Είναι γνωστό σε όλους στην Ουάσιγκτον ότι οι κυβερνήσεις των Δημοκρατικών δεν μπορούν ούτε να «μυρίσουν» τον πρώην πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, πόσο μάλλον να συνεργαστούν μαζί του.
Φαίνεται επίσης ότι οι δημοκρατικές κυβερνήσεις δεν πολυσυμπαθούν και την Ελλάδα. Μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας προτιμούν πάντα τους Τούρκους, οι οποίοι έχουν προδώσει την Αμερική. Ακόμα και σήμερα ο Ταγίπ Ερντογάν προστατεύει τον εισβολέα Βλαντιμίρ Πούτιν. Η “αγιοποίηση” της Τουρκίας είναι μία ντροπιαστική διπλωματική πράξη.
Σε ότι αφορά τον κ. Νετανιάχου, λοιπόν, η κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα αντιπρόεδρος της οποίας ήταν ο Τζο Μπάιντεν, είχε συγκρουστεί με τον Ισραηλινό πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος σε κάποια φάση απέρριψε την επίσημη πρόσκληση του τότε προέδρου να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.
Ήταν ένα ηχηρό χαστούκι για τον Μπάρακ Ομπάμα, που φέρει την ευθύνη -μαζί με την Χίλαρι Κλίντον- για εκείνη την αλήστου μνήμης «Αραβική Άνοιξη», που κατέληξε στην απώλεια της Αφρικής για τη Δύση. Ευθύνη έχει και η κ. Βικτόρια Νούλαντ και άλλοι αξιωματούχοι.
Αρκετοί στην αμερικανική πρωτεύουσα πιστεύουν ότι η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ είναι προϊόν διεργασιών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο φέρεται να βοήθησε ώστε να «πέσει» ο Μπενιαμίν Νετανιάχου.
- Στοιχεία δεν έχουμε, αλλά λογικό είναι να προτιμούσε ο κ. Μπάιντεν μία άλλη κυβέρνηση, πιο φιλική, στο Ισραήλ. Διότι στο θέμα του «πυρηνικού» Ιράν, οι απόψεις διίστανται. Το Εβραϊκό Κράτος επί προεδρίας του κ. Νετανιάχου, ήθελε να βομβαρδίσει την Τεχεράνη, και οι Δημοκρατικοί αντιδρούσαν, με αποτέλεσμα να επέλθει η ρήξη.
Στη συνέντευξη της στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, η κ. Νούλαντ -που πολλές φορές αφήνει τη γλώσσα της και πάει περίπατο- τοποθετήθηκε με ένα περίεργο τρόπο για την προσέγγιση της Τουρκίας με το Ισραήλ. Στο μεταξύ, μία μέρα μετά τη δήλωσή της, αποχώρησε μία βουλευτής από τον κυβερνητικό συνασπισμό του Ισραήλ, και οι πληροφορίες φέρουν τον κ. Νετανιάχου να επανέρχεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής σκηνής του ΕΒραϊκού Κράτους.
Κατά τη γνώμη μου, η κ. Νούλαντ απλά αποδεικνύει πως είναι η Ουάσιγκτον πίσω από την ξαφνική «αγάπη» του Ταγίπ Ερντογάν για το Ισραήλ. Αγάπη, που είναι βεβαίως ψεύτικη. Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είναι αντισημίτης και αντιαμερικανός. Είναι ένας γνωστός πολιτικός τσαρλατάνος, τον οποίο δείχνει να …λατρεύει η κ. Νούλαντ.
Τι είπε στη Χουριέτ η Αμερικανίδα αξιωματούχος;
«Αυτό είναι και προς το συμφέρον μας» (σ.σ.: εννοεί την επαναπροσέγγιση μεταξύ των δύο (πρώην) εχθρών). Και συνέχισε:
«Είμαστε βέβαιοι ότι είναι προς το συμφέρον μας να υπάρχουν ισχυρές σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ, καθώς και εμπορικές και ενεργειακές σχέσεις. Μία από τις καταστάσεις που προκάλεσε αυτός ο πόλεμος είναι ότι πολλές χώρες που εισάγουν φυσικό αέριο σε μεγάλο ποσοστό από τη Ρωσία, πρέπει να αναζητήσουν άλλους πόρους και να το κάνουν γρήγορα.
Δηλαδή, υπάρχουν πολλές διαφορετικές ευκαιρίες στην ανατολική Μεσόγειο, μερικές από τις οποίες αφορούν τους άμεσους γείτονές σας, και (για τις ευκαιρίες αυτές) χρειάζονται νέες ανακαλύψεις αερίου και νέοι αγωγοί. Θέλουμε να εργαστούμε πάνω σε αυτά τα ζητήματα και να βοηθήσουμε την Τουρκία να διαφοροποιήσει τους πόρους της ειδικά έναντι του ρωσικού φυσικού αερίου», τόνισε η Νούλαντ.
Η έγνοια της Αμερικανίδας υφυπουργού είναι να βοηθήσει την Τουρκία. Και να την εντάξει στο δίκτυο των μεσογειακών χωρών που διαθέτουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Χωρίς η ίδια να έχει οτιδήποτε. Ακόμα και η ανακοίνωση για το τουρκικό φυσικό αέριο στη Μαύρη Θάλασσα ήταν μία απάτη.
Άλλωστε η ίδια η κ. Νούλαντ και άλλοι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν αυτοί που αποφάσισαν μέσα σε μία νύχτα ότι πρέπει να τελειώσει ο αγωγός EastMed σάμπως και βγάζει από την τσέπη της τα χρήματα για την κατασκευή του. Σάμπως και ζήτησε κανείς από την αμερικανική κυβέρνηση να πληρώσει για τον αγωγό. Οι Αμερικανοί τάχθηκαν εναντίον του αγωγού, επειδή το απαίτησε η Τουρκία. Τελεία και παύλα.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν τεράστιες προσπάθειες από Αμερικανούς διπλωμάτες και στρατιωτικούς για να βελτιωθούν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις και να φτάσουν στον ύψιστο βαθμό. Πρωταγωνίστησε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, ο οποίος πείστηκε από τον πρέσβη Τζέφρι Πάιατ για την επιλογή της Ελλάδας, ως γνήσιας συμμάχου και φίλης της Αμερικής.
- Ήταν επίσης μεγάλη η συνεισφορά των ελληνοαμερικανικών οργανώσεων με πρώτη και καλύτερη την HALC. Και βεβαίως στάθηκε ακλόνητος φρουρός υπέρ του Διεθνούς Δικαίου ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ. Μαζί με άλλους νομοθέτες συνεργάστηκαν με την Αθήνα και την Ουάσιγκτον και έφτασαν τις σχέσεις στο ζενίθ.
Και ξαφνικά, ήρθε η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, ενός μεγάλου φιλέλληνα (όταν ήταν στη Γερουσία, όχι ως αντιπρόεδρος), για να ισοπεδώσει σχεδόν τα πάντα. Η περιοδεία της κ. Νούλαντ αποκάλυψε στην ελληνική πολιτική ηγεσία ότι όσα κτίστηκαν από το 2015 κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα. Φαντάζομαι ότι ο πλέον δυστυχής είναι ο κ. Πάιατ, ο οποίος είδε την προϊσταμένη του κ. Νούλαντ να ξετυλίγει το παλτό.
Ευθύνεται, όμως, και ο ίδιος. Εξακολουθούσε να δρα και να αντιδρά στη βάση των οδηγιών που είχε από την προηγούμενη κυβέρνηση, νομίζοντας ότι η σημερινή δεν θα τις άλλαζε. Πάντως, δεν φαντάζομαι να έπεσε από τα σύννεφα, αν και μου λένε πως δεν το περίμενε. Αυτό που έχει σημασία -και ανεξάρτητα από τις δημόσιες δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών- τόσο ο κ. Μητσοτάκης, όσο και ο κ. Δένδιας είναι ενοχλημένοι με τα αιτήματα και τις συμβουλές που εισέπραξαν από την κ. Νούλαντ. Δυστυχώς νομίζει πως είμαστε στις παλιές πολύ κακές εποχές…
Ας ελπίσουμε ότι θα ενημερωθεί επαρκώς ο πρόεδρος Μπάιντεν και ότι θα παρέμβει και θα σταματήσει την επάνοδο του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Όλα αυτά που συμβαίνουν υπέρ της Τουρκίας εξυπηρετούν στον απόλυτο βαθμό τη ρωσική προπαγάνδα. Δεν βλέπει η αμερικανική Πρεσβεία τι γράφονται στα κοινωνικά δίκτυα; Δεν βλέπει ότι είναι έτοιμο να καταρρεύσει όλο το “οικοδόμημα”; Θα επανέλθουμε…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΠΑΙΑΤ: Η πολιτική του Αμερικανού πρέσβη να ικανοποιεί κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα, προσφέροντας συνεντεύξεις και ειδικές ενημερώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, κατέρρευσε. Διότι το «οικοδόμημα» είχε κτιστεί στην άμμο. Νόμιζε ότι με τον τρόπο αυτό θα ικανοποιούσε τα «θηρία». Η πολιτική αυτή παραλίγο να υπονομεύσει τη δουλειά των ανταποκριτών, οι οποίοι είναι καθημερινά στο Λευκό Οίκο, και οι οποίοι -μετά το τέλος της πανδημίας- θα βρίσκονται καθημερινά και στις ενημερώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπως και πριν.
Ήταν απαράδεκτη κ. Πρέσβη η πολιτική σας αυτή. Να σας θυμίσω ότι όταν έτρωγε, άδικα, άγριο «ξύλο» η Αμερική από τα ελληνικά ΜΜΕ, ήταν οι ανταποκριτές αυτοί που μιλούσαν τη γλώσσα της αλήθειας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα αναχωρήσει τον Μάιο από την Ελλάδα, όχι με τον τρόπο που ήθελε. Διότι θα τον συνοδεύει η απόφαση της κ. Νούλαντ να μετατρέψει ξανά την Τουρκία στον ακρογωνιαίο λίθο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι εντελώς λάθος η απόφαση της κ. Νούναλντ και υπονομεύει και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία προτίμησε να σπάσει και κάποιες συμμαχίες για να υποστηρίξει την Αμερική.
Αλλά, φαντάζομαι, ότι θα τα ξαναπούμε για τη θητεία του κ. Πάιατ, μέχρι την οριστική αποχώρησή του από την Ελλάδα…
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου