Βυζαντινή Μουσική και Μετακινούμενη Κτηνοτροφία στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO - Στα 10 ανέρχονται πλέον τα ελληνικά στοιχεία του καταλόγου

Ο Αντιπροσωπευτικός Κατάλογος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO περιλαμβάνει πλέον δύο ακόμη ελληνικά στοιχεία, την Βυζαντινή Μουσική και την Μετακινούμενη Κτηνοτροφία.
Με την νέα αυτή εγγραφή η ελληνική παρουσία στον εν λόγω κατάλογο ενδυναμώνεται ακόμη περισσότερο καθώς έχουν ήδη εγγραφεί στο παρελθόν η Μεσογειακή Διατροφή, Η Τεχνογνωσία της Παραδοσιακής Μαστιχοκαλλιέργειας στη Χίο, η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία, το έθιμο των Μωμόερων σε οκτώ χωριά της Κοζάνης, το Ρεμπέτικο αλλά και η Τέχνη της Ξερολιθιάς.

Η Σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία υιοθετήθηκε από την UNESCO το 2003, δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε πολιτισμικές τακτικές, είτε εθνικές είτε διεθνείς, που συγκροτούν τη ζωντανή παράδοση χωρίς να αφήνουν πάντοτε υλικό ίχνος.

Η ψαλτινή τέχνη είναι άμεσα συνειφασμένη με τον νεότερο ελληνικό πολιτισμό

Υπό αυτή την έννοια συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς η Βυζαντινή Μουσική, που αποτελεί μια σπουδαία τέχνη η οποία έχει τις ρίζες της στο μακρινό παρελθόν συνεχίσει ωστόσο να παραμένει ζωντανή.
Η ψαλτική, ο μουσικός τρόπος με τον οποίο οι πιστοί αποκτούν άμεση πρόσβαση στον θρησκευτικό λόγο, αποτελεί, αναμφισβήτητα, ένα από πλέον χαρακτηριστικά στοιχεία του νεότερου ελληνισμού.
Η ψαλτική είναι μια δύσκολη τέχνη η οποία απαιτεί μακροχρόνια και αδιάκοπη σπουδή καθώς συνδυάζει τον ελληνικό λόγο, τον ρυθμό και το μέλος με ιδιαίτερες τεχνοτροπίες και μορφολογικά ιδιώματα.

Η μετακινούμενη κτηνοτροφία αρακτηρίζει απόλυτα την κοινωνικό – πολιτισμική ταυτότητα των ορεινών περιοχών

Η μετακινούμενη κτηνοτροφία αφορά, που αφορά στην εποχική μετακίνηση των κοπαδιών από τους θερινούς στους χειμερινούς βοσκότοπους, χαρακτηρίζει απόλυτα την κοινωνικό – πολιτισμική ταυτότητα των ορεινών κτηνοτροφικών περιοχών τόσο της Ελλάδα όσο και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Γι’ αυτό εξάλλου και η υποψηφιότητα κατατέθηκε από κοινού με την Αυστρία και την Ιταλία.
Στον φάκελο της υποψηφιότητας τονίστηκε με μεγάλη έμφαση η αξία της εμπειρικής γνώσης για τον κάθε τόπο, για το περιβάλλον ευρύτερα αλλά και για την βιώσιμη αξιοποίηση των φυσικών πόρων.

ΠΗΓΗ ethnos