Ούτε λέξη για μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο πρόγραμμα “ΑΙΓΙΣ” – Άλλη μία χαμένη ευκαιρία για την ελληνική αμυντική βιομηχανία; Διαβάσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις εξαγγελίες του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Νίκου Χαρδαλιά, σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος “ΑΙΓΙΣ”. Πρόκειται σε γενικές γραμμές για μία πολύ καλή περίπτωση επωφελούς για την Ελλάδα, αξιοποίησης ευρωπαϊκών πόρων. Η οποία όμως και πάλι αφήνει έξω από τη διαδικασία ανάπτυξης, παραγωγής και χρήσης μη επανδρωμένων συστημάτων την ελληνική βιομηχανία που εμπλέκεται σε τέτοια προγράμματα.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Το πρώτο πράγμα που αξίζει να επισημανθεί, είναι το ότι φυσικά το πρόγραμμα στο σύνολό το
Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη που παρέχει στην Ελλάδα τη δυνατότητα κατακόρυφης αναβάθμισης του στόλου των εναέριων μέσων που διαθέτει για σκοπούς επιτήρησης δασικών περιοχών, έρευνας και διάσωσης και φυσικά κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών και των δυνατοτήτων του.
Παράλληλα, όπως τονίστηκε, η υλοποίηση του προγράμματος “ΑΙΓΙΣ” θα επιτρέψει τον δραστικό περιορισμό του ετήσιου κόστους ενοικίασης αεροπορικών μέσων για την κάλυψη των αναγκών κάθε πυροσβεστικής περιόδου πανελλαδικά.
Πέρα από την επιτακτική εδώ και χρόνια, ανάγκη αντικατάστασης των εμβολοφόρων CL-215 (τα πρώτα πέντε παραλήφθηκαν πριν από 46 ολόκληρα χρόνια, το 1975, μετά από παραγγελία της Χούντας που υπογράφηκε το 1972!), που πλαισιώθηκαν και από τέσσερα αεροπλάνα του ίδιου τύπου που αγοράστηκαν από τη Σερβία το 1994, πρόκειται να αναβαθμιστούν και τα νεότερα CL-415 που συμπληρώνουν 20 χρόνια επιχειρησιακής ζωής, ενώ θα αγοραστούν και οκτώ καινούρια CL-515.
Πολύ σημαντική προσθήκη βέβαια, θα είναι τα 36 μονοκινητήρια στροβιλοελικοφόρα ΑΤ-802 Air Tractor, καθώς ο αριθμός αυτός είναι απόλυτα επαρκής για την πλήρη κάλυψη ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας (ηπειρωτικής και νησιωτικής), ενώ και η αυτονομία τους (πέντε ώρες) σε συνδυασμό με τη μεγάλη μεταφορική ικανότητα (για μονοκινητήριο) σε νερό (τρεις τόνοι!) και τη δυνατότητα υδροληψίας (scoop) τα καθιστούν έως και ιδανικά για το ελληνικό περιβάλλον επιχειρήσεων κατάσβεσης πυρκαγιών.
Τα έξι ΑΤ-802 που ενοικιάστηκαν για την εφετινή πυροσβεστική περίοδο στο αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος” (Φωτογραφία: Ηλίας Κεφαλάς)
Σοβαρή ένσταση σε όλο αυτό το σχεδιασμό, είναι το γεγονός ότι δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στην απόδοση ενός έστω μικρού μέρους των προαναφερόμενων κονδυλίων για την εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV και Drones).
Πλατφόρμες δηλαδή ιδανικές για τη διενέργεια πτήσεων επιτήρησης δασικών περιοχών μεγάλης έκτασης καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου. UAV και Drones εξοπλισμένα με συστήματα ηλεκτροοπτικών που μπορούν φυσικά να βρεθούν προς αγορά ακόμα και στο ελεύθερο εμπόριο, μπορούν να αξιοποιηθούν χωρίς τον σημαντικότερο περιορισμό των πτητικών επανδρωμένων μέσων.
Το σκοτάδι της νύχτας… Μία κάμερα υπερύθρων (IR), μαζί με άλλη μία ημέρας, υψηλής ευκρίνειας, είναι επαρκής εξοπλισμός για τον εντοπισμό εστιών φωτιάς πριν εξαπλωθούν. Έγκαιρα…
Είναι κατά συνέπεια εντελώς ακατανόητη η πλήρης απουσία προβλέψεων εγχώριας ανάπτυξης και μαζικής παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο πρόγραμμα “ΑΙΓΙΣ” που εξαγγέλθηκε πρόσφατα.
Η χρηματοδότηση τέτοιων λύσεων από ευρωπαϊκούς πόρους θα δώσει πέραν όλων των άλλων τη δυνατότητα αξιοποίησης της επιχειρησιακής εμπειρίας που θα αποκτηθεί, καθώς και των ίδιων των συστημάτων που θα αναπτυχθούν και θα κατασκευαστούν, για την κάλυψη καθαρά στρατιωτικών εφαρμογών και αναγκών.
Το ίδιο έχει κάνει και εξακολουθεί να πράττει συστηματικά η Τουρκία εδώ και χρόνια, εκμεταλλευόμενη τον πακτωλό των χρημάτων που αποσπά από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τον υποτιθέμενο έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, τα παραδείγματα είναι πολλά για να αγνοηθούν.
Από τη στιγμή που η απόσταση που μας χωρίζει από την Τουρκία στο κομμάτι των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) και αεροχημάτων (Drones) είναι μεγάλη, ενώ υπάρχουν οι υποδομές και το απαιτούμενο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, είναι πραγματικά ανόητο και αυτοκαταστροφικό να μην εκμεταλλευτούμε και το πρόγραμμα “ΑΙΓΙΣ” με στόχο να καλύψουμε αυτό το κενό.
Μέσα από το DP έχουν γίνει επανειλημμένα αναφορές στο ζήτημα αυτό, αλλά και στην πραγματική δυναμική συγκεκριμένων ελληνικών εταιρειών. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, πέρα από την έγκριση της χρηματοδότησης του προγράμματος LOTUS, επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία ουσιαστική εξέλιξη.
Και αυτό είναι ένα γεγονός που μόνο ανησυχία και προβληματισμό μπορεί να παράξει. Στα δημοσιογραφικά γραφεία γίνεται διαρκώς “παραπολιτικού περιεχομένου” συζητήσεις, έως κουτσομπολιό, για αρεστούς και μη επιχειρηματίες.
Συζητήσεις που αποπνέουν άλλες εποχές. Αυτό αποκαλύπτει την δίχως όριο και τέλος παθογένεια του πολιτικού συστήματος και τη ανικανότητά του να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις που καθηλώνουν ολόκληρη τη χώρα.
Αδυνατεί να κατανοήσει ότι κερδισμένος στο επίπεδο της κοινωνίας θα είναι όποιος επιδείξει την πολιτική αρετή να εγκαταλείψει αυτές τις αρρωστημένες νοοτροπίες “πολιτικής καμαρίλας”. Όποιος πολιτικός – κομματικός φορέας σπάσει τα δεσμά της παρασιτικής αντιμετώπισης εθνικών προβλημάτων.
Το ζητούμενο είναι η χώρα να προχωρήσει συντεταγμένα σε εθνικές επιλογές με γνώμονα και μόνο τις επιχειρησιακές ανάγκες του ελληνικού μηχανισμού άμυνας και πολιτικής προστασίας. Τις ικανότητες των εμπλεκομένων εταιριών να φέρουν αποτέλεσμα υπό την αυστηρότατη επιτήρηση της προόδου για την προστασία των χρημάτων των φορολογουμένων, Ελλήνων και Ευρωπαίων.
Ας μη λησμονήσουμε και την προοπτική που όλοι ευαγγελίζονται αλλά κανείς δεν δείχνει γνήσια να το εννοεί, του να βγει η χώρα επιτέλους από το καβούκι της και να φανεί στη διεθνή αγορά με “made in Greece” προϊόντα. Τι λέμε όμως εμείς τώρα…
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου