Στο Memorial της Μελβούρνης
Του Ν. Λυγερού
Το Memorial της Μελβούρνης δεν είναι απλώς ένα μνημείο με την συνηθισμένη έννοια, είναι ένα γνήσιο κομμάτι της ιστορίας της Αυστραλίας. Πολλοί θεωρούν ότι μια νέα χώρα τουλάχιστον όσον αφορά στον ευρωπαϊκό της πληθυσμό, δεν μπορεί να έχει τίποτα το αξιόλογο σε επίπεδο παγκόσμιας ιστορίας. Κι όμως κάνουν λάθος διότι δεν υπολόγισαν το μέγεθος της θυσίας που έκανε ο λαός της Αυστραλίας για να βοηθήσει την Ευρώπη. Ο αγώνας που δόθηκε από τους Αυστραλούς για να σωθεί η Ευρώπη από τον ναζισμό και τον φασισμό είναι τόσο μεγάλος που μόνο με την απαρίθμηση των θυμάτων αποκτά μια έννοια. Όμως οι Αυστραλοί δεν υπήρξαν μόνο θύματα αλλά και ήρωες. Έτσι οι πράξεις ηρωισμού έχουν τα αποδεικτικά τους στοιχεία, μια διπλή αίθουσα είναι γεμάτη με μετάλλια ανδραγαθημάτων. Ο αυστραλιανός λαός δεν είναι μόνο ένας λαός με πολλά θύματα αλλά και με πολλούς ήρωες που άλλαξαν την πραγματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η όλη Ανθρωπότητα τον ευγνωμονεί για τις πράξεις και στο Memorial της Μελβούρνης μπορεί ο καθένας να δει πώς πάλεψε ενάντια στην βαρβαρότητα ενώ η ίδια του η πατρίδα δεν κινδύνευε. Διότι πολύ απλά κανένας από τους αγωνιστές δεν ξέχασε τις ρίζες του. Δίχως βέβαια να ξεχάσουμε και τους Αβοριγίνους που πάλεψαν στο πλάι των απελευθερωτών ως αυτόχθονας λαός που υπερασπίστηκε το μέτωπο της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα για να ζήσουν οι αθώοι από μια άλλη ζώνη ανάγκης με Χρονοστρατηγική σημασία.
Οι Έλληνες της Μελβούρνης
Του Ν. Λυγερού
Όσο και να φαίνεται αδιανόητο για τους Έλληνες της Ελλάδας, οι Έλληνες της Μελβούρνης πονούν πραγματικά την Ελλάδα και κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει τους πληγώνει διότι ξέρουν ότι είναι μια μικρή χώρα που το παλεύει για να επιζήσει σ' ένα περιβάλλον που μόνο φιλικό δεν είναι λόγω παράλογων διεκδικήσεων που έχουν οι γείτονές μας. Αυτό ισχύει τόσο για την Τουρκία και για τις δράσεις της στο Αιγαίο όσο και για τα Σκόπια που προσπαθούν να καπηλευτούν ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Οι Έλληνες της Μελβούρνης προσέχουν βέβαια από κοντά και το θέμα του Κυπριακού αλλά και του Ποντιακού. Είχαμε μάλιστα την ευκαιρία να το ζήσουμε αυτοπροσώπως λόγω των συνεδριάσεων που έγιναν εκτάκτως εξαιτίας των γεγονότων της επικαιρότητας. Όλα αυτά τα δεδομένα εξηγούν και τον προγραμματισμό του Συλλαλητηρίου στις 25 Φεβρουαρίου για την προστασία του ονόματος της Μακεδονίας. Την ίδια μέρα που θα γίνει κάτι το ανάλογο και στη Στοκχόλμη στη Σουηδία. Αυτές οι πράξεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Και πρέπει να φανταστούμε ότι ποτέ δεν δώσαμε το δικαίωμα σε αυτούς τους Έλληνες να εκλέξουν αντιπροσώπους ενώ ξέρουμε πόση σημασία δίνουν στα εθνικά θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Βέβαια πάντα τους θυμόμαστε όταν υπάρχει μια οικονομική ανάγκη, θεωρώντας ότι είναι δεδομένη η βοήθειά τους. Τώρα όμως λόγω των διαστάσεων που έχουν πάρει μερικά θέματα και ειδικά το Σκοπιανό, οι Έλληνες της Μελβούρνης πρωτοστατούν με όλες τους τις δυνάμεις για το δίκαιο του Ελληνισμού. Και η αγωνιστικότητά τους ενώ είναι τόσο μακριά από τη μητέρα πατρίδα τους αποδεικνύει άλλη μια φορά τη δύναμη της αγάπης τους.
Του Ν. Λυγερού
Το Memorial της Μελβούρνης δεν είναι απλώς ένα μνημείο με την συνηθισμένη έννοια, είναι ένα γνήσιο κομμάτι της ιστορίας της Αυστραλίας. Πολλοί θεωρούν ότι μια νέα χώρα τουλάχιστον όσον αφορά στον ευρωπαϊκό της πληθυσμό, δεν μπορεί να έχει τίποτα το αξιόλογο σε επίπεδο παγκόσμιας ιστορίας. Κι όμως κάνουν λάθος διότι δεν υπολόγισαν το μέγεθος της θυσίας που έκανε ο λαός της Αυστραλίας για να βοηθήσει την Ευρώπη. Ο αγώνας που δόθηκε από τους Αυστραλούς για να σωθεί η Ευρώπη από τον ναζισμό και τον φασισμό είναι τόσο μεγάλος που μόνο με την απαρίθμηση των θυμάτων αποκτά μια έννοια. Όμως οι Αυστραλοί δεν υπήρξαν μόνο θύματα αλλά και ήρωες. Έτσι οι πράξεις ηρωισμού έχουν τα αποδεικτικά τους στοιχεία, μια διπλή αίθουσα είναι γεμάτη με μετάλλια ανδραγαθημάτων. Ο αυστραλιανός λαός δεν είναι μόνο ένας λαός με πολλά θύματα αλλά και με πολλούς ήρωες που άλλαξαν την πραγματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η όλη Ανθρωπότητα τον ευγνωμονεί για τις πράξεις και στο Memorial της Μελβούρνης μπορεί ο καθένας να δει πώς πάλεψε ενάντια στην βαρβαρότητα ενώ η ίδια του η πατρίδα δεν κινδύνευε. Διότι πολύ απλά κανένας από τους αγωνιστές δεν ξέχασε τις ρίζες του. Δίχως βέβαια να ξεχάσουμε και τους Αβοριγίνους που πάλεψαν στο πλάι των απελευθερωτών ως αυτόχθονας λαός που υπερασπίστηκε το μέτωπο της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα για να ζήσουν οι αθώοι από μια άλλη ζώνη ανάγκης με Χρονοστρατηγική σημασία.
Οι Έλληνες της Μελβούρνης
Του Ν. Λυγερού
Όσο και να φαίνεται αδιανόητο για τους Έλληνες της Ελλάδας, οι Έλληνες της Μελβούρνης πονούν πραγματικά την Ελλάδα και κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει τους πληγώνει διότι ξέρουν ότι είναι μια μικρή χώρα που το παλεύει για να επιζήσει σ' ένα περιβάλλον που μόνο φιλικό δεν είναι λόγω παράλογων διεκδικήσεων που έχουν οι γείτονές μας. Αυτό ισχύει τόσο για την Τουρκία και για τις δράσεις της στο Αιγαίο όσο και για τα Σκόπια που προσπαθούν να καπηλευτούν ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Οι Έλληνες της Μελβούρνης προσέχουν βέβαια από κοντά και το θέμα του Κυπριακού αλλά και του Ποντιακού. Είχαμε μάλιστα την ευκαιρία να το ζήσουμε αυτοπροσώπως λόγω των συνεδριάσεων που έγιναν εκτάκτως εξαιτίας των γεγονότων της επικαιρότητας. Όλα αυτά τα δεδομένα εξηγούν και τον προγραμματισμό του Συλλαλητηρίου στις 25 Φεβρουαρίου για την προστασία του ονόματος της Μακεδονίας. Την ίδια μέρα που θα γίνει κάτι το ανάλογο και στη Στοκχόλμη στη Σουηδία. Αυτές οι πράξεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Και πρέπει να φανταστούμε ότι ποτέ δεν δώσαμε το δικαίωμα σε αυτούς τους Έλληνες να εκλέξουν αντιπροσώπους ενώ ξέρουμε πόση σημασία δίνουν στα εθνικά θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Βέβαια πάντα τους θυμόμαστε όταν υπάρχει μια οικονομική ανάγκη, θεωρώντας ότι είναι δεδομένη η βοήθειά τους. Τώρα όμως λόγω των διαστάσεων που έχουν πάρει μερικά θέματα και ειδικά το Σκοπιανό, οι Έλληνες της Μελβούρνης πρωτοστατούν με όλες τους τις δυνάμεις για το δίκαιο του Ελληνισμού. Και η αγωνιστικότητά τους ενώ είναι τόσο μακριά από τη μητέρα πατρίδα τους αποδεικνύει άλλη μια φορά τη δύναμη της αγάπης τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου