Η αποστολή στη Λωζάννη
Του Ν. Λυγερού
Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται για μερικούς που ξέχασαν ότι ο αγώνας για τη Μακεδονία συνεχίζεται, η ελβετική αποστολή αποφασίστηκε επειδή η Λωζάννη θέλει κι αυτή να ενημερωθεί επί της ουσίας για το Προσύμφωνο των Πρεσπών, αλλά και για το Πρωτόκολλο Εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, για να ξέρει ποια θα είναι τα επόμενα στρατηγικά βήματα για την ακύρωση του όλου πλαισίου. Αυτό σημαίνει ότι οι Ομογενείς συνεχίζουν ακάθεκτα τον αγώνα για τη Μακεδονία, διότι γνωρίζουν ότι δεν έχει λήξει. Πρέπει βέβαια να ομολογήσουμε ότι η Διασπορά δεν έχει υποστεί την κυβερνητική προπαγάνδα για τόσους μήνες που έχουμε ζήσει στην Ελλάδα. Και ειδικά στην Ελβετία, πώς να μη σκεφτούμε ότι αυτό το κράτος ζει με το Σύνταγμα του Καποδίστρια, ενώ εμείς ακόμα παλεύουμε για να βρούμε ένα σύνταγμα, με τις διάφορες αναθεωρήσεις που πρέπει ακόμα να βρίσκονται σε μεγάλες χρονικές αποστάσεις. Αν προσθέσουμε το γεγονός σε όλα αυτά ότι η Λωζάννη είναι η περίφημη πόλη της Συνθήκης του 1923, γίνεται κατανοητή και η σημασία αυτής της ελβετικής αποστολής για το θέμα της Μακεδονίας. Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες της Ελλάδας που αντιστέκονται στη βαρβαρότητα αυτού του Προσυμφώνου, νιώθουν ότι δεν είναι μόνοι κι ότι στην πραγματικότητα είναι όλος ο Ελληνισμός που έχει ξεσηκωθεί για αυτόν τον νέο αγώνα της Μακεδονίας.
Η ελβετική αποστολή
Του Ν. Λυγερού
Τώρα που μιλάμε και πάλι για τις λίμνες των Πρεσπών λόγω της ασχετοσύνης του Πρωθυπουργού, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε το όλο θέμα στρατηγικά στη λίμνη Λεμάν στη Λωζάννη. Διότι ξέρουμε ότι η επιλογή των λιμνών των Πρεσπών μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού έγινε λόγω της Πέμπτης Ολομέλειας του ΚΚΕ το 1949 που διαδραματίστηκε εκεί λόγω της συνέχειας του 1924 και τις πιέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η στρατηγική επιλογή μιας λίμνης όταν συζητάμε για τη ρευστότητα των συνόρων είναι βέβαια και συμβολική. Διότι συμβαίνει συχνά να εμπεριέχει ακόμα και τριεθνές λόγω μείγματος γεωγραφίας και ιστορίας. Με αυτήν την έννοια η εξέταση των Πρεσπών μέσω της Λωζάννης αποκτά ένα ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό που προσέχει αυτές τις λεπτομέρειες, επειδή ξέρει ότι είναι ταυτόχρονα και ενδείξεις για την επίλυση του προβλήματος. Επίσης υπάρχει και το στοιχείο της ουδετερότητας που χαρακτηρίζει την Ελβετία, πράγμα το οποίο της επιτρέπει να έχει ένα πιο αντικειμενικό βλέμμα για τέτοια θέματα. Το όνομα της Μακεδονίας είναι εθνικό και πρέπει να εξετασθεί με αυτόν τον τρόπο, για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι είναι υπερκομματικό κι ότι ξεπερνά τα κλασσικά κοινωνικά όρια. Το Προσύμφωνο των Πρεσπών αφορά σε όλους τους Έλληνες όπως το Σχέδιο Ανάν, ακόμα κι αν είναι για την απόρριψη του.
Του Ν. Λυγερού
Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται για μερικούς που ξέχασαν ότι ο αγώνας για τη Μακεδονία συνεχίζεται, η ελβετική αποστολή αποφασίστηκε επειδή η Λωζάννη θέλει κι αυτή να ενημερωθεί επί της ουσίας για το Προσύμφωνο των Πρεσπών, αλλά και για το Πρωτόκολλο Εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, για να ξέρει ποια θα είναι τα επόμενα στρατηγικά βήματα για την ακύρωση του όλου πλαισίου. Αυτό σημαίνει ότι οι Ομογενείς συνεχίζουν ακάθεκτα τον αγώνα για τη Μακεδονία, διότι γνωρίζουν ότι δεν έχει λήξει. Πρέπει βέβαια να ομολογήσουμε ότι η Διασπορά δεν έχει υποστεί την κυβερνητική προπαγάνδα για τόσους μήνες που έχουμε ζήσει στην Ελλάδα. Και ειδικά στην Ελβετία, πώς να μη σκεφτούμε ότι αυτό το κράτος ζει με το Σύνταγμα του Καποδίστρια, ενώ εμείς ακόμα παλεύουμε για να βρούμε ένα σύνταγμα, με τις διάφορες αναθεωρήσεις που πρέπει ακόμα να βρίσκονται σε μεγάλες χρονικές αποστάσεις. Αν προσθέσουμε το γεγονός σε όλα αυτά ότι η Λωζάννη είναι η περίφημη πόλη της Συνθήκης του 1923, γίνεται κατανοητή και η σημασία αυτής της ελβετικής αποστολής για το θέμα της Μακεδονίας. Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες της Ελλάδας που αντιστέκονται στη βαρβαρότητα αυτού του Προσυμφώνου, νιώθουν ότι δεν είναι μόνοι κι ότι στην πραγματικότητα είναι όλος ο Ελληνισμός που έχει ξεσηκωθεί για αυτόν τον νέο αγώνα της Μακεδονίας.
Η ελβετική αποστολή
Του Ν. Λυγερού
Τώρα που μιλάμε και πάλι για τις λίμνες των Πρεσπών λόγω της ασχετοσύνης του Πρωθυπουργού, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε το όλο θέμα στρατηγικά στη λίμνη Λεμάν στη Λωζάννη. Διότι ξέρουμε ότι η επιλογή των λιμνών των Πρεσπών μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού έγινε λόγω της Πέμπτης Ολομέλειας του ΚΚΕ το 1949 που διαδραματίστηκε εκεί λόγω της συνέχειας του 1924 και τις πιέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η στρατηγική επιλογή μιας λίμνης όταν συζητάμε για τη ρευστότητα των συνόρων είναι βέβαια και συμβολική. Διότι συμβαίνει συχνά να εμπεριέχει ακόμα και τριεθνές λόγω μείγματος γεωγραφίας και ιστορίας. Με αυτήν την έννοια η εξέταση των Πρεσπών μέσω της Λωζάννης αποκτά ένα ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό που προσέχει αυτές τις λεπτομέρειες, επειδή ξέρει ότι είναι ταυτόχρονα και ενδείξεις για την επίλυση του προβλήματος. Επίσης υπάρχει και το στοιχείο της ουδετερότητας που χαρακτηρίζει την Ελβετία, πράγμα το οποίο της επιτρέπει να έχει ένα πιο αντικειμενικό βλέμμα για τέτοια θέματα. Το όνομα της Μακεδονίας είναι εθνικό και πρέπει να εξετασθεί με αυτόν τον τρόπο, για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι είναι υπερκομματικό κι ότι ξεπερνά τα κλασσικά κοινωνικά όρια. Το Προσύμφωνο των Πρεσπών αφορά σε όλους τους Έλληνες όπως το Σχέδιο Ανάν, ακόμα κι αν είναι για την απόρριψη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου