Άλλος ένας κενός ανασχηματισμός
Του Ν. Λυγερού
Αυτός ο καινούργιος ανασχηματισμός δείχνει και την αρχή του τέλους αυτής της εξουσίας που δεν έχει τίποτα να προσφέρει, διότι η ίδια νιώθει ότι δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο από την προπαγάνδα της. Οι απειροελάχιστες αλλαγές δείχνουν και αυτές ότι ξεφούσκωσε οριστικά το πνεύμα της αλλαγής κι ότι δεν υπάρχει επιστροφή πια. Είναι απλώς η προετοιμασία μιας διαδικασίας που οδηγεί στη λήξη αυτής της περιόδου. Δεν είναι μόνο μια απεγνωσμένη κίνηση χωρίς πράξη, αλλά και η αρχή της προεκλογικής αναμέτρησης, όπου ο στόχος δεν θα είναι καν η νίκη, αλλά η μη οριστική ήττα. Αυτός ο ανασχηματισμός δεν έχει όμως καμιά δυναμική για την Ελλάδα και φαίνεται τώρα επίσημα μετά την ανακοίνωση των ονομάτων. Ο μοναδικός στόχος του είναι να κρατηθούν μερικές ισορροπίες όχι σε πολιτικό επίπεδο, διότι αυτό δεν είναι δυνατόν πια ειδικά λόγω του νέου Μακεδονικού αγώνα, αλλά μόνο σε κομματικό επίπεδο. Είναι βέβαια λογικό, αφού ποτέ αυτό το κόμμα δεν κατάφερε να πείσει τον ελληνικό λαό, αλλά και τους ξένους ότι είναι κάτι άλλο από ένα κόμμα διότι δεν κυβέρνησε ποτέ. Έτσι μπαίνουμε στην τελική φάση μιας άδοξης πορείας που δεν άλλαξε τίποτα επί της ουσίας από το να καταστρέφει την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αναδεικνύοντας ότι μια τέτοια εξουσία δεν μπορεί να έχει μια εθνική στρατηγική, αφού το κόμμα είναι τα όρια του δόγματος λόγω απουσίας κριτικής σκέψης.
Απαράδεκτο μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα
Του Ν. Λυγερού
Η καθυστερημένη ιδεολογία και η κομματική ιδεοληψία συνεχίζει να παράγει στίγματα εναντίον της Ελλάδας και όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν συνεννοηθεί ότι θα κρατήσουν μία κοινή γραμμή για να υπάρξει μια υψηλή στρατηγική απέναντι στην Κίνα, ο ΥπΕξ υπέγραψε δήλωση προθέσεων στο πλαίσιο μνημονίου συνεργασίας με τον κινέζο ομόλογό του. Αυτή η στάση είναι η συνέχεια της τοποθέτησης του 2015 που αποδυνάμωσε τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις κινέζικες αξιώσεις στην Νοτιοκινεζική θάλασσα και της αποτροπής το 2017 μιας κοινής δήλωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Έτσι αυτή η μεταμοντέρνα σταλινική προσέγγιση του ΥπΕξ δεν έχει μόνο επιπτώσεις στο όνομα της Μακεδονίας αλλά γενικότερα στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας που μας εκθέτει και απέναντι στα κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού είχαμε συμφωνήσει ότι το μνημόνιο αυτό ήταν μια καθαρή υπαγόρευση των απαιτήσεων της Κίνας για να υποστηρίξει τα συμφέροντα της σε ακραίο βαθμό. Έτσι χάρη στον Υπεξ, η Ελλάδα εμφανίζεται ως Δούρειος Ίππος της Κίνας εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό γίνεται διότι η Κίνα ως Λαϊκή Δημοκρατία κυβερνάται από το Κομμουνιστικό Κόμμα από την ίδρυσή της το 1949 και είναι το τελευταίο μοντέλο του ΥπΕξ που δεν κατέρρευσε ακόμα.
Του Ν. Λυγερού
Αυτός ο καινούργιος ανασχηματισμός δείχνει και την αρχή του τέλους αυτής της εξουσίας που δεν έχει τίποτα να προσφέρει, διότι η ίδια νιώθει ότι δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο από την προπαγάνδα της. Οι απειροελάχιστες αλλαγές δείχνουν και αυτές ότι ξεφούσκωσε οριστικά το πνεύμα της αλλαγής κι ότι δεν υπάρχει επιστροφή πια. Είναι απλώς η προετοιμασία μιας διαδικασίας που οδηγεί στη λήξη αυτής της περιόδου. Δεν είναι μόνο μια απεγνωσμένη κίνηση χωρίς πράξη, αλλά και η αρχή της προεκλογικής αναμέτρησης, όπου ο στόχος δεν θα είναι καν η νίκη, αλλά η μη οριστική ήττα. Αυτός ο ανασχηματισμός δεν έχει όμως καμιά δυναμική για την Ελλάδα και φαίνεται τώρα επίσημα μετά την ανακοίνωση των ονομάτων. Ο μοναδικός στόχος του είναι να κρατηθούν μερικές ισορροπίες όχι σε πολιτικό επίπεδο, διότι αυτό δεν είναι δυνατόν πια ειδικά λόγω του νέου Μακεδονικού αγώνα, αλλά μόνο σε κομματικό επίπεδο. Είναι βέβαια λογικό, αφού ποτέ αυτό το κόμμα δεν κατάφερε να πείσει τον ελληνικό λαό, αλλά και τους ξένους ότι είναι κάτι άλλο από ένα κόμμα διότι δεν κυβέρνησε ποτέ. Έτσι μπαίνουμε στην τελική φάση μιας άδοξης πορείας που δεν άλλαξε τίποτα επί της ουσίας από το να καταστρέφει την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αναδεικνύοντας ότι μια τέτοια εξουσία δεν μπορεί να έχει μια εθνική στρατηγική, αφού το κόμμα είναι τα όρια του δόγματος λόγω απουσίας κριτικής σκέψης.
Απαράδεκτο μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα
Του Ν. Λυγερού
Η καθυστερημένη ιδεολογία και η κομματική ιδεοληψία συνεχίζει να παράγει στίγματα εναντίον της Ελλάδας και όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν συνεννοηθεί ότι θα κρατήσουν μία κοινή γραμμή για να υπάρξει μια υψηλή στρατηγική απέναντι στην Κίνα, ο ΥπΕξ υπέγραψε δήλωση προθέσεων στο πλαίσιο μνημονίου συνεργασίας με τον κινέζο ομόλογό του. Αυτή η στάση είναι η συνέχεια της τοποθέτησης του 2015 που αποδυνάμωσε τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις κινέζικες αξιώσεις στην Νοτιοκινεζική θάλασσα και της αποτροπής το 2017 μιας κοινής δήλωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Έτσι αυτή η μεταμοντέρνα σταλινική προσέγγιση του ΥπΕξ δεν έχει μόνο επιπτώσεις στο όνομα της Μακεδονίας αλλά γενικότερα στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας που μας εκθέτει και απέναντι στα κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού είχαμε συμφωνήσει ότι το μνημόνιο αυτό ήταν μια καθαρή υπαγόρευση των απαιτήσεων της Κίνας για να υποστηρίξει τα συμφέροντα της σε ακραίο βαθμό. Έτσι χάρη στον Υπεξ, η Ελλάδα εμφανίζεται ως Δούρειος Ίππος της Κίνας εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό γίνεται διότι η Κίνα ως Λαϊκή Δημοκρατία κυβερνάται από το Κομμουνιστικό Κόμμα από την ίδρυσή της το 1949 και είναι το τελευταίο μοντέλο του ΥπΕξ που δεν κατέρρευσε ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου