Ο Ισμαήλ Κεμάλι, ιστορική και πολιτική μορφή των Αλβανών, ο άνθρωπος που ύψωσε την αλβανική σημαία το Νοέμβριο του 1912 στην Αυλώνα και ανακήρυξε την ίδρυση του αλβανικού κράτους, ήταν ταυτόχρονα όχι μόνο ελληνομαθής αλλά και μεγάλος ελληνολάτρης. Το κείμενο που ακολουθεί, ένας ύμνος στο «ασύγκριτο ελληνικό έθνος» με την προσφορά στην ιστορία και τις αρετές του, όπως γράφει και ο ίδιος. Πολλοί θα ξαφνιαστούν ευχάριστα. Ισως όχι λιγότεροι, όμως, που αρέσκονται να παραμένουν στο σκοτάδι της εθνικιστικής προπαγάνδας να χάσουν τον ύπνο τους απ’ αυτό το «αμάρτημα» του είδωλού τους.
Eθνος που έχει αναμφισβήτητο μεγαλείο παρελθόντος και δικαίωμα να προσδοκά μεγάλο μέλλον στην Ανατολή είναι το Ελληνικό. Αφήνουμε κατά μέρος τις υπηρεσίες, τις οποίες έκανε αυτό το μεγάλο έθνος σε όλη γενικά την ανθρωπότητα, διαδίδοντας στα μακρινά μέρη του κόσμου τον πολιτισμό και την επιστήμη σαν ευεργετική ουσία και αποκτώντας δικαίως τίτλους για την ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας. Αλλά έτσι όπως υπάρχει σήμερα, το ελληνικό έθνος αποτελεί το κυριότερο και σπουδαιότερο στοιχείο της Ανατολής. Κατά πρώτον, σαν πληθυσμός η ελληνική φυλή μετά τους Τούρκους και τους Αραβες υπερτερεί από όλες τις άλλες φυλές της Ανατολής. Από γεωγραφική άποψη κατέχει την πρώτη και πρώτιστη θέση στην Ανατολή. Το ωραιότερο μέρος της Μεσογείου είναι ελληνική θάλασσα, η Προποντίδα είναι σχεδόν όλη Ελληνική, όλα τα νησιά του Αρχιπελάγους, του Αιγαίου, του Ιονικού Κόλπου, της Προποντίδας είναι ελληνικά. Ολες σχεδόν οι παραλίες της Μικράς Ασίας, από τους πρόποδες του Ταύρου μέχρι την Ηράκλεια του Πόντου, είναι ελληνικές. Η Ιλλυρική χερσόνησος, παρά τις εισβολές των ξένων κρατών και στρατευμάτων, διατήρησε όλες τις χώρες προς τις δύο θάλασσες, από το στόμιο του Δούναβη μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο, ελληνικές.
Εθνος σαν το ελληνικό, που έχει ένδοξο μέλλον, που κατέχει τις σπουδαιότερες χώρες της Ανατολής, δικαιούται να φροντίζει ενεργητικά για την τύχη της Ανατολής, της οποίας είναι από ιστορική και γεωγραφική άποψη ο πιο πολύτιμος συγκύριος. Είμαστε βέβαιοι ότι κάθε Ελληνας έχει συνείδηση αυτού του δικαιώματος, το οποίο αποτελεί τον προορισμό του Ελληνισμού και μέσα σ' αυτόν την επακόλουθη υποχρέωσή του.
Ισχυρός παράγοντας του μεγαλείου της Ανατολής
Όταν λέμε Ελληνισμό δεν εννοούμε τους ευρισκόμενους Έλληνες μέσα στο Ελληνικό Κράτος, αλλά όλους τους Έλληνες, των οποίων ο πληθυσμός ξεπερνά τους ευρισκόμενους στην Ανατολή λαούς, με εξαίρεση τους Τούρκους και Αραβες. Εμείς, οι μη Ελληνες, επιθυμούμε και απ' την καρδιά μας ευχόμαστε να δούμε τον Ελληνισμό σαν τον πιο ισχυρό παράγοντα του μεγαλείου της Ανατολής. Η Ελλάδα όπως είναι και υπάρχει σήμερα δεν προσωποποιεί παρά τον τεμαχισμό του Ελληνισμού. Αν δεν μπορεί να σχηματισθεί Ελληνικό Κράτος, που να περικλείει όλες τις ελληνικές χώρες, όλοι οι Ελληνες έχουν υποχρέωση να υιοθετήσουν την ιδέα της μεγάλης Ανατολής και να τεθούν επικεφαλής κινήματος με κύριο σκοπό τον σχηματισμό μιας ευνομούμενης Ανατολής, που θα χορηγεί σε όλους τους λαούς ίσα ευεργετήματα ισονομίας και ανάλογα καθήκοντα συμβίωσης και συνύπαρξης.
Διαφορετικά ποιος είναι τυφλός για να μη δει την απώλεια του Ελληνισμού σε περίπτωση που διαλυθεί η Ανατολή ή απορροφηθεί από κάποια κολοσσιαία δύναμη; Ο ελληνικός κόσμος, με τις συνθήκες στις οποίες βρισκόταν ο παλαιός κόσμος, μπορούσε να καυχηθεί ότι και από εμπορική και από στρατηγική άποψη έχει στην κατοχή του τις πιο γνωστές χώρες. Αλλά, δυστυχώς, και οι εμπορικές και στρατιωτικές συνθήκες μεταβλήθηκαν εξ ολοκλήρου. Μια εκπυρσοκρότηση στην Ανατολή είναι αρκετή ώστε οι κάτοχοι των ακτών της Μεσογείου να υποστούν την τελευταία ταπείνωση της δουλείας. Επειδή θεωρούμε τους Ελληνες σαν αυτούς που θα επωφεληθούν πάρα πολύ απ' τη συντήρηση της Ανατολής και τη βελτίωση της τύχης των λαών της, και επειδή πιστεύομε ότι απ' την αναστάτωση της Ανατολής εκείνοι που θα ζημιωθούν μάλλον θα είναι οι Ελληνες, Αλβανοί και Τούρκοι στην Ευρώπη, Αραβες, Τούρκοι, Ελληνες, Αρμένιοι και άλλοι στην Ασία δίνουμε το χέρι στους Ελληνες.
Στο μέλλον θα διατυπώσουμε τις σκέψεις μας σχετικά με την συνέργεια.
Η ταραχή της ελληνικής συνείδησης απέναντι στη μετάφραση του Ευαγγέλιου
Αν ο Αγιος Παύλος δεν εκφωνούσε τον περίφημο λόγο του, στον Αρειο Πάγο, στα ελληνικά και δεν υποδείκνυε κατά κάποιον τρόπο τον Χριστό σαν Ελληνόφωνο, ο χριστιανισμός δεν θα εισχωρούσε στην Ελλάδα κι από εκεί στην Ευρώπη. Ο Χριστιανισμός λοιπόν έχει ελληνική αρχή, ο χριστιανικός πολιτισμός έχει επίσης ελληνική αρχή. Ο Ελληνας σήμερα δεν ενδιαφέρεται μόνο για το περιεχόμενο του Ευαγγελίου, ενδιαφέρεται πολύ και για την γλώσσα αυτού που είναι η εθνική του γλώσσα. Το να μεταφραστεί το Ευαγγέλιο ισοδυναμεί με τη διακήρυξη ότι ο σημερινός Ελληνας δεν κατανοεί τη γλώσσα του Χριστού και των πατέρων του.
Η λεπτή, πάρα πολύ λεπτή ιδέα της αποξένωσης του Χριστού και της νόθευσης του αίματός του φέρνει σε απόγνωση τον Ελληνα. Ο παλαιός Ελληνας είχε τον Ελληνα Δία του, ο νέος Ελληνας θέλει τον Χριστό του Ελληνόφωνο και το Ευαγγέλιο του Ελληνικό.
Σεβόμαστε και θαυμάζουμε το ευγενικό αίσθημα των Ελλήνων, συνιστούμε σε όλους τους πολιτικούς της Ελλάδας μετριότητα, για να περιορισθεί το κίνημα στη νόμιμη διαμαρτυρία των υψηλών και ευγενικών αισθημάτων, για να μην προκαλέσει βλάβη στα θετικά και πολιτικά συμφέροντα.
Το αλβανικό ζήτημα από την άποψη των συμφερόντων των ευρωπαϊκών δυνάμεων
Είμαστε οι πρώτοι που αναγνωρίζουμε ότι και σαν πληθυσμός και σαν ηθική αξία, ο αλβανικός λαός δεν υπερέχει απ' τους άλλους λαούς της Ανατολής. Ομως ο εθνικός χαρακτήρας, η πολεμική στάση και η γεωγραφική του θέση του αποδίδει τέτοια σημασία, ώστε με την ύπαρξη αυτού του λαού σαν αυτοτελούς κράτους τα άλλα κράτη της Ανατολής μπορούν να εξασφαλίσουν την ίδια εθνική ύπαρξη και την απολαβή διεθνούς δικαιοσύνης, είτε στην υπόθεση της ύπαρξης της Τουρκικής Αυτοκρατορίας ή στην υπόθεση της διάλυσης αυτής.
Τι εξετάζουμε εμείς; Ποιος είναι ο προορισμός του Ελληνισμού; Ο Έλληνας έχει συνείδηση για τον προορισμό του; Ποια είναι τα μέσα για την πραγματοποίησή του; Έτσι μάλλον μας ενδιαφέρει το ζήτημα, καθόσον πιστεύουμε ότι ο προορισμός του Ελληνα είναι και προορισμός του Αλβανού με το ίδιο αίμα και ότι η τύχη του ενός εξαρτάται απ' την τύχη του άλλου.
Δεν έχουμε την απαίτηση να δώσουμε ψυχολογική ανάλυση κράτους όπως το ελληνικό ούτε τολμούμε να αποφασίσουμε γι' αυτό. Όμως εκείνο που με εμπιστοσύνη μπορούμε να κηρύξουμε προκαταβολικά είναι ότι ποτέ ο Ελληνας δεν θα υποστεί εκφυλισμό. Η ιστορία του, που είναι και η ιστορία της ανθρωπότητας, παρουσιάζει όλες τις εγγυήσεις για τη διάσωση της ελληνικής φύσης από κάθε ηθική διαφθορά και εκφυλισμό. Η ιστορία της ανθρωπότητας μας παρουσιάζει πολλά κράτη τα οποία παρασυρόμενα απ' την ορμή των μεγάλων εισβολών μπόρεσαν να διασώσουν την εθνική τους ατομικότητα, κανένα όμως από αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με το ελληνικό κράτος.
Τελειότητα μορφής και ψυχής του ανθρώπου ο Ελληνας
Ο Έλληνας, κατ' αρχήν, είναι ο τύπος της τελειότητας και της μορφής και της ψυχής του ανθρώπου. Κανένα κράτος πριν απ' αυτό δεν μπόρεσε να σχηματίσει ιδέα για το ωραίο και το καλό. Κανένα κράτος πριν απ' αυτό δεν μπόρεσε να αποκτήσει και εκτιμήσει το αίσθημα της ελευθερίας.
Ο Ελληνας, που βρέθηκε στην Ηπειρο και στα νησιά με εξαιρετική φύση και ομορφιά, εξερευνώντας και θαυμάζοντας τα βουνά της, τις πεδιάδες της, τα ποτάμια της, τις παραλίες της, τις θάλασσες, τους κόλπους, τους ισθμούς της, τις ακτές της, εξοικειώθηκε έγκαιρα με τη φύση, μεταπηδώντας απ' τη μία άκρη στην άλλη ήλθε σε επαφή με τις τρεις Ηπείρους που περιβάλλουν την Ελλάδα, από τις οποίες μετέφερε τους φυσικούς καρπούς της ανθρώπινης βιομηχανίας και διάνοιας, τους οποίους μεταμόρφωσε, μετάπλασε και βελτίωσε.
Ο Ελληνας κατά κάποιον τρόπο υπήρξε το χυτήριο της πρώτης ύλης που ήταν το προϊόν του ανθρώπινου μυαλού. Οι ιδέες, οι επιστήμες, οι γνώσεις των άλλων κρατών που φυλάσσονταν σαν μυστήριο από κάποιες προνομιούχες τάξεις, αφού μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και επεξεργάστηκαν αποδόθηκαν στην ανθρώπινη κυριότητα, απ' την οποία προήλθε ο πραγματικός πολιτισμός.
Ο ελληνισμός που προικίστηκε και εξοπλίστηκε με αυτό τον τρόπο προέβαλε υπεράνθρωπη άμυνα κατά των Ασιανών που δεν ανέχονταν την υπεροχή του. Επιβάλλει την υπεροχή της διάνοιας και της ψυχής στα ασιατικά πλήθη και κράτη, διαδίδοντας τον πολιτισμό σε άλλα μέρη του κόσμου για πρώτη φορά εγκατέστησε το κράτος της διάνοιας και της αρετής.
Από τότε ο ελληνισμός έπεσε θύμα της γενναιοψυχίας του, της αυταπάρνησής του, αλλά ποτέ δεν εκφυλίστηκε, ποτέ δεν έχασε την ελληνική ψυχή του.
Δόξα στον Μέγα Αλέξανδρο η διάσωση του ελληνισμού
Ο Μέγας Αλέξανδρος παρακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του ανέτρεψε τους Ελληνες αλλά σαν υπέρτατη δόξα θεώρησε τη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού σ' όλο τον κόσμο και δεν τόλμησε να αναλάβει την εκστρατεία κατά της Ασίας, παρά μόνον όταν αναγνωρίστηκε σαν βασιλιάς των Ελλήνων, και με αυτή την ιδιότητα και όχι σαν Μακεδόνας κατέκτησε την Ασία και την Αφρική.
Οι διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου διατήρησαν τον ελληνικό χαρακτήρα, τον Ελληνα όχι σαν υπόδουλο αλλά σαν κάτοχο της επιστήμης και του πολιτισμού τον τιμούσαν και τον σέβονταν οι κυρίαρχοι.
Οι Ρωμαίοι που διαδέχθηκαν τους Μακεδόνες κατέκτησαν την Ελλάδα, κηρύχθηκαν προστάτες του ελληνικού πολιτισμού, και με την υλική τους δύναμη κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν αυτό που δεν είχε κατορθώσει η ηθική δύναμη των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι δεν ήταν εχθροί του ελληνισμού, αλλά μάλλον συμπληρωτές τους. Σε όλες τις ρωμαϊκές αποικίες, ήταν σεβαστά η ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά γράμματα και οι Ελληνες αν και ήταν υποτελείς θεωρούνταν ανώτεροι των Ρωμαίων. Ρήτορες, φιλόσοφοι, ποιητές, στρατηγοί ακόμη και οι αυτοκράτορες δεν κυνηγούσαν, δεν επιδίωκαν άλλη δόξα παρά την παρομοίωση με κάποιον Ελληνα και δεν θεωρούνταν ικανοποιημένοι παρά όταν η αρετή τους επιβεβαιώνονταν απ' τους Ελληνες.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τελικά κατέληξε να είναι Ελληνική Αυτοκρατορία. Αλλά όταν ο Ελληνισμός αναμείχθηκε σ' αυτή με διάφορα ξένα στοιχεία, τότε συνέβη η έκλειψη του ελληνικού ήλιου και μετά απ' αυτό το σκοτάδι του μεσαίωνα.
Πρώτοι σπινθηροβόλησαν το εθνικό αίσθημα στην Ανατολή
Η είσοδος του ξένου στοιχείου των Τούρκων προκάλεσε την αποσύνθεση των ανάμεικτων στοιχείων και απάλλαξε τον Ελληνισμό απ' τα δεσμά της ανάμειξης και συγχώνευσης με άλλα στοιχεία. Αφού απέκτησε και πάλι τη συνείδηση της εθνικής ύπαρξής του και αφού εξαγόρασε τα αμαρτήματά του με δουλεία δύο αιώνων, πρώτος εξεγέρθηκε για την ελευθερία και πρώτος σπινθηροβόλησε εθνικό αίσθημα στην Ανατολή.
Έτσι το κράτος που δεν εκφυλίζεται με τόσες συμφορές και περιπέτειες δεν μπορεί να εκφυλισθεί ούτε να θεωρηθεί ότι θα υποστεί εκφυλισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου