Ανατολική Μεσόγειος και πυκνότητα εταιρειών

Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου

Αν συνειδητοποιήσουμε ότι συνολικά την Ανατολική Μεσόγειο πριν από δεκαετίες τη θεωρούσαμε σε πρακτικό επίπεδο κενή από υδρογονάνθρακες παρόλο που είχαμε ήδη γεωλογικές ενδείξεις για την ύπαρξή τους, μπορούμε να κάνουμε μία αναλογία με τα δεδομένα που υπάρχουν Νότια της Κρήτης. Πριν την ανακάλυψη του Λεβιάθαν το 2010 και του Ζορ το 2015, δεν υπολογίζαμε ότι υπάρχουν γιγαντιαία και υπεργιγαντιαία κοιτάσματα στην περιοχή. Ενώ βέβαια υπήρχαν ήδη έρευνες και μάλιστα εντατικές στην ΑΟΖ της Αιγύπτου. Δίχως όμως να υπολογίζουν το μοντέλο με τον καρστικό ασβεστόλιθο που αλλάζει ριζικά τα δεδομένα με τις γεωτρήσεις.
Αρκεί να εξετάσουμε την πυκνότητα της παρουσίας των εταιριών στην περιοχή για να καταλάβουμε ότι ακόμα και πριν είχαν προοπτικές. Το γεγονός ότι οι BP, IEOC, TOTAL, ENI, EDISON βρίσκονται όλες στην περιοχή και μάλιστα πολλαπλές φορές δίνει ενδεικτικά την αξία της προσμονής. Τώρα όμως με την ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος Ζορ, όλες οι εταιρείες έχουν ενεργοποιήσει το πρόγραμμα με έμφαση στο νέο μοντέλο. Αν λοιπόν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι Νότια της Κρήτης έχουμε το ανάλογο, μπορούν όσοι έχουν ένα όραμα για το μέλλον της Ελλάδας, να αντιληφθούν ποιες είναι οι προοπτικές μας Νότια της Κρήτης και πόσο θα αλλάξει η κατάσταση τα επόμενα χρόνια στην περιοχή αφού θα δούμε και εκεί μια ανάλογη πυκνότητα εταιρειών. Βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε να ωριμάσει η σκέψη των αρμοδίων και των επισήμων αφού ουσιαστικά θα έχουν δει παντού στην Ανατολική Μεσόγειο τι γίνεται και τότε μπορεί το αρμόδιο Υπουργείο δίχως φοβίες και δογματισμούς να περάσει στην επόμενη φάση για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μέσω της έρευνας και της εξόρυξης.

Ανθρώπινη αναζήτηση
Του Ν. Λυγερού

Αν δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό ας το πούμε άλλη μία φορά ότι το ενδιαφέρον του Ελληνισμού δεν προέρχεται από το χώρο αλλά από τον χρόνο. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να ενταχθεί σε ένα εθνικιστικό πλαίσιο αφού αυτό θα τον εκφύλιζε μιας και η λειτουργία του είναι εξωστρεφής και απευθύνεται στην Ανθρωπότητα. Επίσης δεν μπορεί να αποδεχθεί έναν δογματικό κομματισμό αφού αυτός καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για τον Ελληνισμό, ο ζωτικός χώρος είναι απλώς η Ανθρωπότητα κατά συνέπεια δεν γίνεται να δώσει μία ειδική έμφαση σε αυτόν. Αν η αναζήτηση δεν είναι ελεύθερη και ανθρώπινη, τότε ο Ελληνισμός όχι μόνο αδιαφορεί για αυτήν αλλά είναι ταυτόχρονα ικανός να παλέψει εναντίον της αν είναι επικίνδυνη για την Ανθρωπότητα. Έτσι κι εμείς ομαδικά αν ακολουθούμε το νοητικό σχήμα του Ελληνισμού είναι επειδή ξέρουμε ότι αποτελεί δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα κι ότι τη σέβεται διότι γνωρίζει ότι της ανήκει. Δεν ξεχνά ποτέ ότι ο κόσμος είναι για να αποκτήσουμε γνώσεις και οι άνθρωποι για να τους προστατεύουμε. Κατά συνέπεια, συνεχώς κι ακάθεκτα βαδίζει με αυτά τα θεμέλια για να δείξει το παράδειγμα κι όχι μόνο την πρωτιά διότι αυτήν δεν αξίζει αν δεν είναι για τους άλλους. Ο Ελληνισμός σπρώχνει όσους έβαλε μπροστά του, γιατί ξέρει ότι έτσι θα συνεχίσει και η εξέλιξη των ανθρώπων πέρα από την τελειότητα των γνώσεων κι αν είναι ακόμα εδώ στην εποχή μας είναι λόγω της πολυκυκλικότητας που κατανόησε από παλιά ως δυναμική Ανθρωπότητας.

Στρατηγικοί στόχοι Νότια της Κρήτης και της Κύπρου
Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου

Με τα νέα δεδομένα λόγω της φύσης του κοιτάσματος, μπορούμε να εντοπίσουμε στρατηγικούς στόχους ακόμα και μέσα στα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ. Πιο συγκεκριμένα ξέρουμε ήδη ότι υπάρχουν είκοσι κοιτάσματα-στόχοι και γι’ αυτό το λόγο έχουμε είκοσι θαλάσσια οικόπεδα. Νότια της Κρήτης τα γεωλογικά στοιχεία σχετίζονται και με το κοίτασμα Ζορ, πράγμα που οφείλεται στον καρστικό ασβεστόλιθο. Έτσι πάνω στον χάρτη της ελληνικής ΑΟΖ μπορούμε να βάλουμε τους νέους στρατηγικούς στόχους. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι η τεμάχιση εμπεριέχει τέσσερις στρατηγικούς στόχους, πιο συγκεκριμένα στα θαλάσσια οικόπεδα 13, 19 και 20 αλλά επίσης και στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ των 14 και 15. Αυτό δίνει ένα επιπλέον επιχείρημα όχι μόνο για να γίνουν πιο ακριβείς σεισμικές έρευνες σε αυτά τα θαλάσσια οικόπεδα, αλλά βέβαια και μία νέα προκήρυξη μόλις τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις για τα θαλάσσια οικόπεδα 1, 2 και 10. Έχουμε λοιπόν όχι μόνο μία δυνατότητα, αλλά και μία στρατηγική και σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν καλό να βγάλουμε ακόμα ένα θαλάσσιο οικόπεδο βορειοδυτικά του θαλάσσιου οικοπέδου 16, αφού υπάρχει και εκεί στρατηγικός στόχος. Έχουμε ακριβώς ανάλογα δεδομένα και Νότια της Κύπρου. Μάλιστα δίνει νόημα και στο θαλάσσιο οικόπεδο 1 που δεν είχε υποψηφιότητα στο γύρο παραχώρησης. Για το 9, υπάρχει ήδη η εταιρεία ENI με την Kogas, για το 11 η εταιρεία Total και για το 12 η κοινοπραξία Noble, Delek και Avner. Το 8 είναι ακόμα ελεύθερο και είναι στο πλαίσιο του διαγωνισμού. Ενώ χρειάζεται ένα νέο θαλάσσιο οικόπεδο βόρεια από το 1. Βλέπουμε λοιπόν ότι οι στρατηγικοί στόχοι δείχνουν και το μέλλον για αυτές τις δύο περιοχές Νότια της Κρήτης και της Κύπρου.

Επίλυση στρατηγικών προβλημάτων
Του Ν. Λυγερού

Όταν έχεις να κάνεις με την επίλυση ενός στρατηγικού προβλήματος κι έχεις την εντύπωση ότι δεν μπορεί να λυθεί με τίποτα, πρέπει πρώτα να σκεφτείς αν υπάρχει ανάλογο ή ακόμα και αντίστοιχο, αν μπορεί να γενικευτεί έτσι ώστε να μην είναι πια μόνο τοπικό και να προσφέρει μία ολική εικόνα που βοηθά στην εύρεση νοητικών σχημάτων που είναι πιο ανθεκτικά ή ακόμα και διαχρονικά, γιατί αυτά μπορεί να εμπεριέχουν τις υποδομές της επίλυσης. Αν προσέξεις, στην διπλωματία υπάρχει συνεχώς το θέμα της εξειδίκευσης πάνω σ' ένα πρόβλημα, με τους ανάλογους ειδικούς που λένε τα ίδια πράγματα για δεκαετίες. Όμως η επίλυση προέρχεται συχνά από μία άλλη οπτική γωνία, η οποία μπορεί και να φαινόταν άσχετη με το αρχικό πλαίσιο. Κατά συνέπεια μην επικεντρώνεσαι μόνο στις λεπτομέρειες ενός στρατηγικού προβλήματος γιατί αυτή η τεχνική είναι αποτελεσματική μόνο στα τακτικά προβλήματα. Δες τους μεγάλους άξονες που διασχίζουν το πρόβλημα και τις ιδιομορφίες που λειτουργούν στο πλαίσιό του. Ανέλυσε τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους και θα δεις ότι θα έχεις πια τα πρώτα στοιχεία της στρατηγικής της επίλυσης. Διότι ένα στρατηγικό πρόβλημα έχει μια στρατηγική επίλυση ακόμα κι αν η λύση του δεν είναι η ίδια στρατηγική, γιατί μπορεί ως στόχος να είναι μια μεταστρατηγική οντότητα.

Προσέλκυση επενδυτών για κοιτάσματα Νότια της Κρήτης
Των Η. Κονοφάγου , Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου

Από πρόσφατες ανακοινώσεις του Υπουργού Ενέργειας της χώρας μας προέκυψε ότι το αρμόδιο υπουργείο δεν γνωρίζει εάν πράγματι υπάρχει διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον για τον εντοπισμό και την εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ελλάδα. Η ατυχής αυτή δήλωση δεν έλαβε καν υπ' όψη της πώς στην πράξη προσδιορίζεται το ενδιαφέρον των επενδυτών σε μία συγκεκριμένη περιοχή ερευνητικού πετρελαϊκού ενδιαφέροντος, όπως η Νότια Κρήτη, όπου ως γνωστόν, δεν προήλθε κανείς επενδυτής, πράγμα το οποίο είναι απαράδεκτο.
Ουδείς όμως στο αρμόδιο Υπουργείο διερωτήθηκε μέχρι σήμερα γιατί απέτυχε ο μέχρι σήμερον τελευταίος γύρος παραχωρήσεων 10 θαλάσσιων οικοπέδων Νότια της Κρήτης από τον προηγούμενο Υπουργό. Κι όμως oι λόγοι αυτής της αποτυχίας γι' αυτούς που γνωρίζουν το αντικείμενο βέβαια είναι πάρα πολύ απλοί και μπορούν περιγραφούν ως εξής:
1. Οι υποθαλάσσιες περιοχές Νότια της Κρήτης είναι περιοχές τελείως ανεξερεύνητες σε σχέση με το Ιόνιο, από δε γεωλογική άποψη είναι περιοχές ιδιαίτερα περίπλοκες, υψηλού οικονομικού κινδύνου, με σχετικά μεγάλα θαλάσσια βάθη.
2. Για τον παραπάνω λόγο τα μεγέθη θαλάσσιων οικοπέδων στον πρόσφατο γύρο παραχωρήσεων του 2014-2015 (Εικ.1) θα έπρεπε στην Νότια Κρήτη να είναι πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος και να είχαν τύχει ιδιαίτερου ξεχωριστού διεθνούς διαγωνισμού.




3. Για να τύχει επιτυχίας ο οποιοσδήποτε διεθνής διαγωνισμός προσέλκυσης επενδύσεων στην Νότια Κρήτη θα πρέπει κατά τη γνώμη μας οι εκτάσεις των θαλάσσιων οικοπέδων στην περιοχή να κυμανθούν μεταξύ 15.000 και 25.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (Εικ.2).




4. Το παραπάνω μέγεθος θαλάσσιων οικοπέδων (Εiκ.2) θα μπορούσε να εξασφαλίσει σημαντικές επενδύσεις για την Νότια Κρήτη με αντίστοιχη προσέλευση αξιόπιστων και μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών. Επί της ουσίας οι μεγάλες εκτάσεις γεωτεμαχίων μεγιστοποιούν την πιθανότητα εντοπισμού αξιόλογων στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου κυρίως μειώνοντας ταυτόχρονα τον οικονομικό κίνδυνο της συνολικής επένδυσης αλλιώς θα παίξουν μόνο μικρές εταιρείες που δεν έχουν βέβαια τις ίδιες δυνατότητες και οικονομικές και τεχνικές.