειται μόνο για μαριονέτες που τα βρήκαν μεταξύ τους και στη Συνθήκη Λωζάννης και στη Συνθήκη Άγκυρας για να καταστρέψουν λαούς μέσω της προσφυγιάς. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε πιο ξεκάθαρα για ποιο λόγο ο Βενιζέλος πρότεινε τον Κεμάλ για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης, αφού ήταν ένας τρόπος να καλυφτεί το όλο θέμα. Πάλι καλά που η επιτροπή Νόμπελ είδε την αναλογία και δεν έδωσε το βραβείο στον ανάλογό του, διότι θα αποτελούσε μια βαρβαρότητα να βραβευτεί ένας γενοκτόνος λόγω ενός πραξικοπηματία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου