Του Ν. Λυγερού
Όσοι δίνουν περισσότερη αξία στις δηλώσεις και τις πράξεις προπαγάνδας της Βόρειας Κορέας σε σχέση με τις ΗΠΑ, δεν έχουν αντιληφθεί ότι πρόκειται μόνο και μόνο για μια κινέζικη μαριονέτα. Κάθε κίνηση της δικτατορίας της Βόρειας Κορέας γίνεται υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο της Κίνας. Κι αν θέλουμε να έχουμε μια σωστή εικόνα, θα άνηκε στον κόσμο των ζώων, αφού είναι το ανάλογο από το μικρό σκυλί που γαυγίζει επειδή το κρατά από το λουρί ο ιδιοκτήτης του. Στην περιοχή η Κίνα φοβάται την επιρροή της Νότιας Κορέας όπως φοβάται την Ιαπωνία και την Ταϊβάν. Βρισκόμαστε σε αναλογίες που θυμίζουν την Κούβα μέσω της Ρωσίας. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι ισόμορφη. Αυτό αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι το παίγνιο δεν είναι ούτε απλό με μόνο δύο παίκτες, με μηδενικό άθροισμα, είναι πολλαπλό και η ισορροπία του Nash δεν είναι τόσο αυτονόητη. Έχει όμως σημασία να κατανοήσουμε όλοι ότι πρόκειται για ένα κίνδυνο για την Ανθρωπότητα και όχι μόνο για τις ΗΠΑ. Η προσπάθεια από τους διπλωμάτες να παρουσιάσουν το όλο θέμα ως μια απλή αντιπαράθεση μεταξύ ενός μικρού κράτους κι ενός μεγάλου δεν είναι μόνο άστοχη, αλλά και άκρως επικίνδυνη. Διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουν κάποιον αμερικανικό επεκτατισμό, αλλά μια ακραία δικτατορία που ακολουθεί πιστά λόγω κομμουνιστικής ιδεολογίας όλες τις βαρβαρότητες που διέπραξαν η Σοβιετική Ένωση, η Κίνα του Μάο, η Καμπότζη του Πολ Ποτ κλπ. Η Βόρεια Κορέα είναι πιστή στην τακτική του Νετσάγιεφ όπου μια συμμορία ατόμων ενώνεται επειδή έχει το κάθε μέλος της συμβάλλει στο ίδιο έγκλημα ενός δικού τους. Θεωρεί ότι το αποτρόπαιο ενώνει ενώ ο φόβος, ο τρόμος κι ο εκβιασμός είναι εργαλεία βαρβαρότητας μικρής διάρκειας και δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στην αντεπίθεση της Ανθρωπότητας όταν πρέπει να προστατέψει τους αθώους της μέσω των Δίκαιων.
Όσοι δίνουν περισσότερη αξία στις δηλώσεις και τις πράξεις προπαγάνδας της Βόρειας Κορέας σε σχέση με τις ΗΠΑ, δεν έχουν αντιληφθεί ότι πρόκειται μόνο και μόνο για μια κινέζικη μαριονέτα. Κάθε κίνηση της δικτατορίας της Βόρειας Κορέας γίνεται υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο της Κίνας. Κι αν θέλουμε να έχουμε μια σωστή εικόνα, θα άνηκε στον κόσμο των ζώων, αφού είναι το ανάλογο από το μικρό σκυλί που γαυγίζει επειδή το κρατά από το λουρί ο ιδιοκτήτης του. Στην περιοχή η Κίνα φοβάται την επιρροή της Νότιας Κορέας όπως φοβάται την Ιαπωνία και την Ταϊβάν. Βρισκόμαστε σε αναλογίες που θυμίζουν την Κούβα μέσω της Ρωσίας. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι ισόμορφη. Αυτό αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι το παίγνιο δεν είναι ούτε απλό με μόνο δύο παίκτες, με μηδενικό άθροισμα, είναι πολλαπλό και η ισορροπία του Nash δεν είναι τόσο αυτονόητη. Έχει όμως σημασία να κατανοήσουμε όλοι ότι πρόκειται για ένα κίνδυνο για την Ανθρωπότητα και όχι μόνο για τις ΗΠΑ. Η προσπάθεια από τους διπλωμάτες να παρουσιάσουν το όλο θέμα ως μια απλή αντιπαράθεση μεταξύ ενός μικρού κράτους κι ενός μεγάλου δεν είναι μόνο άστοχη, αλλά και άκρως επικίνδυνη. Διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουν κάποιον αμερικανικό επεκτατισμό, αλλά μια ακραία δικτατορία που ακολουθεί πιστά λόγω κομμουνιστικής ιδεολογίας όλες τις βαρβαρότητες που διέπραξαν η Σοβιετική Ένωση, η Κίνα του Μάο, η Καμπότζη του Πολ Ποτ κλπ. Η Βόρεια Κορέα είναι πιστή στην τακτική του Νετσάγιεφ όπου μια συμμορία ατόμων ενώνεται επειδή έχει το κάθε μέλος της συμβάλλει στο ίδιο έγκλημα ενός δικού τους. Θεωρεί ότι το αποτρόπαιο ενώνει ενώ ο φόβος, ο τρόμος κι ο εκβιασμός είναι εργαλεία βαρβαρότητας μικρής διάρκειας και δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στην αντεπίθεση της Ανθρωπότητας όταν πρέπει να προστατέψει τους αθώους της μέσω των Δίκαιων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου