Του Ν. Λυγερού
Η πανδημία δεν είναι μια απλή ασθένεια ούτε μόνο μία επιδημία, αλλά ένα φαινόμενο ολικό που αφορά όλη την Ανθρωπότητα. Κατά συνέπεια είναι μια λανθασμένη προσέγγιση να βασιζόμαστε αποκλειστικά στην ιατρική, αφού αυτή είναι εγκλωβισμένη στο τακτικό επίπεδο λόγω της δομής του δικτύου των νοσοκομειακών δομών. Σε μια πανδημία η τακτική έχει ελάχιστες επιπτώσεις στο σύνολο. Στην πραγματικότητα ασχολείται με ένα απειροελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού. Ακόμα και το επιχειρησιακό επίπεδο θα ασχοληθεί μόνο με τα κρούσματα. Έτσι η στρατηγική είναι απαραίτητη για τη διαχείριση του συνόλου του πληθυσμού που δεν θα προσβληθεί από τον κορωνοϊό, επειδή θα ακολουθήσει ορθολογικά μέτρα απομόνωσης κι επειδή θα έχει έξυπνες οδηγίες για την οργάνωση της ζωής τους σε αυτή τη φάση. Και ο λόγος είναι απλός αφού δεν μπορούμε να ποντάρουμε σε ένα εμβόλιο πριν τελειώσει αυτή η περίοδος. Διότι το πιο πιθανό είναι να λειτουργήσει όταν η ασθένεια θα γίνει εποχιακή. Πρέπει λοιπόν να τα βγάλουμε πέρα με τις ίδιες μας δυνάμεις, για να βοηθήσουμε έμμεσα την ιατρική να μην βυθιστεί με το πλήθος των ασθενών. Όσοι φοβούνται σκέφτονται μόνο την ιατρική ως λύση. Όσοι σκέφτονται ξέρουν ότι είναι το πρόβλημα και ότι πρέπει να υποστηριχθεί για να μην καταρρεύσει το όλο σύστημα. Η πανδημία ως έννοια ξεπερνά τα στάδια της μάχης και του πολέμου και απαιτεί το στάδιο του αγώνα, γιατί έχει μεγαλύτερο βάθος. Ζει φυσιολογικά πέρα από τα όρια της γεωστρατηγικής και της τοποστρατηγικής, γι’ αυτό έχει νόημα στη Χρονοστρατηγική. Αυτό φαίνεται και από τα μέτρα που φαίνεται να αφορούν μόνο τον χώρο, αλλά επί της ουσίας επειδή είναι της διάρκειας αφορούν στον Χρόνο. Η στρατηγική διαχείριση της κρίσης δεν έχει σχέση με ιατρική. Πρέπει να σκεφτούμε στρατηγικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε κλειστούς χωροχρόνους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει όχι μόνο να ζήσουν, αλλά να χαίρονται με όσα κάνουν για να μην έχουν πεσμένο το ηθικό τους. Χρειάζονται τεχνικές απομόνωσης και διασποράς, ακόμα και εντός του σπιτιού. Η απασχόληση έχει σχέση με την έξυπνη παιδεία και πρέπει να είναι δημιουργική και εποικοδομητική, έτσι ώστε αυτή η περίοδος να μην προκαλέσει ψυχολογικά τραύματα. Γι’ αυτό η στρατηγική χρησιμοποιεί τη χαρά της μονάδας και την ποικιλία της ομάδας σε χαμαιλεοντικό πλαίσιο.
Χρονοστρατηγική και Πανδημιολογία
Του Ν. Λυγερού
Πολλοί επιμένουν να εξετάζουν το θέμα του κορωνοϊού ως μία απλή ασθένεια. Υπάρχουν ευτυχώς οι πιο ειδικοί που εξετάζουν το Covid-19 μέσω της επιδημολογίας. Δεν τολμούν όμως να μιλήσουν για Πανδημιολογία ακόμα. Από την πλευρά της στρατηγικής, πολλές από τις οδηγίες που ακούμε παραμένουν στο στάδιο της τακτικής, παρόλο που παρουσιάζονται ως στρατηγικά νοητικά σχήματα. Στην πραγματικότητα δεν φτάνουν καν το επιχειρησιακό επίπεδο και γι΄ αυτό δεν αγγίζουν το ύψος της στρατηγικής. Ενώ φαίνεται ξεκάθαρα στις αποφάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας απαιτείται υψηλή στρατηγική. Για τις χώρες παραμένουμε στο στάδιο της γεωστρατηγικής ανάλυσης, ενώ ξέρουμε ότι η διάδοση δεν ακολούθησε τη γεωγραφία αλλά την τοπολογία λόγω των αεροπορικών γραμμών, πράγμα που σημαίνει ότι λειτούργησαν τοποστρατηγικά. Επίσης αυτή η πανδημία δεν έχει δημιουργηθεί ex nihilo. Αποτελεί ένα κρίκο από την οικογένεια των γριπών και δεν έχει νόημα να το εξετάζουμε ανεξάρτητα από τους άλλους ειδικά τώρα που βρέθηκε γονιδίωμά του. Επιπλέον αφού γνωρίζουμε ότι ο κύκλος των πανδημιών που αφορούν τις πολλαπλές μορφές της γρίπης είναι της τάξης της τριακονταετίας γιατί να την παρουσιάζουμε ως ένα σπάνιο γεγονός που δεν ήταν προβλέψιμο; Στην πραγματικότητα έχει μεγάλη σημασία το χρονικό παράθυρο με το οποίο εξετάζουμε το όλο θέμα. Το φαινόμενο είναι απρόβλεπτο μόνο αν κάνουμε αναλύσεις που είναι εγκλωβισμένες σε μερικά έτη διότι ακόμα και οι δεκαετίες είναι οριακές. Ενώ αν έχουμε ως μονάδα τον αιώνα και λειτουργήσουμε μέσω των σχημάτων της Χρονοστρατηγικής, η Πανδημιολογία αποκτά νόημα. Η λεγόμενη ισπανική γρίπη του 1918 με τον ιό της γρίπης Α (Η1Ν1) που έκανε δεκάδες εκατομμύρια θύματα άρχισε στην Κίνα. Η γρίπη του Χονγκ Κόνγκ του 1968 με τον ιό της γρίπης Α (Η3Ν2) έκανε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο θύματα. Είχαμε επίσης μία ρώσικη γρίπη το 1977 του τύπου Η1Ν1 χωρίς όμως να έχουμε δεδομένα για τα θύματα. Και είχαμε και τη γρίπη του 2009 του τύπου Η1Ν1 που έκανε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Αυτός είναι ο λόγος που εξετάζουμε και αυτή την πανδημία μέσω Χρονοστρατηγικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου