Του Ν. Λυγερού
Δεν είναι ανάγκη να δεις την ταινία του Charlie Chaplin για να καταλάβεις τι σημαίνει δικτάτορας και τι σημαίνει αντίσταση στην εξουσία, γιατί την έχουμε μέσα μας εδώ και δεκαετίες, αφού μάθαμε την έννοια της Ελευθερίας ενάντια στη Βαρβαρότητα με τέτοια έργα πριν μας αγγίξουν στο πετσί μας με την ιστορία της πατρίδας μας. Γι’ αυτόν το λόγο δεν αποδεχόμαστε κανένα κατοχικό καθεστώς, αφού είναι όλα αυταρχικά και καταπατούν τους ανθρώπους. Τα έχουμε δει από το ένα άκρο στο άλλο, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκ. Δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με κανένα από αυτά κι ας μας λένε ότι είναι για το καλό του λαού μας και για την ευτυχία του. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε ποτέ να ζήσει μ’ ένα λουρί στο λαιμό και δεν πρόκειται ν’ αρχίσει τώρα. Δεν φοβόμαστε τους εχθρούς μας, όσο ισχυροί κι αν είναι. Δεν φοβόμαστε τους ραγιάδες όσο ανίκανοι κι αν είναι, γιατί κανένα από τους δύο δεν έχει γράψει ιστορία για την Ανθρωπότητα. Κι επειδή είμαστε του Ελληνισμού δεν δεχτήκαμε ποτέ καμία τυραννία όσο και να προσπαθούσε να μας κοιτάξει με τα λαμπρά της χρώματα και τις μεγάλες εκδηλώσεις της, γιατί ποτέ δεν μας εντυπωσίασαν. Και δεν χρειαζόμαστε από κανένα μέλλον που θέλει να σβήσει το παρελθόν, αφού αυτό είναι η ιστορία κι όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει μέλλον. Ποτέ δεν ήμασταν του μηδενισμού, γιατί η tabula rasa δεν μας χαρακτηρίζει. Αντιθέτως μια από τις αξίες μας είναι το διαχρονικό στοιχείο και αυτό βασίζεται στην έννοια του συνεχούς για τον Χρόνο. Διότι ξέρουμε ότι ο Χρόνος είναι πολυκυκλικός και το έργο μας είναι κάθε περιστροφή με την οποία εξελίσσεται ο λαός μας για να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην Ανθρωπότητα. Έτσι δεν μας αγγίζουν οι κοινωνικές τάξεις και παρατάξεις, διότι είμαστε αποκλειστικά ανθρώπινοι. Κι αν μερικοί μας βρίσκουν ρομαντικούς ή γραφικούς, αδιαφορούμε παντελώς, γιατί δεν είμαστε μίζεροι και δεν αποδεχόμαστε χρήματα αλλά μόνο ένα τριαντάφυλλο όταν αυτό είναι αθώο, όταν το χέρι αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη ενός αλητάκου, ενός μικρού πρίγκιπα ή ακόμα ενός Ηλίθιου, αφού όλοι υπηρετούν την Ανθρωπότητα δίχως να περιμένουν τίποτα με τον σταυρό στο χέρι.
Δεν είναι ανάγκη να δεις την ταινία του Charlie Chaplin για να καταλάβεις τι σημαίνει δικτάτορας και τι σημαίνει αντίσταση στην εξουσία, γιατί την έχουμε μέσα μας εδώ και δεκαετίες, αφού μάθαμε την έννοια της Ελευθερίας ενάντια στη Βαρβαρότητα με τέτοια έργα πριν μας αγγίξουν στο πετσί μας με την ιστορία της πατρίδας μας. Γι’ αυτόν το λόγο δεν αποδεχόμαστε κανένα κατοχικό καθεστώς, αφού είναι όλα αυταρχικά και καταπατούν τους ανθρώπους. Τα έχουμε δει από το ένα άκρο στο άλλο, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκ. Δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με κανένα από αυτά κι ας μας λένε ότι είναι για το καλό του λαού μας και για την ευτυχία του. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε ποτέ να ζήσει μ’ ένα λουρί στο λαιμό και δεν πρόκειται ν’ αρχίσει τώρα. Δεν φοβόμαστε τους εχθρούς μας, όσο ισχυροί κι αν είναι. Δεν φοβόμαστε τους ραγιάδες όσο ανίκανοι κι αν είναι, γιατί κανένα από τους δύο δεν έχει γράψει ιστορία για την Ανθρωπότητα. Κι επειδή είμαστε του Ελληνισμού δεν δεχτήκαμε ποτέ καμία τυραννία όσο και να προσπαθούσε να μας κοιτάξει με τα λαμπρά της χρώματα και τις μεγάλες εκδηλώσεις της, γιατί ποτέ δεν μας εντυπωσίασαν. Και δεν χρειαζόμαστε από κανένα μέλλον που θέλει να σβήσει το παρελθόν, αφού αυτό είναι η ιστορία κι όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει μέλλον. Ποτέ δεν ήμασταν του μηδενισμού, γιατί η tabula rasa δεν μας χαρακτηρίζει. Αντιθέτως μια από τις αξίες μας είναι το διαχρονικό στοιχείο και αυτό βασίζεται στην έννοια του συνεχούς για τον Χρόνο. Διότι ξέρουμε ότι ο Χρόνος είναι πολυκυκλικός και το έργο μας είναι κάθε περιστροφή με την οποία εξελίσσεται ο λαός μας για να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην Ανθρωπότητα. Έτσι δεν μας αγγίζουν οι κοινωνικές τάξεις και παρατάξεις, διότι είμαστε αποκλειστικά ανθρώπινοι. Κι αν μερικοί μας βρίσκουν ρομαντικούς ή γραφικούς, αδιαφορούμε παντελώς, γιατί δεν είμαστε μίζεροι και δεν αποδεχόμαστε χρήματα αλλά μόνο ένα τριαντάφυλλο όταν αυτό είναι αθώο, όταν το χέρι αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη ενός αλητάκου, ενός μικρού πρίγκιπα ή ακόμα ενός Ηλίθιου, αφού όλοι υπηρετούν την Ανθρωπότητα δίχως να περιμένουν τίποτα με τον σταυρό στο χέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου