Προς τον Τερματικό Σταθμό υγροποίησης ΦΑ
Του Ν. Λυγερού
Σίγουρα ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να πείσουμε τους πολιτικούς της Κύπρου ότι είναι αναγκαίος ο τερματικός σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου, αλλά έγινε η αρχή με την πρώτη αναφορά από τον αρμόδιο Υπουργό αφού επιτέλους κατανόησε το πνεύμα των ειδικών, μέσω βέβαια της Exxon Mobil. Τα αποδεδειγμένα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, δηλαδή τα κοιτάσματα Αφροδίτη 2011, Καλυψώ 2018 και Γλαύκος 2019 αποτελούν στοιχεία που θεμελιώνουν και μέσω του μοντέλου των ψαμμιτών και του μοντέλου του καρστικού ασβεστόλιθου ότι η Κύπρος διαθέτει πολλά κοιτάσματα κι ότι είμαστε μόνο στην αρχή. Άλλωστε η Exxon Mobil ενδιαφέρεται πια και για το θαλάσσιο οικόπεδο 5. Έτσι θα έχουμε έρευνες και εξορύξεις στα θαλάσσια οικόπεδα 2,3,5,6,7,8,9,10,11,12, πράγμα το οποίο αποτελεί μια σημαντική πλατφόρμα ενέργειας ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο κι όχι μόνο γεωοικονομικό. Έτσι ένας μετοχικός τερματικός σταθμός θα είναι και ο λόγος σύσφιξης συμμαχικών σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που κάνουν έρευνες κι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με την Κύπρο ως ενιαίο κράτος και όχι μόνο με την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Αυτό σημαίνει επίσης τη θωράκιση της κυπριακής ΑΟΖ, η οποία θα λειτουργήσει καταλυτικά και για την ελληνική ΑΟΖ λόγω του ευρωπαϊκού στρατηγικού άξονα σε επίπεδο ενέργειας.
Από την κυπριακή ΑΟΖ στην απελευθέρωση της Κύπρου
Του Ν. Λυγερού
Οι οριοθετήσεις με την Αίγυπτο 2003, με τον Λίβανο το 2007, με το Ισραήλ το 2010, η θέσπιση το 2004, η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 χάρη στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν, η ένταξη στην Ευρωζώνη το 2008, οι ανακαλύψεις των κοιτασμάτων Αφροδίτη το 2011, Καλυψώ το 2018, Γλαύκος το 2019 είναι αντικειμενικές νίκες της Κύπρου. Όλα αυτά έγιναν ενώ έχουμε κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες. Αυτές οι αλλαγές που πετύχαμε είναι η προετοιμασία για την απελευθέρωση της Κύπρου. Το θέμα της αξιοποίησης της κυπριακής ΑΟΖ μέσω των συμβολαίων με τις πετρελαϊκές εταιρείες Eni, Total και Exxon Mobil για να μιλήσουμε για τις μεγαλύτερες, και των έργων κοινού ενδιαφέροντος EuroAsia Interconnector, αγωγός EastMed και τερματικός σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου, δεν είναι μόνο γεωοικονομικά εργαλεία, αλλά και γεωπολιτικά αφού αναβαθμίζουν το όλο κυπριακό πλαίσιο. Έτσι η Κύπρος θα παίξει ένα τεράστιο ρόλο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια δεν είναι τυχαίο που τώρα πια όλο και περισσότεροι λένε ότι δεν έχει νόημα πια το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων. Όσο για το θέμα της κατοχής από την Τουρκία που απομακρύνεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από το ΝΑΤΟ επί της ουσίας, υπάρχει πλέον ένα στρατηγικό άνοιγμα για την απελευθέρωση της Κύπρου και τώρα όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που το πιστεύουν. Ας εργαστούμε όντως γι’ αυτό λοιπόν αντί να σπαταλούμε χρόνο για λεπτομέρειες.
Του Ν. Λυγερού
Σίγουρα ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να πείσουμε τους πολιτικούς της Κύπρου ότι είναι αναγκαίος ο τερματικός σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου, αλλά έγινε η αρχή με την πρώτη αναφορά από τον αρμόδιο Υπουργό αφού επιτέλους κατανόησε το πνεύμα των ειδικών, μέσω βέβαια της Exxon Mobil. Τα αποδεδειγμένα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, δηλαδή τα κοιτάσματα Αφροδίτη 2011, Καλυψώ 2018 και Γλαύκος 2019 αποτελούν στοιχεία που θεμελιώνουν και μέσω του μοντέλου των ψαμμιτών και του μοντέλου του καρστικού ασβεστόλιθου ότι η Κύπρος διαθέτει πολλά κοιτάσματα κι ότι είμαστε μόνο στην αρχή. Άλλωστε η Exxon Mobil ενδιαφέρεται πια και για το θαλάσσιο οικόπεδο 5. Έτσι θα έχουμε έρευνες και εξορύξεις στα θαλάσσια οικόπεδα 2,3,5,6,7,8,9,10,11,12, πράγμα το οποίο αποτελεί μια σημαντική πλατφόρμα ενέργειας ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο κι όχι μόνο γεωοικονομικό. Έτσι ένας μετοχικός τερματικός σταθμός θα είναι και ο λόγος σύσφιξης συμμαχικών σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που κάνουν έρευνες κι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με την Κύπρο ως ενιαίο κράτος και όχι μόνο με την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Αυτό σημαίνει επίσης τη θωράκιση της κυπριακής ΑΟΖ, η οποία θα λειτουργήσει καταλυτικά και για την ελληνική ΑΟΖ λόγω του ευρωπαϊκού στρατηγικού άξονα σε επίπεδο ενέργειας.
Από την κυπριακή ΑΟΖ στην απελευθέρωση της Κύπρου
Του Ν. Λυγερού
Οι οριοθετήσεις με την Αίγυπτο 2003, με τον Λίβανο το 2007, με το Ισραήλ το 2010, η θέσπιση το 2004, η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 χάρη στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν, η ένταξη στην Ευρωζώνη το 2008, οι ανακαλύψεις των κοιτασμάτων Αφροδίτη το 2011, Καλυψώ το 2018, Γλαύκος το 2019 είναι αντικειμενικές νίκες της Κύπρου. Όλα αυτά έγιναν ενώ έχουμε κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες. Αυτές οι αλλαγές που πετύχαμε είναι η προετοιμασία για την απελευθέρωση της Κύπρου. Το θέμα της αξιοποίησης της κυπριακής ΑΟΖ μέσω των συμβολαίων με τις πετρελαϊκές εταιρείες Eni, Total και Exxon Mobil για να μιλήσουμε για τις μεγαλύτερες, και των έργων κοινού ενδιαφέροντος EuroAsia Interconnector, αγωγός EastMed και τερματικός σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου, δεν είναι μόνο γεωοικονομικά εργαλεία, αλλά και γεωπολιτικά αφού αναβαθμίζουν το όλο κυπριακό πλαίσιο. Έτσι η Κύπρος θα παίξει ένα τεράστιο ρόλο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια δεν είναι τυχαίο που τώρα πια όλο και περισσότεροι λένε ότι δεν έχει νόημα πια το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων. Όσο για το θέμα της κατοχής από την Τουρκία που απομακρύνεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από το ΝΑΤΟ επί της ουσίας, υπάρχει πλέον ένα στρατηγικό άνοιγμα για την απελευθέρωση της Κύπρου και τώρα όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που το πιστεύουν. Ας εργαστούμε όντως γι’ αυτό λοιπόν αντί να σπαταλούμε χρόνο για λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου