Η ζυγαριά του Δίκαιου
Του Ν. Λυγερού
Η ζυγαριά του Δίκαιου
είναι πάντα
ο Σταυρός
κι όταν έχει
να κάνει
τον κριτή
είναι πάντα
στο ίδιο επίπεδο
δίχως ποτέ
να λυγίζει
όσο άδικο
και αν υπάρχει
διότι ξέρει
ότι όλα
γίνονται
επειδή
τα χέρια
είναι καρφωμένα
για να χωρίζουν
το ξύλο
της μνήμης
και της υπέρβασης.
Αν η Πελοπόννησος
Του Ν. Λυγερού
Αν η Πελοπόννησος
είχε ακολουθήσει
τη συμπεριφορά
της τωρινής
Ελλάδας
μέσα σε αυτή
θα ζούσαμε
οι περισσότεροι
στα κατεχόμενα
ακόμα
αφού κανείς
δεν θα μας είχε
βοηθήσει
ν’ απελευθερωθούμε
αλλά βέβαια
η Πελοπόννησος
έδειξε
το παράδειγμα
της αντίληψης
και της ανακατάληψης
για τη συνέχεια
του έργου
της Ανθρωπότητας.
Η ζυγαριά του Δίκαιου
είναι πάντα
ο Σταυρός
κι όταν έχει
να κάνει
τον κριτή
είναι πάντα
στο ίδιο επίπεδο
δίχως ποτέ
να λυγίζει
όσο άδικο
και αν υπάρχει
διότι ξέρει
ότι όλα
γίνονται
επειδή
τα χέρια
είναι καρφωμένα
για να χωρίζουν
το ξύλο
της μνήμης
και της υπέρβασης.
Αν η Πελοπόννησος
Του Ν. Λυγερού
Αν η Πελοπόννησος
είχε ακολουθήσει
τη συμπεριφορά
της τωρινής
Ελλάδας
μέσα σε αυτή
θα ζούσαμε
οι περισσότεροι
στα κατεχόμενα
ακόμα
αφού κανείς
δεν θα μας είχε
βοηθήσει
ν’ απελευθερωθούμε
αλλά βέβαια
η Πελοπόννησος
έδειξε
το παράδειγμα
της αντίληψης
και της ανακατάληψης
για τη συνέχεια
του έργου
της Ανθρωπότητας.
Όταν επιλέγεις
Του Ν. Λυγερού
Όταν επιλέγεις
να πεθάνεις
με τους δικούς σου
αντί να παίξεις
μουσική
για να καλύψεις
τις φωνές
και νομίζεις
ότι δεν κάνεις
τίποτα
επειδή
θα πεθάνεις
και θα βάλουν
κάποιον άλλον
να ξέρεις
ότι αλλάζεις
τα πάντα
γιατί οι δικοί σου
σε βλέπουν
να πεθαίνεις
μαζί τους
από επιλογή
κι αναγνωρίζουν
την αξία σου
που τους μεγαλώνει
την ώρα του θανάτου.
Του Ν. Λυγερού
Όταν επιλέγεις
να πεθάνεις
με τους δικούς σου
αντί να παίξεις
μουσική
για να καλύψεις
τις φωνές
και νομίζεις
ότι δεν κάνεις
τίποτα
επειδή
θα πεθάνεις
και θα βάλουν
κάποιον άλλον
να ξέρεις
ότι αλλάζεις
τα πάντα
γιατί οι δικοί σου
σε βλέπουν
να πεθαίνεις
μαζί τους
από επιλογή
κι αναγνωρίζουν
την αξία σου
που τους μεγαλώνει
την ώρα του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου